Mέρα 122η: 29 Ιουνίου

352 45 8
                                    

«Να περάσω να σε πάρω; Μου έδωσε το αυτοκίνητό το αφεντικό, να το πάω για σέρβις, και σκέφτηκα να πάμε μια βόλτα τώρα που έχουμε μέσο» λέει ο Κ. στην έκπληκτη Ντι, που ουσιαστικά τον τελευταίο καιρό δεν την έχει συνηθίσει σε προσωπικά τηλεφωνήματα. Τι θέλει τώρα στα ξαφνικά; Είδε ότι το σχέδιο του να κατακτήσει τη Μόνικα έχει πέσει στο κενό και θέλει κι άλλες συμβουλές; Απορεί για λίγο με την αφέλειά του, αλλά αποφασίζει να μην αφήσει να φανούν οι προβληματισμοί της.

«Ναι, πάμε μια βόλτα. Αλλά για λίγο, έχω μερικές δουλειές μετά» του λέει για να οριοθετήσει το γεγονός πως η βόλτα τους πρέπει να είναι σύντομη.

Εκείνος έρχεται σχεδόν αμέσως. Η Ντι, χωρίς να έχει κάνει το ιδιαίτερο, έχει κάτι το ιδιαίτερο. Τα καινούρια της ρούχα, τα μαλλιά της αφημένα κάτω, το καρό που έχει περιοριστεί στο λουράκι του ρολογιού της, της έχουν δώσει μια νότα ανανέωσης. Ο Κ. το προσέχει, όμως δεν το σχολιάζει. Περισσότερο εντύπωση του κάνει πως το σώμα της μεταμορφώνεται μέρα τη μέρα. Μπαίνει άνετη στο αυτοκίνητο, δίχως τον φόβο που ενέχει ο έρωτας και η προσδοκία ανταπόκρισης, και αυτό τον κομπλάρει. Βάζει μπροστά και η βόλτα τους στην πόλη ξεκινάει. Πηγαίνουν στο ψηλότερο σημείο της. Δυο τρεις γλάροι πετάνε πάνω τους στον καθαρό ουρανό. Το φως του ήλιου είναι έντονο, η ζέστη δυνατή, τα χρώματα στο απόγειό τους.

«Με πήρε ο Σίμος» της λέει κοφτά, καθώς μιλάνε για τη λέσχη ανάγνωσης και για τις απουσίες που έχουν κάνει και οι δυο τους τον μήνα που πέρασε.

«Ώστε, γι' αυτό με κάλεσες; Σ΄έβαλε να μου μιλήσεις;» τον ρωτάει. «Είπα και εγώ, ποιος φούρνος γκρεμίστηκε;» σκέφτεται και προσπαθεί να φανεί ψύχραιμη.

«Καμία σχέση, απλά ήθελα να το ξέρεις και τον θυμήθηκα τώρα που μιλούσαμε για τον "Ηλίθιο" του Ντοστογιέφσκι. Νιώθει πολύ χάλια, παραδέχεται ότι φέρθηκε πολύ ανόητα, γιατί, Ντι, είναι τρελά ερωτευμένος μαζί σου. Απλά η πρώην του κατάφερε να του αποσπάσει ένα φιλί, αυτό είναι όλο».

«Δε θέλω να ξέρω, Κ.. Δε με αφορά το άτομο αυτό. Ένα φιλί δέκα λεπτών με όποια κι αν ήταν. Καλώς ή κακώς, δε θα χαραμίσω τον εαυτό μου σε ημίμετρα. Αξίζω πολύ περισσότερα» του απαντά και του ζητάει να φύγουν.


DilemmaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora