Chapter (31)

915 75 1
                                    

Unicode

အပိုင်း (၃၁)

" သား တောင်းပန်ပါတယ် "

" သခင်ငယ်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား? "

Rex လုံးဝ စိတ်ငြိမ်သွားပုံရသည့်အချိန်တွင် Bonita သည် သူမ့အိတ်ကပ်ထဲမှ လက်ကိုင်ပဝါကို ဆွဲထုတ်၍ Rex ၏ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။

မျက်နှာသုတ်ပေးတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံယူနေသော Rex သည် Bonita ၏ မေးခွန်းတွင် သူ၏ လက်ညိုးလေးကို ဂဏာမငြိမ်စွာ ဟိုဆိတ်ဒီဆိတ်လုပ်နေခဲ့၏။

သူ့ဆံပင်အရောင်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဆိုးဝါးတဲ့အမှတ်တရတွေ ရှိလားလို့ Mary မေးခဲ့ချင်ပေမဲ့ ရုတ်တရက် သူ ထပ်ပြီး ငိုလာမယ်လို့ ထင်တာကြောင့် မမေးဘဲ Rex ပြန်ဖြေလာမှာကိုပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေး စောင့်နေခဲ့သည်။

" ရုတ်တရက် ငိုနေမိလို့.... "

" ..... "

" သား တစ်ခါမှ ဒီလို ချီးကျူးတာမျိုး မရဖူးလို့ပါ... "

" ...? "

" သားက အမြဲတမ်း Miss Mary ရဲ့ အနက်ရောင်ဆံပင်တွေကို အားကျနေခဲ့ရတာ "

ဟမ် မင်း ငါ့ကို ဘယ်အချိန်မှာ မြင်ခဲ့တာလဲ?

စကားပြောနေတဲ့အချိန်မှာတောင် ရှက်ရွံ့စွာ ခေါင်းကို ငုံ့ထားတဲ့ Rex ၏ မြင်နေရသည့် ပါးပြင်နှစ်ဖက်မှာ နီရဲလို့လာသည်။

ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ ဆံပင်အနက်ရောင်က ရှားပါးတယ်ဆိုပေမယ့်လဲ သူ့ကို အခုလို ငိုစေရလောက်တဲ့အထိလား?

Mary မျက်လုံးတွေကို မှေး၍ တစ်စုံတစ်ခုကို ဖုံးကွယ်ထားပုံရသည့် Rex ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ကလေးက ခေါင်းထောင်ချင်ပုံ မရပေ။

" ဟူး "

ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း သတိမထားမိဘဲ သက်ပြင်းချခဲ့မိ၏။

တကယ်တမ်းတွေးကြည့်ရင် ငါ သူ့အပေါ် ဘာအမှားမှ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ဒါပေမဲ့ သူ့ကို ကြည့်နေရင်း မချင့်မရဲဖြစ်ကာ သနားမိသလို ခံစားရတယ်။

" ဟေး Rex "

Mary သူရဲ့နာမည်ကို ဂရုတစိုက်ခေါ်လိုက်တာနဲ့ သူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တုန်သွားတာကို ငါ သတိထားမိခဲ့သည်။

မြို့စားကြီးရဲ့ဒုက္ခအိုး သမီးဆိုးလေးက တစ်ယောက်ထဲပဲ နေချင်လို့ပါ!!!Where stories live. Discover now