Chapter ( 168-1 ) _ Extra - 7 : အချိန်နဲ့အမျှ ပြောင်းလဲလာသော သားရဲ ကမ္ဘာ
ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်တွင် ဆောင်းရာသီသည် အလွန်အေးသော်လည်း ရှုန်းယယ် နှလောက် ကျိုးကျီ တို့သည် နွေးထွေးပြီး သက်တောလောက်သက်သာရှိလှသည်။ ကျိုးကျီပဲဖြစ်ဖြစ် ရှုန်းယယ် ပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးဟာ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး မြင်ခဲ့ ရတာတွေများလွန်းတယ်လို့ ခံစားမိတယ်။
ကျိုးကျီသည် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ နို့တိုက်သတ္တဝါများရဲ့အသားကို မစားနိုင်သော်လည်း သူတို့ အတွက် အခြားအစားထိုး စားစရာများစွာရှိကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ရှုန်းယယ်က အခုမှ ကမ္ဘာကြီးက ဒီလောက် ကြီးမားတာကို သိလိုက်ရတော့ အံ့သြသွားသည် ။
တောင်ဘက်သို့ အဆက်မပြတ်သွားလေလေ အပူချိန်က ပိုပူလာပြီး နွေးလာခဲ့တယ်၊ နွေရာသီနဲ့ ထပ်တူနီးပါးတောင် ခံစားလာရတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကျိုးကျီက နေရောင်ရှောင်ဖို့ သတိထားသော်လည်း နေလောင်လာသည်။
ထိုနေ့တွင် သူတို့က ပင်လယ်ကမ်းစပ်တွင် တစ်ကြိမ်ရပ်နားကြပြန်သည်။ ဒီ သားရဲ ကမ္ဘာကြီး၏ ရေက အလွန်ကြည်လင်လို့နေသည်။ ရာသီဥတု ကောင်းနေသရွေ့ ရေ မညစ်ပတ်တဲ့ နေရာဖြစ်နေသရွေ့ ရေအောက်မှာ မီတာ ဆယ်ဂဏန်းအကွာမှာ ရှိတဲ့ ငါးတွေကို မျက်နှာပြင်ကနေ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နိုင်ပါသေးတယ်။
ရှုန်းယယ် က ငယ်ငယ်ကတည်းက ရေကို ကြိုက်တယ်။ သူက ပင်လယ်ထဲသို့ ငုပ်ပြီး ငါးဖမ်းရန် လွယ်ကူသည်။ ကျိုးကျီအတွက် ငါးဖမ်းရတာတောင် ပိုလွယ်တယ်။ သူ့ အပင်စွမ်းအားတွေကို အသုံးပြုပြီး ပင်လယ်ထဲကမှော်ပင်တွေနဲ့ လိပ်ပြီး ငါးတွေကို သူ့ဆီ ပို့ပေးတယ်။
ပင်လယ်ထဲ ငါးဆင်းဖမ်းတိုင်း သူတို့နှစ်ယောက် ရိက္ခာအပြည့်နဲ့ အမြဲပြန်လာကြတယ်။ တစ်ခုတည်းသော သည်းမခံနိုင်တဲ့အချက်ကတော့ ပင်လယ်ထဲဆင်းပြီး ပြန်လာတိုင်း သူတို့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဆားငန်ရေတွေကြောင့် ကပ်စေးစေးဖြစ်နေတာပဲ။ နောက်ဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက် ပင်လယ်ထဲသွားတိုင်း ရေချိုးဖို့ ရေချိုမြစ်တစ်စင်းကို ရှာရလိမ့်မယ်။ ရေချိုးပြီးနောက် ကျိုးကျီ သည် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံကို သေးကျုံ့စေပြီး ရှုန်းယယ်က သူ့ရဲ့ အမွေးတွေကို ဖြီးပေးတာကို ခံရင်း ပျော်ရွှင်နိုင်သော်လည်း ကံမကောင်းစွာဖြလောက် ရှုန်းယယ် ၏ တိရစ္ဆာန်ပုံစံသည် ယခုအခါ ကြီးမားလွန်းလှသည်။ ကျိုးကျီ သည် ရှုန်းယယ် ၏ သားမွေးများကို ဖြီးချင်သော်လည်း သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို မဖြီးနိုင်ပေ။
ကျိုးကျီ သည် ရှုန်းယယ် ၏ ခွန်အားကို မြှလောက်တင်ပေးနိုင်ဖို့ အရမ်း မျှော်လလောက်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူ့လို လိုသလို ကြီးနိုင် သေးနိုင်ဖို့ မျှော်လလောက်ခဲ့ပေမယ့် ကံမကောင်းစွာဖြလောက်၊ သူတို့၏ခရီးတွင် သားရဲနတ်ဘုရားအသီးများကိုမတွေ့ခဲ့ရပဲ အဆင့်မြလောက်သားရဲစစ်သည်နှင့် အဆလောက်တူသည့် သားရဲများကိုသာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။
ရှုန်းယယ်က သူတို့အားလုံးကိုသတ်ပြီး သူတို့ရဲ့အသားကိုစားခဲ့တယ်။ သူတို့ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း ပါရှိသော အမြူတေ ကျောက်တုံးများကို စုပ်ယူ ကျလောက်ကြံဖို့ သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
ကံမကောင်းစွာပဲ၊ ကျိုးကျီ သည် ထိုအမြူတေအတွင်းရှိ စွမ်းအင်ကို အလွန်လျင်မြန်စွာ စုပ်ယူနိုင်သော်လည်း ရှုန်းယယ်က အမြူတေကို လုံး၀ မျိုချလိုက်သော်လည်း အလားတူ မလုပ်နိုင်ပေ။
သူက အမြူတေ တွင်ပါရှိသော စွမ်းအင်ကို အလွန်နှေးကွေးစွာ စုပ်ယူရန်လိုအပ်သည်။ ဒါပေမယ့် နှေးနေတယ်ဆိုရင်တောင် အနှေးနဲ့အမြန်ဆိုသလို စုပ်ယူခံရမှာပဲ... ကျိုးကျီ က ရှုန်းယယ် ကို ယုံကြည်မှု အပြည့် ရှိတယ်။
သူတို့ရဲ့ အစွမ်းအရ အနည်းဆုံး နောက်ထပ် အနှစ်တစ်ရာ အသက်ရှင်နိုင်မှာပါ။ သူက အလျင်လိုစရာ မလိုပါဘူး။
ရေချိုးပြီးနောက် ကျိုးကျီ သည် ထမင်းချက်သည်။ ထိုနေ့တွင် သူတို့သည် အလွန်ကြီးမားသောငါးကို ဖမ်းမိခဲ့ပြီး ကျိုးကျီ သည် ငါးကောင်လုံး ကင်ရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။
ငါးသာမက ခရုနှလောက် ယောက်သွား တို့ကို အခွံများကို ဖယ်ထုတ်ကာ အသားများကို ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များဖြလောက် ရောစပ်လျက် ငါးကြီး၏ဝမ်းထဲသို့ ထည့်ကာ ပြန်ချုပ်ပေးသည်။ သူသည် ငါးအရေခွံကို ဓားဖြလောက် အပေါက်အချို့ကို လှီးဖြတ်ပြီး အပေါ်မှ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များ ဖြန်းကာ နောက်ဆုံးတွင် ငါးတစ်ကောင်လုံးကို မီးပေါ်တွင် ကင်ထားသည်...
ကျိုးကျီ သည် ဟင်းချက်ရန် အချိန်ပိုပေးပြီးနောက် သူ့ဟင်းချက်လက်ရာက ပိုကောင်းလာသည်။ ရံဖန်ရံခါတွင် သူသည် ဟင်းပွဲအသစ်များကိုပင် တီထွင်ဖန်တီးတတ်ပြီး သူ ဖန်တီးလိုက်သည့် ဟင်းတိုင်းက အတိုင်းထက်အလွန် အရသာရှိလှသည်။
ဒီတစ်ခါတော့ ငါးကင်က အရမ်းအရမ်းကို မွှေးလွန်းတယ်။
ဒီကဲ့သို့သော ငါးကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွင် အဆီများစွာရှိပြီး အရေခွံထူထူတွေရှိသဖြင့် ကင်လိုက်သောအခါ အဆီတွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး မီးထဲကို တရှဲရှဲ အဆီတွေ ကျလာသည်။
ငါးကင်နံ့မွှေးမွှေးလေးကို ရတော့ ရှုန်းယယ်က သွားရည်ယိုလာခဲ့တယ်။ သူက ငယ်ကတည်းက ငါးစားရတာကို သဘောကျေပေမယ့် ကျိုးကျီ ချက်ပေးတဲ့ ငါးဟင်းတွေကမှ တကယ့်ကိုအရသာရှိလွန်းလှတယ်။
ရှုန်းယယ်က ငါးကို ပါးစပ်ထဲ မထည့် ရသေးခင် ကျိုးကျီရဲ့မျက်ခုံးတွေက ကျုံ့သွားခဲ့တယ်။!
ရှုန်းယယ်က ဒါကိုမြင်တော့ တခုခုဖြစ်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်လို့ မေးလိုက်တယ်။
"ကျိုးကျီ , ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"
ရှုန်းယယ် အံ့သြတကြီးမေးလိုက်သည်။ ကျိုးကျီ ၏အမူအရာက တစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဟု ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိလိုက်ရသည်။
"တစ်ယောက်ယောက် လာနေတယ်။" ကျိုးကျီ က ပြောသည်။
"အဲဒီလူတွေနဲ့ ပြဿနာရှိနိုင်လား" ရှုန်းယယ် က မေးတယ်။
ကျိုးကျီ သည် အဝေးမှဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာများကို အချိန်မရွေးမြင်နိုင်သည်ကို သူ သိထားပြီးဖြစ်သည်။ ကျိုးကျီ က ဒါကို ကြိုသိရတာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပေမယ့်... ရောက်လာတဲ့ လူတွေအတွက် မထင်မှတ်ထားတဲ့ အရာတစ်ခု ရှိနေလို့လား။
အခုအချိန်မှာ သူတို့က သားရဲဘုရင်တွေကိုတောင် ကြောက်နေစရာ မလိုတော့ဘူး။
သာမာန်သားရဲများနှလောက် ကြုံတွေ့ရပါက သူတို့နှစ်ဦးက ဘာမှ မလုပ်လျှင် ထိုသားရဲတွေက သူတို့ကို လာတိုက်ခိုက်မည် မဟုတ်ပေ။
"အဲဒီလူတွေက အခြေအနေမကောင်းဘူး။"
ကျိုးကျီ က တစ်နေရာကို လမ်းညွှန်ပြပြီး ပြောလိုက်သည်။
"သူတို့ က ဟိုမှာ။ ဒီကို လာဖို့ သူတို့ကို ခေါ်လိုက် "
"ကောင်းပြီ။" ရှုန်းယယ် က သဘောတူပြီးနောက် ကျိုးကျီ ညွှန်ပြသည့်အတိုင်း ပြေးသွားခဲ့သည်။ ခဏအကြာတွင် သူသည် သားရဲကောင်များကို အနံ့ခံနိုင်ခဲ့ပြီး မကြာမီတွင် ဒါဇင်များစွာသော လူတစ်စုကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ရှုန်းယယ် သည် ထိုလူများကို မြင်သောအခါ ကျိုးကျီ က သူ့ကို သွားခိုင်းသည့်အကြောင်း နားလည်သွားသည်။
ဒီလူတွေက တကယ်ကို ဆိုးရွားတဲ့ အခြေအနေမှာ ရှိပြီး... သူတို့ထဲမှာ ကလေးတွေ အများကြီး ရှိနေတယ်။
