Yeniden 2.Kitap 2/3

-

Dolunayın altında mızrağımı savururken bedenim gümüş bir ışıkla kaplanmıştı. Işık sıvı bir formda gibiydi, mızrağımı savururken mızrağım doğru yol alıp onu kaplarken saldırımı güçlendiriyor. Savunmaya geçtiğimde ise mızrağımdan bedenime akarken kalınlığı artıyor ve savunmam artıyordu.

Gümüş ışıktan Ella'nın kullandığı Çan ve tapınak formundaki savunma gerçekten güçlüydü ama geniş alana yayılması onu bir miktar kırılgan hale getiriyordu. Bu teknikler birden fazla kişiyi koruyabilirdi, alan içinde olduğu sürece kişi sınırlaması yoktu ama anlık bire bir savaşlarda bundan ziyade tek kişide toplanmasını istediğim için ilk başta çan benzeri yeteneği taklit etmeyi denedim ve sonra alana gittikçe küçültürken sadece benim içinde durabileceğim kadar daralttım ama bir fiziksel form vermek zaman alacağı için fiziksel formdan ziyade niteliğe yöneldim. Formsuz enerji bedenimi kaplarken savunmayı artırıyor ve yeteneğin oluşma süresini yarı yarıya kısaltıyordu.

Birden fazla elementte ustalaşmanı güzel bir yanı da buydu, bir yetenek için sadece belli bir kalıpta düşünmüyor ve doğaçlama yapabiliyordun. Farklı element türlerine alışkın olduğun için farklı şeyleri düşünmek kolaylaşıyor ve enerjinin kontrol yöntemleri benziyorsa zorlanmadan alışabiliyordun. Şimdiki ışık enerjimi sanki ateş ve su gibi düşünerek kontrol ettiğim için alışmam kolaylaştı.

Mızrağımı savurdukça ışık hareket ederken mızrağımı savurmam ile bir  dalga bıçağı gibi fırlıyor ve bir kesme saldırısı yapıyordu. Bazen küre şekline getirerek fırlatıyor ve havadayken patlatarak bir flaş bombası etkisi yapabiliyordum. Bir kaç tür yetenek üzerinde düşünmeye devam ederken güneşin doğmak üzere olduğunu fark ettim ve çalışmayı bırakarak kahvaltı hazırlamaya başladım. Bir kaç meyve yedikten sonra bu sefer bir taşı masa olarak kullanmaya ve cam şişelerin içinde zehirleri karıştırmaya başladım. 

Zehirler genellikle çok koyu ve korkunç kokulu şeylerdi ama asıl zehirin önemi rakibin fark etmemesiydi. Bu yüzden rengini gidermeyi ve kokusunun yok etmeyi amaçladım, hedefim su gibi her şeye katılabilecek ama fark edilemeyecek türler yapmaktı ama bu oldukça zordu. İçine başka şeyler karıştırdıkça zehirin etkisi bazen zayıflıyor bazen yok oluyordu.

Dört ay geçmişti, bu süreçte zehir ve ışık kanunun anlamam kolaylaşırken yeteneklerimi farklılaştırdım. Tepeden vadiye bakarken her hafta üç saat süren rüzgarın şiddetli bir dönemi olacaktı. Bu rüzgar tüm rüzgarlardan güçlüydü ve tüm vadiyi silip süpürüyordu. Rüzgarın içinde bulunan bir çok parça bir mermi gibi her yere çarparken ölümcül görünüyordu ama ona baktıkça bana güzel bir fırsat gibi göründü. Rüzgar zırhını kullanmak için ekstrem koşullar gerekiyordu, bu yüzden rüzgar zırhımı oluşturup vadinin içinde ne kadar durabileceğimi düşünüyordum ama bu sefer rüzgar seli yok olurken bu haftalık fırsatın kaçtığını biliyordum.

İki hafta daha iki elemente çalıştıktan sonra rüzgar seli başlamadan önce rüzgar zırhını oluşturdum ve vadinin ortasında açık bir alanda rüzgar selini bekledim. Uğultu sesleri rüzgardan önce gelirken ayağımı yere sağlam bastım ve rüzgar zırhımı güçlendirdim. Önümde beliren enerji akışını görünce kendimi hazırladım. Birden bir sel vurmuş gibi rüzgar bedenime vurdu, güçlü baskı yüzünden geri fırlatılmamak için yerimde durmaya çalışırken bir yandan rüzgar zırhını güçlendiriyordum. Mızrağım yüzüğümdeyken üstüme gelen onlarca kayadan hareket ederek kaçmaya çalıştım ama bir bataklığın içinde hareket ediyormuş gibiydim.  Oldukça zor harekete ederek kılpayı taşlardan kaçtım, bazen kaçamadım ve rüzgar zırhıma taşlar çarparken ya parçalandı yada bedenime çarparak beni geri sendeletti. Bedenimde morluklar oluşurken yüz kayadan yaklaşık kırkından kaçabildim, geri kalan otuzu rüzgar zırhı tarafından engellense bile küçük olan yüzde otuzluk kısmı delici gücü ile rüzgar zırhından geçiyordu. Hızı rüzgar zırhlı ile azaldığı için ciddi bir  hasar vermedi ama bedenimin her yeri morluklarla doldu.