Μέρα 196η: 11 Σεπτεμβρίου

177 24 0
                                    

Έξω απ' το σπίτι της Μόνικα, η γειτονιά έχει βγει στα μπαλκόνια και παρακολουθεί τον καβγά με τους γονείς της. Δυο τρεις περαστικοί κοιτάνε αλλά αρνούνται να επέμβουν. Τι δουλειά έχουν εξάλλου με ξένες υποθέσεις;

"Δε θέλω να πάω πουθενά! Μ΄ακούς; Ναι, σε σένα το λέω. Τι με κοιτάς έτσι, ρε μαλάκα;" λέει η Μόνικα στον πατέρα της που τη χαστουκίζει ξανά για να συνέλθει, όμως εκείνη αρνείται να δεχτεί να τους ακολουθήσει.

"Μας κάνεις ρεζίλι, το καταλαβαίνεις; Πάψε και μπες στο αυτοκίνητο!"

"Θέλω να τη σκοτώσω! Είναι μια πόρνη! Είναι μια πόρνη! Αν είχε πιει το γαμημένο το τσάι, τώρα θα ήταν νεκρή... δε θέλω να υπάρχει, το καταλαβαίνετε; Δεν τη θέλω ζωντανή! Είναι μια σκύλα που μου κατέστρεψε τη ζωή, μια σκύλα".

"Τι θα κάνουμε; Αχ, Θεέ μου, το παιδί μας τρελάθηκε! Από χτες δεν έχει σταματήσει να μιλάει γι' αυτήν. Μα τι σου έκανε παιδάκι μου; Τι σου έκανε αυτό το κορίτσι;"

"Αυτό το κορίτσι; Ποιο κορίτσι; Αυτή είναι ένα παλιοθήλυκο. Εσύ δεν έλεγες να μην εμπιστεύομαι κανέναν; Εσύ δε μου είχες πει ότι με ζηλεύει; Ναι, με ζηλεύει και μου τα έκλεψε όλα, μαμά! Όλα! Γιατί είναι μια ελεεινή απομίμησή μου! Θα τη σκοτώσω, θα βρω τον κατάλληλο τρόπο και θα το κάνω..."

"Νομίζω πως πρέπει να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό. Τι με κοιτάς έτσι; Στην τσάντα μου έχω ηρεμιστικά, δώσ' τη μου . Άντε" λέει στον άντρα της αλλά εκείνος δεν αντιδρά.

"Ένα χέρι ξύλο χρειάζεται να συνέλθει. Κακομαθημένη μια ζωή, εσύ φταις που έγινε έτσι" .

"Είσαι σοβαρός τώρα; Δες την! Σου λέω κοίτα την! Το βλέμμα της είναι του τρελού. Η κόρη μας τρελάθηκε! Φταις και φταίω γι΄αυτό! Ποτέ δεν ήμαστε ουσιαστικά δίπλα της, ποτέ. Αχ, τι θα απογίνει η κόρη μου; Τι;"

"Θα την κλείσω σε κανένα ίδρυμα και αυτήν και εσένα μαζί να τελειώνω" απαντά και μπαίνει μόνος του στο αυτοκίνητο. 

Η Μόνικα συνεχίζει να ψελλίζει τη λέξη "πόρνη" ξανά και ξανά και η μητέρα της κλαίει και την αγκαλιάζει χωρίς να ξέρει πως μπορεί να την πείσει να μπει μέσα. 

"Θα μπείτε ή να σηκωθώ να φύγω μόνος μου για το χωριό; Δε φόρτωνα όλη μέρα τζάμπα με τη φορτωτική για να μας πάρει κι άλλη μέρα αυτή η ιστορία".

"Πρέπει να βρούμε έναν γιατρό, σε παρακαλώ. Αν με αγάπησες αληθινά, αν υπάρχει ακόμη λίγη ανθρωπιά μέσα σου, πήγαινέ μας σε έναν γιατρό τώρα, σε ένα νοσοκομείο, δεν ξέρω πού. Μόνο μη μας γυρίσεις στο χωριό. Όχι, έτσι".

ΑΚΟΜΗ 5 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ


DilemmaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora