Μέρα 138η: 15 Ιουλίου

268 33 6
                                    

«Τζωρτζιάννα, δεν έπρεπε να σε ακούσω, τι δουλειά έχουμε εμείς οι δυο εδώ;» ρωτάει η Μαρίνα τη φίλη της και βλέπει τα γόνατά της να τρέμουν από αγωνία.

«Μαρίνα, ώρες ώρες έχω την αίσθηση πως εγώ ενδιαφέρομαι περισσότερο από εσένα να μάθω ποια είναι αυτή που σου δημιουργεί προβλήματα. Φέρεσαι λες και την ξέρεις ήδη και έχεις έρθει εδώ μόνο από υποχρέωση σε μένα, μόνο και μόνο για να με ξεφορτωθείς».

«Δεν είναι έτσι, απλά σκέφτομαι αν αυτή η τελευταία απεγνωσμένη κίνηση μπορεί να σώσει τον γάμο μου. Νιώθω πως παρασύρομαι μαζί σου και κάνω βλακείες. Ίσως έχω ανάγκη να σε πιστέψω, να πιστέψω πως ο Χ. ενδιαφέρεται ακόμη για μένα και πως το πρόβλημα είναι αυτή».

Οι δυο γυναίκες βρίσκονται μαζί μέσα στο γραφείο του ιδιωτικού ντετέκτιβ, περιμένουν στην αίθουσα αναμονής και κάθονται απέναντί του σκεπτικές, η μία αρκετά πιο σκεπτική από την άλλη. Το θέμα την αφορά άμεσα, πρέπει να ξέρει, πρέπει να μάθει άμεσα πότε ξεκίνησαν όλα, ποια είναι αυτή που έχει μπει ανάμεσα σε εκείνη και τον άντρα της.

Ο ντετέκτιβ είναι ένας χοντρός άντρας με τεράστια κοιλιά και δυο πόδια ισχνά που απορείς πως καταφέρνουν να στηρίξουν το βάρος της. Τα μαλλιά του είναι πορτοκαλί και κοκαλωμένα με τζελ. Το ίδιο μοιάζει να συμβαίνει και στο μουστάκι του.

«Λοιπόν, κυρίες μου! Θα έχουμε άμεσα αποτελέσματα. Η περίπτωσή σας είναι από τις πιο εύκολες. Το γραφείο μας φημίζεται για την εξαιρετική αποτελεσματικότητά του. Εμείς εξιχνιάσαμε την υπόθεση Μπιρμπίλη, όταν η αστυνομία ακόμη έψαχνε αποδείξεις».

Οι δυο γυναίκες κοιτάζονται μεταξύ τους με απορία, δεν είχαν καν ακουστά μια τέτοια υπόθεση. Φεύγουν ωστόσο ικανοποιημένες από το γραφείο με την αίσθηση πως η υπόθεσή τους βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια.

«Άκουσες που σου είπε ότι θα έχεις πλούσιο φωτογραφικό υλικό στη διάθεσή σου; Τι θα το κάνεις;» τη ρωτάει η Τζωρτζιάννα χαρούμενη που η πρότασή της άρχισε να πιάνει τόπο σιγά σιγά.

«Αναλόγως το υλικό. Ίσως το δημοσιεύσω σε καμιά εφημερίδα, από εκείνες που δίνουν δώρο ροζ ταινίες» της λέει και στα μάτια της μια υποψία μίσους και οργής λαμπυρίζει.

«Χαίρομαι, Μαρίνα μου, που διατηρείς το χιούμορ και την ψυχραιμία σου» της απαντά.

«Κάποιος άλλος δε θα χαίρεται σε λίγο καιρό, Τζωρτζιάννα, κάποιος άλλος...»

DilemmaWo Geschichten leben. Entdecke jetzt