တစ်ချို့က တိရိစ္ဆာန်ပုံစံနဲ့ တစ်ချို့က လူသားတွေ ဖြစ်ပေမယ့် အားလုံးက ပိန်ကပ်လို့နေသည်။ အချို့ကလေးများ၏ လက်များသည် အလွန်ပိန်ပါးလွန်းလို့ တစ်ချက်တည်းနှင့် ခေါက်ချိုးလို့ပင် ရနိုင်သည်။ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်သည် အလွန်ဆင်းရဲသည့်အချိန်၌ပင်၊ မျိုးနွယ်စု၏ကလေးများသည် ဒီမျှဆိုးရွားသော အခြေအနေတွင်ရှိမည်မဟုတ်ပေ။
ရှုန်းယယ် က ဒီလူတွေရှေ့မှာ ပေါ်လာပြီး မေးလိုက်သည်။
"မင်းတို့အားလုံး ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ"
ရှုန်းယယ် ကိုတွေ့သောအခါ ဒီလူများသည် သိသိသာသာ အံ့အားသလောက်သွားပြီး အချင်းချင်း တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောလိုက်ကြသည်။ ရှုန်းယယ်သည် သူတို့၏ဘာသာစကားကို လုံးဝ နားမလည်နိုင်ခဲ့ပါ။
တကယ်တော့ တောရိုင်းမြေထဲမှာ နေထိုင်တဲ့ သားရဲလူသားတွေရဲ့ ဘာသာစကားဟာ သားရဲလူသားကုန်းမြေမှာ နေထိုင်တဲ့ သားရဲတွေရဲ့ ဘာသာစကားနဲ့ မတူဘဲ သားရဲ လူသားကုန်းမြေထဲက လူတော်တော်များများဟာ တောရိုင်းမြေထဲက လူတွေသုံးတဲ့ စကားတွေကို မပြောတတ်ကြပါဘူး။
ဥပမာကို ဖြလောက်၊ 'မြေအိုး' ကဲ့သို့သော စကားလုံးများသည် ယခင်က တောရိုင်းမြေထဲတွင် မရှိခဲ့ဖူးပေ။
သို့ရာတွင်၊ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်၏ယခင်ဘုန်းကြီးသည် သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ ဆင်းသက်လာသောကြောလောက် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်မှလူများသည် သားရဲလူသား ကုန်းမြေ၏ ဘာသာစကားနှလောက်မရင်းနှီးကြသော်လည်း တူညီသောစကားလုံးအချို့ကို ပြောနိုင်သေး သည်။ အဘယ်ကြောလောက်ဆိုသော် သူတို့သည် သားရဲနတ်ဘုရားပူဇော်ပွဲတွင် ပါဝင်ရန် သွားသောအခါတွင် ဆက်သွယ်ပြောဆိုရတွင် ပြဿနာမရှိခဲ့ပေ။
သို့သော်လည်း ရှုန်းယယ်သည် ယခုအချိန်တွင် သူ့ရှေ့မှလူများပြောသည့် စကားကို နားမလည်နိုင်ခဲ့ပေ။
တောရိုင်းမြေသည် သားရဲလူသားကုန်းမြေ၏မြောက်ဘက်တွင်ရှိပြီး သူတို့သည် ယခုအခါ သားရဲလူသားကုန်းမြေ၏တောင်ဘက်အစွန်တွင်ရှိနေသည်။ ဤနေရာတွင်နေထိုင်သော သားရဲများသည် သားရဲလူသား ကုန်းမြေနှလောက် အလွန်ဝေးကွာပြီး သားရဲလူသား ကုန်းမြေ၏မျိုးနွယ်များနှလောက် လုံးဝဆက်စပ်မှုမရှိကြောင်း ဖြစ်နိုင်သည်။
သူတို့ဘာသာစကားကို သူ နားမလည်သော်လည်း ရှုန်းယယ်သည် ထိုလူများ၏အမြင်တွင် ကြောက်ရွံ့စရာ ကောင်းနေဆဲဖြစ်သည်။
ရှုန်းယယ်မှာ အချိန်အတော်ကြာအောင် ကြိမ်းမောင်းပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ဒီလူတွေဟာ ရှေ့ကို ပြေးလာခဲ့ကြပြီး တစ်ချို့က ရှုန်းယယ်ကို သူတို့နဲ့အတူ ပြေးစေဖို့အတွက် ရှုန်းယယ် ကိုတောင် ဆွဲခေါ်သွားကြပါတယ်။
သူတို့... သူတို့ လိုက်ဖမ်းခံနေတာလား?
ရှုန်းယယ် သည် ဒီလူများ ဘာဖြစ်လာသည်ကို မသိသော်လည်း ကျိုးကျီ ထံ ခေါ်ဆောင်ရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။ ရှုန်းယယ် သည် သူ့လက်ကို ကိုင်ထားသည့်လူထံမှ လက်ကို ရုန်းထွက်သွားပြီး လမ်းပိတ်ဆို့နေသော သစ်ပင်များနှလောက် စပျစ်နွယ်ပင်အချို့ကို ဖယ်ရှားကာ ရှေ့သို့ ပြေးသွားခဲ့သည်။
ရှုန်းယယ် လုပ်နေတာက သူ့နောက်ကလူတွေအတွက် လမ်းရှင်းပေးတာနဲ့ အတူတူပဲ။ သူ့နောက်မှလူများ အနည်းငယ် ထိတ်လန့်သွားကာ သူ့အနားသို့ ပြေးလာပြီး စကားပြောရန် ကြိုးပမ်းကြသည်။
မကြာမီ သူတို့ ကမ်းခြေသို့ ရောက်ရှိလာပြီး မွှေးပျံ့လွန်းသည့် ငါးကင်ရနံ့ကို အနံ့ခံ လိုက်ကြသည်။ အစားစာကို တောလောက်တသောအမူအရာများသည် ဒီလူများ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ပေါ်လာသော်လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူတို့သည် ပို၍စိုးရိမ်လာသည်။
ရှုန်းယယ် သည် ဒီလူများကက နောက်က လိုက်လာသည့် အရာတခုခုကို ကြောက်ရွံ့ကြသည်ကို ယောင်ဝါးဝါး ခန့်မှန်းနိုင်သည် ... သူသည် ဒီလူများကို စိတ်ချလက်ချ ပြုံးပြပြီးနောက် လှည့်၍ကြည့်လိုက်စဉ် ကျိုးကျီ ကို တွေ့လိုက်သည် ။
ကျိုးကျီ ၏ဘေးတွင် ကန်စွန်းဥပုံတစ်ပုံရှိသည်။
ဒီသည်မှာ လမ်းတစ်လျှောက် ကျိုးကျီ တွေ့ခဲ့သော စားသုံးနိုင်သော အပင်အမျိုး အစားဖြစ်သည်။ ပြုတ်တဲ့အခါ အရသာက ချိုပြီး ရှုန်းယယ် က အရမ်းကြိုက်တယ်။ ကျိုးကျီ လည်း သဘောကျပြီး ခရီးတွင် တစ်ခါတစ်ရံ ကင်စားလေ့ရှိကြသည်။
သို့သော်လည်း သူတို့သည် ထိုနေ့တွင် ကန်စွန်းဥကို စားရန် မူလက မကြံထားပေ။ ကျိုးကျီက သူပြန်ခေါ်သွားတဲ့လူတွေကိုကျွေးနိုင်ဖို့အတွက် ကန်စွန်းဥတွေ အများကြီးကို ထုတ်ကာ စိုက်ပျိုးလိုက်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်။
ဒီလူတွေဟာ အချိန်အတော်ကြာ ဗိုက်ဆာနေခဲ့တယ်ဆိုတာ ထင်ရှားနေပြီး ပင်လယ်ထဲက ငါးတွေကို တိုက်ရိုက်စားတာက သူတို့အတွက် မကောင်းပါဘူး။ ကန်စွန်းဥစားတာက သူတို့အတွက် ပိုကောင်းပါတယ်။
ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ စားစရာတွေ တကယ်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတော့ ဒီလူတွေ အားလုံး မှင်တက်သွားတယ်။ ကျိုးကျီ ကင်နေတဲ့ ငါးကြီးတွေကို သူတို့တွေ့လိုက်တဲ့အခါ သူတို့မျက်လုံးတွေက ငါးကင်ကနေ ခွာဖို့က ပိုခက်လာခဲ့တယ်။
ကျိုးကျီ သည် ထိုလူများကို ပြုံးပြပြီး ငါးနှစ် ခြောက်နှစ်အရွယ် ကလေးကို ကန်စွန်းဥ တစ်လုံး ပေးလိုက်သည်။ သူက သူအစာစားနေစဉ် လာရောက် နှောလောက်ယှက်ခြင်းကို မကြိုက်သော်လည်း လူများ ငတ်သေတော့မည်ကို မြင်သောအခါတွင် သူက ကူညီပေးရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။
ကလေးက ကန်စွန်းဥကို ဘာမှန်း မသိပေမယ့် ငတ်လွန်းတာကြောလောက် ဖြစ်နိုင်ပါတယ်၊ ကန်စွန်းဥကို လက်ခံပြီးတာနဲ့ ကိုက်ပြီး အားလုံးကို မြိုချလိုက်တယ်—- ကန်စွန်းဥ အစိမ်းတွေက ရနံ့ချိုချိုလေးရနေပြီး ဒီအတိုင်း ကိုက်စားလို့ရတယ်။ ဒါပေါ့... ကလေးက အစာစားချင်စိတ်အရမ်းပြင်းပြတဲ့ နောက်အကြောင်းရင်းတစ်ခုကတော့ ဆာလောင်မှု ကြောလောက် ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
ကျန်တဲ့လူတွေက ဒါကိုမြင်တော့ မျက်လုံးတွေ ပိုမိုပြူးကျယ်လာတယ်။ ဒါကိုမြင်တော့ ရှုန်းယယ် က သူတို့ပေးတဲ့ ကန်စွန်းဥတချို့ကို ကောက်ယူပြီး စားဖို့ လက်ပြလိုက်တယ်။
ဒီလူများအားလုံးသည် ရှုန်းယယ် ၏ အမူအရာကို နားလည်ကြပြီး ချက်ချင်းပင် စားလိုက်ကြသည်။ အစားစာ စားနေစဉ်တွင် သူတို့သည် ကျိုးကျီ နှလောက် ရှုန်းယယ် ကို ကြည့်နေကြပြီး အချင်းချင်း စကားပြောကြသည်။
ရှုန်းယယ် က သူတို့ပြောတာကို နားမလည်ကြောင်း သူတို့ကို ပြန်ပြောဖို့ ကြိုးစားတယ်။ သူတို့ ခဏလောက် အေးခဲသွားပြီး နောက်တော့လည်း လက်ဟန်ခြေဟန်နဲ့ စတယ်။
ကျိုးကျီ သည် ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်လာသောအခါတွင် သူသည် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်၏ ဘာသာစကားအကြောင်း ဘာမှမသိခဲ့ရဘဲ ဖြည်းညှင်းစွာ သင်ယူခဲ့ရသည်။ ထိုအတွေ့အကြုံကို ရရှိပြီးနောက်၊ သူ၏ စိတ်စွမ်းအားဖြင့် ဒီလူတွေရဲ့ စကားတွေကို နားထောင်ပြီးနောက် ဒီလူများ၏ ဘာသာစကားအနည်းငယ်ကို သူနားလည်နိုင်ခဲ့သည်။
ဒီလူတွေရဲ့ အမူအရာတွေနဲ့ တွဲပြီး...ခန့်မှန်းလိုက်ချိန်မှာ ဘာဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ သူ သိသွားနိုင်သည်။
"သူတို့က အစွမ်းထက်တဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးသားရဲတစ်ကောင် လိုက်ဖမ်းခံနေတယ် ဆိုတာ ငါတို့ကို ပြောဖို့ ကြိုးစားနေတာ... သူတို့က ငါတို့ကို မြန်မြန် ပြေးဖို့ ပြောနေတာ"
ကျိုးကျီ က ရှုန်းယယ် နဲ့ စကားပြောတယ်။
"မကောင်းဆိုးဝါးလား?" ရှုန်းယယ် ရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုက ချက်ချင်းမြင့် တက်လာသည်။
ကျိုးကျီ - "မင်းက ရောက်လာတဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးကို ဖြေရှင်းလို့ရတယ်။"
ရှုန်းယယ် က စစ်တိုက်ရတာကို တကယ်ကြိုက်ပြီး ကျိုးကျီ က သူ့ရဲ့ ဒီဝါသနာကို ဘယ်တော့မှ တားမှာမဟုတ်ဘူး။
"ကောင်းပြီ၊" ရှုန်းယယ် က တုံ့ဆိုင်းမနေဘဲ ပြောလိုက်သည်။
ထို့နောက် ကျိုးကျီ က လှည့်ကြည့်ကာ 'မကောင်းဆိုးဝါးသားရဲ' ကို ကိုယ်စားပြုသည့် စကားလုံး တစ်လုံးကို ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်၊ သူသည် ရှုန်းယယ် ယူဆောင်လာသော သစ်သားအပိုင်းအစကို အလွယ်တကူ ခွဲပစ်လိုက်သည်။
သူ့အဓိပ္ပါယ်က မကောင်းဆိုးဝါးသားရဲကို သူ မကြောက်ဘူး ဆိုတဲ့ သဘောဖြစ်တယ်။
ဒီလူတွေက ကျိုးကျီ ကို မယုံဘဲ မကောင်းဆိုးဝါးက အရမ်းကြီးတယ်လို့ ပြောဖို့ ထပ်ပြီး လက်ဟန်ပြတယ်။ သို့သော် သူတို့သည် လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြလောက်ပင် ကန်စွန်းဥကို မစားဘဲ ရပ်လိုက်ကြသည်၊ ပြီးတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ် သေတော့မယ်ဆိုလည်း ဗိုက်ဝအောင် စားသလောက်တယ်လို့ သူတို့ ခံစားလိုက်ရတယ်။
ကျိုးကျီ သည် ကြီးမားသော တိရိစ္ဆာန်များစွာကို မြင်ဖူးပြီး ထိုမကောင်ကို စိုးရိမ်မည်မဟုတ်ပေ။ တကယ်တော့ သူသည် သူနဲ့တိုက်ဖော်တိုက်ဖက် ကြီး တစ်ယောက်နှလောက် တွေ့ရန် မစောလောက်နိုင်တော့ပေ။
ဒါကို သူတွေးနေချိန်မှာပဲ ကျိုးကျီ က သူ့အဖော်ကြီးတစ်ယောက် တကယ်လာနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။
ကောင်းကင်တွင် ကြီးမားသော အရာတစ်ခု ပျံဝဲနေပုံရသည်။ အဲဒါ... ဒိုင်နိုဆောလား?
ထိုသတ္တဝါသည် ငှက်တစ်ကောင်နှင့် အလွန်တူသော်လည်း၊ ဒါက ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် လေပေါ်ပျံဝဲနိုင်သည့် ဒိုင်နိုဆော အမျိုးစားဆိုတာ ရှုန်းယယ် နဲ့ ကျိုးကျီ နှစ်ဦးလုံး သိလိုက်သည်။
ပက်ထရိုဆောရပ်စ်က ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် ဒိုင်နိုဆောအမျိုးစားအုပ်စုထဲက အရွယ်စားအကြီးမားဆုံး ဒိုင်နိုဆော မျိုးကွဲဖြစ်ပြီး ပုံမှန်မဟုတ်သော ရှည်လျားပြီး တောလောက်တင်းသော လည်ပင်းများရှိသည့် လူသိများသည့် အကြီးဆုံး ပျံသန်းနိုင်သော တိရစ္ဆာန်များထဲမှ တမျိုးဖြစ်သည်။
အခုတွေ့ရတဲ့ကောင်က အတော်လေးကို ကြီးမားပြီး သားရဲဘုရင်တွေ နဲ့ အဆင့်တူဖြစ်လောက်တယ်။
အခုတွေ့သည့် ပက်ထရိုဆောရပ်စ်က အတောင်ပါ ဒိုင်နိုဆောထဲမှာ အကြီးဆုံးအမျိုးစားဖြစ်ပြီး သူတို့နူတ်သီးတွေက သေးငယ်တယ်ထင်ရပေမယ့် သိုးတစ်ကောင်လုံးကို တစ်ကိုက်တည်းနှင့် ကိုက်စားနိုင်သည်။
သားရဲဘုရင်တွေကဲ့သို့ သန်မာလာခဲ့သည့် ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် တစ်ကောင်က သူ၏ အတောင်ပံကို ဖြန့်လိုက်ပါက နေတစ်ခုလုံးကို မှုန်ဝါး သွားစေလောက်အောင် ကျယ်ပြန့်လှသည်။
ကန်စွန်းဥစားနေသူတွေဟာ အရင်က စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုတွေ ရှိခဲ့ပေမယ့် ထို ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် ကိုမြင်ပြီးနောက် ငြိမ်သက်သွားသည်။ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ မလွတ်နိုင်တော့ဘူးဆိုပြီး စိတ်ဒုံးဒုံးချပြီး သေခြင်းတရားကို လက်ခံလိုက်လို့ ထုံသွားသလားတော့ မသိတော့ပေ။
ကျိုးကျီက ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်သောအခါ ဘာဖြစ်နေသည်ကို ခန့်မှန်းနိုင်လိုက်သည်။ ဒီပက်ထရိုဆောရပ်က သားရဲလူသားများကို အစာအဖြစ် လိုက်ဖမ်းနေတာဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် သားရဲလူသားတွေက သူ့ကိုမြင်လို့ ကြောက်နေတာဖြစ်သည်။
သားရဲလူသားတွေက ဒိုင်နိုဆောတွေကို အမဲလိုက်ကာ စားသောက်ပြီး ဒီလို ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် ဒိုင်နိုဆောက သားရဲလူသားတွေကို ပြန်လည်အမဲလိုက်ပြီး စားသောက်နေသည်။
သားရဲလူသားတွေက တိရစ္ဆာန်ပုံစံများဖြင့် သေဆုံးသွားသောအခါတွင် သူတို့၏လူသားပုံစံသို့ ပြောင်းလဲသွားကာ အမွေး နှင့် အကြေးခွံများ မရှိတော့ပေ။ သူတို့သည် ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် ဒိုင်နိုဆောများအတွက် အရသာရှိပြီး စားဖို့ ဝါးဖို့ အဆင်ပြေသော အစားအစာအဖြစ် သေချာပေါက် မှတ်ယူနေတာဖြစ်လောက်သည်။
ကျိုးကျီ သည် ရှင်ခြင်း ၊ သေခြင်းကို မြင်ဖူးခဲ့သူဖြစ်ပြီး သူက ဒီလို အပြန်လှန်စားသောက်ခြင်း သံသရာကို ဒေါသဖြစ်ထိုက်သည်ဟု မထင်ထားသော်လည်း ရှုန်းယယ် သည် သားရဲလူသားများဘက်တွင် ရပ်ကာ ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် ကို အလွန်ဒေါသထွက်နေမှန်း သိသာလှသည်။
ကျိုးကျီ - "ဒီဒိုင်နိုဆောဟာ မြေပေါ်ကို ဆင်းဖို့ မလွယ်ပါဘူး။ မြေပြင်ပေါ်ကို သူ ဆင်းလာအောင် လုပ်နိုင်ရင် သူ့ကို ကိုင်တွယ်ရတာ အရမ်းလွယ်လိမ့်မယ်။"
ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် သည် ရှုန်းယယ် ထက် ပိုကြီးသော်လည်း ရှုန်းယယ် လောက် မလေးဘူးဆိုတာ သေချာသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် သားရဲဘုရင်တွေ ဖြစ်သောကြောင့် ဒီ ကက်ဇိုကုလောရပ်စ် ကို ရှုန်းယယ် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိုင်လောက်သည်။
*******-*******
YOU ARE READING
ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)
Adventureကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed) Genre _ Adventure , Comedy , Fantasy, Historical ,Romance ,Slice of Life ,Yaoi မေး- မင်း နှစ်သက် သဘောကျတဲ့သူက သစ္စာမရှိတော့တဲ့အခါ မင်း ဘာလုပ်သင့်လဲ။ ဖြေ - နောက်တစ်ယောက်ရှာပါ။ ဒီတစ်ခါတ...
