Hello Again, Mr. Billionaire

Chapter - 06

YUAN

Pagbalik ko ng aking silid, dala ang ice pack ay nakita ko ang tulog na si Mirasol. Bakas pa sa mukha nito ang luha dahil sa pag-iyak. Nakadama na naman tuloy ako ng galit sa sarili. Nasaktan ko ito and I didn't expect na ganito ang magiging epekto niyon sa loob ko. Sanay akong maglaro ng mga tsimay lalo na kapag kinaiinisan ko. Iba ang nararamdaman kong satisfaction tuwing may napapaiyak na maid. I just thought na ganoon rin ang mararamdaman ko kapag pinaglaruan ko ang dalagita. I thought that maybe, I only wanted to play the girl. Gusto ko kapag nakikita kong namimilog ang mga mata niya tuwing may sasahihin akong nakakapagpabigla rito. Pinilit ko ring kainisan si Mirasol dahil sa pangungupit ng pagkain. Pero nang masaktan siya kanina dahil sa kagagawan ko—nung makita ko ang pag-iyak niya—I realized something. I love this girl.

Hindi ko man alam kung gaano, but I really love her. Not only love her but also desiring her. Pagnanasa na hindi ko alam kung paano pupuksain dahil alam kong hindi pa pwede. Gusto kong ingatan si Mirasol; iparamdam sa kanya kung paano ako magmahal, iyon bang nais kong ipakita rito kung paano ako magpahalaga ng tao.

Alam kong pangit na ang tingin sa akin ng dalagita dahil sa ginawa ko. Kailangan kong bumawi. Dapat makuha ko ang tiwala ni Mirasol. Kailangang mabago ko ang bad image sa kanya. I don't know how but I will start doing it, promise!

Kapag nakuha ko ang tiwala nito ay lagi na kaming magkakasama. Tiyak na hindi na ito aalis sa mansyon dahil pag-aaralin ito ni Daddy. Sigurado ako na hindi tatanggi si Dad kapag sinabi ko. Sa ngayon...pipigilin ko muna ang lintik na k***bugang ito! Nagmahal ako ng bata sa akin kaya dapat kaya kong maghintay.

Nag-isip pa ako kung ilang taon ito maaring halikan? Siguro pwede na kapag kinse na siya. Tsk, masyadong matagal iyon. Reklamo ng isip ko. Mga fourteen siguro. Saka ako napatitig sa labi niya na bahagyang naka-awang mula sa pagkakatagilid ng higa sa aking kama.

Oh my God. Pwede na siguro kapag dose anyos na ito. Bigla kong sabi sa sarili. Halik lang naman, eh. Halik nga lang ba talaga? Ako rin ang nanalakab sa aking iniisip.

Inis kong kinastigo ang sarili. Saka lumapit sa tulog na dalagita at idinampi-dampi ang yelo sa namumula nitong mukha. But the moment I touched her...I felt my lil bro down there became hard. Para tuloy akong napaso kaya muntik na akong mahulog sa kinauupuan nang umatras ako.

Shit! What was that? Bigla akong nainitan kahit napakalamig sa silid ko. Alas-kwatro na iyon ng madaling araw. Kailangan ko yatang mag-shower para puksain ang init na nararamdaman. And maybe, I need an advice. A real advice. Hindi galing kay Patpat dahil wala naman itong alam sabihin na maganda. Doon ako sa medyo matured at mas matalinong kausap.

Kinuha ko ang cordless phone saka nag-dial. Sobrang tagal bago may sumagot doon. Mukhang galing sa sementeryo ang boses ng kausap ko sa kabilang linya.

"Yuan? Hayop ka! Ikaw lang pala!" paos at tila tinatamad ang boses na sagot nito matapos kong mag-hello. Pumasok ako sa sala ng kwarto ko para hindi maabala sa pagtulog si Mirasol.

"Uncle mo ako, kailan ka matututong gumalang sa akin, huh?" inis ko munang tanong kay Xyren.

"Tsk, ikaw kaya ang gisingin ko ng madaling araw? Alam mong galing kami sa EcoBar nina Mico! Ano bang kailangan mo, ha?" Pero bago pa ako makasagot ay— " ahhh...alam ko na! Nakabuntis ka, 'no? Kaya ka tumawag ng ganitong oras dahil nakabuntis ka! Lagot ka sa daddy mo!—"

"Will you please, shut up?" napipika kong singhal kay Xyren. Kaya mas sinasabihan ko ng mga sekreto si Patpat kesa rito dahil may pagka-epal ang anak ng pinsan kong si Xander. Bukod doon ay sumbungero din ito. Well, not the typhical sumbungero pero kapag may sekreto kami at kinausap siya ni Daddy ay wala pang alas-kwatro na aamin ito. But Xyren is a nice guy. Despite of being a sh*t! He still the best man I knew. Alam nito ang solusyon sa lahat ng bagay. Kulang na nga lang ay tawagin ko itong genius. Genius sa kalokohan.