Soria: World's Guardians

Chapter 66

Nang idilat ko ang mga mata ko, nakita kong madilim parin, nagluluto si Lyfa at si Mimir naman ay may nilalagay na kung anong mahika sa paligid.

'Naka-idlip ako, good, idlip lang,' sabi ko sa isipan at tatayo na sana pero hindi ko maigalaw ang katawan ko, specially ang mga hita ko.

Nang makita ako ni Lyfa na gising ay agad siyang lumapit sakin at umupo sa tabi ko, pinahiga sa mga hita niya at tinawag si Mimir upang maalalayan akong iayos ang mga paa para makadaloy ang dugo at maigalaw ko.

"Natural lang na magkaganyan ka, dalawang araw ka kayang tulog," sabi ni Lyfa na ikinabigla ko.

"Kaya pala," sabi ko at itinigil na ang pag-iisip sa kung anong dahilan at naparalisa ang mga binti ko.

"Mimir, palit muna tayo, ikaw magluto," sabi ni Lyfa.

"No! Ikaw ang magluto at ako ang mag-uunan sa kanya, ang duga mo, kagabi at kanina ikaw, ako naman!" sabi ni Mimir.

"Ano yun?" tanong ko.

"Secret," sagot ni Lyfa at nakipagpalit kay Mimir kaya si Mimir na ang hinihigaan ko.

"Ano nga yun?" tanong ko at magsasalita na sana si Mimir pero umiling si Lyfa kaya ang sinabi niya sakin ay "ayaw ipasabi ni ate, gusto ko rin siya ang magsabi kaya hanggat hindi niya sinasabi hindi ako magsasalita," pwede ko siyang pwersahang sabihin sakin gamit amg slave seal pero hindi ko na ginawa for privacy.

Nang matapos magluto si Lyfa ay naigagalaw ko na rin ang mga paa ko kaya matapos kumain ay pinagpatuloy na namin ang usapan namin two days ago.

"This time, tutuloy na talaga ako," sabi ko at tumango sila.

"Habang tulog ka nga pala, kinuha ko sa singsing mo yung baril na pinahawak mo sakin at nagsanay sa sinasabi mo," sabi ni Mimir "gumagawa ng malakas na ingay kaya ginamitan ko nung silencing spell na itinuro mo sa grupo nina Princess."

'I see... Si Mimir ang uri ng tao na nagsasanay kahit na oras na dapat ng pagtulog,' sabi ko sa isipan at napangiti dahil sa hindi ko napapansing hard working side niya.

"Then ano ang impression mo?" tanong ko.

"Mahirap umasinta, mahirap ikasa, at sa bawat baril napapa-atras ako," sagot niya.

"Ah, recoil yun kaya napapa-atras ka, tapos sumilip ka ba sa scope?" tanong ko.

"Scope?" tanong niya.

"Akin na yung baril," sabi ko at nang binigay na niya ay tinuro ko ang scope "subukan mong sumilip diyan," sabi ko at binigay sa kanya na agad niyang ginawa.

"Ano to? May dalawang guhit na pinagpatong-"

"Nakikita mo yung point na nagawa nung dalawang linya?" tanong ko.

"Oo, iyan ang gagamitin mo pang asinta, tapos tatama ang bala sa kung saan mo yan itinuro dahil sa recoil," sabi ko subukan mo "oo nga pala, mas mapapadali ang pag-asinta mo kung pipigilan mo ang paghinga mo," sabi ko.

Pinigilan ni Mimir ang paghinga niya maya-maya pa ay kinalabit niya ang gatilyo at tinamaan ang isang rabbit like monster sa di kalayuan.

"W-wow... Ang galing... Kaso napapaatras pa rin ako," sabi niya.

"Lyfa, subukan mo," sabi ko kaya sinubukan ni Lyfa pero hindi naman siya napa-atras.

"Oh... mukhang apektado ng status ang mga baril," sabi ko.

