Chapter ( 107 ) _ နွေဦးချိန်လေး

6.5K 1K 19
                                    

Chapter ( 107 ) _   နွေဦးချိန်လေး


ကျိုးကျီ က ပုံပြင်တွေချည်း ဆက်တိုက်ပြောနေရတာ မပျော်ဘူး။ သူ ပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေက တကယ်ကို ငြီးငွေ့စရာကောင်းတယ်လို့ သူ ခံစားရတယ်။ သူတို့က  အရွယ်ရောက်ပြီးတဲ့  ဝက်ဝံနှစ်ကောင်ခန့်သာဖြစ်ပြီး အပြင်ထွက်ပြီး ကမ္ဘာကြီးကို ကြည့်ရှုဖို့  ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသောကြောင့် ငယ်စဉ်ကလေးဘဝကတည်းကနေ မွေးဖွား ကြီးပြင်း လာခဲ့သည့် မျိုးနွယ်စုကို စွန့်ခွာကာ ကမ္ဘာကို လှည့်ပတ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့ ခရီးမှာ ဒိုင်နိုဆော အမျိုးအစား ပေါင်းစုံကို တွေ့ခဲ့ကြပြီး တဖြည်းဖြည်း သန်မာလာခဲ့ပါတယ်...  

သို့သော် ရှုန်းယယ် အတွက်၊ ဒီဇာတ်လမ်းသည် အလွန်ကောင်းသည်။ တကယ်တော့ ဒါက ပုံပြင်လို့ မထင်ထားမိဘူး။ ဒီအရာတွေအားလုံး တကယ်ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ သူ ထင်ခဲ့တယ်။

"ကျိုးကျီ .... ရှုန်းတ နဲ့ ရှုန်းအော့ က ငါတို့ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေလား။ သားရဲ နတ်ဘုရားက မင်းကို ဒီပုံပြင်ကို ပြောပြခဲ့တာလား။"

ရှုန်းယယ် ရဲ့အမူအရာမှာ ပုံပြင်နားထောင်အပြီး စူးစမ်းလိုစိတ်များ ပြည့်နှက်နေသည်။

ကျိုးကျီ: "......"
ဝမ်းနည်းစရာကောင်းလှတယ်၊ အဲဒီဝက်ဝံနှစ်ကောင်က ဝက်ဝံကြီးတွေရဲ့ ဘိုးဘေးတွေ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါက အပိုင်းပေါင်း ရာဂဏန်းရှိတဲ့ ကာတွန်းစီးရီးတစ်ခုပဲဖြစ်သည်။ တကယ်လို့ ဇာတ်သာ မသိမ်းရင် အပိုင်းပေါင်း ထောင်နှင့်ချီရှိနိုင်တယ်။
 
သူတို့နှစ်ယောက် အတူတူ အချိန်ပေးပြီး စကားစမြည်ပြောရင်း မကြာခင်မှာပင် ဗိုက်ဆာလာသည်။ ကျိုးကျီ သည် မုယောဆန်အချို့ကို ထုတ်ကာ အသားများကို အသားကျပ်တင်ခြောက် ဖြင့် အဆာသွပ်    ပန်ကိတ်များ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
 
အသားကျပ်တင်ခြောက် နဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်အချဉ်တည်ထားတာတွေပဲ စားတာက   ကျန်းမာရေးနဲ့ မညီညွတ်ပါဘူး။ သို့သော်၊ သူနှင့် ရှုန်းယယ် ရဲ့လက်ရှိ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေအပေါ်မူတည်ပြီး ဒီလို အသားနှင့်ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို ပေါင်ရာနှင့်ချီ စားရင်လည်း အကျိုးသက်ရောက်မှုက ကြီးမားမည်မဟုတ်ပေ။ စားပြီးသောအခါ ရှုန်းယယ် သည် မီးပုံနားက တိရစ္ဆာန် အရေခွံကြီးပေါ်တွင်  ငိုက်မျဉ်းစပြုလာသည်။
 
သူတို့အိပ်ခန်းထဲမှာ ကုတင်တစ်လုံးရှိတယ်၊ ဒါပေမယ့် မီးဖိုနဲ့နီးတဲ့ ဒီအခင်းက ပိုပူတဲ့အတွက် သူ အဲဒီမှာ  အိပ်ဖို့ ရွေးလိုက်တယ်။ ကျိုးကျီ သည် အခြေအနေကို မြင်သောအခါ အနည်းငယ် ရယ်မောပြီး ရှုန်းယယ် ဘေးတွင် လှဲအိပ်လိုက်သည်။

နှင်းတွေကျတာ နှစ်ရက်နှစ်ညရှိပြီ။ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးက အဖြူရောင်ဝတ်ရုံကို ဆင်မြန်း ထားသလို ဖြူဖွေးတောက်ပလို့နေသည်။   နှင်းဖြူဖြူက မျက်စိ တဆုံးကြည့်မဆုံးအောင် ဖြစ်နေသည်။
 ကျိုးကျီ သည် လေကောင်းလေသန့်ရရန် ပြတင်းပေါက်ကိုဖွင့်လိုက်သောအခါ၊ အပြင် ဘက်ရှုခင်းကြောင့် သူ တုန်လှုပ်သွားသည်--သူနေခဲ့သည့် ကပ်ဘေးဆိုက်နေသည့် နေရာတွင်  နှင်းတွေကျနေရင်တောင်မှ နှင်းတွေက ဖြူဖွေးနေမှာမဟုတ်ဘူး။ ထို့အပြင်၊ မည်သည့်နေရာမှ ထွက်ပေါ်လာမှန်း မသိသည့်  ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသော ဖုတ်ကောင်အချို့ လည်း ရှိမည်ဖြစ်သည်။

