The Strongest Gene [1]

Bölüm 32: Tek Hayat Çizgisi

Aynı zamanda,

Chen Feng, Maymun ve grup yeni bir çıkış bulmuştu. Xie Kangzhong tarafından çekilen büyük miktarda mutasyona uğramış canavar nedeniyle, üzerlerindeki baskı düşmüştü.

"Buradan 3.katmana ulaşabiliriz," dedi Maymun aceleyle.

Burada bir kısıtlama vardı. Dördüncü katmanın farklı bir girişiydi. Bu kadar kısa bir süre içinde, Maymun rotayı bulmayı başarmıştı. Bu kolay bir başarı değildi.

"Şimdi sana bağlı," Xu Fei endişeyle söyledi.

"Mhm." Chen Feng başını salladı. Ancak, sayısallaştırılmış moda girmek üzereyken, aniden durakladı.

"Ne oldu?"

Xu Fei ve diğerleri birbirine baktı.

"Shh—" Chen Feng, sanki bir şey hissetmiş gibi usulca söyledi.

Şu anda.

Herkes sessizleşince, uzaklardan, ağlayan ve kederli sesler duyuldu. Bu 3. Yıl, 2. Sınıf öğrencilerinin sesiydi. Onların sesi!

Zhou Ling ve grup bunu duyunca, hayrete düştü.

"O öğretmen gerçekten de tek başına kaçtı..."

Daha yeni toplanan bu takım bile takım arkadaşlarından vazgeçmemişti. Öte yandan Xie Kangzhong, 3. yıl 2. sınıfın sorumlu öğretmeni, öğrencilerini burada terk edip kendi başına mı kaçmıştı? Bu çok saçmaydı!

"Onları görmezden gel."

Xu Fei gülümsedi. "Bu öğrenciler hakkı yanlıştan ayırt edemiyorlar. Zaten hiçbiri işe yaramazlar."

"Doğru." Zhou Ling de aynısına inanıyordu.

Bir keşif için öğretmenlerini takip etmek mi?

Bu lanet olasılar, tamamen soygunculardı! Büyük zorluklardan sonra ele geçirdikleri malzemeyi teslim etmelerini istediler, ancak sadece bir öğrenci bu eyleme itiraz etti? Ahlakları neredeydi?!

Ancak, Chen Feng ayak izlerini durdurmuştu.

"S*ktir."

"Chen Feng, onları gerçekten kurtarmak istemiyorsun, değil mi?"

Xu Fei ve geri kalanı hayrete düştü. Önceki eylemlerinden, Chen Feng'in pratik bir insan olduğunu görebiliyorlardı. Şu anda, aniden iyi kalpli bir kişi olmazdı, değil mi?

Onlar çok uzun bir süre için vahşi doğada hayatta kalmıştı. En çok korktukları şey bu tür bir takım üyesini almaktı!

"Sadece bir şey hatırladım."

Chen Feng kaşlarını çattı. "Kim kesinlikle kaçabileceğimizden emin?"

"Hiç kimse."

Herkes dehşet içinde birbirlerine baktı.

Kesinlikle kaçmak mı?

Şu anda, hiç kimsenin mutlak güveni yoktu.

Tehlike her yerdeydi.

Beşinci kattaki canavarın ne kadar korkunç olduğunu bile bilmiyorlardı. Ejderha'nın Geçtiği Dağı terk etseler bile, hiçbiri dışarıdaki durumun farkında değildi! Dahası, dışarıdaki tehlikenin içeriden daha az olmadığına dair bir önsezileri vardı. Böyle zamanlarda, hiç kimsenin mutlak güveni yoktu!

Bu sefer gerçekten tehlikeliydi!

Chen Feng aniden ağzını açtı. "Benim güvenim var!"