Chapter ( 102) _ အစာရေစာ အလုံအလောက်နဲ့ လုပ်သားများ
ရှုန်းယယ် နဲ့ လာတဲ့သူတွေ အားလုံးဟာ ကျားကြီးမျိုးနွယ်ရဲ့ လူတွေကို လိုက်ရှာပြီး သတ်ဖြတ်ခဲ့ကြသူတွေ ဖြစ်လို့ အရင်က လူအားလုံးကို သတ်ခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့ရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကို လက်ခံဖို့ အနည်းငယ် ခက်ခဲနေဆဲပါ။ သူတို့ ဘာပြန်ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ဘဲ အားလုံးက ခဏလောက် နှုတ်ဆိတ်နေကြတယ်။
ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု မှလူများသည် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သောနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခဲ့ကြသောကြောင့် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု သည် သူတို့အား တိုက်ခိုက်ရာတွင် သနားညှာတာရန် စိတ်ကူးမရှိခဲ့ဘဲ သူတို့သည် ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု ရဲ့ စစ်သည်များကိုသာ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။
ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု တွင် သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် ကလေးများလည်း ရှိသေး သည်။ ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု မှလူများသည် သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် အခြားမျိုးနွယ်စု များရဲ့ ကလေးများကို သတ်ပစ်ကြသော်လည်း ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု မှလူများသည် ကျားကြီး မျိုးနွယ်စု မှသက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့်ကလေးများကို အမှန်တကယ်ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ဒီလူများ အားလုံး သေကုန်ကြပြီ။ ဒီသတ်ဖြတ်မှုကို ကျူးလွန်တဲ့သူက အရမ်းရက်စက်တာပဲ...
ကျူးကျန်း သည် သတိဝင်လာပြီး တုန်လှုပ်သွားကာ ပြောခဲ့သည်။
"ဒီမှာ တိုက်ပွဲ မရှိဘူး။ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ တစ်ဖက်သတ် လူသတ်ပွဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာက သားရဲဘုရင် ဆိုရင်တောင်မှ ဒီလိုလုပ်တဲ့အတွက် သူတို့ရဲ့ သားရဲဘုရင် ဘွဲ့ကို ဖြုတ်ပစ်ခံရလိမ့်မယ်..."
သားရဲလူသား ကုန်းမကြီး တွင်၊ သားရဲနတ်ဘုရား ကျောင်းတော် မှလူများသည် မကြာခဏ မကောင်းမှုများကို ပြုမူကြသော်လည်း ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု ရဲ့ လုပ်ရပ်ကို ရပ်တန့်စေ သည့်နည်းဖြင့် အခြားမျိုးနွယ်စုများကို တမင်တကာ သိမ်းပိုက်လိုသော မျိုးနွယ်စုတစ်ခု ရှိနေပါက သူတို့သည် သူတို့ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ပတ်သက်နေမည်ဖြစ်သည်။ အခြားသာမန် သားရဲလူသားများကို သတ်သော သားရဲစစ်သည်တော်များအတွက်လည်း ထိုသို့ အရေးယူမှုရှိသည်။
အရင်က ကျူးကျန်း က ဒီသားရဲဘုရင်ကို သိချင်ခဲ့တယ်။ ယခုတော့... ထိုလူသည် ရှန့်ထျန်း ဖြစ်ဖြစ်၊ မဖြစ်ဖြစ် သူက အဲ့လူနဲ့ ရင်းနှီးရန် မလိုလားတော့ပေ။ တကယ်တော့ သူက ထိုလူကို သိကျွမ်းဖို့ မဝံ့ရဲတော့ပေ။ တစ်ဖက်သားရဲ့ ရက်စက်စွာ သတ်ဖြတ်တဲ့ နည်းလမ်းများကို အခြေခံရမယ်ဆိုရင် သူတို့နှင့်တွေ့လျှင်လည်း သူတို့အုပ်စုက အသတ်ခံရနိုင်ချေရှိသည်။
ကျူးကျန်း သည် ဒါကို လက်ခံရန် အနည်းငယ် ခက်ခဲသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး ရှုန်းချီ နှင့် အခြားသူများလည်း အလားတူ ခံစားခဲ့ရသည်။ အရင်ကတော့ အဲဒီလူဟာ ဒိုင်နိုဆော နဲ့ တခြားအလားတူ အရာတွေကို သတ်ခဲ့တာကို မြင်ဖူးတယ်။ ဒီလူရဲ့ သတ်ဖြတ်နည်းက ရက်စက်ပေမယ့် သူတို့ သိပ်ပြီး မစဉ်းစားခဲ့ကြဘူး။ သို့သော်၊ ယခု သူတို့ရှေ့တွင် သေဆုံး သွားခဲ့သော တိရစ္ဆာန်များက သူတို့လို သားရဲလူသားများ ဖြစ်လို့ လမ်းတစ်လျှောက် ကိုးကွယ်သည့် စကားများစွာ ပြောခဲ့သော ရှုန်းချီ သည် ယခုအခါ လုံးဝ စကားမပြောနိုင်တော့ပေ။
ရှုန်းယယ် လည်း အလားတူပါပဲ။ သူ နေထိုင်လာတာကြာပေမယ့် ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ ထိုအချိန်တွင် သူသည် သူ့နှလုံးသားထဲမှ ကြောက်ရွံ့မှုတစ်ခု ပေါက်ကွဲ ထွက်လာပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ချက်ခြင်းပင်ပြန့်သွားစေသည်။
ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု ကလူတွေက တကယ်ကို ရွံစရာကောင်းပေမယ့် သက်ကြီးရွယ်အို တွေနဲ့ ကလေးတွေကိုပါ သတ်ပစ်တာက နည်းနည်းတော့ လွန်လွန်းပါတယ်။ သူ အရင်က မြင်ဖူးတဲ့ မြင်ကွင်းကို ရုတ်တရက် သတိရသွားတယ်။
ဟိုတုန်းကတော့ ဒီအကောင်ကြီးဟာ အရူးအမူး နဲ့ စိတ်ရူးပေါက် နေပုံရတယ်။ သူသည် မည်သည့်ရန်သူကိုမှ မတိုက်ခိုက်ဘဲ သစ်ပင်များကိုသာ တိုက်ခိုက်ပြီး သူ့ဘာသာသူ နာကျင်အောင် လုပ်ခဲ့သည်။ သူ့အသွင်အပြင်က သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမထားမိတဲ့ လူတစ်ယောက်လိုပါပဲ။
ရှုန်းယယ် သည် ထိုလူနှင့် ထိတွေ့ဖူးပြီး ထိုလူက စိတ်ဓါတ် မဆိုးကြောင်း သိသည်။ သူ့ဒေါသက တော်တော်ကြီး ပေမယ့် သူ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင်ဖြစ်သွားတယ်... အဲဒီတုန်းက အဲဒီလူဟာ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု အနီးမှာ ထိန်းချုပ်မှု ဆုံးရှုံးသွားတယ်။ သူသာ နည်းနည်းလေး ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု မှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု မှာ ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။
ဒါကို သူစဉ်းစားလိုက်တော့ ရှုန်းယယ် ရဲ့လည်ပင်းနောက်ဘက်ဆံပင်တွေက ထောင်ထသွားပြီး နောက်ကျောကနေ ချွေးတွေထွက်နေပြီ။
"ထွက်သွားရအောင်။"
ကျူးကျန်း က ပြောသည်။ လွတ်မြောက်ဖို့က အရေးကြီးဆုံးအရာဖြစ်သည်ဟု သူခံစားမိသည်။
"အဲဒီလူက သွားပြီ။"
ရှုန်းယယ် က ပြောသည်။ သူတို့ မရောက်ခင်က ဒီမှာ လှုပ်ရှား သွားလာမှုတွေ အများကြီး ရှိခဲ့ပေမယ့် အခု သူတို့က အဲ့လူကို အနှောက်အယှက် မဖြစ်စေတော့ဘူး... အဲဒီလူက ထွက်သွားပြီးပြီ။
ကျူးကျန်း က ရှုန်းယယ် ပြောတာကို ကြားတော့ တစ်ခုခုကို သတိထားမိပြီး ပြောလိုက်သည်။
"သူက သူ့လူ့ပုံစံ ပြန်ဖြစ်သွားတာလား ဒါမှမဟုတ် သူ ထွက်သွားပြီလား။ ဒါတောင် ငါတို့ ဒီမှာ မနေရင် ပိုကောင်းတာပေါ့"
"သွားကြည့်ချင်တယ်" ရှုန်းယယ် က ပြောသည်။
"မင်းဆီ သူ ပြေးလာမှာ မကြောက်ဘူးလား" ကျူးကျန်း က မေးသည်။
"ဒါက ပြဿနာလို့ မထင်ဘူး။"
ရှုန်းယယ် က ပြောသည်။ သူသည် ယခင်က ထိုလူနှင့် ဆက်ဆံခဲ့ဖူးပြီး သူသည် သတိအပြည့် ရှိသောအခါတွင် ဘယ်သူ့ကိုမှ သူက သတ်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော်၊ သူ တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့သောအခါ... လူဖြစ်စေ၊ ဒိုင်နိုဆောဖြစ်စေ သစ်ပင်ဖြစ်စေ အားလုံးပျက်စီးသွား မည်ဖြစ်သည်။
ကျူးကျန်း က အံကြိတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ဒါဆို ငါတို့သွားကြည့်ကြမယ်"
အဲဒီလူက သားရဲဘုရင်ပါ။ သူ ဒီမှာရှိနေသေးပြီး လူတွေကို သတ်ချင်ရင်တောင် ပြေးဖို့ အချိန်မရှိလောက်ဘူး...
ရှုန်းယယ် နှင့် အခြားသူများ အခင်းဖြစ်ပွားရာသို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ကျိုးကျီ သည် သတိပြန်လည်လာခဲ့ပြီး အလုပ်များနေပါသည်။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က အနံ့သက်တွေက စိတ်ပျက်စရာကောင်းလှတယ်။ သူက လူအားလုံးကို မသတ်ချင်ခဲ့သလို ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း မဖျက်စီးပစ်ချင်ပါဘူး။
သူက အရာအားလုံး ညစ်ညမ်းနေတဲ့ ခတ်ပျက်ကပ်ဆိုးကြီးမှာ အသက်ရှင်သန်နေခဲ့ရပြီး အခု ဝိဉာဉ်ကူးပြောင်းလာတဲ့လောကမှာ ကျန်းမာရေးအတွက် အရမ်းကောင်းတဲ့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို သူ အရမ်းကို မြတ်နိုးပြီး မဖျက်စီးချင်ပေ။ ဒါပေမယ့် နောင်တအကြောင်းပြောကြမယ်ဆိုရင်... သူ နောင်တရစရာ မရှိပါဘူး။
ရှုန်းယယ် ဒဏ်ရာရသွားသောအခါတွင်မူ အနည်းငယ် တုန်လှုပ်သွားပြီး သတ်လိုသော ဆန္ဒကို ထိန်းထားနိုင်ခြင်း မရှိတော့ပဲ လွတ်ထွက်သွားခဲ့သည်။ သူသည် တုံ့ဆိုင်းစွာ ငြိမ်သက်သွားပြီး ရှုန်းယယ် ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှ အဆိပ်အတောက်များကို တွန်းထုတ်ရန် သူရဲ့ ဝိညာဉ်စွမ်းအားများကို အသုံးပြုခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သူ နောက်ထပ် ထိန်းမနိုင်တော့ပေ။ သူသည် ကျားကြီးမျိုးနွယ်အပေါ် ပို၍ပင် စက်ဆုပ်ရွံရှာနေပြီး သူ့စိတ်ကို ထွက်ပေါက်ပေးဖို့ အရေးတကြီး လိုအပ်နေသည်။
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူသည် ကျားကြီး မျိုးနွယ်ကို ရှာဖွေရန် မလိုအပ်ဘဲ သူရဲ့ ခံစားချက်များကို အခြားနေရာများတွင် ဖောက်ထုတ်နိုင်ပေမယ့် သူက ဒီလူတွေနောက်ကို လိုက်ခဲ့တယ်။ သူက ကျားကြီးမျိုးနွယ်စု ကို အသက်ဆက် ရှင်သန်ရန် မလိုလားခဲ့ပေ။
ကျားကြီးမျိုးနွယ်မှ လူများသည် ရှုန်းယယ် ကို မုန်းတီးကြပြီး အများစုမှာ လက်စားချေ လိုလားနေကြသည်။ ရန်ငြိုးတွေကို ချန်မထားရင် အကောင်းဆုံးပေါ့။ သူက အရင်ဘဝ တုန်းက ဒီလို စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် လူများကို သတ်ခဲ့ဖူးသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အလွန်ရွံရှာ စရာကောင်းသည်။
ကျိုးကျီ အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး သွေးထွက်သံယို မြင်ကွင်းမှ သူ့ကိုယ်သူ စိတ်ပြန်ထိန်း လိုက်သည်။ သူရဲ့ ဝိညာဉ်စွမ်းအား၊ စွမ်းအင်နှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွမ်းအင်များအားလုံး ကုန်ဆုံးသွားပြီဖြစ်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခွန်အားမရှိတော့ဘဲ ဥက ပေါက်ကာစ ဒိုင်နိုဆောတစ်ကောင်တောင် သူ့အသက်ကို သတ်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ လူများက လောလောဆယ် ဒီနားကို ဘယ်သူမှ မရောက်လာနိုင်ကြသေးပေ။
မဟုတ်ဘူး၊ ဘယ်သူမှ အနားကို လာမှာ မဟုတ်ဘူး... ဒီနေရာ မှာ ကြီးမားတဲ့ တိုက်ပွဲတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တာက ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုက လူတွေ အနားကို လာဖို့ ကြောက်ရွံ့နေပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မကြာခင်... သူ အချိန်အတော်ကြာ သတိလစ်သွားနိုင်တယ်...
