Dilemma

Μέρα 150η: 27 Ιουλίου

Ο Κ. και η Μόνικα φιλιούνται σαν δεκαπεντάχρονα που μόλις ανακάλυψαν την αξία του φιλιού, σφίγγουν ο ένας τον άλλο χωρίς να τους νοιάζει αν η σχέση τους που μόλις ξεκινά πληγώνει, αγνοεί, βάζει στο περιθώριο φιλίες και παλιούς έρωτες. Η Μόνικα έχει πείσει τον εαυτό της πως δε σκέφτεται καθόλου πια τον Χ. Αρκετά μαζί του. Του έδωσε περισσότερες ευκαιρίες απ' όσες άξιζε. Η Ντι αν ήταν πραγματική φίλη θα την καταλάβαινε, εξάλλου αντιμετώπιζε πάντα το όλο θέμα με την υποτιθέμενη ανωτερότητά της. Όταν θέλεις κάποιον τον διεκδικείς. Ο Κ. πάλι είναι τόσο παρασυρμένος από την αποδοχή του έρωτά του που έχει ξεχάσει τα πάντα. Ο αδελφός του από χτες ήταν χάλια, βουτηγμένος στην αγωνία των αποτελεσματών των εξετάσεών του και εκείνος δεν του έδωσε καν σημασία.

Λουλούδια, αρώματα, χρωματιστές εικόνες. Τίποτα άλλο. Όταν ερωτεύεσαι παύει να υπάρχει οικογένεια, προβλήματα, ο κόσμος ολόκληρος. Και ο Κ. είναι ερωτευμένος πολύ, παρασυρμένος από την όρμη και τη θέρμη της Μόνικα, μια ορμή για την οποία προσευχόταν σχεδόν κάθε βράδυ να του δείξει εκείνη. Ναι, ήταν σίγουρος πια. Η Μόνικα λεπτό το λεπτό δένεται μαζί του όλο και πιο πολύ. Λίγες μέρες ακόμη μαζί του και ο Χ. θα είναι ένα κακό παρελθόν για όλους τους.

Κάνουν έρωτα. Έρωτα σαν αγρίμια, σαν στερημένα από τροφή σκυλιά που πέφτουν πάνω σε φέτες ωμού κρέατος για να το ξεσκίσουν. Θέλουν ο ένας να τραφεί από τον άλλο και τα κορμιά τους πλέκονται σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Η Μόνικα φτάνει μαζί του σε έναν οργασμό που με τον Χ. δεν είχε ξανανιώσει, ούτε καν μαζί του. Είναι και εκείνη ενθουσιασμένη με τις κρυφές ικανότητές του. Αν καταφέρει να της παρέχει έστω τα μισά από εκείνα που της παρείχε σε οικονομικό επίπεδο ο Χ., τότε έχει βρει τον τέλειο εραστή.

Ο Κ. από την πρώτη στιγμή που γνώρισε τη Μόνικα, ήξερε πως για να ικανοποιηθεί μια τέτοια γυναίκα δε θα έπρεπε λεπτό να της λείπει τίποτα. Έχει βάλει τα δυνατά του να το πετύχει αυτό. Να την ικανοποιήσει, να μειώσει τις όποιες πιθανές συγκρίσεις.

"Σου έχω μια έκπληξη" της λέει όταν βγαίνει από το ντους.

"Τι;" τον ρωτάει εκείνη τάχα αδιάφορα, ενώ μέσα της σιγοβράζει για να μάθει τι είναι αυτό που της κρύβει...

"Πριν λίγο καιρό όπως γυρνούσα από τη δουλειά, έπαιξα ένα τυχερό παιχνίδι στο πρακτορείο της γειτονιάς. Κέρδισα κάποια λεφτά..."

"Λεφτά; Γιατί δεν είπες τίποτα; Είναι πολλά;" ρωτάει ξαφνικά με ένα ενδιαφέρον που έχει δώσει μια περίεργη γυαλάδα στα μάτια της.

"Αρκετά για να κλείσω ένα ταξίδι για τους πέντε μας... ήθελα να σας το κάνω έκπληξη, ειδικά σε σένα... τότε βέβαια δεν είχε γίνει αυτό μεταξύ μας...ούτε είχε χωρίσει ο Μήτσος απ' τη Μαργαρίτα, αλλά δες τι όμορφα που τα φέρνει η μοίρα. Εσύ και εγώ είμαστε μαζί, ο Μήτσος είναι ξανά με την κοπέλα του.  Την άλλη βδομάδα φεύγουμε για Πορτογαλία, λοιπόν. Όλα πληρωμένα από μένα"

Η Μόνικα γελάει. Πέφτει πάνω του γυμνή, έτοιμη να ξαναρχίσει να ερωτοτροπεί με τον Κ. όταν μια σκέψη περνάει απ' το μυαλό της.

"Ποιοι πέντε θα είμαστε στην εκδρομή αυτή;"

"Ε δε σου είπα; Εγώ, εσύ, ο Μήτσος και η Μαργαρίτα... α και η Ντι..."

"Και η Ντι;" τον ρωτάει εκνευρισμένη και σταματά τα παιχνίδια μαζί του λες και κάποιος αφαίρεσε από την πλάτη της τις μπαταρίες...

ΑΚΟΜΗ 50 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