Chapter (138) _ရှီပေါင်ပေ့ရဲ့ အဖေ
သားရဲဘုရင်ဖြစ်လို့ ကြံ့သားရဲဘုရင်၏ ခရီးသွားနှုန်းက အရမ်း မြန်သည်။ သူ တစ်ယောက်တည်း လမ်းလျှောက်ရင်း၊ ကြံ့ကြီးမျိုးနွယ်ရဲ့ နယ်မြေကို ပြန်ဖို့ ရက်အနည်းငယ်ပဲ ကြာတယ်။
သူ့သား ရှီအန်းပျောက်နေတာ အတော်ကြာနေပြီဖြစ်ပြီး ကြံ့ကြီးတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိပေမယ့် ဟိုင်ဖုန်း က ဖြိုချထားတဲ့ သစ်တောကြိုးဝိုင်းကို တွေ့ပြီး အဲဒီကနေ သေနေသည့် မိကျောင်း အရေခွံေတွေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဘေးမှာကျန်ခဲ့တဲ့ အရာတွေကို အခြေခံပြီး အရင်က ရှီအန်းကို ရှာဖို့ထွက်သွားကြတဲ့ မျိုးနွယ်စုထဲက လူတွေက သတ်ထားတာ ထင်ပေမယ့် ဒီမိကျောင်းအားလုံးကို မသတ်နိုင်လောက်ဘူး။
မိကျောင်းများစွာကို သတ်ထားနိုင်တယ်ဆိုတော့နည်းတဲ့ ခွန်အား မဟုတ်လောက်ဘူး။ ဒီလူနဲ့သာတွေ့ရင် သူ့သား ရှီအန်းကတော့ ဘာဖြစ်သွားမှန်း သိလိုက်မည် မဟုတ်ပေ။
ကြံ့ကြီး မျိုးနွယ် ရဲ့ မျိုးနွယ်စုအကြီးအကဲက သူ့ကိုမြင်တဲ့အခါ သိသမျှကို ကြံ့ သားရဲဘုရင် ကို ချက်ချင်းပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ကြံ့ကြီး မျိုးနွယ် ၏အမူအရာသည် ရုပ်ဆိုးလာခဲ့သည်။ သူသည် ကြံ့ကြီး မျိုးနွယ် အနီးရှိ မျိုးနွယ်စုငယ်သို့ လာပြီးနောက် ထိုအချိန်တွင် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် ဖြတ်သန်းလာကြောင်း ချောင်မျိုးနွယ်များထံမှ ကြားသိရသည်။
လွန်ခဲ့သည့်အချိန်က ဖြတ်သွားပေမယ့် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် တွင်လူအများအပြားရှိခဲ့ပြီး သူတို့ပြောစကားအရ ဆန်နဲ့အသားလဲဖို့အတွက် ဝက်ဝံကြီးလူမျိုးတွေက မိကျောင်းတွေကို ဖမ်းပေးခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး ရှီအန်းက သူတို့လက်ထဲမှာ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဒါမှမဟုတ် သူ့ကို သတ်ပစ်လိုက်ပြီလား....
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် ကြံ့ကြီး မျိုးနွယ် အနီးတစ်ဝိုက်တွင် လူများကို ဆက်လက်ရှာ ဖွေရန် စီစဉ်ခဲ့သော်လည်း သူကိုယ်တိုင်က ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် မှထားခဲ့သော လမ်းအတိုင်းလိုက်ကာ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် နောက်ကို လိုက်လာခဲ့သည်။
ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် တစ်လမ်းလုံး ပြေးလာကာ နောက်ဆုံးတွင် ခရီးထွက်ပြီးနောက် တစ်မွန်းလွဲပိုင်းတွင် တကျူးမျိုးနွယ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။
တကျူးမျိုးနွယ်စုတွင် ထိုအချိန်တွင်၊ ဝက်ကြီးမျိုးနွယ်စုမှ လူများသည် သူတို့မျိုးနွယ်မှ မသန့်ရှင်းသော အညစ်အကြေးများကို လယ်ကွင်းထဲသို့ ပစ်ချပြီး ထပ်မံထွန်ယက်နေ ကြသည်။ ဒါ ကျူးကျန်း က သူတို့ကို လုပ်ခိုင်းခဲ့တာ။ ဘာကြောင့် ဒီလိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် သူ့အမိန့်ကို လိုက်နာဖို့ ဆန္ဒရှိနေကြတယ်။
ရက်အနည်းငယ်အကြာတွင် သားရဲနတ်ဘုရား ပူဇော်ပွဲတွင်ပါဝင်ရန် ကျူးကျန်း ကပြောဖူးသည်။ သူတို့နှင့်အတူခေါ်ဆောင်ရန် မျိုးနွယ်စုမှ အကောင်းဆုံး အလုပ်ကြိုးစား သူများကို ရွေးချယ်မည်ဖြစ်ကြောင်း.ကြေငြာပြီးနောက်.. လူတိုင်းသည် ဒီအခွင့်အရေး အတွက် တိုက်ပွဲဝင်နေကြသည်။ ပြီးတော့ ဒီအခွင့်အရေးကို ရဖို့အတွက် သူတို့ဟာ ကောင်းကောင်း စွမ်းဆောင်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့ကြတယ်။
"သားရဲဘုရင်တွေနောက်ကို လိုက်နိုင်ရင် သားရဲနတ်ဘုရား ပူဇော်ပွဲကို လိုက်နိုင်မယ်။ ဒါကြောင့် ငါ သူတို့ကို ကောင်းကောင်းအလုပ်ကျွေးပြုရမယ်။ အဲဒီအခါကျရင် ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် မှာ ပါဝင်နိုင်လောက်မယ်!"
