Black Book

700 12 1
                                        


First time posting here and a silent reader. I won't go dilly-dally around, I'll juts go straight to the point.

Two months ago, october 4, was the most haunting day of my life. It was around 10:00 pm, konti na lang ang tao since nasa bukid kami non. I was with my cousin. Galing kasi kami sa bahay ng tita namin, may binigay lang kami. Walking around in the middle of the night is probably the most creepiest and scariest experience. Pero idagdag mo pa yung nakita ko, you won't be only traumatized but also scared for LIFE.

Nasa gilid kami ng daan, nagkukwentuhan. But the conversation was suddenly changed. He said, pano daw kung mamatay na sya? What will I do? I didn't answer him. I remained silent. That time, it was like butterflies were in my stomach flying around. Hindi ako kinikilig ah, they were flying around eating my guts, that's how I felt. Masuka suka ako that time kasi nga dahil sa naramdaman ko. Triny kong magsuka pero hindi ko nagawa, he patted my back but still wala. And for a moment all went black pero hindi ako natumba. Parang nakatulog lang ako ng nakatayo. When I came to my senses, bigla na lang napunta sa gitna ng daan yung pinsan ko na para bang may humila sa kanya at may rumaragasang kotse (Bigla na lang napunta sa daan yung kotse, I don't fcking know where the hell it came from). It all happened so damn fast I didn't managed to see it. Like fck. Pagkakita ko na lang sa pinsan ko, his brain and gut was splattered everywhere. That time, nasuka na ko. Sinuka ko lahat ng kinain ko tapos may dugo na sa suka ko. I became dizzy and I fell unconscious. Luckily, malapit na lang kami sa bahay nun at nang may narinig na ingay sila kuya lumabas sila.

Pakagising ko kinabukasan, I sighed in relief, akala ko panaginip lang ang lahat pero nung pagdating ko sa sala, umiiyak sila. Yung iba kung hindi umiiyak naubusan na ng luha, pulang pula lahat ng mata nila at namamaga din. Realization came. The scene that I witnessed was all true. The thought made me vomit and also made me cry. After ng ilang oras, (Yes, oras talaga, cos hindi ako masuka at nung time na yun nagsuka ako ng dugo and I cried and cried) tinanong ko kung nasaan ang katawan ng pinsan ko. Sabi nila pinaabo na yung katawan nya kasi hindi na kinayang tingnan nila tita yung lagay nya. Mangiyak ngiyak pa ko nun at nung nacarecover na ang mata ko sa luha, sinabi ko sa kanila ang lahat. All of them did not believe in me, pero si lola ko to the rescue. Galing syang  kwarto ng pinsan ko. He saw a black book. First to the tenth page were diary entries and the rest is how to control someone and black magic. Pinabasa saming lahat ni lola yung nakasulat dun, it took us a while cause it was thick. Nakasulat sa entries nya ay kung pano nya ko gagawing may kasalanan sa pagkamatay nya. But it didn't worked, alam kasi nilang lahat na aksidente lang ang lahat. He held a grudge on me. It's because I was the reason why his girlfriend died, close kasi kami ng girlfriend nya pero muntik na kong mamatay nun and she saved me (Kwento ko sa next story ko - weird and strange din ang kwento nun, wait na lang po kayo). I don't understand it at first pero nung pinatulog ako ni lola, all became clear. Napanaginipan ko yung scene, parang nagtravel lang ako sa past pero walang nakakakita sakin.

Yung time na masuka suka ako and when he patted my back, nakita ko na bumuka ang bibig nya na para bang may sinasabi pero napakahina. Tas dun na yung part na all went black, I was saying something when I was unconscious that time, it was a chant. I don't understand it. Pero yung buka ng bibig alam ko na yun yung sinabi nung pinsan ko, it's like he made me repeat it. Nung nasabi ko na bigla na lang syang napunta sa gitna ng kalsada and may kotseng lumabas sa damuhan then I went conscious that time. Nung may pwersang naghatak sa kanya, I saw a grin on his face but immediately turned into a sad one, then a tear escaped from his eyes. It was like he was regretting it, may sinabi din sya nung nakahiga na sya pero hindi ko narinig kasi nagising na ko. Lahat sila nakapalibot sakin. Umupo ako at kwinento ang lahat. Ang guess ni lola na sinabi ng pinsan ko nun ay 'Sorry'.

But we'll never know. Cause it already happened and I didn't get a chance to hear what he said. But I believe na ang sinabi nya ay sorry. Maybe regretting it all. Sabi din ni lola na probably nasa impyerno sya. Too sad cause he was a good kid :'( Hindi ko naman masabi na sana masaya ka na dyan cause, who would be happy in hell? And tita said while crying na hopefully sa susunod na buhay nya ay mapunta na sya sa heaven.

Up to this day, the guts and his brain still haunts me-- and his mushed brain and mushed body is haunting me, with it's blood dripping everywhere. It's horrifying, seriously horrifying...

Saliphie

Spookify Book 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon