Yeniden 2.Kitap 2/3

Final Maçı- Uğur vs Ella 3

Uzak bir gezegende bir kadın tepenin üstünde oturuyordu. Yakından bakıldığında önünde bir bez parçasının yere serili olduğu ve üstünde bir çok metal benzeri parçaların olduğunu görebilirdiniz. Kadın tek tek parçaları silip yerine koyarken tizlikle davranıyordu. Uğur burada olsaydı, bu kadının umutsuzca bir dönem aradığı Sonia olduğunu fark ederdi. 

Sonia'nın ise düşünceli bir hali vardı, elindeki metal parçaları silip yerine koyarken sessizdi, gözleri bulanıktı ama ağlamıyordu. Bunca yıl onu oldukça geliştirmişti, artık 25-26 yaşlarında görünen güzel bir genç kadındı. Sadece güzelleşmekle kalmamış artık çok olgunlaşmıştı, eski saf ve neşeli hali artık puslu bir hayal gibiydi. Bunca zaman zorluklarla yaşamak onu bir miktar yıpratmıştı. İlk başta umutsuzca Katherine, annesi Elena ve kendisi kaçmış ve Uğur'u bu işlere karıştırmak istemediği için terk etmişti ama kaderden kaçamamıştı. Katherina onun yerine ölürken, annesi Elana onun kaçması için yem olarak savaşmış ve yakalanmıştı. Tek başına kaldığı sürede şansı ile bir harabeye sığınmış ve orada yıllarca tek başına kalmıştı. İlk başta aptalca ne yapağını bilmeden dursa bile hiç beklemediği anlarda onu kurtaran bilekliği ve Uğur'un ona verdiği yüzüğün ne işe yaradığını anladığı anda işler bir miktar değişmeye başlamış ve tek başına dövüş ustası yolunda ilerlemişti. Bir çok ölümcül tehlikeden sonra hayatta kalsada bedeninde bir çok savaş izi o eski anıları unutmasını engelliyordu.

Bileğindeki kesik izine baktı, şimdiden iyileşmiş olsa bile o anları asla unutamıyordu, hayattan o kadar yorulmuşken, tüm her şeyden nefret edip bileğini keserek intihar etmek istemişti. O an tek düşündüğü sevdiği hiç kimsenin kalmamasıydı, yanlız başına canavarlarla dolu bir yerin içindeydi. Kan kaybından dolayı bilincini kaybedip bayılırken hiç ummadığı yaşlı bir adam onu kurtarmıştı, ilk başta adam nefret ve küfürlerle karşılık verse bile dünyaya dönebildiği zaman ona ilk kez minnettar olmuştu ama bu çok kısa sürdü. Binlerce yalvarıştan sonra ne onun kalmasına nede Uğur'la görüşmesine izin vermişti. Tek bir istisna annesini alması olmuştu, oda Sonia'nın kanından olduğu için o soydan biri olduğunu düşünmüştü. Tek bir hedefi vardı hemen ikisini bir paket gibi teslim edip ödülü almak, almıştı da ama bu sadece Sonia için büyük bir nefreti uyandırmıştı. Arkasından gelen bir sesi duyduğu anda sildiği demir parçasını sımsıkı tuttu, dişlerini sıkarken bir kaç dakika o şekilde durduktan sonra iç çekti ve elindeki demir parçasını yavaşca yere bıraktı.

-Sonia: Buraya gelmek için vaktinizin olmasına şaşırdım, muhteşem göksel imparator.

-Yaşlı Adam: Daha ne kadar bana kızgın kalacaksın Sonia ?

-Sonia: Bilmem belki biri seni sevdiklerinden ayırıp bir yere hapsettiği zaman.

-Yaşlı Adam: Seni hiç bir yere hapsetmedim.

-Sonia: Hahaha, o zaman neden geri dönmeme izin vermiyorsun ? Neden annemle görüşemiyorum ?

-Yaşlı Adam: Sonia, torunum. Gerçekten kaç kere anlattım, gezegeniniz yok olmuş, oraya kaç kişi gönderdim ama hiç kimse bir şey bulamadı. Yok olan bir gezeni özlemenin anlamı ne ?

-Sonia: Tabi ki senin için dış halkadaki gezegeni yok etmek çok basit bir şey.

-Yaşlı Adam: Gerçekten bir şey yapmadım, seni üzecek bir şey yapmak istemiyorum. Sonia sen benim soyumdan son kişisin neden sana zarar verecek bir şey yapayım.

-Sonia: Annem odamı kayıp ? Ne büyük tesadüf.

-Yaşlı Adam: Sonia....

-Bir Ses: Kız kardeş, ustamıza bu kadar kızmakta haksızsın, gerçekten seni önemsiyor, ayrıca gezenini aramaya bende senin için bizzat incelemeye gittim.