Chapter ( 124 ) _ ချောင်လူမျိုးစု

5.1K 980 18
                                    


Chapter ( 124 ) _ ချောင်လူမျိုးစု

(草 - ချောင် - မြက်)

ဟိုင်ဖုန်းက  အလွန်လျင်မြန်စွာ ရေကူးနိုင်ပေမယ့် သူ့နောက်ကလူတွေကို စိတ်ပူနေလို့  သူက ရှေ့ကို ဖြည်းညှင်းစွာ ကူးခတ်ရင်း အမြီးကို  အရှိန်လျှော့လိုက်တယ်။

အဲဒီလမ်းကိုဖြတ်ကူးဖို့ အချိန်တော်တော်ယူရတယ်။ မြစ်ကိုဖြတ်ပြီး ခရီးဆက်ကြရင်း ဟိုင်ဖုန်း က သူ့အတိတ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ အကြောင်းအရာတချို့ကို ပြောပြခဲ့တယ်။

 "ဒီမြစ်ထဲမှာ ငါ နေခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒီ့အချိန်တုန်းက လူတွေကို မြစ်ကိုဖြတ်ပြီး လိုက်ပို့ပေးခဲ့ပေမယ့် သူတို့ကို ကျွန်တော့်နောက်ကျောပေါ် တင်မခေါ်ခဲ့ဘူး။ ငါ့နောက်က လိုက်ခဲ့ခိုင်းတယ်"

ဟိုင်ဖုန်း ၏ အသံသည် သူပြောသောအခါတွင် ဂုဏ်ယူစရာ အရိပ်အယောင်များ ပါနေသော်လည်း ကျူးကျန်း သည် ဒီအရာကို ကြားလိုက်သောအခါ ထူးဆန်းသော အရာတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဒါဆို မင်းက လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်သုံးဆယ်က ဒီမြစ်ထဲမှာ နေထိုင်ပြီး အဝေးကို မောင်းထုတ်ခံရတဲ့ သူတွေကို မြစ်ကိုဖြတ်ဖို့ ကူညီခဲ့တဲ့ နတ်ဆိုးငါးပဲလား"

ဟိုင်ဖုန်း က စိတ်မချမ်းသာစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"မင်းတို့ ငါ့ကို နတ်ဆိုးလို့ခေါ်ဖို့ ဘယ်သူက ခွင့်ပြုလို့လဲ!"
 အဲဒီလူတွေက သူ့ကို ဟိုတုန်းက နတ်ဆိုးငါးလို့ ခေါ်ခဲ့ကြလို့ အထူးပဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရ သေး တယ်။  

"သားရဲနတ်ဘုရားကျောင်းတော်က လူတွေက နတ်ဆိုးငါးတွေကို ချေမှုန်းပြီးပြီလို့ ပြောတယ်။ မင်း အသက်ရှင်နေမယ်လို့ ငါ တကယ်ကို မမျှော်လင့်ထားဘူး။"
ကျူးကျန်း ၏အမူအရာမှာ ရှုပ်ထွေးနေသည်--ဒီလူ ဟိုင်ဖုန်း သည် နတ်ဆိုးငါးပုံစံ လုံးဝမပေါက်ပေ။

"ဟုတ်တယ်လေ။ ငါ အသက်ရှင်နေသေးတယ်! သူတို့က ငါ့ကို နာကျင်အောင် လုပ်ပြီးတော့ ပင်လယ်ထဲရောက်အောင် မြစ်တလျှောက်ကနေ ထွက်လာခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက်မှာ ပင်လယ်ထဲမှာနေတဲ့ ငါ့ ဘဝက ပိုကောင်းလာပြီး စားစရာတွေလည်း ပိုပေါလို့ ငါ ပြန်မလာဖြစ်တော့ဘူး "
ဟိုင်ဖုန်း က ပြောပြလိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူက ဆက်မေးလိုက်သည်။

 "ကဲ... သားရဲနတ်ဘုရား ကျောင်းတော်က လူတွေက ငါ့ကို  နတ်ဆိုးလို့ပြောကြတယ်။ ငါ့ကို ထပ်သတ်ဖို့ ကြိုးစားလာဦးမလားပဲ "

ကျူးကျန်းက  ကူကယ်ရာမဲ့ဖြစ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
 "မင်းက အခု သားရဲဘုရင်ဖြစ်နေပြီ။ ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲ"

"သားရဲဘုရင်ဖြစ်တာက ငါ့အတွက် ဘာအကျိုးရှိလို့လဲ။ ငါ အရိုက်မခံရလို့လား? သားရဲနတ်ဘုရား ကျောင်းတော်မှာ သားရဲဘုရင် တွေ အများကြီးရှိလောက်တယ် မဟုတ်လား"

 ဟိုင်ဖုန်း က ပြောလိုက်တယ်။ ကျိုးကျီက အရမ်း အစွမ်းထက်ပေမယ့် သားရဲနတ်ဘုရား ကျောင်းတော်က သားရဲဘုရင်တွေက လူပိုများပြီး ပိုအားကောင်းလိမ့်မယ်။ ဒီလိုတွေ ဖြစ်လာမယ်မှန်းသိရင်   သူနည်းနည်းသန်မာလာဖို့အတွက် သားရဲနတ်ဘုရားအသီးကို သူကိုယ်တိုင်စားတာပေါ့...အခုတော့...

ကျူးကျန်း -  "စိတ်မပူပါနဲ့။ ကျိုးကျီ ဒီမှာရှိနေတာပဲ မဟုတ်လား?"

"မှန်တယ်!" ဟိုင်ဖုန်း က ဒါကိုကြားတော့ ချက်ချင်း စိတ်သက်သာရာ ရသွားတယ်။

တစ်ဖက်ကမ်းသို့ရောက်သောအခါ လူတိုင်း စိတ်အေးကာ စကားစမြည်ပြောဆိုနေ ကြသည်။ အရာအားလုံးကို လွယ်ကူစွာ ရွှေ့ပြောင်းနိုင်စေရန်အတွက် ဟိုင်ဖုန်းက ကမ်းပေါ်တက်ရန် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားကာ ကမ်းခြေသို့ လှမ်းတက်ခဲ့သည်။  

ဒီလိုငါးကြီးတစ်ကောင် ကမ်းပေါ်တက်လာတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ဒီငါးက ဘယ်လို အရသာရှိလဲဆိုတာကို လူတွေ သိချင်လာမိတယ်။ ကျိုးကျီ သည် ဟိုင်ဖုန်း ၏ တိရိစ္ဆာန်ပုံစံကို သတိပြုကာ ဒီဝေလငါးကို စားလို့ရမယ်ဆိုရင် အရမ်း အလွန်အရသာရှိမှာပဲလို့ ခံစားမိသည်။ ငါးကိုယ်ထည်က ထူထဲတဲ့ အဆီတွေ ရှိနေပုံပဲ...

ဟိုင်ဖုန်း က ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိဘဲ ကျောထဲ စိမ့်ကာ တုန်လှုပ်သွားတယ်။

(ဟုတ်သားပဲ..ငါးကို အနိုင်ကျင့်နေကြတာ...သူ့ခမျာ သယ်လည်းသယ်ပေးရသေး..သူ့ကို စားချင်နေသေးတာ.... >.< )

အားကောင်းမောင်းသန် ထွားကျိုင်းသည့် ဒိုင်နိုဆောအချို့သည် မြစ်ကမ်းစပ်တွင် ရံဖန်ရံခါ ပေါ်လာပြီး ရေထဲတွင် မိကျောင်းများ သို့မဟုတ် အခြားအကောင်များလည်း ရှိနေလိမ့်မည်။ ဒီနေရာသည် ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသောနေရာဆိုတာကို ပြောနေသလိုပဲ။  ဒါကြောင့် မြစ်ကမ်းဘေးတွင် နေထိုင်သည့် သားရဲတိရစ္ဆာန်များ မရှိကြပေ။

သူတို့အဖွဲ့ဟာ ကုန်းတွင်းပိုင်းကို သယ်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေ ရွေ့လျားရင်းနဲ့ ဘာပြဿနာမှ မကြုံခဲ့ရပါဘူး...
အိုး၊ လုပ်ကိုင်နေတဲ့အချိန်တွင်းမှာ ဒိုင်နိုဆောကြီးတွေ ပေါ်လာပေမယ့် အဲဒီဒိုင်နိုဆောတွေက ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင်ကော့ပြီး ကမ်းစပ်မှာ လဲလျောင်းနေတဲ့ ဟိုင်ဖုန်း ကို တွေ့ပြီးနောက် သူတို့ လှည့်ထွက်သွားပါတယ်။ နောက်ကို လှည့်မကြည့်ဘဲ တချိုးတည်းကို လှည့်ပြီး ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။ ဟိုင်ဖုန်း က နည်းနည်းတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိနေပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ဒီဒိုင်နိုဆောတွေက တော်တော်အရသာရှိမယ့်ပုံပဲ"

"မင်း သူတို့ကို ဖမ်းပြီး နည်းနည်းစားလို့ရတယ်"

ကျိုးကျီက ရှုန်းယယ်ကိုယ်ပေါ်က ထူးခြားတဲ့ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ရင်း စပျစ်နွယ်တွေက အမျှင်ထုတ်ကာ အဝတ်ယက်လုပ်နေစဉ် ပြောလိုက်သည်။  သူက သူ့ရဲ့သားရဲပုံကို ရုတ်တရက်ပြောင်းလိုက်ချိန်တုန်းက သူ့အဝတ်တွေကို စုတ်ပြဲသွားစေခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ရှုန်းယယ်က သားရဲဘုရင်ဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ဒီထက်ပိုပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်သင့်တယ်လို့ ထင်တယ်။ ဒါကြောင့် သူက ပိုကောင်းတဲ့အဝတ်ကို ယက်လုပ်နေတာ ဖြစ်တယ်။

ဟိုင်ဖုန်း က ကျိုးကျီ ရဲ့စကားကိုကြားတော့ အနည်းငယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ငါ့တိရစ္ဆာန်ပုံစံကို ထိန်းပြီးရင် ကမ်းပေါ်မတက်နိုင်တော့ဘူး။ သားကောင်ကို ဖမ်းဖို့ ငါ့မှာ နည်းလမ်းမရှိဘူး"  

ကျိုးကျီ : "......"

သားရဲဘုရင် တစ်ကောင်က သူ့ရဲ့တိရစ္ဆာန်ပုံစံကို ယူပြီး သားကောင်မဖမ်းနိုင်ဘူးလို့ ပြောဖို့ လိုနေသေးလို့လား။ သူ့ခန္ဒာကိုယ်ထဲက စွမ်းအင်တွေကို ပြဖို့အတွက်ပဲ လိုအပ်တာ မဟုတ်လား။
 



ကျိုးကျီ - "အရင်က မင်းကို ရိုက်တုန်းက ငါ့ရဲ့ သားရဲပုံစံကို ငါ မပြောင်းခဲ့ဘူး"

ဟိုင်ဖုန်း -  "မင်း တကယ်ကို အံ့သြစရာပဲ!"  
ငါးငပေါလေးက တအံ့တသြလေးပြောနေသေးသည်။

ကျိုးကျီ : "......"

ကျိုးကျီ က ဟိုင်ဖုန်း ကို စွမ်းအင်အသုံးပြုပုံနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဗဟုသုတအချို့ကို သင်ပေးဖို့ လိုအပ်တယ်လို့ ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေါ့... သူက စာသင်ကြားရန် အလွန်ပျင်းနေလို့ သူက ရှုန်းယယ်ကိုပဲ သင်ခိုင်းလိုက်တယ်။
 

  သူက ရှုန်းယယ်ကို ညဘက်မှာ သိသင့်တာကို သင်ပေးနေတယ်။ ကျင့်ကြံနည်း  ကို သင်ပေးရုံသာမက စကားလုံးများကို မှတ်မိနိုင်စေရန်နှင့် သင်္ချာတွက်နည်းကိုလည်း သင်ပေးသေးသည်။  

ရှုန်းယယ်က သူ့ရဲ့ ဦးနှောက်ကို စာလေ့လာဖို့ တွန်းအားပေးတဲ့ ပုံစံက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာမို့ ရှုန်းယယ်က ခက်ခဲတဲ့ သင်္ချာ အီကွေးရှင်းတွေကို သိဖို့ မလိုအပ်ရင်တောင်မှ သူက သင်ပေးဦးမှာ ဖြစ်တယ်။ သင်ကြားနေစဉ်အတွင်း  သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားက ခံစားချက်တွေကိုလည်း ပိုတိုးပွားလာအောင် ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့သည်။

ဥပမာအားဖြင့်၊ ရှုန်းယယ်သည် မေးခွန်းတစ်ခုကို မဖြေနိုင်လျှင် အနမ်းခံရလိမ့်မည်။ ဒီမေးခွန်းကို ဖြေနိုင်ရင် နောက်ထပ် အနမ်းအနည်းငယ် ရလိမ့်မယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနည်းက သူတို့ကြားက စာသင်ကြားမှုကို ပိုပြီး တက်ကြွစေတယ် မဟုတ်လား။

(အကောင်းဆုံး စာသင်နည်းပဲ ဟဲဟဲ..ကျိုးကျိုး... နစ်နာနေဦးမယ် )

ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုမှလူများသည် အရာအားလုံးကို စုစည်းပြီးသွားသောအခါ ဟိုင်ဖုန်း က လူသားပုံစံသို့ ပြန်ပြောင်းသွားသည်။ တဖက်လပ် ဝံပုလွေ နဲ့ သူ့အဖွဲ့ဟာ နောက်ဆုံးတော့ တစ်ဖက်ကမ်းကနေ ကမ်းပေါ်ကို ရုန်းကန်ရင်းတက်လာခဲ့သည်။ သူတို့အားလုံး လုံးလုံးလျားလျား မောပန်းနေချိန်မှာ တဖွဲ့လုံးက မြစ်ကမ်းက ထွက်ခွာဖို့ ပြင်ဆင်နေကြပါပြီ။  

ကျိုးကျီ နဲ့ တခြားသူတွေက သူတို့နဲ့ စကားမပြောဘဲ တိုက်ရိုက်ထွက်သွားတယ်။ တဖက်လပ် ဝံပုလွေ နဲ့ သူ့အဖွဲ့ကတော့ သူတို့နောက်ကို လိုက်ဖို့ မကြိုးစားတော့ဘူး။ သူတို့တစ်သင်းတည်းမှာ တစ်ခါမှ မရှိခဲ့ဖူးဘူး။ မြစ်ကိုဖြတ်ကူးပြီးရင် ခွဲခွာသွားကြရုံပဲ။

"တကျူးမျိုးနွယ်စုက  ဘယ်မှာလဲ"
ကျိုးကျီ က ကျူးကျန်း ကို မေးလိုက်သည်။ သားရဲလူသား ကုန်းမြေ သို့ရောက်သော အခါတွင် သူတို့တွင် အရေးကြီးသောကိစ္စများမရှိသဖြင့် တကျူး လူမျိုးစု  ကို သွားကြည့်ရန် ရည်ရွယ်ထားသည်။

"အနောက်ဘက်မှာ။ ငါတို့အရင်အနောက်ကိုသွားပြီးတော့ နောက်ထပ် သွားရမယ့် နေရာကို ရှာမယ်။" ကျူးကျန်း က ပြောသည်။  

ကျူးကျန်း ပြောလိုက်ပြီးနောက် အားလုံးက အနောက်ဘက်သို့ ဦးတည်သွားကြသည်။

အခုပတ်ဝန်းကျင်က သစ်တောတွေဟာ သူတို့နေထိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ သစ်တောတွေနဲ့ မတူပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုက လူတွေက တစ်ခုခုတော့ မတူဘူးလို့ ခံစားနေကြတုန်းပါပဲ။

"ဒါဆို ဒါက သားရဲလူသား ကုန်းမြေ နဲ့တူတယ်!"

"ပြောရရင်... သားရဲနတ်ဘုရားကျောင်းတော်မှာ ရှိတဲ့ ဘုန်းတော်ကြီးတွေက  သားရဲနတ်ဘုရားနှင့် အမှန်တကယ် ဆက်သွယ်နိုင်တယ်လို့ မင်း ထင်လား"

"ဒီမှာ အစားအသောက်ကောင်းတွေ အများကြီးရှိနိုင်လား"

"မျိုးနွယ်စုကြီးတွေရဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုက ကျိုးကျီ ထက်တောင် ပိုကောင်းလို့လား"

......

