Chapter (165-1 ) _ - Extra- 4: အတူတူ ဟော့ပေါ့စားကြခြင်း
ကျိုးကျီ သည် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်သို့ ပြန်ရောက်သောအခါ၊ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုမှ လူများ စုရုံးကာ ချိုင့်ဝင်ပေါက်တွင် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကြိုဆို ကြသည်။
သူတို့အားလုံးက ရိုးရှင်းသော တိရိစ္ဆာန်အရေခွံတွေနဲ့ အောက်ပိုင်းကို ဖုံးကွယ်ထားပြီး သူတို့၏ အပေါ်ပိုင်းနှင့် သန်မာသော ခန္ဓာကိုယ်များကို ထုတ်ဖော်ပြသကာ သူ့ကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။
သူ စရောက်တုန်းက မျိုးနွယ်စုထဲက လူတွေကို ဂရုမစိုက်တာကြောင့် ဒီလူတွေကို လျစ်လျုရှုထားပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ မျိုးနွယ်စုထဲက လူတွေရဲ့ ဘဝတွေ ပိုကောင်းလာပြီး သူ့ကိုယ်သူ သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်အောင် လုပ်ဖို့၊ ဂရုစိုက်တဲ့ အကျင့်တစ်ခု ကျိုးကျီမှာ ရှိလာပြီး သူ့ အပင်စွမ်းရည်နဲ့ အပင်တွေ ပိုသန်အောင်၊ အထွက်တိုးအောင် လုပ်ပေးတာလွဲပြီး မျိုးနွယ်ထဲက ကျန်လူတွေနဲ့ အဆက်အသွယ် သိပ်မရှိခဲ့ပါဘူး။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ဒီလူတွေက အခု သူ့ကို ရိုသေသော အကြည့်များဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို မြင်သောအခါ ကောင်းစွာလက်ခံနိုင်ခဲ့သည်။
မကြာသေးမီကမှ သူက သားရဲလူသားကုန်းမြေတွင် ဒီလိုမျိုး ကိုးကွယ်လေးစားသည့် အကြည့်ပုံစံကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ ဒီလို ထပ်တူထပ်မျှ ထပ်အကြည့်ခံရတာ ဘာမှ မဖြစ်တော့ဘူး။
ကျိုးကျီ က အရမ်းငြိမ်နေပေမယ့် တခြားသူတွေကတော့ သိပ်မတည်ငြိမ်ဘူး။ ထိုထဲတွင် သူ့နောက်တွင်ရှိသော သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများလည်း ပါဝင်သည်။
ရှုန်းဟော်သည် ကျိုးကျီ ၏ ဝိသေသလက္ခဏာကို သိရှိခဲ့ပြီး အဖွဲ့ထဲတွင် သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ ဘုန်းကြီးများစွာရှိကြောင်းကိုလည်း သိရှိခဲ့သည်။ အစပိုင်းမှာတော့ သူ မှိန်းမော နေပေမယ့် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကြာတော့ တဖြည်းဖြည်း လက်ခံလာခဲ့ပါတယ်။
ထို့နောက်တွင်၊ သူက ဂုဏ်ယူလာခဲ့သည်။ သူတို့၏ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်က အရမ်း အစွမ်းထက်လာပြီး သားရဲနတ်ဘုရားက သူတို့၏အနွယ်ထဲသို့ပင် ဆင်းသက်လာပြီး သူတို့၏မျိုးနွယ်ထဲမှ တစ်စုံတစ်ဦးကို မိတ်ဖက်အဖော်အဖြစ် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။
ကျိုးကျီလိုလူမျိုးကို တခြားသူတွေကို နှိမ့်ချလို့ မရဘူးဆိုတာ သေချာတာပေါ့။
ရှုန်းဟော်က ဒါကို တွေးနေတာကြောင့် လမ်းလျှောက်တဲ့အခါ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုက မြေအိုးတွေ လုပ်ပြီး ဒိုင်နိုဆောတွေ မွေးမြူထားတဲ့နေရာကို လိုက်ကြည့်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ သားရဲလူသားကုန်းမြေက လူတွေကို လိုက်ပြခဲ့တယ်။
ဒီ နှစ်နေရာသည် အရင်က အပြင်လူမမြင်အောင် သူတို့ လျှို့ဝှက်ထားတဲ့ နေရာဖြစ်ပေမယ့် အခုတော့ ထုတ်ကြွားရမယ့် နေရာဖြစ်လာလေပြီ။
သူတို့အုပ်စု ဖြတ်သွားသောအခါ ပထမဆုံးမြင်လိုက်ရသည်မှာ တိုးချဲ့ထားသော ဒိုင်နိုဆော မွေးမြူရေးခြံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒိုင်နိုဆောများ အလွန်လျင်မြန်စွာ ကြီးထွားလာပြီး မနှစ်က သူတို့မွေးမြူခဲ့သော ဒိုင်နိုဆောများသည် ယခုနှစ်တွင် အရွယ်ရောက်လာလေပြီ။ ဒီဒိုင်နိုဆောတွေအားလုံးဟာ ယဉ်ပါးနေပြီး ခြံစည်းရိုးနောက်မှာ ကြီးပြင်းလာတာကြောင့် အပြင်ထွက်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိခဲ့ကြပါဘူး။ ယခု နွေဦးပေါက်ရောက်သောအခါတွင် ဝက်ဝံကြီးတွေ ကျေနပ်လောက်အောင် များပြားသည့် ဥတွေ ဥလာကြသည်။
ထို့ကြောင့် သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများသည် ခြံစည်းရိုးနောက်ကွယ်တွင် မြက်စားရန် ဒိုင်နိုဆောငယ်များကို ဦးဆောင်ကာ သွားလာနေသည့် ဒိုင်နိုဆောကြီးများနှင့် တွေ့ခဲ့ကြသည်။
သားရဲလူသား ကုန်းမြေတွင် ကျင့်ကြံနည်းကို လူတိုင်းသိကြသော်လည်း ယခင်က ဒိုင်နိုဆောများကို မွေးမြူရန် မည်သူမျှ မတွေးခဲ့ကြဖုူးပေ။ သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ ဘုန်းတော်ကြီးတွေ သည် မူလက ဝက်ဝံအနွယ်ကို အနည်းငယ် အထင်သေး ရှုံ့ချခဲ့ကြသော်လည်း ယခုအခါ အံ့ဩသွားကြသည်။
"ဒိုင်နိုဆောတွေက မွေးမြူလို့ရလား" ဘုန်းကြီးက မမေးပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။
"ဟုတ်တယ်!" ရှုန်းဟော်က ပြောသည်။ "ဒါက သားရဲ နတ်ဘုရား ငါတို့ကို သင်ပေးတဲ့ အရာပဲ!"
သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများသည် ရှုန်းဟော်ကို မနာလိုစွာကြည့်ကြပြီး ကျိုးကျီ ကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။ သူတို့ရဲ့ အကြည့်တွေက အရင်ကထက် ပိုလို့တောင် ကိုးကွယ် လာကြတယ်။
မွေးမြူရေးခြံကို ဖြတ်လျှောက်သွားပြီးနောက် အိုးဖုတ်သည့်နေရာသို့ ရောက်ရှိလာသည်။
ကျိုးကျီ ထွက်သွားတုန်းက ဒီနေရာဟာ အရင်ကထက် ပိုကျယ်တယ်။ တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက် ကာရံပြီး ဆောက်ထားတဲ့ အိမ်တွေလည်း များပြီး လူတွေအားလုံး အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်...
"ဒီနေရာက အိုးခွက်ပန်းကန်တွေ မီးဖုတ်တဲ့နေရာပဲ " ရှုန်းဟော်က ဆက်ပြောသည် ။
သားရဲနတ်ဘုရားကျောင်းတော်က လူတွေလည်း မြေအိုးဖုတ်တာဖြစ်လို့ ဒီမြင်ကွင်းကို မအံ့သြဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း မြေအိုးအပိုင်းစ များစွာကို စုပုံ စွန့်ပစ်ထားတာကိုမြင်လိုက်ရချိန်မှာ စိတ်ရှုပ်ထွေးလာခဲ့သည်။
"မင်းတို့ မြေအိုးလုပ်နေတာ ဘယ်လောက် ကြာပြီလဲ? ဘယ်လောက်တစ်ခါ အိုးဖုတ်တာလဲ"
တစ်ယောက်က မြေအိုးအပိုင်းစကို ကောက်ကိုင်ရင်းမေးလိုက်သည်။
မြေအိုးတွေကို အချိန်အကြာကြီးကတည်းက သူတို့လုပ်တတ်နေတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။
ရှုန်းဟော်က ခေတ္တရပ်လိုက်ပြီး စဉ်းစားကာ ဖြေခဲ့သည်။
"လုပ်နေတာကြာပြီ။ ကျုပ်တို့ ဆယ်ရက်တစ်ကြိမ် အိုးခွက်တွေကို မီးဖုတ်တယ်။ တစ်ခါဖုတ်တိုင်း အသုံးဝင်တဲ့ မြေအိုးဆယ်လုံးလောက်တော့ ထွက်တယ်။"
ရှုန်းယယ် က သူတို့ရဲ့ အတွေ့အကြုံကနေ သင်ယူဖို့ ဆက်လက် လုပ်ကိုင်ဖို့ ပြောလို့ သူတို့လည်း ဒီလိုပဲ လုပ်ခဲ့ပါတယ်။
သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများ- "......"
အားလုံး စကားမပြောနိုင်အောင် ဆွံ့အကုန်သည်။
သူတို့သည် မြေအိုးကို နှစ်ရက် သို့မဟုတ် သုံးရက်လျှင် တစ်ကြိမ် မီးဖုတ်ကြပေမယ့် သူတို့သည် အသုံးဝင်သော မြေအိုးတွေကို အများဆုံး နှစ်ခုလောက် ဖန်တီးနိုင်လျှင်ပင် အမှန်တကယ် ရလဒ်ကောင်းဖြစ်နေပြီလို့ သတ်မှတ်ခဲ့ကြသည်။
ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်၏ ဒီအိမ်များသည် အရမ်းကြည့်ကောင်းသည် ။ အိမ်အားလုံး ညီညာပြီး သပ်ရပ်ကြသည်။ အိုးဖုတ်သည့် နေရာကိုမြင်ပြီးနောက် ဝက်ဝံကြီးတွေရဲ့ ကောက်ပဲ သီးနှံစိုက်ထား သည့် နေရာသို့ ရောက်ကြသည်။
ကျိုးကျီ ၏တောင်းဆိုချက်အရ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုမှ လူများသည် မြေယာကို အကွက်ချကာ ထွန်ယက်ခဲ့ပြီး လယ်ကွက်တွေကြားမှာ လူများလျှောက်လှမ်းနိုင်သော လယ်ကန်သင်းလမ်းများ ဖောက်လုပ်ခဲ့ကြသည်။ ပုံမှန် ပေါင်းပင်တွေကို နူတ်နေသည့် လူတွေတာင် ရှိခဲ့တယ်...
သူတို့ အခု ဖြတ်လျှောက်လာရင်း ကြည့်လိုက်တော့ ရှည်လျားတဲ့ သပ်ရပ်တဲ့ ကောက်ပဲသီးနှံတွေက အစိမ်းရောင် လယ်ကွက်ကြီးတွေကို စိုက်ပျိုးထားတာက တကယ်ကို ကြည့်လို့ကောင်းနေတယ်။
သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ လူများက အံ့သြလွန်းလို့ ဆွံ့အကုန်သည်။
-- တောရိုင်းမြေရိုင်း မျိုးနွယ်စုငယ်များသည် သူတို့ထက် ပိုမိုအဆင့်မြင့်လုနီးပါးပါလား။ သူတို့ရဲ့ကျင့်ကြံဆင့်က အဲ့ဒီလောက်မထူးခြားပါဘူး.... ဒါပေမယ့် ဒီလိုအရာတွေ ဖြစ်နေတာက သားရဲနတ်ဘုရားရှိလို့ပဲဖြစ်နိုင်တယ်။
သားရဲနတ်ဘုရား၏မျက်နှာသာရရှိရန်နှင့် နောက်ထပ်အရာများကို သင်ယူရန်အတွက် သားရဲနတ်ဘုရား၏ပေါင်ကို သူတို့ တင်းတင်း ဖက်ရမည်...
လမ်းတလျှောက်မှာ သူတို့မြင်ခဲ့ရတာတွေကြောင့် ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုရဲ့ လူတွေဟာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ ဝက်ဝံကြီးနေထိုင်တဲ့ ချိုင့်ဝှမ်းတံခါးဝကို ရောက်တဲ့အခါ အထူး ငြိမ်သက်နေခဲ့ကြတယ်။ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုမှ လူတွေက ခါတိုင်းဆိုရင် ဒီလောက် ငြိမ်သက်မှု မရှိကြပေ။
ကျိုးကျီ ၏ နောက်မှာ ရှိနေသည့် လူအုပ်စုသည် တကယ်ကို ကွဲပြားနေသည် ။
လန့်ရှား နဲ့ သူ့အဖွဲ့က ဘာမှကို ခြိမ်းခြောက်မှုကို မဟုတ်ဘူးလို့တောင် ဘုန်းတော်ကြီးက ထင်ခဲ့သည်။ ကျိုးကျီ နဲ့ပါလာတဲ့ တခြားသူတွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တဲ့အခါ လန့်ရှား ခေါ်လာတဲ့သူတွေက ဘာမှ မဟုတ်တော့ဘူး။ လန့်ရှားရဲ့လူတွေက တကယ့်ကို တောကျလွန်းတယ်။
ဘုန်းကြီးက အခု လန့်ရှား နဲ့ သူ့အဖွဲ့ကို နည်းနည်းလေးတောင် အထင်သေးသွားတယ်။
ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ် မှ အခြားလူတွေကတော့ အသစ်ရောက်လာတဲ့ လူတွေရဲ့ အရှိန်ဝါ ဖိအားတွေကြောင့် စကားမပြောကြသော်လည်း အတွင်းစိတ်ထဲကနေ အံ့အားသင့်နေကြ ပါပြီ-- ဒီအဖွဲ့ရှိလူများဝတ်ထားသောအဝတ်အစားများသည် အရမ်း လှပလွန်းလှသည်။
အဖွဲ့ထဲက လူတချို့က သူတို့နဲ့ ကြီးပြင်းလာတဲ့သူတွေဖြစ်ကြပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အရမ်းရင်းနှီးကြတယ်။ သို့သော် ယခုတော့ အဲ့ဒီလည်ပင်းဖက် ပေါင်းလာတဲ့ လူတွေက အပြင်လောက ကမ္ဘာကြီးကို ပို၍မြင်ခဲ့ကြပြီး၊ အဝတ်အစားများ ဝတ်ဆင်ကြပြီး အလွန်ပြောင်လက်ကာ အဆင့်တန်းမြင့်မားသည့် ပုံပေါက်နေကြသည်။
မူလက မသန်မစွမ်းဖြစ်ပြီး မသွားနိုင်တဲ့သူတွေကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ သန်သန်စွမ်းစွမ်းတွေက ဆားအသင်းနဲ့လိုက်ပါခွင့်ရပေမယ့် သေဘေးကို ကြောက်လို့ တချို့က ရှောင်ဖယ်နေ ခဲ့ကြသည်။ အခုတော့ သွားခွင့်ရပြီး မသွားတဲ့ တိုက်ပွဲဝင်ဖို့ လုံလောက်တဲ့ အစွမ်း သတ္တိရှိတဲ့သူတွေကတော့ အခုချိန်မှာ နောင်တရစရာတွေ ပြည့်နှက်နေပါတယ်။
ရှုန်းပိုင် မယုံနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်ကာ သူမ မသွားခဲ့မိသည်ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်သွား တယ်။ သူမက သူတို့နဲ့ လိုက်သွားလို့ရပေမယ့် ရှုန်းယယ် နဲ့ ကျိုးကျီ တို့ ပူးကပ် ရင်းနှီးတာ မတွေ့ချင်တာကြောင့် လိုက်မသွားဖြစ်ခဲ့ဘူး။ အခုတော့ သူမ တကယ်ကို နောင်တရ နေခဲ့ပါပြီ။
သူမကို ပျော်ရွှင်စေခဲ့တဲ့ တစ်ခုတည်းသော အရာကတော့ ရှုန်းယယ် နဲ့ ကျိုးကျီ တို့နဲ့ အတူ ပြန်လာခဲ့ကြတဲ့ လူတွေထဲမှာ ဆွဲဆောင်မှု ရှိရုံသာမက အရပ်ရှည်ပြီး သန်မာတဲ့ လူအနည်းငယ်ပါရှိတာကို တွေ့လိုက်ရတာပဲ။
ရှုန်းပိုင် သည် ယခုအခါ ချစ်သူအသစ်ရှာရန် အခွင့်အရေးရနေပြီဟု ခံစားမိလိုက်သည် ။
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ လူတိုင်းက သူတို့ နေထိုင်ရာ တောင်ချိုင့်ဝှမ်းသို့ ရောက်ခဲ့ကြသည်။
ခါတိုင်းတွင် ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုက လူတွေဟာ ချိုင့်ထဲမှာ စားစရာတွေကို ဆေးကြောပြီး အသားတွေကို ချက်ပြုတ် စားထားလို့ ချိုင့်ဝှမ်းတစ်ခုလုံး ညစ်ပတ်ပြီး နံစော်စေကာ မြေပြင်ကို အမြဲ ရွှံ့တွေ ဖြစ်စေပါတယ်။ သို့သော် မကြာသေးမီက သူတို့သည် အိုးဖုတ်သည့်နေရာ၌ အသားကင်ခြင်းနှင့် အစားစာ ချက်ပြုတ် စားသုံးလေ့ရှိကြပြီး သူတို့နေထိုင်ရာ တောင်ချိုင့်ဝှမ်းက ပိုမိုသန့်ရှင်းလာသည်။
ထို့အပြင် ထိုနေ့သည် နေသာပြီး နေရောင်သည် ချိုင့်ဝှမ်းရှိ ဖုန်များကို ခြောက်သွေ့စေပြီး ပိုမိုသန့်ရှင်းစေခဲ့သည်။ သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ လူများ တောင်ချိုင့်ဝှမ်း အထဲသို့ဝင်သောအခါ၊ ဒီနေရာသည် အလွန်ကောင်းမွန်သောနေရာဖြစ်သည်ဟု ခံစားမိကြသည်။
ထိုအချိန်တွင် နေဝင်ခါနီးပြီဖြစ်၍ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်က လူတွေက အစား စားရမည့် အချိန်ဖြစ်သည်။ သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများသည် တစ်နေ့တာလုံး လမ်းလျှောက်ပြီး ဗိုက်ဆာနေကြသည်...
ဘုန်းတော်ကြီးနှင့်လူအပေါင်းတို့သည် တစုတဝေးတည်း စုဝေးနေကြသည်ကို ကျိုးကျီ မြင်လိုက်ရပြီး သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများက သူ့ကိုကြည့်နေကြသောကြောင့် သူက အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
"အရင်စားကြရအောင်။ ဒီနေ့ ဟော့ပေါ့စားကြမယ်"
လူတိုင်းဟာ ပူပူနွေးနွေးနဲ့ အသား၊ အရွက်တွေ အစုံပါတဲ့ ဟော့ပေါ့ ကို နှစ်သက်ပြီး ဒီ လို အစားအစာကို စုဝေးဝိုင်းဖွဲ့စားတာက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပိုရင်းနှီးလာမှာ သေချာတယ်။
ကျိုးကျီ က ဒါကို တော်တော်ယုံကြည်တယ်။ ဘုန်းကြီး၏ မျက်လုံးများ ချက်ချင်း လင်းသွားသော်လည်း မကြာမီ သူက ပြောလိုက်သည်။
"ငါတို့ မျိုးနွယ်ထဲမှာ ငရုတ်သီးတွေ မရှိတော့ဘူး"
ဒီနှစ်စိုက်ထားတဲ့ ငရုတ်သီးက မရင့်သေးဘူး၊ သိမ်းထားတဲ့ ငရုတ်သီးတွေ အကုန်စားပြီးပြီ။
အဟမ်း..အဟမ်း... သူတို့လူမျိုးတွေက ငရုတ်သီးကို ကြိုက်လွန်းကြတယ်။ ဒီရိတ်သိမ်းထားတဲ့ ငရုပ်သီးတွေကို သူတစ်ယောက်တည်း မစားခဲ့တာ သေချာပါတယ်။
" ကျွန်တော့်မှာ နည်းနည်းရှိတယ်။"
ကျိုးကျီ က လူတွေကို ငရုတ်သီးအိတ်ကြီး တစ်အိတ်ကို ထုတ်ခိုင်းတယ်။ အပြန်လမ်းမှာ သူက ပျင်းပျင်းနဲ့ ငရုပ်သီးပင်တွေကို ကြီးရင့်အောင်လုပ်ပြီး သူ့ ပက်လက် ကုလားထိုင်ရဲ့ ဘေးမှာ ချိတ်ပြီး အခြောက်ခံခဲ့တဲ့ ငရုပ်သီးတွေဖြစ်တယ်။ အခုတော့ သူက အားလုံးကို ဟော့ပေါ့ လုပ်ကျွေးဖို့ လုံလောက်တဲ့ ငရုပ်သီးတွေ ရှိနေပြီ။ အမှန်တော့၊ လူတိုင်းက အစပ်အစာစားတာကို မနှစ်သက်ကြပါဘူး။
" အိုးတွေ ချက်ချင်း ပြင်ဆင်လိုက်မယ်။ ဒါပေမယ့် အခု မျိုးနွယ်စုထဲမှာ အသားလတ်လတ် ဆတ်ဆတ်မရှိဘူးဖြစ်နေတယ်။ မကြာသေးမီက စားဖို့ ခူးထားတဲ့ အသီးအရွက်တွေ အများကြီးတော့ ရှိတယ်!"
ဘုန်းကြီးက ပြောတယ်။ ငရုတ်သီးကို လုံးကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သူ သွားရည်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။
"မကြာခင် အသား လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အလုံလောက် ရှိလာတော့မယ်။" ကျိုးကျီ က ပြောလိုက်သည်။
"အမဲလိုက်ဖို့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရှာတွေ့ထားလို့လား။" ဘုန်းကြီးက မေးလိုက်တယ်။
ကျိုးကျီ က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး မျောက်ဝံ သားရဲဘုရင်တွေ နဲ့ တခြားသူတွေကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သားရဲဘုရင်လေးပါးကို အမိန့်ပေးစရာမလိုတော့ပဲ သူတို့က ချက်ချင်းပဲ အလိုက်တသိ ပြောခဲ့သည်။
"ငါတို့ အမဲလိုက်ထွက်လိုက် ဦးမယ်!"
ပြောပြီးသည်နှင့် သူတို့ ထွက်သွားကြပြီး၊ သူတို့၏ ပုံရိပ်က မျက်စိမမှိတ်အတွင်း ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။
"သူတို့ မြန်မြန်ပြေးနိုင်တာပဲ..." ဘုန်းကြီး အံ့ဩသွားသည်။
"သူတို့ကို လုံးက သားရဲဘုရင်တွေပဲ" ရှုန်းယယ် က ပြောလိုက်သည်။
"သားရဲဘုရင်တွေကို မတော်တဆ စော်ကားမိတာကို ရှောင်နိုင်ဖို့ ဒီကိစ္စကို မျိုးနွယ်စုက လူတွေအားလုံးကို ပြောဖို့ လိုနေသေးတယ်။"
သားရဲဘုရင်တွေက ကျိုကျီ ရဲ့မျက်နှာကြောင့် သူတို့၏မျိုးနွယ်စုမှလူများကို မထိခိုက်စေသော်လည်း သူတို့တွင်ရှိသော စွမ်းအင်ဖြင့် တိတ်တဆိတ်လူတစ်ဦးကို ထိခိုက်အောင် လုပ်ဖို့ဆိုတာ လွယ်ကူလွန်းလှသည်။
"သူတို့လေးယောက်လုံးလား?" ဘုန်းကြီးရဲ့အသံက နည်းနည်းတုန်နေတယ်။
"ဟုတ်တယ်....လေးယောက်လုံး။" ကျိုးကျီ က ပြောသည်။
ဘုန်းတော်ကြီး- "......"
သားရဲဘုရင်တွေ ကိုမွေးထုတ်ပေးနိုင်လို့ သူတို့၏မျိုးနွယ်အတွက် အရမ်း အံ့သြဖွယ်ကောင်းပြီး အစွမ်းထက်လှပြီလို့ ဘုန်းတော်ကြီးက ထင်ခဲ့သော်လည်း မထင်မှတ်ဘဲ သားရဲဘုရင်တွေက အဲ့လောက်များပြီး ထင်ထားသလောက် တန်ဖိုးမရှိတော့တာလား....
ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ သူတို့တွင် သားရဲနတ်ဘုရားရှိနေခဲ့သည်။
ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုမှလူများသည် ဟော့ပေါ့အတွက် ပြင်ဆင်ရာတွင် အလုပ်များနေပြီး သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများသည် ဟော့ပေါ့စားရန် စောင့်မျှော်နေကြသည်။
ဟော့ပေါ့သည် သားရဲနတ်ဘုရား တီထွင်ခဲ့သော အစားအစာတစ်မျိုးဖြစ်ကြောင်း ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုမှ လူများထံက ကြားသိခဲ့ကြသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ စားဖို့ အခွင့်အရေး ရခဲ့လေပြီ။
ယခု မျိုးနွယ်စုတွင် အိုးခွက်များ အများအပြားရှိခဲ့ပြီး လူတိုင်းက ဟော့ပေါ့အတွက် အိုးခွက်များကို အသုံးပြုရန် ပြင်ဆင်နေကြပါသည်။ ကျိုးကျီ က လူတွေကို ငရုတ်သီးကြော်ပေးဖို့ တောင်းဆိုတာတောင် သူတို့ကို လုံး အိုးကြီးတစ်လုံးထဲမှာ ငရုပ်သီး ကြော်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့ကြတယ်။
ဒိုင်နိုဆောဆီတွေကို အိုးထဲထည့် အပူပေးပြီး ငရုတ်သီး၊ ကြက်သွန်ဖြူ နဲ့ တခြားဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တွေ အားလုံးကို ရောမွှေပြီး ကြော်လိုက်တယ်...
အသက်ရှူကြပ်စေသည့် အစပ်အငွေ့သည် ချက်ချင်းပျံ့နှံ့သွားကာ ကျိုးကျီ ၏ ခိုင်းစေချက်ကို လိုက်လုပ်ပေးနေသည့် ဟင်းချက်တာကို မြတ်နိုးပြီး အစားသောက်ချစ်သူ ဖြစ်သည့် စပ်သောအစားအစာကို နှစ်သက်သော ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ဝင်တစ်ဦးပင်လျှင် ထို ငရုပ်သီးဆီသတ်သည့် ညှောင်အနံ့ကို ခံနိုင်ရည်ရှိ မလွယ်ကူလှပေ။
သို့သော် သူ သည်းမခံနိုင်လျှင်ပင် စိတ်လှုပ်ရှားမှု အပြည့်ရှိနေဆဲဖြစ်ကာ ချီးကျူးလိုက်သည်။
" အနံ့က အရမ်းကောင်းတယ်! တကယ်ကို မွှေးလွန်းတယ်!"
အပြန်လမ်းတွင်၊ ကျိုးကျီ သည် စပ်သောအစားအစာကို ချက်ပြုတ်လေ့မရှိသဖြင့်—သူတို့သည် လတ်ဆတ်သောပါဝင်ပစ္စည်းများများစွာကိုရရှိထားပြီး သူတို့က လတ်ဆတ်သော ဟင်းခတ်အမွှေးကြိုင် အရသာကို အမြဲနှစ်သက်ကြသည်။
သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ လူများ သည် ငရုတ်သီးဆီသတ်သည့် ညှော်နံ့ကို မခံနိုင်ဘူး။ သူတို့က ဆို့နင့်ပြီး မျက်လုံးတွေ မျက်ရည်တွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေသလို ချောင်းဆိုးကုန်သည်။ ဒီအချိန်မှာတော့ စကားအလွန်အမင်း မပြောနိုင်ဘဲတွေးနေတာကတော့ -- ဒီကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အနံ့ကို ဘယ်လိုမွှေးကြိုင်တယ်လို့ ခေါ်နိုင်မလဲ။ ခဏနေဦး....၊ အနံ့ခံပြီးနောက်ပိုင်း အဲ့ဒါက တကယ်ကို မွှေးကြိုင်လာတော့တယ်...။
ကျိုးကျီ သည် သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများသည် ငရုတ်သီးနံ့ကို ကျင့်သားရ ပုံမပေါ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့် သူတို့သည် သူတို့၏ ဟော့ပေါ့တွင် ငရုတ်သီးများများ မထည့်ရန်နှင့် အခြားသူများ၏ ဟော့ပေါ့သို့ ငရုတ်သီးထည့်ကာ စမ်းသုံးကြည့်လိုက်လို့ရသလို၊ သူတို့မထည့်ချင်ရင်လည်း မထည့်ပဲ စားလို့ရကြောင်းပြောခဲ့သည်။
မြေအိုးခွက်ပန်းကန်များကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး မီးပေါ်တင်ထားသည်။ အိုးထဲရှိရေကို ဆူလာအောင်တည်ထားပြီးနောကင် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ဝင်များသည် ဇွန်းများနှင့် ပန်းကန်များကို ထုတ်ကာ ကြော်ထားသော ဟော့ပေါ့အနှစ် ငရုတ်ဆီအချို့ကိုယူပြီး အိုးထဲသို့ထည့်ကြသည်။
ဟင်းချို၏မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ပေါ်နေသော ငရုတ်သီး၏ အရောင်သည် အနီရောင်တောက်တောက်ဖြစ်ပြီး ကြည့်မိသူတိုင်းကို ဗိုက်ဆာလာစေသည်-- လူတိုင်းက ထိုဟင်းရည်ထဲ အရွက်များနှင့် အသားဆားနယ်ခြောက်၊ အသားကျပ်တင် ခြောက်များထည့်ကာ စိတ်ပါလက်ပါ စားလာကြသည်။
သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှလူများသည် စမ်းသပ်ကာ စားကြည့်ရန် ကူးသွားခဲ့ကြပြီး အစပ်ဒဏ်ကို ခံလိုက်ကြရသည်။ သို့သော် ပထမအရသာကို မြည်းစမ်းပြီးနောက်၊ သူတို့သည် အစပ်ကို လျင်မြန်စွာ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်ကြပြီး အိုးထဲသို့ ငရုတ်ဆီကိုလည်း ထည့်လိုက်ကာ အားပါးတရ လွေးကြသည်။
ကျိုးကျီ သည် ထိုလူတွေက ပုံမှန်အားဖြင့် အရသာအတော်လေးပြင်းသော အစားအစာများကို စားသောကြောင့် အစပ်အရသာနှင့် လျင်မြန်စွာ လိုက်လျော ညီထွေဖြစ်နိုင်သည်ဟု ကျိုးကျီ က ခံစားခဲ့ရသည်။
သမိုင်းမတင်မီ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုတွင် နေထိုင်သည့် သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ လူများ အပါအဝင် လူတိုင်းသည် ထူးဆန်းသော အစားအစာအချို့ကို စားကြမည်ဆိုရင် သူတို့လျှာက အရသာခံ အဖုကို ဖျက်ဆီးပစ်ရာကျသလို ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ ဆို ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းကြောင့် ငရုတ်သီးက ပေးသော နှိုးဆွမှုသည် လျော့ကျသွားမည်ဖြစ်သည်။
ဥပမာကို ဖြင့်၊ ကမ္ဘာပေါ်တွင် အစအဦး၌ လူများသည် တောရိုင်းဟင်းသီးဟင်းရွက်များ၏ အရသာကို ဖုံးလွှမ်းနိုင်မယ့် ဆားကိုပင် ရှားပါးလှသောကြောင့် ချွေတာစားကြသလို ငရုတ်သီးကိုလည်း စားခဲ လှသည်။
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ လူတိုင်းက ဆားကို လိုအပ်သလို စားနိုင်လာပြီး ငရုပ်သီးကို စားနိုင်တာက ကောင်းသောအရာဖြစ်သည်... ကျိုးကျီ နှင့် ရှုန်းယယ် သည် သူတို့ကိုယ်ပိုင်အိုးတစ်လုံးထဲမှာ သူတို့နှစ်သက်သည့် အသားနှင့် အသီးရွက်ကိုထည့်ကာ နှစ်ဦးသား ဖြည်းညှင်းစွာ စတင်စားသောက်ခဲ့သည်။
***********-**********
YOU ARE READING
ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)
Adventureကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed) Genre _ Adventure , Comedy , Fantasy, Historical ,Romance ,Slice of Life ,Yaoi မေး- မင်း နှစ်သက် သဘောကျတဲ့သူက သစ္စာမရှိတော့တဲ့အခါ မင်း ဘာလုပ်သင့်လဲ။ ဖြေ - နောက်တစ်ယောက်ရှာပါ။ ဒီတစ်ခါတ...