"ကျွန်တော်က ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် မှာ မပါဝင်နိုင်ရင်တောင် သားရဲဘုရင် နဲ့ နီးစပ်ဖို့ဆိုတာ အိပ်မက်တောင် မမက်ဝံ့တဲ့အရာပဲ။"
"ပင်လယ်သားရဲဘုရင်ကလွဲရင် ကျန်တဲ့သားရဲဘုရင်နှစ်ပါးက အရမ်းငယ်တယ်။ တောထဲကလူတွေက အရမ်းအစွမ်းထက်တယ်!"
ဒီလူတွေဟာ လယ်လုပ်ရင်း စကားစမြည်ပြောနေကြပေမယ့် ရုတ်တရက် မျက်လုံးနီနီနဲ့ လူလတ်ပိုင်းတစ်ယောက် သူတို့ရှေ့မှာ ပေါ်လာတယ်။
"မင်းက ဘယ်က လူမျိုးလဲ" ကြံ့သားရဲဘုရင်က မေးတယ်။
ဒီနေရာတွင် မျိုးနွယ်စုကြီးတစ်ခု နေထိုင်ကြောင်း သိသာထင်ရှားသောကြောင့် မေးမြန်းရန် သူသည် ဒီနေရာကို လာခဲ့သည်။
"ကျွန်တော်တို့က တကျူးမျိုးနွယ်ကပါ။" တကျူးမျိုးနွယ်၏လူများက ပြန်ဖြေသည်။
"ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် လို့ခေါ်တဲ့ မျိုးနွယ်စုကို မင်းတွေ့ဖူးလား။" ကြံ့သားရဲဘုရင်က မေးတယ်။
"ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် က လူတွေရှာဖို့ မင်းဒီကိုရောက်နေတာလား။ သူတို့ က ငါတို့ မျိုးနွယ်ထဲမှာ ရှိတယ်"
တကျူးမျိုးနွယ် ကလူက ပြန်ဖြေတယ်။ သူ့ရှေ့က ဒီလူက ဘယ်သူလဲလို့ မေးချင်ပေမယ့် ကြံ့သားရဲဘုရင် မပျောက်ကွယ်ခင်မှာ စကားပြောဖို့ အခွင့်အရေး မရလိုက်ဘူး။
"အဲဒီလူက ဘယ်သူလဲ" တကျူး မျိုးနွယ်စုက လူတွေ အံ့သြလာကြတယ်။ "သူ သွားတာ အရမ်းမြန်တယ်!"
"ဒီအရှိန်နဲ့... သူ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာ ရောက်လာတယ်။ လူမျိုးစု အကြီးအကဲတောင် ဒါကို မလုပ်နိုင်ဘူး မဟုတ်လား"
သူ့ဘေးနားက တစ်ယောက်ယောက်က မေးတယ်။
ဒီလူတွေဟာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ရုတ်တရက် ဖြစ်နိုင်ခြေတစ်ခုကို တွေးလိုက်ကြတယ်။
"ပြောရရင် သူက နောက်ထပ် သားရဲဘုရင်ဖြစ်နိုင်မလား"
နောက်ထပ် သားရဲဘုရင် လား။ အဲဒါ တကယ်ဖြစ်နိုင်တာပဲ။
ဒီလူက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် ကိုရှာဖို့လာနေတယ်၊ အဲဒါက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် မှာ သားရဲဘုရင် လေးယောက်တောင် ရှိတော့မယ်လို့ ဆိုလိုတာလား။
ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုက လူတွေဟာ တကယ်ကို အံ့သြစရာကောင်းပါတယ်။
ကြံ့ သားရဲဘုရင် က ဒီလူတွေ ဘာတွေ တွေးနေလဲ မသိပါဘူး။ ဒီအခိုက်အတန့်တွင် သူ့စိတ်ထဲတွင် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စွာဖြင့် ဆိုးရွားသောဖြစ်နိုင်ခြေအချို့ကို တွေးတောနေ မိသည်။
သူ့သားအငယ်ဆုံးက မွေးကတည်းက ထက်မြက်ပေမယ့် လေးငါးနှစ်လောက်မှာ အဖျားကြီးပြီး တက်သွားခဲ့တယ်..။ အဲဒီတုန်းက ကလေးက သေလုနီးပါးပါပဲ။ ရှီအန်း အသက်ဆက်ရှင်ဖို့အတွက် အများကြီးကြိုးစားခဲ့ရပေမယ့် အဲဒီ့အချိန်ကစပြီး ကလေးက နည်းနည်း တုံးအ လာခဲ့တယ်။
လွန်ခဲ့သည့် ဆယ်နှစ်တာ ကာလအတွင်း သူသည် ဒီငတုံး ကလေးအတွက် အချိန်နှင့် အားထုတ်မှုများစွာ သုံးစွဲခဲ့သည်။ ဒီကလေး ကောင်းကောင်းနေနိုင်ဖို့ သူ့မှာ လုံလောက်တဲ့ စွမ်းအားရှိဖို့ လိုတာကြောင့် သူ့အတွက် သားရဲနတ်ဘုရား သစ်သီး ကို အမြဲရှာနေခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် သူက သားရဲနတ်ဘုရား အသီးကို ရှာမတွေ့တဲ့အပြင် သူ့ကလေးက ပျောက်သွားခဲ့တယ်။ သူ့ကလေးက သေသွားပြီလို့တောင် သူ ထင်ခဲ့တယ်။
ဒီဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်က လူတွေက ဒီလောက်ပိန်နေပြီး ကြမ်းတမ်းနေတာ။ သူ့သား ငတုံးလေးကို ဘာမှ မလုပ်ပဲ စောင့်ရှောက်ပေးတာ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ?
သူ့သားကို ကောင်းကောင်း ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ ကြံစည်ခဲ့မယ်ဆိုရင်... သူတို့သားကို ကြံ့ကြီးမျိုးနွယ်ဆီ ပြန်ခေါ်လာသင့်ပြီး သူတို့ ပြေးလွှားပြီး သွားလာနေတဲ့ ခရီးမှာ သူ့သားကို ဘာကြောင့်ခေါ်သွားမှာလဲ။
သူ့သားက သေဖို့ အလားအလာများနေပြီ...
ကြံ့သားရဲဘုရင်က ဒါကို တွေးပြီး ကို ဝမ်းနည်းပူဆွေးနေချန် ဒိုင်နိုဆောတစ်ကောင်ကို သယ်လာတဲ့ ဟိုင်ဖုန်းနဲ့ ဆုံတွေ့လိုက်ကြတယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ဆုံပြီး ခဏလောက်ငြိမ်သွားပြီးနောက် နှစ်ယောက်စလုံးက တစ်ခုခုကို သဘောပေါက်လိုက်ကြတယ်-- အခြားတစ်ယောက်ကတော့ သားရဲဘုရင် ပဲ။
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသော သားရဲဘုရင်ကို တစ်ခါမျှ မမြင်ဖူးပေ။ တကျူးမျိုးနွယ် တွင် သားရဲဘုရင် မရှိကြောင်းကိုလည်း သူ သိသည်။ ဒီလိုဖြစ်တာဆိုတော့ ဒီသားရဲဘုရင်က ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် ကလား။
သူသည် ချောင်မျိုးနွယ် ၏ မျိုးနွယ်စုအကြီးအကဲထံမှ ဝက်ဝံကြီးများ၏ အခြေအနေကို လေ့လာခဲ့သည်။ မျိုးနွယ်စုအကြီးအကဲက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်တွင် သားရဲဘုရင်ရှိသည်ဟု ပြောခဲ့သော်လည်း ထိုအချိန်က သူကို မယုံခဲ့ပေ။ သို့သော် ယခုတော့ အမှန်ဖြစ်နေသည်။
"ငါ့သားကို သတ်လိုက်တာလား။" ကြံ့ သားရဲဘုရင် က သူ့ကို တိုက်ရိုက်မေးတယ်။
"မင်းရဲ့သားဘယ်သူလဲ " ဟိုင်ဖုန်း က ပြန်ဖြေတယ်။
ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် သူ့သား တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့သည်ကို သိလိုက်ကတည်းက အဆက်မပြတ်စိုးရိမ်နေခဲ့ရပြီး ယခုတွင် သူသည် ဂရုမစိုက်ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြန်ဖြေသည့် ဟိုင်ဖုန်း ကြောင့် ဒေါသအမျက်ထွက်ကာ ချက်ချင်းပင် တိုက်ရန် ပြေးလာရင်းအော်ခဲ့သည်။
"ငါ့သားကို ငါ့ဆီပြန်ပေးစမ်း!"
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် ဟိုင်ဖုန်း ကို တည့်တည့် ခုန်လိုက်သည်။
သူ့ရှေ့က သားရဲဘုရင်က သူ့ကို ထပ်ပြီး စကားမပြောဘဲ စွပ်စွဲနေတဲ့အတွက်၊ သူက သားရဲနတ်ဘုရား ကျောင်းတော် က လာတာလို့ ဆိုလိုတာလား။ ဟိုင်ဖုန်း က ဒိုင်နိုဆောကို ပစ်ချလိုက်ပြီး ကြံ့သားရဲဘုရင်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ အသင့်ပြင်လိုက်တယ်။
ကြံ့ သားရဲဘုရင် ၏ တိရစ္ဆာန်ပုံစံသည် ကြီးမားသော်လည်း တိုက်ခိုက်ဖို့ မသင့်တော်ပေ။
သူ၏ သွယ်လျသော ဦးခေါင်းသည် အလွန်သေးငယ်ပြီး ရှည်လျားပြီး ပိန်သွယ်သော လည်ပင်းကို ပိုင်ဆိုင်ကာ ကြံ့ကြီးရဲ့ ပါးစပ်ထဲတွင် ချွန်ထက်သော အစွယ်များ ကင်းမဲ့နေသည်။
အရင်တုန်းကတော့ သားရဲဘုရင် တွေကို တခြား သားရဲဘုရင် တွေက တိုက်ခိုက်ဖို့ သူ့ရဲ့ တိရိစ္ဆာန်ပုံစံကို အသုံးပြုခဲ့တုန်းက အဲဒီလူတွေက ကိုယ်လုံးသေးလွန်းလို့ သူ့ကို ဘာမှ မတိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။
ထို့ကြောင့်၊ လက်ရှိတွင်၊ ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် ဟိုင်ဖုန်း ကို တိုက်ခိုက်ရန် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ မပြောင်းဘဲ သူ၏လူပုံစံကို တိုက်ခိုက်ရန် အသုံးပြုထားသည်။
ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် မြက်ကိုဝါးစားရန် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံအသွင်သို့ ပြောင်းလဲရန် နှစ်သက်သော်လည်း၊ သူသည် ကြံ့ကြီးမျိုးနွယ်တွင် ကြီးပြင်းလာကာ အခြားသားရဲ တိရစ္ဆာန်များကဲ့သို့ အိမ်ထောင်ပြုကာ သားသမီးများ ထွန်းကားခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏အချိန်အများစုကို လူသားပုံစံဖြင့် ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီး သားရဲဘုရင် ဖြစ်လာပြီးနောက် လူသားပုံစံဖြင့် အခြားသော သားရဲဘုရင် များနှင့်လည်း တိုက်ခိုက်ရေး လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် သူ့ရဲ့ လူသားပုံစံဖြင့် တိုက်ခိုက်ရေးက အလွန်ကောင်းလာခဲ့သည်။
ဟိုင်ဖုန်း ကတော့ မတူဘူး။ သူ့ဘဝရဲ့ အများစုကို တိရိစ္ဆာန်ပုံစံနဲ့ နေထိုင်ခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့လူ့ပုံစံကို အသုံးပြုခဲ့တာ အလွန်ရှားပါတယ်။ သူ့ရဲ့ လူသားပုံစံကို အသုံးပြုပြီး တိုက်လိုက်ချိန်မှာ သူ့ရဲ့ တိုက်ပွဲအတွေ့အကြုံက အကန့်သတ်ဖြစ်နေသည်။ ဒါကြောင့် သူက တကျူးမျိုးနွယ် က လူတွေကို လွှင့်ပစ်ပြီး ပျံသန်းစေလိုက်တာပဲ လုပ်နိုင်သည်။
နှစ်ယောက်တိုက်ခိုက်ရင်း ဟိုင်ဖုန်း က နောက်ကို ဆုတ်ခွာလာခဲ့သည်။ သူသည် မူလက ကျိုးကျီ နှင့် ရှုန်းယယ် ဆီသို့ ပြေးလိုသော်လည်း ကျိုးကျီ သည် သူ့အိမ် မတော်တဆ ပြိုကျသွားရင် မပျော်နိုင်လောက်ဘူးလို့ တွေးမိကာ အော်ပြီး အကူညီတောင်းလိုက်သည်။
"ကျိုးကျီ ငါ့ကို ကူညီပါ!"
ကြက်ဥကြော်လုပ်နေတဲ့ ကျိုးကျီ ဟာ ကြံ့ သားရဲဘုရင် ရောက်ရှိလာတာကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပြီးဖြစ်ပါတယ်။ သို့သော်၊ သူသည် သူ့အစွမ်းကို ထုတ်လို့မဖြစ်တာကြောင့် ရှုန်းယယ် ဆီသို့ လှမ်းကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဟိုင်ဖုန်း မှာ ပြဿနာတစ်ခုခု ကြုံနေတယ်။ သွားကြည့်လိုက်။"
ရှုန်းယယ် ချက်ချင်းထွက်လာခဲ့သည်။
ထိုအချိန်တွင်၊ ဟိုင်ဖုန်း သည် တကျူးမျိုးနွယ် ၏ အခြေချနေထိုင်ရာ အပြင်ဘက်သို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ထိုဒေသရှိ တကျူးမျိုးနွယ်စုမှ လူများသည် ပြေးနေပြီဖြစ်ပြီး ဟိုင်ဖုန်း သည် ကြံ့သားရဲဘုရင်နှင့် တိုက်ခိုက်နေချိန်တွင် ဘေးမှ စိုက်ကြည့်နေကြသည်။
"အဲဒီလူက သခင်ဟိုင်ကို တိုက်ဖို့ လိုက်နေတယ်။ သူက သားရဲဘုရင် ပဲလား"
"သခင်ဟိုင် နိုင်ပုံမပေါ်ဘူး..."
"သခင်ဟိုင်က သခင် ရှုန်း နဲ့ သခင်ကျိုးတို့ကို မယှဉ်နိုင်ဘူးလို့ အားလုံးက ပြောနေကြတယ်။ အရင်က မယုံခဲ့ပေမဲ့ အခုတော့ ငါ ယုံပြီ......"
တကျူးမျိုးနွယ် မှ လူများသည် သူတို့ကြားတွင် ထိုအကြောင်းကို တိတ်တဆိတ် ပြောဖူးသည်... ဟိုင်ဖုန်း သည် အလွန်အစွမ်းထက်သည်ဟု အမြဲခံစားခဲ့ရသော်လည်း မထင်မှတ်ဘဲ၊ ထိုသို့မဟုတ်ခဲ့ပေ...
