🎵رادمهر🎵
چند روزی از اون دیدار و اتفاق ها گذشته بود.
دلم براش تنگ شده بود.
هر چی بیشتر میگذشت بیشتر دلم میخواست کنارم باشه و برای من باشه!
توی این چند مدت دیگه رسما فهمیده بودم که قلبم اسیر شده!
دلم به همین زودی اسیر نگاهش و صداش و حرف زدن هاش و خجالت کشیدن هاش و...شده!
خندیدم که افکار قشنگی که ازش توی ذهنم داشتم.
بیخیال هر چی افکار توی ذهنم از اینکه زوده و ممکنه بفهمه و هول فرضم کنه شدم و گوشیم رو برداشتم و وارد صفحه چتش شدم.
آنلاین بود!
فکر اینکه با کسی نشغول حرف زدن باشه عصبیم میکرد.
هنوز هیچی نشده نسبت به همه چیزش حسود و خیسیس شده بودم!
بدون ترسی تایپ کردم:
سلام جوجه پرستار...خوبی؟!
سریع تایپ کرد:
سلام...خنده...بخوبیت!
لبخندی زدم و نوشتم:
فردا بیکاری؟!
مکثی کرد و نوشت:
آره صبح بعد درس خوندن دیگه آزادم!
تایید کردم و نوشتم:
میخوام بریم بیرون...هستی؟!
سریع تایپ کرد:
آره حتما میام...اتفاقا حوصله ام داشت سر میرفت!
لبخندی به رضایتش که نشونه ی خوبی بود زدم.
خب این نشون میداد اون هم با من بودن رو دوست داره!
