Μέρα 136η: 13 Ιουλίου

392 44 11
                                    

Στο σπίτι της Μαργαρίτας είναι ένα ρετιρέ με μεγάλο μπαλκόνι. Από τα σίδερα της τεράστιας τέντας που τώρα είναι μαζεμένη, κρέμονται πολύχρωμα φωτάκια ενώ στο πάτωμα κεράκια προσδίδουν μια ρομαντική ατμόσφαιρα. Κάθονται όλοι γύρω από το μεγάλο άσπρο πλαστικό τραπέζι και έχουν ξεκινήσει ήδη τα παιχνίδια με χαρτιά, με επιτραπέζια, με παντομίμα. Στο κέντρο του τραπεζιού είναι ακουμπισμένο το κουφάρι ενός ανανά, που λειτούργησε πριν ως μεγάλο ποτήρι γεμισμένο με κοκτέιλ και πολλά καλαμάκια εξέχουν ήδη χρησιμοποιημένα από τους παραβρισκόμενους.

Σε κάποια στιγμή ηρεμούν, οι φωνές και οι ομιλίες σταματούν, και αφήνονται στην πραγματικά χαλαρωτική μουσική και στη βραδινή ζέστη, χωρίς να παραπονιούνται για τα τσιμπήματα των κουνουπιών ή τον ιδρώτα που στάζει στα μέτωπά τους. Ο Μήτσος έχει στην αγκαλιά του τη Μαργαρίτα, η Μόνικα χαϊδεύει τα μαλλιά της Ντι, έτσι όπως έχει βυθιστεί στην πλαστική καρέκλα και εκείνα κρέμονται πίσω της, ο Κ. κάθεται μόνος του πιο απομακρυσμένος με τα πόδια πάνω στα κάγκελα.

«Έπεσε η ομάδα» παρατηρεί η οικοδέσποινα της βραδιάς «λέω να παίξουμε ένα τελευταίο παιχνίδι που δεν απαιτεί πολλή σκέψη» τους ξεσηκώνει και οι άλλοι δηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους μιας και η στιγμή είναι ήδη ονειρική και δε θέλουν να τη χαλάσουν με τίποτα. «Μα δε θα χρειαστεί καν να σηκωθείτε από τις θέσεις σας, ελάτε και μ' αρέσει τόσο πολύ αυτό το παιχνίδι. Κάποιος ρωτάει και ο άλλος προσπαθεί να απαντήσει χωρίς να πει ναι ή όχι... ποιος θέλει να ξεκινήσει πρώτος; Εγώ θα ρωτάω».

«Ξεκίνα με μένα, για να επιστρέψω στη νιρβάνα μου» της υπαγορεύει ο Κ.

«Ωραία λοιπόν. Μετράω ένα λεπτό από τώρα. Πάμε! Είσαι κοντός;»

«Όχι!» απαντά εκνευρισμένος έχοντας μεθύσει ελαφρώς από το δυνατό κοκτέιλ.

«Έχασες κιόλας, Κ. Το ήξερα ότι όσοι βιάζονται να παίξουν δεν είναι δυνατοί παίκτες».

«Έλα, δε μετράει, ήταν η πρώτη κρυάδα. Τέσταρέ με άλλη μια φορά».

«Εντάξει, εντάξει! Δε δέχεσαι την ήττα εύκολα εσύ, ε; Ο χρόνος μετράει από τώρα! Νομίζεις ότι είμαι η πιο ωραία κοπέλα εδώ μέσα;»

«Μπα» της απαντά εκείνος αποφεύγοντας τη χρήση του ναι η του όχι.

«Και ποια είναι τότε; Η Μόνικα;»

«Δεν ξέρω».

«Αν ερχόταν η Ντι να σου δώσει ένα φιλί, θα το δεχόσουν;»

«Ίσως» απαντά και η Μόνικα κοιτάζει με έκπληξη τη Ντι. 

DilemmaTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang