Chapter (9)

1K 69 0
                                    

Unicode
                
                  အခန်း (၉)

“Grand duke ဘယ်လိုထင်လဲ ”

“ ဘာကိုလဲ? ”

Lucas သည် ရှေးဟောင်းပုံစံ ရှိသည့် ကုလားထိုင်ကြီး၏ ဖောင်းကြွနေသော လင်းယုန်ပုံသဏ္ဌာန် ထိုင်ခုံလက်ရန်းပေါ်တွင် တံတောင်ဆစ်တင်ကာ နောက်ကိုမှီလျက် ထိုင်နေရင်း တစ်ခုခုတွေးနေပုံရသည့် Estinအား ကျီစယ်လိုသောအသံဖြင့် မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုမေးခွန်းသည် ငြိမ်သက်နေသော ကန်ရေပြင်ပေါ်ကို ကျောက်ခဲတစ်လုံး ပစ်ချလိုက်သကဲ့သို့ လှုပ်ခပ်သွားစေ၏။ အကြောင်းအရာကို ချပ်လှပ်ထားသော်လည်း Estinသည် Lucas ဘာကိုမေးချင်နေသည်ဆိုတာကို နားလည်သည့်အတွက် ခဏတာ သူမျက်လုံးများကို မှိတ်ထားမိသည်။

သူ Mary ကို မိဘမဲ့ဂေဟာမှ ကယ်ထုတ်ခဲ့သောအချိန်တုန်းက ကလေးသည် အလွန်သေးကွေးကာ ခန္ဓာကိုယ်မှာလဲ ပိန်ပါးလို့နေသည်။မြေပြင်ကို ထောက်ထားတဲ့ သေးငယ်သော ခြေထောက်လေးတွေဟာ သူထိလိုက်မိရင်ကို ကျိုးသွားလုမတတ်ဖြစ်နေခဲ့သော်လည်း တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ ထိုခြေထောက်လေးတွေဟာ ဘယ်လိုများ ကြံ့ကြံ့ခံရင်း မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့သလဲဆိုတာကို သိချင်ခဲ့မိပြီး ထိုအတွက်လဲ သူ ဂုဏ်ယူနေမိသည်။
သူ့ရှေ့တွင် အရွယ်ရောက်လာကြသော သားသုံးယောက်ကို ကြည့်ရင်း သူတို့ဟာ ကြီးပြင်းလာသည်နှင့်အမျှ Conler မိသားစုဝင်ဖြစ်ရန် ထိုက်တန်ကြောင်း ပြသလာကြသည့်အခါ သူဟာ သားတွေအတွက် ဂုဏ်ယူမိပါသည်။

သို့သော် သူတို့ရပ်နေတာကို မြင်ရုံနဲ့ ဂုဏ်ယူမိသည်ဟု ခံစားလိုက်ရတဲ့အထိ အချိန်မျိုးရှိခဲ့လို့လား?

သေးငယ်တဲ့ပွင့်ချပ်လေးတွေလို ကလေးတစ်ယောက်က Conler စံအိမ်ကြီးဆီသို့ မျော်လင့်ထားသည်ထက်ပို၍ လှိုင်းလုံးကဲ့သို့ တလိပ်လိပ်တက်လာသော စိတ်ခံစားမှုများကို ယူဆောင်လာချေ၏။

ဒါဟာ ကလေးက သူ့အတွက် အလွန်ကို ပိန်ပါးသေးငယ်နေလို့ များလား?

အများကြီးတွေးတောနေခဲ့တဲ့ Estin၏မျက်နှာ အမူအယာသည် ခဏတာ ပြေလျော့သွားပုံပေါက်သော်လည်း တဖန်ပြန်ပြီး အရှိန်အဟုန်နဲ့ တင်းမာလာပြန်သည်။
ငြိမ်သက်နေသော ရေကန်ထဲသို့ ပစ်ချလိုက်သော ကျောက်ခဲတစ်လုံးလိုပင်။

မြို့စားကြီးရဲ့ဒုက္ခအိုး သမီးဆိုးလေးက တစ်ယောက်ထဲပဲ နေချင်လို့ပါ!!!Where stories live. Discover now