ကြံ့ သားရဲဘုရင် တွင် အသာစီးရခဲ့သော်လည်း ဟိုင်ဖုန်း ကို မကြာမီ အချိန်မရွေး ရိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ထို့အပြင်၊ သူသည် လွန်ခဲ့သော ရက်ပေါင်းများစွာကတည်းက အလွန် ဒေါသထွက်နေခဲ့ပြီး သူ၏ သည်းခံနိုင်စွမ်းက ကန့်သတ်ချက်ကိုရောက်နေလေပြီ။
သူသည် အခြားသူအား ချေမှုန်းရန်အတွက် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံကို အသုံးပြုရန် ရည်ရွယ်ပြီး သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ တိုက်ရိုက်ပြောင်းလဲခဲ့သည်။
သူသည် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ ပြောင်းလာသောအခါတွင်၊ ဟိုင်ဖုန်း သည် သူ ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ သိလိုက်ပြီး သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ ပြောင်းလဲရန် တုံ့ဆိုင်းမနေတော့ပေ၊ သူ၏တိရစ္ဆာန်အမျိုးအစားသည် ကုန်းမြေပေါ်တွင် တိုက်ခိုက်ရန် မသင့်တော်သော်လည်း၊ သူသည် ကြီးမားပြီး သေချာပေါက် တဖက်သားကို အသေဖိထားနိုင်လိမ့်မည်။
နောက်တော့ ဘာဖြစ်လာပါစေ..... ရှုန်းယယ် နဲ့ ကျိုးကျီ က သူ့ကို ကယ်ဖို့ လာလိမ့်မယ်...
ဒီကဲ့သို့သောအခိုက်အတန့်တွင် ဟိုင်ဖုန်း သည် အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်သည့် တိုက်ခိုက်ရန်နည်းလမ်းကိုပင် တွေးတောနေမိသည်-- သူသည် ရုတ်တရက် လူများကို ဖိနှိပ်ရန် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ ပြောင်းလဲလာကာ တိုက်ခိုက်ရန် သူ၏လူ့ပုံစံသို့ ပြန်ပြောင်းနိုင်သည်။ သူသာ အဲ့လိုပြောင်းရင် သူ့ကိုတိုက်တဲ့ သားရဲဘုရင်ကို အလွယ်တကူ အနိုင်ယူနိုင်လိမ့်မည်။
နောက်ဆုံးတော့ သူ့ကိုယ်ထည်က အရမ်းကြီးတယ်လေ....
ဟိုင်ဖုန်း က ဒါကို တွေးပြီး အပြာရောင် ဝေလငါးတစ်ကောင် အဖြစ်ပြောင်းသွားခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ့ပြိုင်ဘက်၏ တိရစ္ဆာန်ပုံစံကိုလည်း သတိပြုမိသည်—သူသည် အလွန်ကြီးမားပြီး ဒီပုံနဲ့ ရင်းနှီးနေပုံရသည်။
မေ့လိုက်ပါ၊ တိုက်ပွဲက အခုအချိန်မှာ အရေးကြီးဆုံးအချိန်ရောက်နေပြီ...
ဟိုင်ဖုန်း က သူ့ပြိုင်ဘက်ကို ကြီးမားသည့်ကိုယ်လုံးဖြင့် တိုက်ရိုက်ဖိချလိုက်တယ်။
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် မြေကြီးထဲသို့ ပြိုလဲကျအောင် ဖိမိလာပြီး မြေကြီးထဲတွင် တွင်းကြီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ သူ၏ ခွန်အားကြောင့် ပြင်းထန်စွာ မထိခိုက်သော်လည်း သူ့တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင်အောင်ဖြစ်သွားသည်။
လူအချို့သည် သားရဲဘုရင် ဖြစ်လာသောအခါ၊ သူတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစားသည် ဆယ်ဆ တိုးလာသော်လည်း၊ သူသည် အဆင့်နိမ့် သားရဲစစ်သည် မဖြစ်မီကပင် သူတို့၏ တိရစ္ဆာန်ပုံစံက အလေးချိန်တန်နှစ်ဆယ်ရှိပြီးဖြစ်သည်။
သားရဲလူသား ကုန်းမြေ တွင် သူသည် အကြီးဆုံးလို့ မပြောနိုင်ပေမယ့် ဒုတိယ အကြီးဆုံးဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကြံ့ကြီး များသည် အကြီးဆုံးသားရဲများ ဖြစ်သင့်သည်။ ဆင်မျိုးနွယ်စုတွင် သူတို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သူ အနည်းငယ်မျှသာ ရှိသည်။ သို့သော် ဆင်မျိုးနွယ်၏ သားရဲဘုရင်သည် လူပု ဆင်တစ်ကောင်ဖြစ်ပြီး သူ့ထက်များစွာ သေးငယ်သည်။ တစ်ချိန်လုံး ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် သူ၏အရွယ်အစားအတွက် ဂုဏ်ယူခဲ့ပြီး အကြီးဆုံးဖြစ်သည်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။
ဒါပေမယ့် အခု... သူဘာတွေ ကြုံခဲ့ရတာလဲ....သူ့ထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုကြီးတဲ့ သူတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်။
ဒါ ဘာကြီးလဲ!
ကြံ့သားရဲ ဘုရင်သည် မြေကြီးထဲ ကျွံဝင်နေစဉ် သူ့အသက်သေတော့မလားတောင် သံသယဝင်လာတော့သည်။
ထိုအချိန်တွင် ဟိုင်ဖုန်း သည် သူ၏ လူသားအသွင်သို့ ပြန်ပြောင်းလာခဲ့သည်။
ကြံ့သားရဲဘုရင်က သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ချိန်မှာပဲ ဟိုင်ဖုန်း ဟာ လေထဲပြန်ခုန်တက်လာပြီး သူ့ဆီကို တိုးကပ်ကာ သူ့ရဲ့တိရစ္ဆာန်ပုံစံအဖြစ် ပြောင်းလဲ ခဲ့ပြန်တယ်...
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် သွေးထွက်ခါနီးအထိ ဖိချေခံလိုက်ရသည်။
တစ်ဖက်သားကို တိုက်ခိုက်ရန် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ ပြောင်းလဲလာခြင်းသည် မိုက်မဲသည့်အကျင့်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ကြံ့သားရဲဘုရင် ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွား ခဲ့သည်။
ကြံ့ သားရဲဘုရင် က ဟိန်းဟောက်ပြီး သူ့လူ့ပုံစံကို ပြန်ပြောင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်-- သူက ပိုသေးလာပြီး သူ့ကိုယ်ကြောင့် ဖြစ်သွားတဲ့ ပုန်းနေတော့ တစ်ဖက်က သူ့ကို မနှိပ်စက်နိုင်တော့ဘူး။
ထိုအတွေးဖြင့် ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် သူ၏ လူသားအသွင်သို့ ပြန်ပြောင်းလာခဲ့သည်။ ပြီးတော့ သားဖြစ်သူရဲ့အသံကိုကြားရသည်။
"အဘိုးက အရမ်းကြီးတယ်။ အဖိုးက အံ့သြစရာပဲ!"
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာကို ကောင်းစွာ မဝေခွဲနိုင်တော့ပေ။ သူ့ကို နင်းချေလိုက်သောလူသည် သူ့ လူပုံစံသို့ ပြန်ပြောင်းလာကြောင်းကို သဘောပေါက်ခဲ့ပြီး ယခု ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မောနေသည်၊
"ဟုတ်တာပေါ့...အဖိုးက အံ့သြစရာပဲ! ဟား...ဟား!"
ဟိုင်ဖုန်း သည် သူ့ရဲ့ တိုက်ခိုက်နည်းအသစ်ကို တီထွင်နိုင်ခဲ့သည်။
"ကလေးလေး...!"
ထိုအချိန်တွင်၊ ကြံ့ သားရဲဘုရင် က မအော်နိုင်တော့ပေ။ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာကိုကြည့်ရင်း တစ်ဖက်က လက်ခုပ်တီးနေတဲ့ သူ့သားကို သတိထားမိသွားတယ်။
အဖေ တစ်ယောက်လုံး အရိုက်ခံနေရပေမယ့် သားဖြစ်သူက အနီးနားတွင် လက်ခုပ်တီးကာ ရိုက်သူကို အားပေးနေခဲ့သည်။
သူ့အဖြစ်ကာ ဆိုးလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့် သူ့သားက သူ့ရှေ့က လူကို ဘယ်လို ခေါ်လိုက် တာလဲ။ အဖိုး တဲ့လား?
သူ့အဖေ ဆုံးပါးလာတာ ကြာပြီဆိုတာ သူကောင်းကောင်း မှတ်မိပါသေးတယ်။ ဒီအဘိုးက ဘယ်က ရောက်လာတာလဲ။
"အဖေ။"
ရှီ ပေါင်ပေ့ က သူ့အဖေကို တွေ့ရတာ အရမ်းဝမ်းသာကာ ပြေးလာပြီးပြောခဲ့သည်။
"အဖေ၊ အဖိုးက အရမ်း မကြီးဘူးလား"
ကြံ့သားရဲဘုရင်- "......"
ဟိုင်ဖုန်း : "......"
ရှုန်းယယ်: "......"
သူတို့အားလုံး၏ မျက်နှာပေါ်တွင် အလွန်ထူးဆန်းသော အမူအရာများ ရှိနေကြသည်။ ဟိုင်ဖုန်း ရဲ့ တိရိစ္ဆာန်ပုံစံကိုမြင်ပြီးနောက် အံ့သြတုန်လှုပ်သွားရတဲ့ ဝက်ကြီးမျိုးနွယ်စုက လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့အသံတွေကို ကြားတော့ နောက်ဆုံးမှာ သဘောပေါက်သွားကြသည်။
"သခင်ဟိုင်ဟာ အံ့သြစရာကောင်းလွန်းတယ်။ သူ့တိရစ္ဆာန်ပုံစံက တကယ်ကြီးကြီးမားမယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး!"
"ဟိုင်ဖုန်း ဟာ အားနည်းချက် လုံးဝမရှိပါဘူး။ တစ်ခုခုကို မတော်တဆ မသတ်ချင်လို့ပဲ မဟုတ်လား။"
"နင်တို့ ဘာအနိုင် အရှုံး ပြောနေကြတာ သားအဖတွေ ဆော့နေကြတာ အသိသာကြီးကို...!"
"သခင်ဟိုင်က တကယ်ကို တန်ခိုးကြီးတယ်။ သူ့သားလည်း သားရဲဘုရင်ဖြစ်လာတာပေါ့!"
တကျူးမျိုးနွယ်မှလူများသည် ရှီ ပေါင်ပေ့ ၏စကားကိုကြားပြီး ဟိုင်ဖုန်း နှင့်တိုက်ခိုက်ခဲ့သော လူမှာ အမှန်တကယ်ပင် ဟိုင်ဖုန်း ၏သားဖြစ်သည်ဟူသော 'အချက်' ကို လျင်မြန်စွာလက်ခံခဲ့သည်။
နှစ်ယောက်သား ရန်ဖြစ်နေကြပြီ... အချိန်အတော်ကြာ လမ်းခွဲပြီးနောက် သားအဖ အချင်းချင်း ခံစားချက်ကို ထုတ်ဖော်ဖို့ နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခု ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။
မငြိမ်မသက်ဖြစ်မှုကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရှီ ပေါင်ပေ့ ၏နောက်သို့ ပြေးလိုက်ကာ ဟိုင်ဖုန်း က အကူအညီတောင်းသည်ကို ကြားလိုက်ရသော ကျူးယန် သာလျှင် ထိုအခြေအနေကို လက်မခံနိုင် ဖြစ်နေသည်။
ဟိုင်ဖုန်း ကို တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ဒီလူဟာ တကယ်တော့ ကြံ့သားရဲဘုရင် မဟုတ်ဘူးလား?
ဟိုင်ဖုန်း က တကယ်ပဲ ကြံ့သားရဲဘုရင်ရဲ့ ဖခင်လား။ သူတို့က တောရိုင်းမြေထဲက လာခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား?
ရှီ ပေါင်ပေ့ သည် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူတိုင်း၏ ထူးဆန်းသော အတွေးအမြင်များကို မသိနားမလည်ပေ။ သူက ဆက်ပြီး ကြွားလိုက်သေးသည်။
"အဖေ၊ အဖေ့ကိုယ်လုံးက အကြီးဆုံးမဟုတ်ဘူး။ အဘိုးက အကြီးဆုံးပဲ။"
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် သူ၏သား အသက်ရှင်နေသေးသည်ကို တွေ့လိုက်ရလို့ အံ့သြ ပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်။ သူ့မျက်လုံးတွေမှာ မျက်ရည်တွေ ပြည့်နေပေမယ့် ရှီ ပေါင်ပေ့ ရဲ့ စကားကြောင့်... ကြွေကျခါနီးမှ မျက်ရည်များ လည်ပြန်ကျလာပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ပေါင်ပေ့ နင်ဘာတွေ မိုက်ရိုင်းနေတာလဲ... မင်းအဘိုး ဆုံးလာတာကြာပြီ"
"ကျွန်တော့်မှာ နောက်တစ်ယောက်ရှိနေပြီ" ရှီ ပေါင်ပေ့ က ပြောလိုက်သည်။
ကြံ့ သားရဲဘုရင် - "......" ဒီလူရဲ့ ရိုက်နှက်ခြင်းကို ခံခဲ့ရရုံသာမက သူ့သားက ဒီလူကို သူ့အဖိုးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုထားသေးတယ်ပေါ့.. ဒါက ဘာကြီးတုန်း?!
တစ်ဖက်တွင် ဟိုင်ဖုန်း က ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"မင်းက ငါ့မြေးရဲ့အဖေဖြစ်ဖို့ ငါမမျှော်လင့်ထားဘူး။ ငါတို့အားလုံးက မိသားစုတစ်စုဖြစ်ပြီး ငါတို့မတိုက်ရင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သိမှာ မဟုတ်ဘူး။"
ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် ဟိုင်ဖုန်း ကဲ့သို့ လူမျိုးနဲ့ တစ်မိသားစုတည်း မဖြစ်ချင်ပေ။ သို့သော် သူ့သား အသက်ရှင်လျက် နေကောင်းနေတာ တော်သေးသည်.. သူက တဖက်လူကို တိုက်လည်း နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
အရိုက်ခံရတာက ကောင်းမွန်တဲ့ ခံစားမှုတစ်ခုတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါ့ထက် ဒီလူက ရူးသွပ်ပြီး သူ့သားနဲ့ သူနဲ့ ခွဲလိုက်ရင် သူ ဘာလုပ်နိုင်မလဲ။
"ပေါင်ပေ့ မင်းဘယ်လိုနေသေးလဲ ။ ထိခိုက်သွားသေးလား?"
ကြံ့ သားရဲဘုရင် ဟာ သူ့သားကို အလျင်အမြန် လာရောက်စစ်ဆေးပါတယ်။
သူ့သားက ကြည့်ကောင်းနေပုံရပြီး အရင်ကထက် အနည်းငယ် အသား ပိုမည်းလာ တာကလွဲလို့ သူ့မှာ ဘာပြဿနာမှ မရှိပါဘူး။ ကြံ့သားရဲဘုရင်သည် နောက်ဆုံးတွင် စိတ်သက်သာရာရလာကာ ရှီ ပေါင်ပေ့ ကလည်း ပြောခဲ့သည်။
"ကျွန်တော် မနာပါဘူး။ ကျွန်တော် အခု ဗိုက်ဆာနေတာပဲ။"
သူပြောပြီးသည်နှင့် ဟိုင်ဖုန်း ကိုကြည့်ကာ "အဘိုး၊ ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာတယ်" ဟု ထပ်ခါတလဲလဲ ပြောလိုက်လေသည်။
"မင်းအဘိုးက မင်းကို ချက်ခြင်းစားဖို့ ယူပေးခဲ့မယ်!"
ဟိုင်ဖုန်း က ပြောလိုက်ပြီး သူသည် ကြံ့သားရဲဘုရင်ကို ဂုဏ်ယူစွာကြည့်ရင်း- ပေါင်ပေ့ သည် တစ်ခုခုစားချင်သောအခါ သူ့ထံလာခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သူသည် ကြံ့သားရဲဘုရင်ထက် သူ့ကို ချစ်မြတ်နိုးတယ်ဆိုတဲ့ သဘောပဲ။ ဒါက ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းလိုက်သလဲ...
ဟိုင်ဖုန်း သည် သူ့ကိုယ်သူ တိရိစ္ဆာန်အရေခွံဖြင့် ခါးအောက်ပိုင်းကို ပတ်ကာ ရှီ ပေါင်ပေ့ ကို ကောက်ပွေ့ကာ ထွက်ခွာရန် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ဒီအခြေအနေကိုမြင်တော့ ကြံ့သားရဲဘုရင်က သူတို့နောက်ကို အမြန်လိုက်သွားခဲ့တယ်။
ဟိုင်ဖုန်း တိုက်ပွဲကို ကူညီဖို့ ထွက်လာခဲ့တဲ့ ရှုန်းယယ် က ကျူးယန် ကိုသာ ခေါ်ဆောင်ပြီး နောက်ကနေ လိုက်ခဲ့တယ်-- တကျူးမျိုးနွယ် ရဲ့ မျိုးနွယ်စုရဲ့ အကြီးအကဲက လုံးဝ အပြုအမူကောင်း မရှိဘူး။
ဟိုင်ဖုန်း သည် ရှီ ပေါင်ပေ့ တည်းခိုရာနေရာသို့ ပို့ဆောင်လိုက်သောအခါ ကျိုးကျီ သည် ကြက်ဥ ထမင်းကြော်အိုးကို ချက်ပြီးဖြစ်ကာ ပန်းကန်လုံးတစ်လုံးကိုယူပြီး သူ့ဘာသာသူ ဖြည့်လိုက်သည်။
ဟိုင်ဖုန်း - "ကျိုးကျီ မင်းတကယ်ပဲ အေးအေးဆေးဆေးပဲ။"
သားရဲဘုရင် တစ်ကောင်က သူတို့အိမ်တံခါးမှာ ပေါ်လာပေမယ့် ကျိုးကျီ ကတော့ ကြက်ဥထမင်းကြော်အစားမပျက်ဘူး။
"အမ်။" ကျိုးကျီ က ပြောပြီး ပန်းကန်ကိုကောက်ပြီး စားတော့တယ်။
"အဘိုး၊ ထမင်းကြော်စားချင်တယ်"
ကြံ့ကလေးက ကျိုးကျီ ရဲ့ ကြက်ဥထမင်းကြော်ပန်းကန်ကို ကြည့်ပြီး မျက်ရည်ကျလာ တယ်။
"အဘိုးက မင်းကို တစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ်!"
ဟိုင်ဖုန်း က ပြောပါတယ်။ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ် မှလူအချို့သည် ကြက်ဥထမင်းကြော် ပြုလုပ်ရန် တိရစ္ဆာန်ဆီအသုံးပြုနည်းကို လေ့လာထားပြီးဖြစ်သည်။ သူသည် သူတို့ကို မက်လုံးအချို့ပေးမည်ဆိုပါက၊ သူတို့သည် သူ့အတွက် တစ်စုံတစ်ရာကို ပေးဆောင်ရန် ဆန္ဒရှိမည်မှာ သေချာပါသည်။
"ကောင်းပြီ။" ရှီ ပေါင်ပေ့ က နာခံစွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
နောက်က ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ခဲ့သော ကြံ့ သားရဲဘုရင် သည် ထိုမြင်ကွင်းအတွက် မတူညီသော တုံ့ပြန်မှုတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူသည် သားရဲဘုရင်ဖြစ်ခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သောကြောင့် ကျိုးကျီ ထံ ချက်ချင်းလာကာ အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
"ငါ့သား က မင်းရဲ့ အစာကို စားချင်နေတာ။ ငါ့ကိုပေးစမ်း"
ဟိုင်ဖုန်း က ချက်ချင်း ရယ်မောလိုက်သည် ။
ကျိုးကျီ သည် အနည်းငယ် တောင် မဖက်မလုပ်ပဲ ပြန်ပြောခဲ့သည်။
"မင်းဟာ တိုက်ပွဲမှာ အရိုက်ခံခဲ့ရတယ်။ ထပ်ပြီး အရိုက်ခံချင်နေတာလား"
********-*********
YOU ARE READING
ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)
Adventureကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed) Genre _ Adventure , Comedy , Fantasy, Historical ,Romance ,Slice of Life ,Yaoi မေး- မင်း နှစ်သက် သဘောကျတဲ့သူက သစ္စာမရှိတော့တဲ့အခါ မင်း ဘာလုပ်သင့်လဲ။ ဖြေ - နောက်တစ်ယောက်ရှာပါ။ ဒီတစ်ခါတ...