"ကျိုးကျီ လေတိုက်ကြီးထဲမှာ အကြာကြီး ရပ်မနေနဲ့"
ကျိုးကျီ က ပြတင်းပေါက်နားမှာ ရပ်နေတာကို မြင်တော့ ရှုန်းယယ် က သူ့ကို လှမ်းအော်လိုက်တယ်။ ကျိုးကျီ က ပြတင်းပေါက်ကိုပိတ်ပြီး ဝက်ဝံလေးကို ပြောလိုက်သည်။

"ငါ အပြင်ထွက်ဦးမယ်"

"မင်း အပြင်ကိုဘာသွားလုပ်မလို့လဲ" ရှုန်းယယ် က စိုးရိမ်စွာ  မေးလိုက်သည်။

"ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဒီအတိုင်း လျှောက်လှည့်ပတ်ကြည့်မလို့ ။" ကျိုးကျီ က ပြန်ဖြေသည်။  

"အဝတ်အစားများများ ထပ်ဝတ်ပါ။ အေးနေရင်  မြန်မြန်ပြန်လာနော်"
 ရှုန်းယယ် သည် မူလက သူ့ကို တားချင်ခဲ့သော်လည်း စဉ်းစားပြီးနောက် လွှတ်လိုက်ရန် သဘောတူလိုက်သည်။ ကျိုးကျီ သည် မထွက်ခွာမီ ဂူထဲတွင် အမြဲနေခဲ့ပြီး နှင်းများကို မမြင်ဖူးပေ။ သူ့ကို အပြင်ထွက်ပြီး ခဏလောက် ကစားခွင့်ပေးတာက ကြီးကြီးမားမား ကိစ္စတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါကို စိတ်ထဲမှာတွေးကာ   တိရိစ္ဆာန် အရေခွံတစ်ခုကို ထုတ်ပြီး ကျိုးကျီ ကိုယ်ပေါ် ဖုံးအုပ်လိုက်တယ်။

ကျိုးကျီ က မငြင်းဘဲ အပြင်ထွက်ရင်း အိမ်အပြင်ဘက် ခြံဝန်းထဲ လမ်းလျှောက်ထွက်ရင်း တိရစ္ဆာန်အရေခွံကို ခြုံထားသည်။ ကျိုးကျီ က အဝေးကြီးကို သွားဖို့ မရည်ရွယ်တာကို မြင်လိုက်ရတော့ ရှုန်းယယ် က စိတ်ချသွားကာ ပြောလိုက်သည်။

 "ကျိုးကျီ ... ငါ အပြင်ထွက်လိုက်ဦးမယ်။ ငါ မကြာခင်ပြန်လာခဲ့မယ်။"  

"ကောင်းပြီ။" ကျိုးကျီ သဘောတူလိုက်သည်။

ရှုန်းယယ် ထွက်သွားပြီးနောက် ကျိုးကျီ သည် ခြုံထားသော တိရစ္ဆာန် အရေခွံကို အမြန်ချွတ်လိုက်သည်။ သူသည် သူရဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအားများကို အသုံးပြုကာ နှင်းဘောလုံးတစ်ခုပြုလုပ်ရန်၊ ထို့နောက် အိမ်ရှေ့တွင် ထိုင်နေသော ဝက်ဝံရုပ်ကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သူ့မှာ ဝိညာဉ်စွမ်းအားတွေရှိတာကြောင့် သာမာန်နှင်းရုပ်လေးလုပ်ရတာကို မကျေနပ်ဘူး။ နှင်းဝက်ဝံတစ်ကောင်က ပို၍ကြည့်ကောင်းတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားသည်။

ဒီလိုမျိုး နှင်းဝက်ဝံရုပ်လေးကို ရှုန်းယယ် မြင်လိုက်ရင် သေချာပေါက် မြင်လိုက်ရတော့ ဝမ်းသာသွားလိမ့်မည် ။  ကျိုးကျီ သည် သူရဲ့ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို သုံးကာ    နှင်းဝက်ဝံဖန်တီးနေစဉ် ရှုန်းယယ် သည် မျိုးနွယ်စုထံ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ဆောင်းတွင်းရောက်ပြီးနောက်၊ မျိုးနွယ်စုရဲ့အလုပ်အများစုမှာ ရပ်သွားသော်လည်း လုပ်စရာအချို့ရှိသေးသည်။

ဥပမာ ဒိုင်နိုဆောတွေကို အစာကျွေးရတယ်။ မျိုးနွယ်စုရှိ ဒိုင်နိုဆောကြီးများ အသတ်ခံရပြီး ဖြစ်သော်လည်း သင့်လျော်သောအရွယ်အစားရှိသော သိမ်မွေ့သောဒိုင်နိုဆောများကို အသက်ရှင်လျှက် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခဲ့သည်။ သူတို့ကို ဆက်လက်မွေးမြူရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။  ဒီဒိုင်နိုဆောများ အေးခဲခြင်း သို့မဟုတ် ငတ်သေခြင်းမှ ကင်းဝေးစေရန်အတွက် မျိုးနွယ်စုသည် မြက်ခြောက်များကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားရုံသာမက ဒိုင်နိုဆောများအားလုံး နေထိုင်သည့် ခြံစည်းရိုးအတွင်းတွင် သူတို့အတွက် ရွှံ့ တင်းကုတ်တစ်လုံးကိုလည်း ဆောက်လုပ်ခဲ့သည်။

ရှုန်းယယ် သည် မျိုးနွယ်စုအနှံ့ နေရာအနှံ့ လှည့်လည်ကာ စစ်ဆေးခဲ့သည်။ ကျွန် လေးရာကျော်လောက်က ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ထဲကို ပူးပေါင်းလာကြပြီး သူတို့အားလုံးက ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ အိုးဖုတ်တဲ့ မီးတွင်းနားက ရွှံ့နဲ့ဆောက်ထားတဲ့ အိမ်တွေမှာ နေထိုင်ကြတယ်။   အိုးဖုတ်တဲ့အခါ လွယ်ကူစေဖို့ရော၊ ဆက်သွယ်ရ လွယ်ကူစေဖို့ရော အိမ်တွေကို အတန်းလိုက် ဆောက်လုပ်ထားကြသည်။ ဒီလိုဆောက်လုပ်ထားတာက နွေးသည့်အပြင် မီးတွင်းကို နံရံတစ်ခုလို ကာရံပြီးသားဖြစ်သွားခဲ့သည်။

  ရှုန်းယယ် က အဲ့ဒီနားက ဖြတ်သွးတဲ့အခါ  တဲအိမ်များနှင့် အိမ်ခေါင်မိုးများဆီသို့ လူအချို့ နှင်းများ လှဲကျင်းနေတာကို သူ မြင်လိုက်ရသည်။ သူတို့သည် သူ့ကိုမြင်သောအခါ ပြုံးပြီး နှုတ်ဆက်ကြကြသည်။

 "သခင်ကြီး၊ ရွှံ့နဲ့လုပ်ထားတဲ့ ဒီအိမ်က နေရတာ အရမ်းနွေးထွေးတယ်"  

"ကျွန်တော် ငယ်စဉ်ကတည်းက ဆောင်းရာသီများစွာကို တွေ့ကြုံခဲ့ရပေမယ့် ဒါက ကျွန်တော်ကြုံဖူးသမျှထဲမှာ အကောင်းဆုံး ဆောင်းရာသီပါ။"

"လူမျိုးစုအကြီးအကဲ၊ မင်းက အရမ်းကောင်းတဲ့လူပဲ!"

......
ဒီစကားတွေကို ရှုန်းယယ် ကြားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ဒီလိုရာသီဥတုမျိုးက သိပ်မအေးဘူးလို့ ခံစားလာရတယ်။

ယခု ဒီလူများတွေက  ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုရဲ့ တစိတ်တဒေသလို့ သူဖို့ဖာသာ    ခံစားလာရသည်။ ရှုန်းယယ် သည် ဧရိယာတစ်ဝိုက်ပြီးသောအခါ ချိုင့်ဝှမ်းအတွင်း အခြေအနေ မည်သို့ရှိသည်ကို ကြည့်ရှုခဲ့သည်။ ချိုင့်ဝှမ်းတွင်၊ ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုမှလူများသည် လက်ရှိတွင် နှင်းများကို ရှင်းလင်းနေကြသည်။

ချိုင့်ဝှမ်းထဲက နှင်းတွေကို မရှင်းဘူးဆိုရင် မြေပြင်က စိုစွတ်နေရုံတင်မကဘဲ အရမ်းချောလာမယ်။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူတို့သည် နှင်းကျချိန်တိုင်း ချိုင့်ဝှမ်းအပြင်သို့ နှင်းများကို အမြဲစုပုံထားကြသည်။  မျိုးနွယ်စုမှလူများသည် ရှုန်းယယ် ကိုမြင်သောအခါ  နှုတ်ဆက်ကြသည်။ ဒီနှစ်မှာ စားစရာအလုံအလောက်ရှိတော့ အားလုံးက ပြုံးပျော်ပြီး ပျော်နေကြတယ်။

ရှုန်းယယ် သည် စုပေါင်းဂူဆီသို့ တည့်တည့်သွားခဲ့သည်။ မျိုးနွယ်စုရဲ့ ခွန်အားကြီးသူများကို  များစွာအာရုံစိုက်ရန်မလိုအပ်ပါ။ စုပေါင်းဂူထဲမှာ နေထိုင်ကြတဲ့ လူတွေကို   နည်းနည်း ဂရုစိုက်ပေးဖို့ လိုတယ်။   
ထမင်းအိုးတည်ထားသော စုပေါင်းဂူထဲတွင်လည်း  မီးဖိုထားသည်။ အိုးထဲမှာ ရေနွေးတွေ ပွက်ပွက်ဆူနေတယ်။

"အဘိုး ဟူး၊ အဖိုး ဘယ်လိုနေသေးလဲ"
 ရှုန်းယယ် သည် ဂူထဲတွင် သူနှင့် အရင်းနှီးဆုံးလူ၊ မျောက်တစ်ကောင်ရဲ့ တိရစ္ဆာန်ပုံစံ ရှိသည့် သက်ကြီးရွယ်အို အဘိုးအိုကို ရှာဖွေခဲ့သည်။

ရှီလီနှင့် လက်တွဲရန် မူလက သူ ရည်ရွယ်ထားခဲ့သော မွေ့ရာတစ်ခုပြုလုပ်ရန် တစ်စုံတစ်ဦးကို ရှာဖွေခဲ့ပြီး အဘိုးအိုဟူက  သူတောင်းဆိုခဲ့သည့် မွေ့ယာကို လုပ်ပေးခဲ့သူ ဖြစ်သည်။

