Μέρα 139η: 16 Ιουλίου

275 33 12
                                    

Ο Κ. είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι του μικρού δωματίου του και δεν μπορεί να ηρεμήσει από τη φασαρία που κάνουν ο Μήτσος και η Μαργαρίτα. Πόσο καιρό έχει να βρεθεί σε μια σοβαρή σχέση; Πόσο του έχει λείψει να έχει μια σταθερή αγκαλιά τα βράδια, ένα χαμόγελο κάθε πρωί που ξυπνάει;

Ανοίγει το πορτατίφ και ψάχνει μέσα στα βιβλία της μικρής βιβλιοθήκης του το βιβλίο που του είχε πάρει η Ντι. Δεν ξέρει γιατί, αλλά θέλει να το διαβάσει όπως της υποσχέθηκε τις προάλλες, μάλλον για να τη νιώσει κοντά του. Τον τελευταίο καιρό τη νιώθει πιο απόμακρη από ποτέ και αυτός είναι ένας τρόπος για να νιώσει πως δεν τον έχει απορρίψει από φίλο της.

Έτσι όπως περιεργάζεται το βιβλίο, βρίσκει μέσα του μια συνοδευτική ευχετήρια κάρτα. Πώς δεν την είχε προσέξει τόσο καιρό; Ανασκουμπώνεται πάνω στο κρεβάτι και με μεγάλη περιέργεια την ανοίγει για να δει τι γράφει.

«Ίσως το ξέρεις ήδη από έξω αυτό το βιβλίο, όμως τα βιβλία είναι όπως οι άνθρωποι. Κάθε φορά που τους διαβάζεις έχουν κάτι νέο να σου πουν και ας παραμένουν οι ίδιοι. Εύχομαι μια μέρα να μπορέσω να σε διαβάσω, έτσι όπως πιστεύω ότι είσαι στην πραγματικότητα. Απλά ξέρεις, υπάρχουν βιβλία που για να τα διαβάσεις πρέπει να σου το επιτρέψουν τα ίδια. Με πολλή αγάπη. Η φίλη σου, Ντι».

Ο Κ. αρχίζει να λέει δυνατά «αχ ρε Ντι, αχ ρε Ντι» και προσπαθεί να σιγουρευτεί ότι αυτή η κάρτα ήταν μια μορφή εξομολόγησης των αισθημάτων της προς εκείνον. «Ίσως με ήθελε και με τη συμπεριφορά μου να την έδιωξα οριστικά». Ετοιμάζεται να την πάρει τηλέφωνο, όταν στο κινητό του εμφανίζεται ο αριθμός της Μόνικα.

«Τι κάνεις, Κ.;» τον ρωτάει και εκείνος κλείνει το βιβλίο με μιας και η κάρτα εγκλωβίζεται μέσα του.

«Πώς και με πήρες τέτοια ώρα; Δεν είναι μαζί σου ο Χ;»

«Όχι, κάτι προβλήματα πάλι με τον μικρό. Έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι μαζί του. Κάνουμε ένα βήμα μπροστά και κάτι γίνεται πάντα και μας πάει δέκα βήματα πίσω. Στο είπα, αλήθεια, ότι είμαστε  σχεδόν έτοιμοι να συγκατοικήσουμε;»

«Α ναι;» ρωτάει τάχα αδιάφορα εκείνος. «Ίσως έτσι είναι καλύτερα» σκέφτεται. «Να μπορώ να καταλάβω ξεκάθαρα επιτέλους τι νιώθω για σένα και τη Ντι».

DilemmaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon