Chapter ( 106) _ ဝက်ဝံညိုလေးကို ပုံပြင်ပြောပြခြင်း

5.6K 921 16
                                    

Chapter ( 106) _ ဝက်ဝံညိုလေးကို ပုံပြင်ပြောပြခြင်း


ဆောင်းရာသီရဲ့ ပထမဆုံး နှင်းတွေကျတာ အရမ်းထူတယ်။ မကြာမီပင် နှင်းပွင့်များသည် သစ်ပင်များနှင့် မြေပြင်ပေါ်တွင် စုပုံလာကြသည်။ သစ်ပင်များက အရွက်များကြွေပြီး အရိုးပြိုင်းပြိုင်းနှင့် နှင်းတောထဲမှာ ထီးထီးတည်း ရပ်နေကြသည်။

ကျိုးကျီ က ဒီလိုဆောင်းရာသီမြင်ကွင်းမျိုးကို အရမ်းနှစ်သက်ပေမယ့် ရှုန်းယယ် က သူ့ကို အပြင်မှာ ရပ်ပြီး အကြာကြီး ရပ်မကြည့်စေချင်ပေ။

"နှင်းတွေအရမ်းကျနေတယ်၊ ရာသီဥတုက အရမ်းအေးတယ်။ အေးခဲမသွားအောင် အိမ်မှာနေပြီး အပြင်မထွက်နဲ့။"

ရှုန်းယယ် သည် ကျိုးကျီ ကို အမှန်တကယ် စိုးရိမ်နေသည်။ ကျိုးကျီ က မတုံ့ပြန်တာကိုမြင်တော့ သူက သွေးဆောင်လိုက်သည်။

"မင်းမသိနိုင်ပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့ ဆောင်းရာသီမှာ ငါတို့ မျိုးနွယ်စုထဲမှာ ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ အစာရှာဖို့ အပြင်ကို လူတချို့ ပြေးထွက်ခဲ့တယ်။ ရလဒ်အနေနဲ့ သူတို့ဟာ နှင်းတွေ ထူထပ်တဲ့မြေပေါ်မှာ အချိန်အကြာကြီး လမ်းလျှောက်ခဲ့ရလို့ သူ့ခြေထောက်တွေ အေးခဲသွားခဲ့တယ်။ သူတို့က မျိုးနွယ်စုသို့ ပြန်လာချိန် မီးပုံဘေးမှာ မီးလှုံပေမယ့် သူရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းက အသားတွေ ပြုတ်ကျပြီး မကြခင် သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။"

ရှုန်းယယ် ပြောပြီးသည်နှင့် ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် ဝမ်းနည်းမှုနှစ်ခုစလုံး သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် ပေါ်လာသည်။

"ဒီလိုမျိုး ထပ်မဖြစ်တော့ပါဘူး။" ကျိုးကျီ က ရှုန်းယယ် ကို ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။

ရှုန်းယယ် သည် အသက်မပြည့်သေးဘဲ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်အနည်းငယ်တုန်းက သူက ကလေးပဲ ရှိသေးတယ်။ သူ ပြောခဲ့တဲ့လူက သူနဲ့ အသက်အရွယ်တူ သူငယ်ချင်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ခြေဖဝါးတွေ အေးခဲနေတဲ့အတွက်... လက်ချောင်း ခြေချောင်းတွေ နှင်းကိုက်သွားပြီး သေချာ မကုသပါက ထိခိုက်မိတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေ အသားတွေ ကြွေကျလာနိုင်တယ်။

ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)Where stories live. Discover now