"ဟုတ်တယ်။ အခု  ငါက ကောင်းမွန်တဲ့ ဘဝမှာ နေထိုင်နေရပြီ။  ငါ ခုလောက် ဘယ်တုန်းကမှ မကောင်းဖူးဘူး "
 အဘိုးအိုသည် ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မောပြီး အခြားသူများလည်း အလွန်ပျော်ရွှင်ကြသည်။  သူတို့မှာ ထင်း၊ စားစရာ အလုံအလောက်ရှိကြပြီး ရေနွေးကို အဆက်မပြတ်သောက်နိုင် ကြတယ်... ဒီဆောင်းရာသီမှာ သူတို့ရဲ့ဘဝအရည်အသွေးက အရင်ကထက် ပိုကောင်းလာ ခဲ့တယ်။

ရှုန်းယယ် က ထိုင်ပြီး သက်ကြီးရွယ်အိုတွေနဲ့ မျိုးနွယ်စုထဲက ကလေးတွေနဲ့ စကားစမြည်ပြောလာတယ်။ လေထုသည် အလွန်သဟဇာတဖြစ်နေတယ်။ ယန်ယင်း နှင့် ယန်ဆု ရောက်ရှိလာချိန်အထိ လူတိုင်းရဲ့အသံများ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ရှုန်းယယ် က ယန်ယင်း နဲ့ ယန်ဆု ကို ကြည့်ပြီး မကြာခင် အကြည့်လွဲလိုက်တယ်။  အရင်တုန်းက သူသည် ဒီလူနှစ်ယောက်ရဲ့ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို အမြဲခံချင်ခဲ့ပေမယ့် အခု သူတို့က မျိုးနွယ်စုရဲ့ သာမန်အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်ကြပြီး သူတို့ကို အခြားလူတွေက အလွန်နှစ်သက်ခြင်း မရှိပေ။ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ နည်းနည်းပျင်းတယ်။ ဒါက ယန်ယင်အတွက် အထူးခံစားနေရသည်။

ယန်ယင်း ရဲ့အမူအရာက  ရှုန်းယယ် သူတို့ကို သိပ်ဂရုမစိုက်သောကြောင့် ဒေါသထွက်သွားတယ်ဆိုတာ ရှုန်းယယ် မှတွေ့ရှိခဲ့ပြီး သူမက သူ့ကိုတောင် မကျေမနပ်မျက်နှာနဲ့ တင်းမာစွာ  စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ တစ်ဖက်တွင်၊ ယန်ဆု သည် ခေါင်းငုံ့ကြည့်ကာ သူ့စကားကို နားထောင်ရန် အနီးတွင် ထိုင်ကာ အနေအထိုင် အပြုမူ ကောင်းမွန်ကြောင်း ပြသနေသည်။

"ယန်ဆု သွားရအောင်!" ယန်ယင်း က တင်းမာစွာဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် ပြောလိုက်သည်။  

သို့သော်လည်း ယန်ဆု သည် သူမရဲ့စကားများကို လျစ်လျူရှုကာ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။ သူနောက်မှာနေခဲ့ပြီး ရှုန်းယယ် ထွက်သွားချိန်မှာတော့ သူက ရှုန်းယယ်ကို လှမ်း ဖမ်းဆုပ်ကာ ပြောခဲ့သည်။

"ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် အကြီးအကဲ"

ယန်ဆု ရဲ့ဘဝသည် ယနေ့ခေတ်တွင် ကောင်းမွန်သည်ဟု ယူဆနိုင်သည်။ နောက်ဆုံး တော့ မျိုးနွယ်စုမှာ စားနပ်ရိက္ခာပြတ်လပ်မှုမရှိတဲ့အတွက် သူ့ဝေစုကို ဘယ်သူမှ  လျှော့ပေး မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သို့သော် မကောင်းဘူးလို့လည်း  ယူဆနိုင်သည်။ သူနဲ့သူ့အမေက မျိုးနွယ်ထဲကို လုံးလုံးလျားလျား ပေါင်းစည်းတာမျိုး မရှိခဲ့ဘဲ အလုပ်မလုပ်ပဲ အချောင်စား နေခဲ့သလို ရှုန်းယယ် အပေါ် သူတို့ရဲ့ သဘောထားက မကောင်းခဲ့ဘူး။ လူတိုင်းက သူတို့ကို နည်းနည်းပါးပါး ဖယ်ထားပေးရုံကလွဲလို့ မကူညီနိုင်ဘူး။

ပထမတော့ ယန်ဆု က အစ်ကိုကြီးကို အပြစ်တင်ခဲ့ပြီး ရှုန်းယယ် က သူတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေး ဟောင်းကို ထည့်မတွက်တဲ့အတွက် အပြစ်တင်ခဲ့တယ်။ သူ့အမေရဲ့ အပြုအမူမျိုးစုံကို မကျေမနပ်ဖြစ်ပြီး ကျိုးကျီ ကို ပိုလို့တောင် မနာလိုဖြစ်မိသည်။ ခဏအကြာတွင် ကျိုးကျီ နှင့် ရှုန်းယယ် တို့သည် သူတို့အကြောင်း လုံးဝ မတွေးခဲ့ကြကြောင်းကို သူတွေ့ရှိခဲ့ပြီး မျိုးနွယ်စုရှိ အခြားလူများက အလုပ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် စတင်လုပ်ဆောင်သောအခါတွင် သူတို့အား ပစ်မှတ်ထားခြင်းမရှိတော့ပေ။ ဒါကိုမြင်ပြီး ယန်ဆုက ရုတ်တရက် စိတ်ရှုပ်သွားသည်။  

ရှုန်းယယ် သည် သူ့အပေါ် စေတနာထားရန် အမှန်တကယ် မလိုအပ်ကြောင်း သူ ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားသည်။ ယန်ဆု သည် သူမွေးဖွားလာခဲ့သည့် မျိုးနွယ်ရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ကို မမှတ်မိတော့ဘဲ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်သို့ မရောက်ရှိမီ အစာရေစာ ငတ်မွတ်မှုသည့် အဖြစ်ပျက်တွေကိုပဲ သတိရနေလို့  သူက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ကို အမှန်တကယ် နှစ်သက်ခဲ့သည်။ ဝက်ဝံကြီး အနွယ်က ပိုကောင်းလာပြီး  တခြား မျိုးနွယ်တွေက သူတို့နဲ့ ပူးပေါင်းဖို့ ဆန္ဒရှိလာတာကို မြင်တော့ ဂုဏ်ယူမိတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ  ဒီလို ကြီးမားတဲ့ မျိုးနွယ်စုထဲမှာ နေထိုင်ရင်း အရင်က သူ တကယ်ကို မှားယွင်းတဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားတွေ ထားခဲ့မိတယ်လို့   ခံစားမိလာသည်။  

ရှုန်းယယ် ... တကယ်ပဲ သူတို့ကို ဂရုစိုက်ဖို့ မလိုပါဘူး။

"အဲ့ဒါတွေက အရေးမကြီးပါဘူး။"
ရှုန်းယယ် က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြန်ဖြေတယ်။ ယန်ဆု က ဘာ့ကြောင့် တောင်းပန်ရမှန်း မသိပေမယ့် ယန်ဆု အပေါ် မုန်းတီးမှု လုံးဝ မခံစားရပါဘူး။

ရှုန်းယယ် မကြာခင် ထွက်သွားသည် ။ သူ ထွက်သွားတာကိုမြင်တော့ ယန်ယင်း က ထလာပြီး ယန်ဆု နားရွက်ကိုလိမ်ဆွဲပြီး ပြောခဲ့သည်။

" ရှုန်းယယ် ကို မင်း ဘာအတွက်ရှာတာလဲ။ သူ့ကြောင့် ငါတို့ ဘဝတွေကို ခက်ခဲစေတယ်လို့ မင်း မထင်ဘူးလား"

ယန်ဆု - "သူက ကျွန်တော်တို့ကို ဒုက္ခပေးတဲ့သူ မဟုတ်ဘူး! အရင်တုန်းက ရှုန်းယယ်က ကျွန်တော်တို့ကို ကယ်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား"  

ယန်ယင်း ရဲ့အမူအရာမှာ အနည်းငယ် သဘာဝမကျသလို ရှုံ့မဲ့ကာ ပြောလိုက်သည်။
 "မင်းအစ်ကိုက သူ့ကြောင့် အဖမ်းခံခဲ့ရတာလေ"

ယန်ဆု - " အဲ့ စွမ်းအားရှင်ကို သွားရန်စတာက ကျွန်တော့်အကိုဆိုတာ  ရှင်းပါတယ်!  ရှုန်းယယ် နဲ့ တွဲဖူးတဲ့လူက ကျွန်တော်သာ ဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်က သေချာပေါက ငါ ရှုန်းယယ် နဲ့ပဲ နေမှာပဲ။ "

 ရှုန်းယယ် က အရမ်းတော်တယ်။ သူတို့ကို မိသားစုလို သဘောထားခဲ့တယ်။    ထိုအချိန်က သူက ရှုှုန်းယယ်ရဲ့ချစ်ခြင်းကို ခံယူခဲ့ရသည့် အစ်ကိုကြီးကို မနာလိုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့်  အစ်ကိုကြီးက  သူ့မှာ ရှိတဲ့ အရာတွေကို တန်ဖိုးမထားခဲ့သလို မမြတ်နိုးခဲ့ဘူး။ ယခုဆိုလျှင် ရှုန်းယယ်က  ကျိုးကျီ နဲ့ မိတ်ဖက်ပြုသွားခဲ့ပြီ။

ယန်ယင်း က သူမသားငယ်ရဲ့ စကားကို ကြားတော့ ခေါင်းငုံ့ကာ စကားမပြောတော့ပေ။ ယန်ဆု က ဆက်လက်ပြီး သူ့အမေကို တိုက်တွန်းလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တို့ အလုပ် ကြိုးစားလုပ်ဆောင်ဖို့ကိုပဲ အာရုံစိုက်ကြပါစို့။"

ယန်ယင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

မကြာသေးမီက မျိုးနွယ်စုရဲ့ဘဝက ပိုကောင်းလာခဲ့ပြီး အားလုံးက ရှုန်းယယ် ရဲ့ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့အကြောင်းတွေပြောနေကြတယ်... သူမရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဘဝကို ကောင်းမွန်စွာနေထိုင်ဖို့ အာရုံစိုက်တာကလွဲလို့ တခြားဘာလုပ်နိုင်မလဲ။ အချိန် အတော်ကြာသည်အထိ  ရှီလီ ပြန်မလာခဲ့ပေ။  ယန်ယင်း သည် သူ သေဆုံးသွားသလို သဘောထားဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။  

ထိုအတွေးဖြင့် ယန်ယင်း သည် စိတ်လျှော့သွားခဲ့သည်။

ရှုန်းယယ် သည် ယန်ယင်း နှင့် ယန်ဆု တို့ရဲ့ အတွေးများကို မသိနားမလည်ခဲ့ပေ။ အပြင်မှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီးနောက် သူ  အိမ်ပြန်လာသည်။

ထို့နောက် နှင်းဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ဝက်ဝံကြီးအား သူတွေ့လိုက်ရသည်။ ကျိုးကျီ က ဒါကိုလုပ်ဖို့ စောစောက နှင်းထဲကို ထွက်လာခဲ့တာလား။  

ရှုန်းယယ် ဟာ အိမ်ထဲကို အမြန်ဝင်သွားပြီး ကျိုးကျီ ရဲ့လက်ကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး စိုးရိမ်စွာ ပြောခဲ့သည်။
"ကျိုးကျီ ဒီလိုဝက်ဝံကြီးလုပ်ဖို့အတွက် နှင်းတွေကို အသုံးပြုရင်း လက်တွေ အေးခဲသွားခဲ့တာလား။ မင်းလက်တွေအေးနေပြီလား"

"ငါ အေးခဲသွားမှာ မဟုတ်ဘူး။" ကျိုးကျီ က ပြုံးလျက်ပြောနေသည်။



"မင်း ငါ့ရဲ့ တိရိစ္ဆာန်ပုံစံကို တကယ်ကြိုက်လား။ မင်းနဲ့ကစားဖို့ ငါ့တိရစ္ဆာန်ပုံစံ ပြောင်းရမလား။"
ရှုန်းယယ် က တက်ကြွစွာ မေးလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ။"
ကျိုးကျီ က သဘောတူပြီးနောက် ရှုန်းယယ် သည် သူ့အဝတ်အစားများကို အမြန်ချွတ်ကာ ဝက်ဝံကြီးတစ်ကောင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်ကို စောင့်ကြည့်လိုက်သည်။  မူလက ဟာလာဟင်းလင်း လွတ်နေခဲ့သော အခန်းသည် ယခုအခါ ရုတ်ချည်း ပြည့်ကျပ်သွား ခဲ့သည်။

ရှုန်းယယ် သည် သူ့ကိုယ်က ကြီးလွန်းလို့ ပေါ့ပေါ့ဆဆ မလှုပ်ရှားသင့်ကြောင်း သိသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူသည် သူ့ဗိုက်ကို ဖိကာ အမူယာပြလိုက်သည်။
 'ကျိုးကျီ မင်း ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ အိပ်လို့ရပြီ'  

"ကောင်းပြီ။"
ကျိုးကျီ သည် ဝက်ဝံကြီးပေါ်တွင် လှဲလျောင်းပြီး ဝက်ဝံကြီးရဲ့ အမွေးကို လက်ချောင်း များဖြင့် ပွတ်လိုက်သည်။ ရှုန်းယယ် သည် သူ့အား ဒီကဲ့သို့ 'ထိတွေ့နေခြင်း' ခံရပြီး နောက်ဆုံးတွင် မခံနိုင်တော့ပေ။ သူ ရုတ်တရက် ပြန်ပြောင်းလိုက်ပြီး ကျိုးကျီ ကို ပူဆာလိုက်သည်။
"ကျိုးကျီ ကူညီပါဦး..."  

ဆောင်းရာသီသည် လူတို့အား 'အိပ်ယာပေါ်က အရာတွေ' အများအပြားပြုလုပ်ရန် တွန်းအားပေးသည့် ရာသီတစ်ခုဖြစ်တယ်ဆိုတာ သေချာတယ်။ ရှုန်းယယ် နှင့် ကျိုးကျီ တို့သည် အိမ်တွင် အချိန်အများစုကို ကုန်ဆုံးကြသည်။ သူတို့သည် အိပ်နေသည်ဖြစ်စေ၊ အစာစားသည်ဖြစ်စေ စာလုံးတွေ သင်ယူပြီး ပုံပြင်များပြောနေခြင်းသာ လုပ်ကြသည်။

ဝင်ပေါက်ရှိ နှင်းဝက်ဝံရုပ်ကြီးက နေသာသောရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်း အရည်ပျော်လာသော်လည်း မကြာမီ နှင်းများပြန်ကျလာပြီး နောက်ဆုံးတွင် လုံးဝအရည်ပျော်သွားခြင်းမရှိပေ။ ဆောင်းရာသီက သုံးလကျော်ကြာတယ်။  

မျိုးနွယ်စုသည် ဒီသုံးလအတွင်း အစုလိုက်အမဲလိုက်ခြင်းကို ဘယ်လိုမှ မလုပ်ပဲ အခြား အရာများကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဥပမာအားဖြင့် အိုးခွက်များများ ဖုတ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။  ဆောင်းရာသီမရောက်မီတွင် မျိုးနွယ်စုသည် ဆောင်းရာသီအတွက် ပြင်ဆင်ရန်အတွက် မြေအိုးလုပ်ခြင်းကို ရပ်တန့်ခဲ့သည်။ ဆောင်းရာသီရောက်ပြီးနောက်တွင် အိုးခွက်များ ထပ်မံပြုလုပ်ကြသည်။

ပထမအချက်မှာ လူတိုင်းသည် ဆောင်းရာသီတွင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပြီး ဒုတိယ အချက်မှာ အိုးခွက်များကို ဖုတ်ဖို့ မီးဖိုလိုက်တဲ့အခါ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး အရမ်း နွေးထွေးသည်။

သူတို့သည် နေသာသော နေ့ရက်များကို ရွေးချယ်ကြပြီး အိုးဖုတ်သည့် တွင်းပတ်လည်တွင် ကျယ်ဝန်းသော ဧရိယာတစ်ခုလုံးက ပူနွေးလာမည်ဖြစ်သည်။ နွေးထွေးပြီး သက်တောင့် သက်သာရှိပြီး မျိုးနွယ်စုတွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ မီးလှုံရင်း နေရောင်ခြည်ကို တွေ့နိုင်တယ်။ ဒါထက် ပိုသက်တောင့်သက်သာမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးမဟုတ်လား!  အနီးနားတွင် မီးများထပ်ထည့်ကာ အိုးဖြင့်တည်ထားသော စွပ်ပြုတ်ကို သောက်လိုက်ရသောအခါ၊ ထိုပျော်ရွင်မှုက လုံးဝကို ပြီးပြည့်စုံသွားသည် ။

အထူးသဖြင့် ကျိုးကျီ တီထွင်ခဲ့သော ထိန်းသိမ်းထားသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်အချဉ် ဟင်းရည်က အကောင်းဆုံးပဲလို့ အားလုံးက တညီတညွတ်တည်း ချီးကျူးခဲ့ကြသည်၊ ဒီချဉ်စပ်ဟင်းရည်က  သောက်တဲ့အခါ အရမ်းအရသာရှိတယ်။

နောက်ဆုံးတွင် အိုးဖုတ်တဲ့ နေ့ဆိုတာ ဂူအောင်းနေတဲ့ မျိုးနွယ်စုက လူအားလုံး  စုရုံးသည့်နေ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ လူတိုင်းက အိုးခွက်ပန်းကန်တွေ လုပ်ရင်း သီချင်းဆို ကခုန်ကြမယ်။ ကျိုးကျီ သည်လည်း ခြွင်းချက်မဟုတ်ပေ။

ရှုန်းယယ် သည် ဒီကဲ့သို့သော စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးကို အလွန်နှစ်သက်သောကြောင့် ကျိုးကျီ သည်   သူ့နောက်မှလိုက်လာခဲ့သည်။  

သို့သော် သူသည် အများအားဖြင့် ကြာရှည်မနေပေ။ တကယ်တော့၊ ဆောင်းလယ်မှာ ဘယ်သူမှ ရေမချိုးကြဘူး၊ လူတွေဆီက ထွက်တဲ့အနံ့တွေက တော်တော်ဆိုးတယ်။ တကယ်တော့ သူနဲ့ ရှုန်းယယ် ရဲ့ အိပ်ခန်းက အနံ့တွေရပြီး ရှုန်းယယ် ရဲ့ အနံ့တွေနဲ့ ပြည့် နေခဲ့သည်။    ဒါပေမယ့် သူကတော့ ရင်းနှီးပြီးသားဖြစ်ပြီး ရနံ့ကိုတောင် နှစ်သက်သေးတယ်။

နွေဦးရာသီရောက်သောအခါ မျိုးနွယ်စုသည် အိုးခွက်အမြောက်အမြား စုဆောင်မိ ခဲ့သည်။ ဒီအချိန်တွင်လည်း ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုသည် ဆားလဲလှယ်ရန် ထပ်မံထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ အရင်ကတော့ သူတို့ဟာ ဆားရောင်းဖို့ ချင်းစန်းမျိုးနွယ်ရဲ့ရွာ ကိုသွားကြတယ်။ သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ်တွင် သူတို့သည် ချင်းစန်း မျိုးနွယ်  နှင့် ဆားရောင်းဝယ်ရာတွင် အသုံးပြု သည့် ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုနှင့် ဆားရောင်းဝယ်ရန် ပြင်ဆင်နေကြသည်။  

"ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုမှာ လူများများစားစား မရှိဘူး၊ ဒါပေမယ့် သူတို့က အရမ်းအစွမ်းထက်ပြီး သူတို့ကို ရန်မစရဲကြဘူး။ သူတို့က  ပင်လယ်နတ်ဘုရားကို ယုံကြည်ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ပင်လယ်နတ်ဘုရားက အရမ်း တန်ခိုးကြီးတယ်!"
 ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုမှာ ပါဝင်ခဲ့တဲ့ ချင်းစန်း မျိုးနွယ်က လူတွေကြားက ပင်လယ်မျိုးနွယ်  ကို အရင်သွားဖူးတဲ့သူတွေ ရှိတယ်။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့ဟာ ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ကိစ္စတွေကို အများကြီးပြောပြခဲ့တယ်။

ကျိုးကျီ သည် သူတို့ရဲ့ပြောပြချက်များကို နားထောင်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုရဲ့ လူအများစုသည် ဖျံများ၊ ပင်လယ်ခြင်္သေ့များနှင့် ပင်လယ်အနီး သို့မဟုတ် ပင်လယ်အနီးတွင်နေထိုင်သည့် အခြားနို့တိုက်သတ္တဝါများဖြစ်ပုံရသည်ကို နောက်ဆုံး သိရှိလာခဲ့သည်။ များသောအားဖြင့် ကမ်းခြေမှာ နေထိုင်ကြပြီး အန္တရာယ်ကြုံတဲ့အခါ ပင်လယ်ထဲကို ခုန်ချလေ့ရှိပါတယ်။ အကူအညီတောင်းရန် သူတို့ရဲ့နတ်ဘုရားထံ လှည့်သွားကြသည်။

"ကမ်းခြေမျိုးနွယ်ရဲ့ပင်လယ်နတ်ဘုရားဆိုတာ တကယ်ရှိတယ်။ ပင်လယ်နတ်ဘုရားကို  ကမ်းခြေကနေ တစ်ခါတွေ့ဖူးတယ်!"
ချင်းစန်း မှလူတစ်ဦးက ဆက်ပြောပြခဲ့သည်။

"ပင်လယ်နတ်ဘုရားက အရမ်းအရမ်းကို ကြီးမားလွန်းတယ်"  

ပင်လယ်နတ်ဘုရားရှိတယ်ဆိုတာ ကျိုးကျီ က မယုံကြည်ပေမယ့် ဒီလူရဲ့ပြောပြတာကို နားထောင်ပြီးတဲ့နောက်... ကျိုးကျီ ဟာ ဝေလငါးပြာပြာကို ရုတ်တရက် တွေးမိတယ်။

အကြီးဆုံး နို့တိုက်သတ္တဝါသည် တန်ချိန် နှစ်ဆယ်ခန့် အလေးချိန်ရှိပြီး အမွေးရည်ဆင် ဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ထည်က  ကုန်းပေါ်မှာ အကြီးဆုံး နို့တိုက်သတ္တဝါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့သော် ပင်လယ်ထဲတွင် သူ့ထက်ကြီးသော နို့တိုက်သတ္တဝါများ ရှိခဲ့သည်။ အပြာရောင်ဝေလငါးများသည် တန်ချိန်နှစ်ရာကျော် အလေးချိန်ရှိနိုင်သည်။

နို့တိုက်သတ္တဝါကြီးတွေက ကိုယ်ထည်ကြီးမားသော်လည်း အပြာရောင်ဝေလငါးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လျှင် မကြီးတော့ပေ။ ပင်လယ်နတ်ဘုရားလို့ ခေါ်တဲ့ ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုရဲ့ နတ်ဘုရားက တကယ်တော့ အလွန်ကြီးကျယ်တဲ့ သားရဲတစ်ကောင် ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။  

ဒီ နေရာမှာ  ဒိုင်နိုဆောများနှင့် သမိုင်းမတင်မီက တိရစ္ဆာန်မျိုးစိတ်များစွာ ရှိခဲ့သည်။ ပင်လယ်ထဲမှာလည်း  အတူတူပဲ ဖြစ်သင့်တယ် မဟုတ်လား။

ရှုန်းယယ် သည် ဒီတစ်ကြိမ် ဆားရောင်းဝယ်ရေးသို့ ကိုယ်တိုင်သွားရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။ ကျိုးကျီ က အဲဒါကို စဉ်းစားပြီး နောက်ဆုံး သူတို့နဲ့ ပူးပေါင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ရှုန်းယယ် ကို သူ စိတ်ပူနေမိသည်။

ဆောင်းရာသီ မပြီးသေးသော်လည်း မျိုးနွယ်စုသည် ဒီဆားရောင်းဝယ်ရေးခရီးအတွက် စတင်ပြင်ဆင်နေပြီဖြစ်သည်။ အိုးခွက်၊ တိရိစ္ဆာန် အရေခွံ၊ ရိတ်သိမ်းထားသော အစားအစာ အစရှိသည်တို့ကို ခွဲခြမ်းစိပ်ဖြာ၍ ကောင်းစွာ ထုပ်ပိုးပြီး နောက်ဆုံးတွင် ကုန်စည်များစွာကို ပြင်ဆင်ကြသည်။  

သူတို့မှာ ကုန်ပစ္စည်းတွေ များလွန်းတာကြောင့် ဒီလဲလှယ်ရေးခရီးကို ထွက်သွားမယ့်သူ အရေအတွက်က တော်တော်များတယ်။ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့လုံးတွင် လူတစ်ရာပါဝင်ပြီး ထိုမျှသာမကဘဲ ရှုန်းယယ် နှင့် ကျူးကျန်း  တို့သည် မျိုးနွယ်စုရဲ့ တန်ခိုးအရှိဆုံး သူရဲနှစ်ဦးအဖြစ်လည်း သွားကြမည်ဖြစ်သည်။

နေသာသောနေ့တွင် ဒီအဖွဲ့သည် နောက်ဆုံးတွင် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်စုမှ ထွက်ခွာသွား သည်။ သူတို့သွားရမယ့်နေရာက ချင်းစန်း မျိုးနွယ်  ထက် အများကြီး ပိုတယ်။ အဲဒီကိုရောက်ဖို့ တစ်လလောက်ပဲ ကြာမယ်။ မျိုးနွယ်စုက လူအများစုသည် ဒီလောက်ဝေးသောအရပ်သို့ မရောက်ဖူးကြပေ။ နည်းနည်းတော့ စိတ်ပူသည့်အပြင် လူတိုင်းနီးပါးလည်း နည်းနည်းတော့ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြတယ်။  

ရှုန်းယယ် လည်း ထပ်တူထပ်မျှ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ သူသည် ရှုန်းတ နဲ့ ရှုန်းအော့  ကဲ့သို့ပင် ခံစားခဲ့ရပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်ခရီးကို စတင်တော့မည်ဖြစ်သည်။

သူက ဆားအသင်းအား စိတ်အားတက်ကြွစေမယ့် စကားများစွာပြောခြင်းဖြင့် အသင်းကို နှိုးဆော်ခဲ့ပြီး လူတိုင်းကို ဆားရောင်းဝယ်ရေးတွင် အောင်မြင်စွာ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားရန် ကျိန်းသေလမ်းပြသွားမည်ဟုလည်း သူက ပြောကြားခဲ့သည်။

ဒီသတင်းကြားတော့ အသင်းသားတွေက အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။ သူတို့ရဲ့ မျိုးနွယ်စု အကြီးအကဲဟာ အလွန် တန်ခိုးကြီးတယ်လို့ သူတို့ ခံစားခဲ့ရတယ်။ သို့သော် တိရစ္ဆာန်ပုံစံ ပြောင်းလဲကာ ကျိုးကျီကို သူ့ ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် စီးခွင့်ပြုလိုက်သည်ကို မြင်လိုက်ရ သောအခါတွင် ထိုအတွေးက သူတို့စိတ်ထဲမှာ တိတ်တခိုးလေး ပြောနိုင်တော့ သည်။

(ဘယ်လောက် တန်ခိုးထွားထွား ဝက်ဝံလေးက ကျိုးကျိုးရဲ့ စီးတော်ယာဉ်ပဲ )

***-***

ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)Where stories live. Discover now