Chapter ( 167-2 ) _ Extra -6 : Honeymoon

4.5K 741 5
                                    

Chapter ( 167-2 ) _   Extra -6 : Honeymoon


ရှီရှုး နဲ့ အခြားသူများသည် ဝက်ဝံမျိုးနွယ်စုတွင် တစ်လကျော်ကြာ အလုပ်လုပ်ပြီးနောက်၊ ကျိုးကျီ  သည် နောက်ဆုံးတွင် စက္ကူကို အောင်အောင်မြင်မြင် စတင်အသုံးပြုနိုင်ခဲ့သည်။ သူ့ပြတင်းပေါက်တွေကိုလည်း စက္ကူတွေနဲ့ ဖုံးကာထားတယ်။

သူ့ပြတင်းပေါက်တွေကို ဖုံးဖို့အသုံးပြုတဲ့ စာရွက်က အလင်းထွင်းဖောက်နိုင်ခြင်း မရှိပေမယ့် သစ်သား ပြတင်းပေါက်တွေပိတ်ပြီး အခန်းက လုံးဝ မှောင်နေတာထက်တော့ ပိုကောင်းပါတယ်။

သူတို့မှာ အိမ်သာသုံးစက္ကူရှိကတည်းက အိမ်သာသွားရတာ တကယ်အဆင်ပြေ လာခဲ့တယ်။ ကျိုးကျီ  သည် စာရွက်ကို အလွန်နှစ်သက်သည်။

ဟုတ်တာပေါ့... စာရွက်ကို အကြိုက်ဆုံးသူတွေကတော့ ကျိုးကျီတစ်ယောက်တည်း  မဟုတ်ပါဘူး၊ သားရဲလူသား ကုန်းမြေရဲ့ ဘုန်းကြီးတွေအားလုံးလည်းပါတယ်။  

ဘုန်းတော်ကြီးတွေ သည် မြေပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်ကာ စက္ကူက သားရဲနတ်ဘုရား ချီးမြှင့် ပေးထားသည့် အခြားအရာဖြစ်ကြောင်း ခံစားခဲ့ရသည်။ စာရွက်နှင့် စကားလုံးများကို သုံးကာ သူတို့ကြုံတွေ့ခဲ့ရသမျှကို ချရေးနိုင်ကြသည်။ ဒါက ဘယ်လောက် အံ့သြစရာ ကောင်းခဲ့လဲ။

ဒီဘုန်းကြီးများသည် စာရေးနည်းကို သင်ယူလိုစိတ် ပိုပြင်းပြလာကြသည်။

ကျိုးကျီ  သည် ညဘက်တွင် သူ့ဝက်ဝံနှင့် ကစားရသည့်အချိန်ကို လျှော့လိုက်ရပြန်သည်။
ဒါတင်မကသေးဘဲ သားချော့တေးကဗျာတွေက  မလုံလောက်တော့ဘူး... ကျိုးကျီ  က ရှုန်းယယ်  ကို သူတို့မျိုးနွယ်ရဲ့ ဘုန်းကြီး အရင်က အာဂုံဆောင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ရွတ်ဆိုချက်အားလုံးကို ချရေးခိုင်းပြီး ဘုန်းတော်ကြီးတွေကို ပေးလိုက်တယ်။

ဘုန်းကြီးတွေက ဒါကို တကယ်သဘောကျနေတယ်။ နောက်တစ်နေ့တွင် ရှုန်းယယ်  သည် ဘုန်းတော်ကြီးတွေ ကို နောက်ထပ်စာရွက်တစ်ရွက်ပေးလိုက်သည်။

ဘုန်းတော်ကြီးတွေ သည် လက်ခံလိုက်ကြပြီး ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ဟန်ဖြင့် သူတို့၏ အပေါင်းအဖော်များ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် သူတို့မသိသော စကားလုံးများကို ရေးခဲ့ကြပါသည်။

ဒီဘုန်းတော်ကြီးတွေနဲ့ ဖြေရှင်းပြီးနောက်   ရှုန်းယယ်ကို ရှာဖို့ ရှုန်းချီရောက်လာသည်။
"ရှုန်းယယ် ၊ တစ်ခုခုဖြစ်နေပြီ!"

"ဘာဖြစ်တာလဲ?" ရှုန်းယယ်  က မေးတယ်။

"ဒီလိုပါ....တောင်တန်းဝံပုလွေမျိုးနွယ်စုရဲ့ မျိုးနွယ်စုအကြီးအကဲ ရောက်လာတဲ့အခါ၊ အနီးနားမှာရှိတဲ့ မျိုးနွယ်စုငယ်အုပ်စုထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက ရှိနေတယ်။ အဲဒီလူက ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်ကို အရမ်းသဘောကျပြီး သူ့အနွယ်ကို ပြန်သွားပြီး ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်  မှာ ပါဝင်ပြီး ကျွန်တော်တို့ကို ကူညီပေးဖို့ ဆန္ဒရှိကြောင်း ပြောခဲ့တယ်။"

"ဒီလိုမျိုး ရှိသေးတာလား?" ရှုန်းယယ်  အနည်းငယ် အံ့သြသွားသည်။

"ဟုတ်တယ်! အဲ့ဒီမျိုးနွယ်စုငယ်က လူအတော်များများက စားစရာ အလုံလောက်မရှိကြလို့ ဒိုင်နိုဆောတွေ အမဲလိုက်ပြီး ကျန်ရစ်တဲ့ အသားအရိုးတွေကိုပဲ စားရလေ့ရှိတယ်။ သူတို့က   ငါတို့လူမျိုးနဲ့ မတူဘူး။ ငါတို့ဆီမှာ ရှိတဲ့လူတွေက အလုပ်လုပ်ရပေမယ့် ဗိုက်ပြည့် အောင်စားနိုင်ပြီး အသားတောင် စားနိုင်တယ်လေ။" ရှုန်းချီ က ရှင်းပြသည်။

ထိုမျိုးနွယ်စုငယ်လေးမှ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်သို့ရောက်လာချိန်က  အမှန်တကယ်ပင် ပိန်နေခဲ့သည်။ သူတို့ဘဝမှာ အရင်က ဒီလောက်အများကြီး မစားဖူးဘူးလို့ ပြောကြတယ်။

"အဲဒါဆိုရင် သူ့ကို ပြန်သွားပြီး သူ့မျိုးနွယ်စုထဲက လူတွေကို ပြန်ခေါ်ခိုင်းလိုက်ပါ။" ရှုန်းယယ်  က ပြောသည်။

"ကောင်းပြီ!" ရှုန်းချီ က သဘောတူပြီး ဆက်လက်တင်ပြခဲ့သည်။

 "ဒါပေမယ့် အခု နောက်ထပ် ပြဿနာတစ်ခု ရှိသေးတယ်။ ဘုန်းတော်ကြီးကတော့ ဒီမျိုးနွယ်စုငယ်တွေက ရေရှည်   ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်ထဲကို  အမှန်တကယ် မဝင်နိုင်မှာကို စိုးရိမ်နေတယ်။ သူတို့က ဆောင်းရာသီမှာ ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်မှာ နေထိုင်စားသောက်ပြီး နွေဦးရာသီရောက်ချိန်  ထွက်သွားကြတာ ဖြစ်နိုင်တယ်...လို့ပြောတယ်"

ရှုန်းယယ်  -  " ဘုန်းကြီးက အရမ်းတွေးလွန်းနေတယ်... ငါတို့ မျိုးနွယ်က အရမ်းကောင်း နေပြီ။ ဒီလူတွေ ဒီကိုရောက်လာပြီးရင် ထွက်သွားဖို့ ဆန္ဒရှိဦးမှာလား။ နောက်ပြီး... ငါတို့ မျိုးနွယ်က အရမ်း အစွမ်းထက်တယ်။ သူတို့ထွက်ချင်တိုင်း ထွက်သွားနိုင်ပါ့မလား"

ရှုန်းချီ: အဲဒါက အဓိပ္ပါယ်ရှိတယ်.....

ချင်းစန်းမျိုးနွယ်မျိုးနွယ် မှ လူများသည် ချင်းစန်းမျိုးနွယ် အကြောင်း ရံဖန်ရံခါ ပြောလေ့ရှိသော်လည်း ယခုအခါတွင် သူတို့အားလုံးက သူတို့ကိုယ်ကို ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်  လို့ စိတ်ထဲ မှတ်နေကြပြီ။   

ရှုန်းချီက မျိုးနွယ်စုငယ်က လူတွေကို ပြန်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။

ဒါကိုမြင်တော့ ရှီးရှုးက အမြန်ပြောလိုက်သည်။

 "ကျွန်တော်တို့ မျိုးနွယ်စုက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ထဲ ဝင်ရောက် ပူးပေါင်းချင်စိတ်ရှိပါတယ်။ !"

သူ့မျိုုးနွယ်စုဆီကို မပြန်တာ ကြာလှပြီ။ သူ့မျိုးနွယ်က ဘယ်လိုဖြစ်နေပြီလဲ မသိတော့ဘူး။ သူ့မိတ်ဖက်လည်း သူများ ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီလား။ သူမကို လိုချင်တပ်မက်သူတွေ လည်း များလှတယ် မဟုတ်လား။ ဒါကိုတွေးတော့ သူ အိမ်ပြန်ပြီးတချက် ကြည့်ချင်လာတယ်။

"မင်းရဲ့ တောင်တန်းဝံပုလွေမျိုးနွယ်က အကြီးကြီးပဲ မဟုတ်လား? ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်  မှာ  ပါဝင်ဖို့ ဆန္ဒရှိလို့လား။" ရှုန်းချီ အံ့သြသွားသည်။  

"ငါတို့ ဆန္ဒရှိတယ်။ ငါက လူမျိုးစုအကြီးအကဲဖြစ်ပြီး ငါ ဒီမှာရှိတယ်။ ဘယ်သူက ငြင်းဆန်နိုင်မှာလဲ ။ "

ရှီရှုးက ပြောသည်။ တကယ်တော့ သူက တောင်တန်းဝံပုလွေမျိုးနွယ်အတွက် အလွန်စိုးရိမ် နေခဲ့သည်။ တောင်ဝံပုလွေမျိုးနွယ်စုထဲ တချိန်က မျိုးနွယ်စုလေး ဖြစ်ပေမယ့် သူ ပူးပေါင်းပြီးနောက် ကြီးမားသော အနွယ်ဖြစ်ခဲ့သည်။   အခု သူထွက်သွားတော့ ... သူ့မျိုးနွယ်စုက ဆောင်းတွင်းအတွက် စားစရာ လုံလုံလောက်လောက် မရှိတော့ဘူး။

"မင်းတို့ တယောက်ယောက်နဲ့ သတင်းစကား ပြန်ပို့ရင်ကော ဘယ်လိုလဲ" ရှုန်းချီ က မေးသည်။

"ငါ သွားမယ်! ငါသွားဖို့ အဆင်ပြေတယ်။  ငါ သွားရင် ပိုမြန်တယ်။" ရှီရှုးက ပြောသည်။  

"မင်း..." ရှုန်းချီက ရှီရှုးကို လွှတ်လိုက်ဖို့ အနည်းငယ် မသေချာဖြစ်နေသည်။

"ငါ့သားက ဒီမှာ။ စိတ်မပူနဲ့ ငါထွက်မပြေးဘူး။" ရှီရှုးက ပြောသည်။

ရှုန်းချီ : ဒါကို သူကြားရတာ အတော်လေး သေချာသွားတယ်။ မင်းရဲ့သားအပေါ်ကို မင်းက  လုံးဝ မကောင်းဘူး။ မင်းရဲ့သားကို မင်း လုပ်ရမယ့် အလုပ်ကိုတောင် ပေးလိုက်သေးတယ်။  

သို့သော်လည်း ရှုန်းချီ သည် ရှီရှုးကို လွှတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။  ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူ ဒီမှာ ဆက်နေလည်း အလုပ်မှ မလုပ်ပဲ။

ရှီရှုး ထွက်သွားပြီးနောက် လန့်ရှား သည် ချက်ချင်းပင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားကာ သူ့အဖေ မရှိတော့ နောက်ဆုံးတွင် လူနှစ်ယောက်စာ အလုပ် လုပ်စရာ မလိုတော့ပေ။သူ့အတွက် လုပ်ရုံပဲလေ!

သို့သော်... ရှုန်းချီ သည် လန့်ရှား ၏အလုပ်ကို   တိုက်ရိုက်စီစဉ်ပေးသည်။
"မင်းက လူနှစ်ယောက်စာ  အလုပ်ကို လုပ်ရတာ ပြဿနာမရှိဘူးလို့ ငါမြင်တယ်... ကောင်းကောင်းလုပ်ပါ!"

လန့်ရှား : "......"

  ဆောင်းရာသီရောက်သည်နှင့်အမျှ ဝက်ဝံကြီး၏လူဦးရေသည် များပြားလာသည်။

သူနဲ့အတူ တစ်နွယ်လုံးကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့တဲ့ ရှီရှုးက ဒိုင်နိုဆော ချေးကောက်စရာ မလိုတော့ဘူး--ရှုန်းယယ်  က လူများစွာကို ပို့ဆောင်ပေးခဲ့တဲ့ သူ့ကို ကျေးဇူးတင်လို့  စီမံခန့်ခွဲမှုရာထူးကို ပေးခဲ့တယ်။

မူလက လူရာဂဏန်းမျှသာ ရှိခဲ့သော ဝက်ဝံကြီးသည် ယခုအခါ လူထောင်ပေါင်းများစွာ ရှိနေပြီဖြစ်သည်။

ကျိုးကျီ  သည် လူဦးရေသန်းပေါင်း သောင်းနှင့်ချီရှိသော မြို့ကြီးများကို မြင်တွေ့ခဲ့ရပြီး မျိုးနွယ်စုတစ်ခုတွင် လူထောင်ပေါင်းများစွာရှိမည်ဟု မထင်ထားဘဲ ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုမှလူများသည် ထိုအချက်အတွက် အလွန်ဂုဏ်ယူခဲ့ကြသည်။  

သို့သော်လည်း ယခုအခါတွင် လူများလုံလောက်နေပြီဖြစ်သည်။ နောင်တွင် အခြားမျိုးနွယ်စုများက သူတို့နှင့် ပူးပေါင်းလိုလျှင်ပင် သူတို့ကို လက်ခံမည်မဟုတ်တော့ပေ။ ဟုတ်တာပေါ့၊ သူတို့ဟာ အဲဒီအနွယ်တွေက သူတို့ရဲ့ ဆက်နွယ်နေတဲ့ မျိုးနွယ်စုတွေအဖြစ် လက်ခံနိုင်ကြပါသေးတယ်။

မျိုးနွယ်စုတစ်ခုတွင် လူဒါဇင် သို့မဟုတ် ရာနှင့်ချီသာရှိသောအခါ၊ မျိုးနွယ်စုကို စီမံခန့်ခွဲရန် အလွန်ရိုးရှင်းလှသည်။ မိသားစုကြီးတစ်ခုရှိတာနဲ့တူတယ်။ သို့သော်လည်း မျိုးနွယ်စု တစ်ခုတွင် လူထောင်ပေါင်းများစွာရှိသောအခါ   ဒီနည်းဖြင့် စီမံခန့်ခွဲနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။

ကျိုးကျီ  သည် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်တွင် ဥပဒေနှင့် စည်းမျဉ်းအချို့ လိုအပ်ကြောင်း ခံစားခဲ့ ရသည်။ ထို့အပြင် မိသားစုများ ကိုလည်း ပိုမိုထူးခြားအောင် ပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ လူတိုင်းဟာ မိသားစုကြီးတစ်ခုလိုပါပဲ၊ သူတို့ဟာ အရင်ကလို အမြဲတမ်း မနေနိုင်ကြပါဘူး။  

ဒါပေါ့.......  ဒါတွေကို လုံးဟာ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖြစ်လာမှာပါ။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ယခုအခါတွင် သူတို့တွင် ဘုန်းတော်ကြီးများ နှင့် သားရဲဘုရင်များ ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး မည်သူမှ ပြဿနာမရှာရဲကြပေ။
 
နှင်းတွေကျပြီး မြေကြီးကို ငွေရောင်နဲ့ ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။ ဆောင်းရာသီရောက်လာပြီ။

အခု ဆောင်းရာသီရောက်လာပြန်ပြီ၊ အပြင်မှာ စိမ်းလန်းစိုပြေတဲ့ အပင်တွေ အများကြီး မရှိတော့ဘူး။   ဒါပေမယ့် ကျိုးကျီ  ရဲ့ ခြံဝင်းထဲမှာတော့ ကျားကုတ်ကျားခဲ ပေါက်နေတဲ့ အပင်တွေ အမြဲရှိနေတယ်... အဲဒါတွေက ကျိုးကျီ  ကြိုက်တဲ့ အရာတွေပါ။

ဆောင်းတွင်းရောက်ပြီးနောက်မှာ အလုပ်တွေ အများကြီးလုပ်ရတာ မလွယ်တော့ဘူး။ ရှုန်းယယ်  သည် မျိုးနွယ်စု၏လူများကို အလုပ်ခိုင်းစေရန် အစီအစဉ်မရှိသောကြောင့် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ဝင်အားလုံး အားလပ်ရက် ရခဲ့ကြသည်။

ဟုတ်တယ်...အဲ့ထဲ  ရှုန်းယယ်  လည်း ပါဝင်တယ်။

ကျိုးကျီ  သည် ပျော့ပျောင်းသော ချည်ထည် ဝတ်ရုံကို  ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး အရသာရှိသော အစားအစာများစွာကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ရှုန်းယယ်  က ဒီဆောင်းဟာ သူ ရဖူးသမျှထဲမှာ သက်တောင့်သက်သာအရှိဆုံးဆောင်းရာသီလို့ ခံစားရတယ်။

မနှစ်တုန်းကလည်း ဒီလိုပဲ တွေးဖူးတယ်။ ဒီနှစ်ကို ပြန်ကြည့်တော့ မနှစ်က နေရတာ သိပ်အဆင်မပြေဘူးလို့ ခံစားရတယ်။ နောက်နှစ်ရောက်ရင် ဒီနှစ်ထက် ပိုအဆင်ပြေမယ် ထင်ပါတယ်။

သို့သော် ဒီဆောင်းရာသီတွင် စိတ်ဓာတ်ကျစေသော အရာတစ်ခု ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။

ဆောင်းရာသီရောက်လာပြီး သားရဲလူသား ကုန်းမြေ၏ ဘုန်းတော်ကြီးတွေလည်း အလုပ်မလုပ်တော့ပေ။ အပျင်းကြီးတဲ့ ဘုန်းကြီးတွေက သူ့ကို ပိုသင်ကြးပေးဖို့ ပူဆာလာတယ်။

သူတို့သည် အလွန်တက်ကြွပြီး စိတ်အားထက်သန်သောကြောင့် ရှုန်းယယ်  သည် ထိုဘုန်းတော်ကြီးတွေ သူ့ကို အမှီလိုက်တာကို ရှောင်ရှားရန် သူ့ကိုယ်သူ ပိုမိုလေ့လာသင်ယူရတော့သည်။  

ကျိုးကျီ  : ငါ မင်းနဲ့ အိပ်ချင်ပေမယ့် မင်းက တကယ်ကြီးကို  သင်ယူချင်တာလား။

နောက်ဆုံးတော့ ကျိုးကျီ  က အဖြေတစ်ခုထွက်လာတယ်။

ကျိုးကျီ  သည် ရှုန်းယယ်ကို သူတို့၏ ဟန်းနီးမွန်းအတွက် ပင်လယ်ကမ်းစပ်သို့ တခါတည်း ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ သားရဲလူသား ကုန်းမြေမှ ဘုန်းတော်ကြီးတွေအတွက်တော့......

ကျိုးကျီ  က သူတို့ကို  စာဖတ်နည်းကို သင်ယူလိုသော မျိုးနွယ်စုမှ လူများကို  ဆောင်းရာသီတွင် အချိန်အားနေတာကို အခွင့်ကောင်းယူရန် ပြောခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ကလေးတွေက စနစ်တကျ သင်ယူတတ်မြောက်ဖို့ လိုအပ်နေတယ်။

ဒီလူတွေ အားလုံး အားလပ်ချိန် အရမ်းများတယ်။ လုပ်စရာတစ်ခုခုပေးရင် သူတို့ကို နှောင့်ယှက်တာ ရပ်လိုက်လိမ့်မယ်။  

  ဘုန်းတော်ကြီးအတွက် အလုပ်များစီစဉ်ပြီးနောက် ကျိုးကျီသည် ရှုန်းယယ်  နှင့်အတူ ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုတည်ရှိရာအရပ်သို့ ခရီးထွက်ရန် နေသာသောနေ့ကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုတည်ရှိရာနေရာသည် ရေခဲနှင့်နှင်းများဖုံးလွှမ်းနေသော်လည်း ကမ်းခြေ မျိုးနွယ်စုတည်ရှိရာနေရာသည် ခန့်မှန်းခြေကို ဖြင့် ဆယ်ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်လောက်သာ ဖြစ်သည်။ အဲဒီမှာ ရာသီဥတုက တော်တော်သာယာတယ်။

ဟိုင်ဖုန်းသည် မကြာသေးမီက ထိုနေရာသို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုမှ လူများကို  ဖြစ်ပျက်သည့်  အကြောင်းအရာများကို ရှင်းပြခဲ့ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုမှ လူများသည် ကျိုးကျီ  နှင့် ရှုန်းယယ်  တို့ကို အထူးအာရုံစိုက်ကာ လေးစားခဲ့ကြသည်။

သူတို့ဆား ရောင်းဝယ်ဖို့ နောက်ဆုံး လာတုန်းက ကျိုးကျီ  မှာ စားသောက်ဖို့ ပင်လယ်စာ အလုံအလောက် မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဒီတစ်ခါတော့ သူ့အစာတွေကို တကယ်စားကောင်းအောင် ရှာဖွေပေးကြတယ်။ သူ့ကို အကျေနပ်ဆုံးက အခု ကြက်သွန်ဖြူနဲ့ ကမာ ချက်ထားတာ ဖြစ်တယ်။

ပုဇွန်၊ ကဏန်း၊ ပင်လယ်ငါးစသည်ဖြင့် ကြက်သွန်ဖြူထောင်းပြီး ပေါင်းလိုက်လျှင် ပိုအရသာရှိသည်။

ရှုန်းယယ်  က စကားလုံးတွေကို သင်ယူဖို့ မမေ့ခဲ့ဘူးပေါ့...

ထမင်းစားချိန်ကြားတွင် ရှုန်းယယ်ကို သင်ပေးရန် ကမ်းခြေတွင် စကားလုံးများ ရေးပြ တတ်သည်။ ရှုန်းယယ်  သည် မကြာခဏ စကားလုံးများကို လေ့လာရင်း အလုပ်များနေပြီး သူ့ကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်...ဒါကြောင့် ကျိုးကျီလည်း အနည်းငယ် စိတ်ဓာတ်ကျနေသည်။

ကျိုးကျီ  သည် ယခုအခါ အဘိဓာန်တစ်ခု လိုအပ်နေပြီဟု ခံစားမိလာသည်။  စာအုပ်တွေ မရှိရင် ရှုန်းယယ်  သင်ပေးဖို့ စကားလုံးတွေရှာဖို့ ခက်တယ်။

သို့သော် အဘိဓာန်မရှိပေမယ့်  စာအုပ်တွေကတော့....... ကျိုးကျီ  က ချက်ခြင်း စာအုပ်တွေ ရေးနိုင်ခဲ့တယ်လို့ ခံစားလာရတယ်။

စာပေကို မလေ့လာရသေးရင် စာရေးနည်းက ဘာလဲဆိုတာ မသိဘူးပေါ့။ ဒီတိုက်ကြီးတွင် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ပထမဆုံးရေးသူအနေဖြင့်၊ သူ ပေါ့ပေါ့ဆဆ ရေးခဲ့သမျှတိုင်းကို  လူတွေက ရတနာအဖြစ် မှတ်ယူနေဆဲပင်။

သူ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ကာရန်ညီ ကလေး ကဗျာလေးများ ရေးဖွဲ့လိုက်သောအခါ ဒီလူတွေ အရမ်း ပျော်ရွှင်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား။
 ကျိုးကျီ  က ဘာအကြောင်းရေးရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားရင်း ခရီးသွား မှတ်တမ်း တစ်စောင်ရေးဖို့ စီစဉ်ထားတယ်။ ဥပမာကို ဖြင့်၊ ယခု တစ်ကြိမ်တွင် သူတို့သည် ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စုသို့ ရောက်ရှိလာသည့်အတွက် ထိုနေရာတွင် ကမ်းခြေမျိုးနွယ်စု တစ်ခုရှိကြောင်း၊ ထိုဒေသတွင် ရနိုင်သော အစားအသောက်အမျိုးအစားများနှင့် အရသာရှိစေရန် အစားအစာချက်ပြုတ်နည်းတို့ကို ရေးနိုင်သည်...

ကျိုးကျီ  သည် ကမ္ဘာမြေမှ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ရုတ်တရက် တွေးလိုက်မိသည်။ တောင်တန်းများနှင့်မြစ်များဆိုင်ရာ အက်ဆေး စာအုပ်ဖြစ်သည် ။

အနာဂတ်တွင် ထိုစာအုပ်က ဒီသားရဲကမ္ဘာကြီးကို ကြီးမားသော အပြောင်းအလဲများ ယူဆောင်လာမည်ဖြစ်ပြီး ခေတ်များလည်း ပြောင်းလဲလာမည်ဖြစ်သည်။ သူရေးသော အစားအသောက် ခရီးသွားမှတ်တမ်းစာစောင်သည် 'တောင်တန်းများနှင့် မြစ်များ၏ ဂန္တဝင်' ကဲ့သို့ တည်ရှိနေလောက်မလား...။

ဒီလို စဉ်းစားမိလိုက်တာနဲ့ သူ အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းတယ်လို့ ခံစားလာရသည်။

ကျိုးကျီ  က အကြံကောင်းတစ်ခုကို တွေးခဲ့ပေမယ့် သူနဲ့အတူ ယူလာတဲ့ စာရွက်က အိမ်သာသုံးစက္ကူပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သူ့မှာ ဘောပင်လည်း မရှိဘူး၊ ဒါကြောင့် သူ တကယ်ရေးချင်တယ်ဆိုရင် နောက်မှ  စောင့်ပြီးရေးရလိမ့်မယ်။

ယခုဆောင်းရာသီတွင် သူသည် ရှုန်းယယ်  နှင့် ပျော်ရွှင်စွာ လည်ပတ်ကစားရန် အာရုံစိုက် နေရုံပဲပေါ့...

ကမ်းခြေမျိုးနွယ်မှာ ရနိုင်တဲ့ အစားအစာတွေက ထွေထွေထူးထူး မရှိပါဘူး။ ကျိုးကျီ  နှင့် ရှုန်းယယ်တို့သည် တောင်ဘက်သို့ မထွက်ခွာမီ ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင် မျိုးနွယ်စုတွင် နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

အဲဒီမှာ ရာသီဥတုက ပိုသာယာပြီး စားစရာတွေလည်း ပိုရှိနိုူင်လောက်မယ်။  

ကျိုးကျီ  နဲ့ ရှုန်းယယ် ပြောတာ မှန်ပါတယ်။ သဲသောင်ပြင်မှ ထွက်ခွာပြီး တောင်ဘက်သို့ ထွက်ခွာပြီးနောက် အအေးဒဏ်နှင့် ဝေးရာသို့ လျှောက်သွားကြသည်။ ဒါတင်မကသေးဘဲ ထူးဆန်းတဲ့ စားစရာတွေလဲ ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။

ဥပမာကို ဖြင့်၊ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော နှစ်မီတာရှည်သော ပင်လယ်ကင်းမြီးကောက်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။   ကျောဘက်တွင် ခရုပတ်ခွံပါရှိသော ခြောက်မီတာရှည်လျားပြီး ပြည်ကြီးငါးနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်တူသော Cameroceras - ကင်မရာရောစီးရပ်စ် အကောင်မျိုး၊  ဆယ်မီတာရှည်တဲ့ Dunkleosteus - ဒန်ကိုလောစတီးရပ်စ် လို    လူတကောင်လုံးကို ကိုက်ပြီး မျိုချနိုင်သော ဧရာမ ငါးကြီးတွေလည်း တွေ့ခဲ့သည်။

ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)Where stories live. Discover now