ကျိုးကျီ ရဲ့ အမူအရာ ပြောင်းသွားသည်။ စောစောက ရူးသွပ်သွားတဲ့အချိန်တုန်းက သူ့ဦးနှောက်က ကောင်းကောင်းအလုပ် အလုပ်ပေမယ့် အခုသိလိုက်ရတော့ ပြဿနာတစ်ခု ရှာတွေ့သွား တယ်။ ရှုန်းယယ် နဲ့ တခြားသူတွေက သတိလစ်နေတဲ့ သူ့ကိုသာ တွေ့သွားခဲ့မယ်ဆိုရင် ............
လူသတ်တဲ့ကိစ္စက ဖုံးကွယ်ထားလို့မရတော့တဲ့အရာဆိုတာကို သူ လျစ်လျူရှုထားပြီး သူ့အားနည်းချက်ကို ဖော်ထုတ်လိုက်မယ်ဆိုရင် ကြီးကြီးမားမားတော့ မဟုတ်ပေမယ့် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ကို ဆန့်ကျင်ဖို့ ကြံစည်ပြီး တခုခုကို လုပ်ကြံခဲ့မယ်ဆိုရင် သူက စိတ်ရူးဖောက်ပြီး သူ့ ဝက်ဝံညိုလေးနဲ့ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု တစ်ခုလုံးအတွက် ကပ်ဘေးဆိုက်အောင် လုပ်မိလိမ့်မယ်။
ကျိုးကျီ က ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ ခါတိုင်းထက် ပိုကြီးတဲ့ တော်ရိုဆောရပ်စ် ဒိုင်နိုဆော ကို ရုတ်တရက် သတိထားမိပြီး တစ်ခုခုက သူ့ကို ဆွဲခေါ်နေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
ကျိုးကျီ သည် လမ်းလျှောက်လာကာ အဝါရောင်အမြူတေကို တူးယူဖို့ တိုရိုဆောရပ်စ်ရဲ့ ဦးခေါင်းခွံကို ဖယ်ရှားလိုက်သည်။
ရှုန်းယယ် နဲ့ တခြားသူတွေက 'စစ်မြေပြင်' ကို ကြည့်နေကြတယ်။ ရက်စက် ကြမ်းကြုတ်သော 'စစ်မြေပြင်' မှာ သူတို့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့် တစ်ဖက်သတ် သတ်ဖြတ်မှုရဲ့ အစသာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ ဆက်လျှောက်လာရင်းနဲ့ ပရမ်းပတာအခြေနေတွေက ခပ်စိတ်စိတ်တွေ့လာရသည်။
လူတိုင်း ရှေ့ကို ဂရုတစိုက် လျှောက်သွားပြီးနောက် မြေပြင်ပေါ်တွင် ကြီးမားသော ခြေရာ တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒီခြေရာကိုမြင်တော့ ကျူးကျန်း က အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ဒါက သားရဲဘုရင်ပဲ... သားရဲဘုရင်ဖြစ်ရင်..."
ရှုန်းယယ် က စကားမပြောဘဲ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အရာအားလုံးကို အလေးအနက်ထား စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် အားလုံးက တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာ ဘာမှ မရှိဘူး၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ အကုန်လုံး အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်ခံရတာ ဒါမှမဟုတ် ပြေးထွက်သွားတယ်။ အဲဒီလူလည်း ဒီမှာ မရှိဘူး။ သူဘယ်ရောက်သွားလဲ သူတို့ မပြောနိုင်ဘူး။
ဒီနေရာကို သူတို့ရောက်တဲ့အချိန်က နေ့ခင်းပိုင်းဖြစ်နေပြီ။ ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် နေမင်းကြီးသည် အနောက်ဘက်သို့ တဖြည်းဖြည်း နစ်မြုပ်လာသည်။
"ဗီဇပြောင်းလဲသွားတဲ့ ဒိုင်နိုဆောကြီးပဲ!"
ကျူးကျန်း ရဲ့ အသံသည် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး သူတို့ရှေ့တွင် တိုရိုဆောရပ်ကြီးတစ်ခု ရှိနေသည်ကို လူတိုင်း သတိပြုမိလိုက်ကြသည်။
"ဒါက ဗီဇပြောင်း ဒိုင်နိုဆော တစ်ကောင်လား? ဗီဇပြောင်း ဒိုင်နိုဆောဆိုတာ ဘာလဲ" ရှုန်းယယ် က မေးသည်။
"ဗီဇပြောင်းလဲသွားတဲ့ ဒိုင်နိုဆောတွေဟာ သာမန်ဒိုင်နိုဆောတွေထက် ပိုကြီးပြီး သာမာန်ထက် ပိုသန်မာပါတယ်။ သားရဲဘုရင် ကို သားရဲလူသား ကုန်းမကြီး မှာ လေးစားရသည့် အကြောင်းရင်းမှာ အချို့ ဗီဇပြောင်း ဒိုင်နိုဆောတွေကို သားရဲဘုရင် ကသာ ကိုင်တွယ်နိုင်တာကြောင့် ဖြစ်တယ်။ တစ်ချိန်က အထူးသဖြင့် အစွမ်းထက်တဲ့ အသွင်ပြောင်း တိုရန်နိုဆောရပ်စ် ဒိုင်နိုဆောတစ်ကောင် ရှိခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သားရဲဘုရင် တော်တော်များများဟာ သူကို သတ်ဖြတ်ဖို့ အားလုံးပူးပေါင်းခဲ့ရတယ်။ "
ကျူးကျန်း က ရှင်းပြသည်
"ဗီဇပြောင်းလဲသွားတဲ့ ဒိုင်နိုဆောအားလုံးက သူတို့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှာ အမြူတေတွေ ရှိတယ်။ သားရဲလူသားတွေက အမြူတေတွေထဲက စွမ်းအင်များကို စုပ်ယူနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် အခု ဒီဒိုင်နိုဆောရဲ့ အမြူတေ မရှိတော့တော့"
ဒီဒိုင်နိုဆောရဲ့ အမြူတေကို ထိုသားရဲဘုရင်က တူးဖော်ခဲ့သည်မှာ သေချာပါသည်။ ဒီဒိုင်နိုဆောအရွယ်အစားအပေါ်အခြေခံ၍ သူရဲ့ အမြူတေက အနိမ့်စားမဟုတ်ပဲ အလယ်အလတ်အဆင့်ဖြစ်နိုင်ပြီး သူက သားရဲဘုရင် အတွက် အနည်းငယ်သာ အသုံးတည့်သော်လည်း သားရဲဘုရင်ဖြစ်နိုင်တဲ့ မျိုးနွယ်ရှိ လူငယ်များအတွက် အလွန်အကျိုးရှိပါသည်...
"ဒီလိုမျိုး ရှိလာမယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး။"
ရှုန်းယယ် သည် သူသည် ကမ္ဘာကြီးနှင့် ဝေးကွာနေပြီး အသိပညာ အလွန်နည်းပါးသည်ဟု ခံစားမိသည်။ သားရဲလူသား ကုန်းမကြီး ရှိလူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်သောအခါတွင် သူတို့သိခဲ့သော အရာများသည် အလွန်အရေးမပါလှပေ။
"အမြူတေ မရှိတော့ပေမယ့် ဒီဒိုင်နိုဆောရဲ့အသားက လူတိုင်းအတွက် အရမ်းအကျိုးရှိ နေတုန်းပါပဲ။ အသားစားရအောင်။"
ကျူးကျန်း က အကြံပြုသည်။
လူတိုင်းက အမြဲတမ်း ပိုသန်မာလာချင်ခဲ့တယ်။ သူ့မှာ အရင်က အခွင့်အရေးမရခဲ့ပေမဲ့ အခုတော့ ဒီ 'အခွင့်အရေး' ကို ပေးလိုက်တော့... သူ အခွင့်ကောင်းယူပြီး စားသင့်တယ်!
ကောင်းကင်ကြီးက မှောင်နေပြီ။ ရှုန်းယယ် နှင့် အခြားသူများသည် မကြာမီ မီးကျောက်ကို ထုတ်ကာ အသားကို မကင်မီ မီးဖိုဖို့ အင်အားသုံးခဲ့ကြသည်။ ကျူးကျန်း က ပြောလိုက်သည်။
"အဲဒီဆင်သားရဲဘုရင်က ထွက်သွားလောက်ပြီ၊ ဒါပေမယ့် သူဘာလို့ လူတွေ အများကြီး သတ်လိုက်တာလဲဆိုတာ ကျွန်တော်မသိပါဘူး"
"သူတို့ကို မသတ်ချင်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။" ရှုန်းယယ် က ပြောသည်။
"ဘယ်သူ့ကိုမှ မသတ်ချင်ဘူးဆိုရင် လူတွေ အများကြီးကို သူ ဘယ်လိုသတ်နိုင်မှာလဲ" ကျူးကျန်း က မေးသည်။
ရှုန်းယယ် နဲ့ တခြားသူတွေ ဘာမှ မပြောပါဘူး။ သူတို့နှင့်အတူ လိုက်လာကလည်း ဒီအချိန်၌ ကြောက်စရာကောင်းနေပြီဖြစ်သည်။
"အဲဒီသခင်ကြီးက အရမ်းသန်မာလွန်းတယ်..."
ရှုန်းချီ က ဆက်ပြောခဲ့သည်။ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ဆက်မပြောရဲတော့ဘူး။ အခြားသူများရဲ့ အမူအရာမှာလည်း ကြောက်စိတ်များ ပြည့်နှက်နေပြီး အပိုမပြောဝံ့ပေ။ သူတို့သည် ထိုကိစ္စကို ဆွေးနွေးရန်ပင် မဝံ့မရဲဖြစ်သည်အထိ အလွန်ကြောက်ကြသည်။
"အရင်တုန်းက ငါတို့မျိုးနွယ်အနီးမှာ ငါတို့ ခံစားခဲ့ရပြီးပြီ၊ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့..."
နျံအာ ရဲ့ အသံသည် နိမ့်ပါးကာ တိုးဝင်သွားသည်။ ရှုန်းယယ် က သူပြောနေတာကို နားလည်သွားတယ်။
ထိုဆင်သားရဲဘုရင်ရှိနေခဲ့သော တောင်ပေါ် ဧရိယာသည် သူတို့ရဲ့ မျိုးနွယ်စုနဲ့ အရမ်းနီးပြီး ထိုနေရာတစ်ခုလုံး စိစိညက်ညက်ကြေအောင် ဖျက်ဆီးခံရ သောအခါ လူအများ ကြောက်လန့်သွားကြသည်။ ကဲ... သူနည်းနည်းလေးတောင် ကြောက်သွား တယ်။ လူတိုင်း အထူးသဖြင့် ရှုန်းယယ် သည် တော်ရိုဆောရပ်စ် ဒိုင်နိုဆော အသားများကို အများအပြားစားခဲ့သည်။
ယခင်က သူ့ကိုယ်ထဲက အဆိပ်ရှိသောသွေးကို ဖယ်ထုတ်သောအခါတွင် သွေးအလွန် အကျွံဆုံးရှုံးခဲ့ပြီး ယခုအခါ သူ့ကိုယ်သူ ပြန်လည်ဖြည့်တင်းရန် များများစားရန် လိုအပ် နေပြီဖြစ်သည်။ စားသောက်ပြီးနောက် 'စစ်မြေပြင်' မှ ထွက်ခွာပြီး တစ်ညတာ အနားယူရန် နေရာရှာကြသည်။
သူတို့ထွက်သွားပြီးနောက် ကျိုးကျီ သည် အနီးနားရှိ ဒိုင်နိုဆောတစ်ကောင်ရဲ့အောက်မှ ဒိုင်နိုဆောအသားပြားပေါ်သို့ နင်းမိသွားခဲ့သည်။ သူ အတော်လေး အားကိုးရာမဲ့သလို ခံစားရတယ်။
ယခု သူသည်... သူ သတ်ဖြတ်ခြင်း နတ်ဆိုးဘုရင် ဖြစ်ခဲ့သည်။
ဒါက တကယ်ကို ကြောက်စရာကောင်းတယ်။ သူ့စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာတွေကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမှန်းမသိဘဲ သူ့ဘာသာသူ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကုစားဖို့ စောင့်ဆိုင်း နေနိုင်သည်---- သူ့အတွက်ကတော့ ဒီနေရာဟာ အလွန်အေးချမ်းပြီး သူ စရောက်လာတဲ့ အချိန်ကစလို့ နည်းနည်းတော့ တိုးတက်နေပြီ၊ လောကကြီးက သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတိုင်း ကို ကြည့်ပြီး အသက်ရှင်ပြီး ရှေ့ဆက်ဖို့ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားတယ်။ ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် ပြသနာတစ်ခုပေါ်လာပြီး မကြာခင်မှာ ရူးသွပ်သွားတဲ့ စိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာပြီး ခဏကြာအောင် ထိန်းထားနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ကံမကောင်းစွာပဲ၊ သူသည် ထိုအချိန်အတွင်း လုံးဝ စိတ်ပျက်နေသေးပြီး ထိုအချိန်က သူ လုပ်ဆောင်ခဲ့သမျှကို မမှတ်မိတော့ပါ။ ဗီဇပြောင်းလဲသွားသော ဒိုင်နိုဆောရဲ့ အမြူတေက ကျိုးကျီ ကို သူ့ကိုယ်သူ ပြန်လည်ထိန်းသိမ်းနိုင်စေရန် မလုံလောက်သော်လည်း သူအား ဒီနေရာမှ ထွက်သွားကာ အနားယူရန် နေရာရှာရန် လုံလောက်ပါသည်။
ဒီနေရာက အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်တဲ့ သားကောင်အားလုံးကို သူ ရူးသွပ်နေချိန်တွင် သတ်ဖြတ် ပြီးပြီဖြစ်၍ ရှုန်းယယ် သည် ယခု ဒုက္ခမရောက်နိုင်တော့ဘူး။
စိတ်ချသွားပြီးနောက် ကျိုးကျီ သည် ချက်ချင်းပင် အိပ်ပျော်သွားသည်။
ရှုန်းယယ် က တကယ်ပဲ အဆင်ပြေပါတယ်။ တစ်ညတာ အနားယူပြီးနောက် လူအချို့ကို ဆားယူ လာစေပြီး သူတို့နှင့်ပူးပေါင်းရန် ချင်းစန်း မျိုးနွယ် သို့ တစ်စုံတစ်ဦးကို စေလွှတ်ခဲ့သည်။ အဲဒီလူတွေအားလုံး အဲဒီနေ့လည်က ရောက်လာတယ်။
ဒီနေရာတွင် လူအချို့က မြင်ကွင်းကို မြင်သောအခါ တုန်လှုပ်သွားသော်လည်း ကြွေးကြော်လိုက်ကြသည်။
"ဟား....ဟား၊ ဒီလူတွေ သေသွားပြီ။ သေဖို့ထိုက်တန်တယ်!"
"ဒါက သားရဲ ဘုရားသခင်ရဲ့ ပြစ်ဒဏ်ပဲ ဖြစ်ရမယ်။"
"သားရဲ ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်!"
......
ဒီလူများသည် ယခင်က ကျားကြီးမျိုးနွယ်ရဲ့ ကျွန်ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး ယခုအခါ အားလုံးမှာ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ငိုယိုရယ်မောကာ ပျော်ရွှင်နေကြပါသည်။ ရှုန်းယယ် သည် သူတို့ကို ဒီကဲ့သို့မြင်ပြီးနောက် ငြိမ်သက်သွားခဲ့သည်။ ထိုလူရဲ့နည်းလမ်းများသည် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ပြီး ဆန္ဒအလျောက်ဖြစ်ချင်မှ ဖြစ်ခဲ့မယ်။ ဒါပေမယ့် ကျားကြီးမျိုးနွယ် အာလုံးကို သတ်ခဲ့တာ အမှားအယွင်းတစ်စုံတစ်ရာပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟူ၍ မယူဆနိုင်ပေ။
ကျားမျိုးနွယ်စုမှ လူများကို ထွက်ခွာခွင့်ပြုပါက အခြားမျိုးနွယ်စုများကို ထိခိုက်နစ်နာစေ မည့် အလားအလာရှိသည်။ အခုသူတို့သေသွားပြီဆိုတော့ ဘယ်သူမှ စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ဘူး။
အဲဒီလူက အခုဘယ်မှာနေလဲလို့ တွေးမိတယ်။
ကျိုးကျီ က အခု... သစ်ပင်အခေါင်းပေါက်ထဲမှာ ရှိနေသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ သွေးများက ပိုးကောင်အချို့ကို ဆွဲဆောင်ထားသော်လည်း ပိုးကောင်များကို ဖယ်ရှားရန် အမှန်တကယ် ခွန်အားမရှိပေ။ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး နောက်ဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ခဲ့တုန်းက ရှုန်းယယ် က သူ့ကို တကယ်ဂရုစိုက်ခဲ့တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့... သူက ရှုန်းယယ် ကိုရှာချင်ပေမယ့် သူ တကယ်သွားမယ်ဆိုရင် ရှုန်းယယ် ဟာ ကြောက်သွားလိမ့်မယ်။
ရှုန်းယယ် သည် ကျိုးကျီ ရဲ့ လက်ရှိအတွေးများကို မသိနားမလည်ခဲ့ပါ။ ဒီအခိုက် အတန့်တွင် ကျိုးကျီ သည် ဒီ နေရာတွင်မရှိခြင်းအတွက် အလွန်ကံကောင်းသည်ဟု သူ ခံစားမိသည်။ ကျိုးကျီ သာ ဒီမှာရှိနေရင် ဒီနေရာက သွေးထွက်သံယို မြင်ကွင်းတွေကို ကြောက်နေမှာ သေချာပါတယ်။
ကျိုးကျီ က ငါးတစ်ကောင်ကိုတောင် မသတ်ဝံ့ဘူး။
ဒီအတွေးနဲ့ ရှုန်းယယ် က လူတွေကို ကျားကြီးမျိုးနွယ်ထဲက လူအလောင်းတွေကို စုပြီး မီးရှို့ခိုင်းပြီး ဒိုင်နိုဆောအလောင်းတွေကို စုဆောင်းပြီး ဆေးကြောခိုင်းလိုက်တယ်။ တချို့ကို စားပြီး ကျန်တာတွေကို တာရှည်ခံအောင် လုပ်ခိုင်းတယ်။
ယခင်က ကျားကြီးမျိုးနွယ်ကို နှင်ထုတ်သောအခါ ကျွန်သုံးရာကျော် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ဒီကျွန်များထဲမှ အချို့သည် ချင်းစန်း မျိုးနွယ်မှ ဖြစ်ကြသော်လည်း အချို့မှာ ကျားကြီး မျိုးနွယ်စု မတိုင်မီက သိမ်းပိုက်ခဲ့သော အခြားမျိုးနွယ်များမှဖြစ်ပြီး အရွယ်ရောက်ပြီးသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုသည် လူများလိုအပ်နေပေမယ့် ရှုန်းယယ် သည် ထိုလူအားလုံးကို ခေါ်ဆောင်သွားမယ်ဆိုရင် ဆောင်းရာသီအတွက် အစာအလုံအလောက် မရရှိမည်ကို စိုးရိမ်နေပါသည်။
ဒီလူတွေ သူ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု က သူတို့အားလုံးကို ကျွေးမွေးနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သို့သော်လည်း ယခုတွင် သူတို့သည် ဒါအတွက် စိုးရိမ်စရာ မလိုအပ်ပေ။
ချင်းစန်း မျိုးနွယ် တွင် ဆား ပြတ်လပ်မှု မရှိခဲ့ပါ။ ဒီဒိုင်နိုဆောတွေအားလုံးကို ဆားနဲ့ နယ်ကာ အသားခြောက် လုပ်ပြီးတဲ့အခါ သူတို့နဲ့အတူ ပြန်ယူသွားလို့ရတယ်။ ဒီလူသုံးရာဟာ သူတို့ရဲ့ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စု နဲ့ပူးပေါင်းဖို့အတွက် သူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အစားအစာတွေကို ယူဆောင်လာနိုင်ကြတယ်။
***-****
YOU ARE READING
ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)
Adventureကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed) Genre _ Adventure , Comedy , Fantasy, Historical ,Romance ,Slice of Life ,Yaoi မေး- မင်း နှစ်သက် သဘောကျတဲ့သူက သစ္စာမရှိတော့တဲ့အခါ မင်း ဘာလုပ်သင့်လဲ။ ဖြေ - နောက်တစ်ယောက်ရှာပါ။ ဒီတစ်ခါတ...
