Μέρα 146η: 23 Ιουλίου

272 37 7
                                    

Ο Μήτσος βγάζει από τον φούρνο μια εναλλακτική εκδοχή μουσακά, πιο ελαφριά και πιο καλοκαιρινή, αφού αντί για μπεσαμέλ έχει βάλει μια κρέμα γιαουρτιού και όλα τα λαχανικά τα έχει ψήσει στη λαδόκολλα. Δοκιμάζει μια μεγάλη κουταλιά και μια έκφραση ευχαρίστησης κάνει το λυπημένο μέχρι πρότινος πρόσωπό του να λάμψει.

Στο τραπέζι κάθεται μόνο η Ντι, ενώ ο Κ. είναι ακόμη κλεισμένος στο δωμάτιο του. Θα ήθελε πολύ να είχε πει στη Ντι να το αναβάλλουν για να βγουν όλοι απ' τη δύσκολη θέση. Το είχαν κανονίσει πολύ πριν γίνει το περιστατικό με τον Άκη και υποτίθεται πως θα ήταν μαζί τους και η Μαργαρίτα. Ο Μήτσος έχει υποψιαστεί τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ με τον αδελφό του και τη Μόνικα –δεν είναι τόσο χαζός και ας μη βγήκε καθόλου απ' το δωμάτιο. Η Ντι ανυποψίαστη ρωτάει τον Μήτσο γιατί κοιμάται ακόμη ο Κ. Εκείνος της εξηγεί πως ξενύχτησε και φυσικά παραλείπει να πει πως και εκείνος έμεινε άγρυπνος, ακούγοντας με κάθε λεπτομέρεια τις επιδόσεις του αδελφού του και τη Μόνικα να φεύγει το ξημέρωμα στα κλεφτά.

«Με τη Μαργαρίτα, καμιά εξέλιξη;» τον ρωτάει παίζοντας με το πιρούνι πάνω στο άδειο πιάτο. Ο ήχος κάνει τον Μήτσο να ανατριχιάσει και το κουτάλι πέφτει στο πάτωμα γεμίζοντάς το με μικρά κομμάτια κιμά.

«Δε σηκώνει το τηλέφωνο. Της έχω στείλει και μηνύματα, όμως δεν απαντά».

«Δικαιολογημένα, μπες λίγο στη θέση της. Έπρεπε να της έχεις μιλήσει για κάτι τόσο σημαντικό, στο είχα πει. Δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα σε μια σχέση, είτε αυτή είναι ερωτική είτε φιλική, από την ειλικρίνεια».

Ο Μήτσος ξεροκαταπίνει. Ξέρει πως ως φίλος της πρέπει να είναι ειλικρινής μαζί της, από την άλλη όμως δε θέλει να εκθέσει τον αδελφό του.

«Μου φαίνεται μόνος σου θα το φας το ταψί, γιατί εγώ θα φάω μόνο ένα κομματάκι. Η Μόνικα και αυτή στον κόσμο της, έχει περάσει μια ώρα και δε σηκώνει το τηλέφωνο. Υποτίθεται πως δεν το ακυρώσαμε για να σου τονώσουμε την ψυχολογία» του λέει και εκείνος φέρνει το ταψί στο κέντρο του τραπεζιού για να τη σερβίρει.

«Θα τονώσουμε μόνοι μας την ψυχολογία μας. Τι τους χρειαζόμαστε τους άλλους;» της απαντά και εκείνη σκέφτεται πως δεν έχει άδικο. Αρχίζουν να τρώνε και τα πρώτα γελάκια δεν αργούν να ακουστούν. Ο Κ. που έχει ξυπνήσει από ώρα, δεν τολμά να βγει απ' το δωμάτιο. Από τη μια πετάει στα ουράνια και από την άλλη δεν έχει το θάρρος να αντικρίσει τη Ντι κατάματα. Γιατί όμως να αισθάνεται έτσι;

Σε κάποια στιγμή ο Μήτσος αρχίζει να βήχει πάλι έντονα. Η Ντι νομίζει πως έχει στραβοκαταπιεί και σηκώνεται να τον χτυπήσει στην πλάτη. Αρχίζει να βήχει τόσο έντονα που η Ντι φοβάται μήπως πνιγεί. Ο Μήτσος με ένα νεύμα του χεριού του προσπαθεί να την καθησυχάσει, όμως δεν την πείθει. Παίρνει μια λευκή πετσέτα και τη βάζει μπροστά του, η Ντι αρχίζει να τον χτυπά και εκείνος μετά από λίγο ηρεμεί.

«Εντάξει είμαι Ντι, μην ανησυχείς» τη λέει παρατηρώντας την που χλόμιασε.

«Με δουλεύεις, έτσι; Με κατατρόμαξες» του φωνάζει και ο Κ. έχει βγει στην πόρτα ανήσυχος φορώντας μόνο το μποξεράκι του. Όμως η Ντι δε θα τον κοιτάξει καν. Τα μάτια της πέφτουν στη λευκή πετσέτα που έχει βαφτεί κατακόκκινη από το αίμα.

«Σήκω τώρα, να πάμε στο νοσοκομείο. Αρκετά με αυτό τον βήχα» του λέει και τα μάτια της είναι βουρκωμένα από τον φόβο. 

ΑΚΟΜΗ 54 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

DilemmaWhere stories live. Discover now