Yeniden 2.Kitap 2/3

Kara Şovalye-2

Gün doğarken kitabımın son sayfasını okudum ve yan taraftaki kitaplığıma koydum. Bu gün buraya geldiğimden beri tam olarak bir yıl geçmişti. Cassie bu bir yıl boyunca çok dikkatli davrandı ve kalesinden çıkmama asla izin vermedi. Her gün bana söylediği kitapları okuyorum ve bu gezegen hakkında az çok bilgim oldu. Evrenin büyüklüğünü anlarken, diğerleri için endişem gittikçe artmaya başladı. 

Bu evrende kaybolan iki kişinin tekrar bir araya gelme olasılığı neredeyse imkansız ama yine de onlara güveniyorum. Ben güçlenirken onlarda güçlenecektir ve illaki yollarımız bir yerde kesişecektir ve bin yıl sonra kararlaştırdığımız yerde buluşacağız.

Kitabı koyarken parmağımdaki siyah yüzük dikkatimi çekti ve kayan yüzüğü düzelttim. Bu bana Cassie'nin hediyesiydi, dediğine göre ilahi ruhumun görüntüsünü değiştirecek ve herkesin 5.aşama bir ilahi ruh olduğunu düşünmesini sağlayacaktı. Bu bir yılda aynı kalede yaşadık ama sadece 12 kere görüştük, sürekli inzivaya çekildi ve bu dönemde ilahi ruh seviyesinde 3.aşamaya yükseldi.

Her görüştüğümüzde bana bir miktar ruh taşı dedikleri taştan bıraktıktan sonra kapalı kapılarda inzivaya geri çekildi. Bir bıçak çıkardım ve elimi biraz keserek küçük bir kaseyi kanla doldurdun. Kan kaseye damladığı anda pencereden iki kelebek geldi ve kan kasesinin içinde konarak kanı içmeye başladılar.

Bir yılda kaçmak için bir çok plan yapmak istedim ama imkansıza yakındı, kalenin dışarısına çıkmam yasaktı ve dışarının nasıl olduğunu sadece pencereden gördüğüm kadarıyla biliyordum. Enerjim ile dışarıyı keşfetmek istediğimde kalenin etrafını saran bir bariyer yüzünden asla dışarının nasıl olduğunu öğrenemedim.

Bu sürede kelebekleri besleme ve ev işleriyle ilglenme sorumluğu bana kalmıştı. Kalede sadece ikimiz yaşıyoruz, bu sürede başka hiç bir yardımcısı hatta hizmetcisi bile olmadığını öğrendim. Güçlerimin sınırlarını az çok biliyorum ve bunu beni daha önce uyardığı suikastcılar sayesinde keşfettim. Bu bir yılda sadece 4 tane suikast girişimi oldu ve hepsinde Cassie kapalı kapıda inzivadaykendi, gelenlerle ben ilgilenmek zorunda kaldım.

İlahi ruh seviyesi birinci aşamada, üçüncü aşama biriyle bile karşılaşabileceğimi fark ettim. İlk iki suikastçı grupları sadece üçüncü aşamadaydı ve ben bir şekilde halledebilirken son ikisinde aşama 5 ve aşama 6 insanlar vardı. Tamamen işe yaramaz kalmışken, bu iki küçük kelebek o anlarda aniden saldırarak suikastçıları öldürdü ve bu iki küçük kelebeğe ondan sonra saygılı davranmaya başladım.

Her hafta onlara küçük bir kase kan vermem sayesinde aslında kelebeklerle iyi anlaşmaya başladım. Benim emirlerimi tamamen dinlemeseler de, Cassie ile çatışmadığı sürece dediklerimi yapmaya başladılar ve bu oldukça önemliydi. Cassie'nin en tehlikeli silahı kelebekleriydi ve onları bir şekilde devre dışı bırakmak kaçmam için en önemli adımdı.

Kelebekler kanını içerken kapı açıldı ve Cassie'nin geldiğini anladım.

-Cassie; Küçük çocuklarımla oldukça iyi anlaşıyorsun.

-Uğur; Sanırım beni sadece yürüyen kan bankası olarak görüyorlar, Madam Cassie.

-Cassie; En azından sana saldırmıyorlar, bu iyi bir şey. Bu sene oldukça iyi idare ettin.

-Uğur; Teşekkür ederim Madam Cassie.

-Cassie; Bu gün özel bir gün hazır mısın ?

Kaşlarım çatıldı ve sonra hemen toparlandım.

-Uğur; Çay partisi mi ?

-Cassie; Evet, sonunda kardeşlerimle tanışıp bu küçük kaleden çıkabileceksin.