Μια διάθεση για ανανέωση πλημμυρίζει τη Ντι. Ναι, αυτό το σπίτι πρέπει να αλλάξει. Αν από κάπου πρέπει να ξεκινήσει αλλαγές, θα είναι ο περιβάλλοντας χώρος της. Έχει ήδη αγοράσει τα χρώματα και τις ταπετσαρίες που θα χρησιμοποιήσει για το σπίτι και δεν έχει ζητήσει τη βοήθεια κανενός. Της αρέσει να νιώθει αυτόνομη, υπεύθυνη για τις επιλογές της, της αρέσει να δημιουργεί και να επιλέγει χωρίς τις υποδείξεις τρίτων.
Φοράει μια μπλε φόρμα εργασίας και έχει πιασμένα τα μαλλιά της αλογοουρά, ενώ στα γυαλιά της έχει πέσει μια γκρι πιτσιλιά από το πινέλο που κρατά στα χέρια της. Ο τοίχος πάνω από τον καναπέ της θα βαφτεί γκρι και πάνω του θα μπουν άσπρες κορνίζες που θα γεμίσουν με φωτογραφίες φίλων. Ο ακριβώς διπλανός τοίχος θα καλυφθεί με μια ταπετσαρία που κυριαρχεί ένα μοτίβο άσπρων τριαντάφυλλων με φόντο ένα ανοιχτό μοβ χρώμα. Τα καινούρια καλύμματα για τους καναπέδες θα καλύψουν το ξεφτισμένο χρώμα τους και πολύχρωμα μαξιλάρια μέσα σε σακούλες περιμένουν την απελευθέρωσή τους για να δώσουν μια πιο ζεστή νότα στα γυμνά έπιπλα.
«Μα πού άφησα το μικρό πινέλο;» αναρωτιέται και έπειτα από λίγο μουντζώνοντας τον εαυτό της για την αφηρημάδα της κατευθύνεται στην τουαλέτα. Το μικρό πινέλο στέκεται στην άκρη του νεροχύτη, πλυμένο, έτοιμο να χρησιμοποιηθεί εκ νέου. «Μακάρι ένα πλύσιμο να ήταν αρκετό για να χρησιμοποιούμε τους εαυτούς μας σαν να μην έχουν πληγωθεί ποτέ, ξανά και ξανά» σκέφτεται η Ντι πιάνοντας το μικρό αντικείμενο στα χέρια. Ξαφνικά βλέπει το εσώρουχο του Κ. Στη θέα του πανικοβάλλεται. «Από πότε είναι ξεχασμένο αυτό το πράγμα εδώ και δεν το πήρα χαμπάρι;» Πρέπει να επιστραφεί άμεσα στον κάτοχό του ή να καεί στην πυρά, καταλήγει μετά από ένα λεπτό παρατήρησής του και η εικόνα του γυμνού κορμιού του Κ. τη στοιχειώνει, καθώς νιώθει στο κορμί της ένα κύμα ανατριχίλας να σαρώνει και τους πιο μικρούς πόρους του δέρματός της. Μπορεί να θυμηθεί ακόμη και τις σταγόνες που κυλούσαν στο γυμνό του στήθος, όσο εκείνος περίμενε να στεγνώσουν τα ρούχα του και καθόταν στον απέναντι καναπέ, με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από τον κορμό του, με μια άνεση σαν να φορούσε κοστούμι. «Ντι, σύνελθε, ένα κρεμασμένο βρακί είναι... και δεν είναι καν καρό» μονολογεί τελικά.
YOU ARE READING
Dilemma
RomanceΔυο άντρες, μια γυναίκα. Δυο γυναίκες, ένας άντρας. Δυο αδέλφια. Φιλίες μετέωρες. Εκείνος ή εκείνος; Εκείνος ή μια φιλία σημαντική; Σεξ ή κάτι περισσότερο; Αδέλφια ή αντίζηλοι; Σχέση ή μήπως μια αγκαλιά στον εαυτό μου; Κάθε μέρα και ένα κεφάλαιο, κ...
