Dilemma

Μέρα 141η: 18 Ιουλίου

Φοράνε τις πιτζάμες τους όλοι και χορεύουν στους ρυθμούς μιας αισθαντικής μουσικής που κάνει το μεγάλο μπαλκόνι στο σπίτι της Μαργαρίτας να μοιάζει με ένα γραφικό μπαρ κάποιου νησιού, γεμάτο με μικρά κεράκια και πολύχρωμες κορδέλες να κρέμονται από τα κάγκελα. Είναι όλοι αφημένοι στη μέθη της ζέστης και του κρασιού που έχουν καταναλώσει, νομίζουν πως βρίσκονται σε άλλη διάσταση. Τα χρώματα είναι πιο έντονα, οι μυρωδιές επίσης, ο ιδρώτας στα κορμιά τους δροσιστικός και συνάμα λάγνος, ελκυστικός για πιο έντονες επαφές. Ο Μήτσος δεν έχει πάρει τα χείλη του πάνω από τα χείλη της Μαργαρίτας, ο Κ. έχει βγάλει το πάνω μέρος της πιτζάμας και έχει αφήσει τον γυμνό κορμό του εκτεθειμένο στα μάτια των υπολοίπων. Χορεύει κολλητά με τη Μόνικα, ενώ η Ντι που κρατά μια μπύρα στο χέρι χορεύει μόνη της πιο πέρα κοιτάζοντας τον έναστρο ουρανό.

Ο Κ. πηγαίνει και την αρπάζει για να χορέψει μαζί τους. Η Ντι αγκαλιάζεται με τη Μόνικα και ο Κ. αρχίζει τα επιφωνήματα έκπληξης και θαυμασμού, κάνοντας τα δύο κορίτσια να θέλουν να τον πειράξουν ακόμη περισσότερο και να επιδοθούν σε έναν πιο αισθησιακό χορό μεταξύ τους. Ο Κ. κυριολεκτικά παγώνει έτσι όπως τα πόδια των δύο γυναικών αγγίζονται μεταξύ τους, τα στήθη τους στριμώχνονται στην αγκαλιά τους, τα μάγουλά τους χαϊδεύονται μεταξύ τους.

«Νομίζω θα ερεθιστώ αν το συνεχίσετε αυτό» τους λέει και η Μόνικα που απολαμβάνει περισσότερο από τη Ντι το όλο σκηνικό γίνεται ακόμη πιο προκλητική. Η Ντι, αν και ελαφρώς μεθυσμένη, της ζητά να σταματήσουν. Αρκετά με το παιχνίδι αυτό, δε θα γίνει το σεξουαλικό αντικείμενο του πόθου κανενός.

«Ώρα για μπουκάλα παιδιά. Πηγαίνει δώδεκα! Οι σταχτοπούτες να φορέσουν τα γοβάκια τους» φωνάζει η Μαργαρίτα και όλοι φαίνονται ενθουσιασμένοι εκτός από τη Ντι. Κάθονται με μιας στο πάτωμα που είναι δροσερό και τους ανακουφίζει από την κάψα του χορού. Η Ντι δε θέλει να συμμετέχει, αλλά δε θέλει να χαρακτηριστεί ως η ξενέρωτη της παρέας. Το μπουκάλι στριφογυρίζει αρκετές φορές. Η Μαργαρίτα θα φιληθεί με τον Κ., η Μόνικα από τον Μήτσο, ο Μήτσος θα φιλήσει τον αδελφό του στο μάγουλο –τα κορίτσια θα λυθούν στα γέλια-, η Μαργαρίτα θα φιλήσει πεταχτά στα χείλη τη Μόνικα και θα έρθει η σειρά του Κ. που θα πρέπει να φιλήσει τη Ντι.

Εκείνη παγώνει, θα προτιμούσε να τους ζητήσει να το λήξουν, όμως και πάλι η γνώμη τους την ενδιαφέρει και σε καμία περίπτωση δε θα είναι εκείνη η δειλή που θα οπισθοχωρήσει. Ο Κ. την πλησιάζει με ένα τεράστιο χαμόγελο λες και περίμενε καιρό την αφορμή για να διεκδικήσει ένα της φιλί.

Σκύβει πάνω της, όλα γύρω της γυρίζουν, το φως των κεριών, το φως των αστεριών, τα πρόσωπα. Τα χείλη του είναι βελούδινα, έτσι όπως αφήνονται να σφαλίσουν πάνω στα δικά της. Η καρδιά της κοντεύει να σταματήσει, όμως εκείνος έχει απομακρυνθεί πριν καν το καταλάβει. Όλοι γελάνε, όλοι είναι χαρούμενοι, το μπουκάλι συνεχίζει να στριφογυρνά όμως στην καρδιά της έχει φωλιάσει ξαφνικά μια απέραντη θλίψη.