"Ibig sabihin hindi ko magagamit," malungkot na sabi ni Mimir.

"Hindi naman, magagamit mo rin, pataasin mo lang level mo," sabi ko.

"Ate, anong STR mo?" tanong niya kay Lyfa.

"Hmm... nasa... ugh... ayaw kong sabihin," sabi niya.

"Ano nga," sabi ni Mimir.

"... 1850," sagot niya at biglang lumapit si Mimir at kinapakapa ang katawan ni Lyfa, ang braso niya, ang hita.

"Ate, kinausap mo ba si Zedrick para itago ang mga muscle mo?" tanong niya at bigla kong naimahe si Lyfa na may muscle ng sa isang weightlifter.

"<Dispell>," gamit ko kay Lyfa pero hindi nagbago ang itsura niya "hindi siya gumamit ng illusyon."

"Ba't ganun ang STR mo?" mangiyak-ngiyak na tanong ni Mimir.

"Archery training," sagot ni Lyfa at binigay sakin ang baril.

"Okay, maghanda na kayo," sabi ko "oras na para sa isang scouting or sa pagsira ng isang brothel."

"Roger," sabi nila at iniligpit na ang camp.

Agad kaming pumunta sa tarangkahan at gamit ang <Heat Haze> ay pumuslit kami sa loob. Agad naming nakita ang brothel, dahil iyon lang ang nag-iisang brothel doon.

"Papasok na ako," sabi ko at ginamit ko ang heat mirage para pagmukain ang sarili ko na isang elf bago pumasok.

"Maligayang pagdating?" sabi ng isang receptionist na lalaki "ano po ang gusto niyo?" sabi niya.

"Hmm... Ano-ano ba ang pagpipilian," sabi ko at binigyan niya ako ng isang book catalouge na naglalaman ng mga binebenta nila, andoon ang larawan nila, mukha lang at buong katawan, ang pangalan pati edad at natigilan nang makita doon ang isang 9 years old.

Nakita ng receptionist na tinitignan ko ang pahina ng sa bata kaya grabe ito makangiti at nagkaroon ako ng urge na patayin ang receptionist.

"Siya po ba ang gusto mo?" tanong niya na grabe pa rin ang ngiti.

Ngumiti ako at sinimulan siyang patayin sa isipan ko at sinabing "sige," dahil madaling maka-usap ang isang bata.

Pinasulat niya ako sa isang form at salamat sa card na binigay ng reyna sakin na nakapangalan sa isang yumao niyang anak na lalaki ay binayaran ko ang receptionist; binigyan niya ako ng isang susi at sinabing mag-antay na lang doon matapos ituro ang daan patungo sa silid.

Nang makarating ako doon ay hinubad ko ang roba at coat ko dahil sa init at umupo sa may kama at inantay ang bata.

Nang dumating siya, nakasuot siya ng isang see through na damit, agad siyang lumapit sakin, kumandong at hinalikan ako sa labi.

"T-teka," sabi ko at inilayo siya sakin pero nanginig ang kalamnan ko sa sikmura ng makita ang mata ng bata, wala na iyong buhay at nang bitawan ko ang bata ay umalis siya sa pagkakandong sakin at lumuhod sa harap ko.

Binuksan niya ang zipper ng suot kong pants pero pinigilan ko siya, tumingin siya sakin na para bang nagtatanong maya maya ay tumayo siya, hihihilahin na sana ang lasong nagtatali sa suot niya pero pinigilan ko rin siya.

"Makinig ka sakin," sabi ko at inilapit ang mukha sa kanya para bulungan pero hinalikan niya ako kaya napalayo ako pero siya naman itong humabol.

Dahil ayaw makinig ng bata, napilitan akong gamitin ang mind reader at nagitla sa nabasa kaya napapikit na lang ako, pinipigilang tumulo ang namumuong luha sa mata dahil sira na ang pag-iisip ng bata, para na lang siyang manika na ginagawa ang mga laging pinapagawa sa kanya.