ရှုန်းချီနဲ့ တခြားသူတွေက မရပ်မနား စကားပြောကြပြီး ရှုန်းယယ်က သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်က အရာအားလုံးကို အရမ်းသိချင်နေခဲ့တယ်။  ကံမကောင်းစွာပဲ၊ သူ ဘယ်ညာကို အချိန်အတော်ကြာအောင် ကြည့်နေခဲ့ပြီး ဒီသစ်တောဟာ သူငယ်စဉ်က နေထိုင်ခဲ့ရတဲ့ တောအုပ်နဲ့ မတူတာ ဘာကိုမှ ရှာမတွေ့သေးပါဘူး။

ကျိုးကျီ သည် ရပ်တန့်ရန် တောင်းဆိုသောအခါ သူတို့သည် ခရီးဝေးမသွားခဲ့ကြပေ။ စားသုံးနိုင်သော ဟင်းရွက်တစ်မျိုးကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ချက်ပြုတ်ရန် ပြင်ဆင်နေသူများကို ထိုနေရာတွင် တူးခိုင်းခဲ့သည်။ ဒီသားရဲတိုက်ကြီးတွင် အပင်အသစ်အချို့ပါရှိသော်လည်း သူတို့တွင် ဂျုံနှင့်ဆန်ရှိမရှိ သူ မသိသေးပေ။

ကျိုးကျီ သည် ထမင်းနှင့် မုန့်ပေါင်းကို တကယ့်ကို လွမ်းနေမသည် ။

အဖွဲ့သည် သားရဲလူသားများ၏ လှုပ်ရှားမှု ခြေရာများကို မရှာဖွေမီ နှစ်ရက်ကြာ လမ်းလျှောက်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင်၊ သူတို့သည် သားရဲလူသား ကုန်းမြေ ကို စူးစမ်းလိုစိတ်များစွာ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပြီး သားရဲလူသား ကုန်းမြေ ရှိ မျိုးနွယ်စုများ မည်သို့မည်ပုံ ဖြစ်သည်ကို သိချင်နေခဲ့ကြသည်။

ရှုန်းယယ်သည် လေထဲတွင်ရှိသော ရနံ့များကို ရှူရှိုက်လိုက်ပြီး လူတိုင်းကိုထိုနေရာကို ဦးဆောင်ခေါ်လာသည်။ ချောင်မျိုးနွယ်စုသည် သေးငယ်သောမျိုးနွယ်ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ကြံ့ကြီး လူမျိုးစု  နှင့် တွဲကာ   ကြံ့ကြီးလူမျိုးစု  ၏ နယ်မြေတွင် နေထိုင်ခဲ့ ကြသည်။ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း သူတို့သည် ရိက္ခာများ ပေးအပ်ကာ ကြံ့ကြီးမျိုးနွယ်စု၏ အကာအကွယ်ကို ရယူကြသည်။  

ထိုနေ့၌ အမျိုးသားတွေက စားသုံးနိုင်သော အသီးအရွက်များကို ကောက်ယူ၍ ထွက်လာကြပြီး ရုတ်တရတ် နှောင့်ယှက်သံကြားသဖြင့် ချက်ခြင်းသတိ ပေးလိုက် ကြသည်။

"သူစိမ်း သားရဲလူသား အနံ့ကို ငါရခဲ့တယ်။ အရမ်းကြီးတဲ့အဖွဲ့ဖြစ်လောက်တယ်။"
ချောင်မျိုးနွယ်မှ အမျိုးသားတစ်ဦးက ပြောသည်။

ချောင်မျိုးနွယ်မှ လူများသည် သားရဲလူသားများဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသောအခါ စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည်။

ကြံ့ကြီးမျိုးနွယ်စုတွင် သားရဲဘုရင်ရှိသည်။ ဒါကြောင့် ကြံ့ကြီးများကို မှီခိုအားထားရသည့် မျိုးနွယ်စုငယ်များသည် အနိုင်ကျင့်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်စရာမလိုဘဲ ကောင်းမွန်စွာ နေထိုင်နိုင်ခဲ့သည်။   သို့သော်လည်း အခြားမျိုးနွယ်စုများ လာပါက သူတို့ကို တွေ့ဖို့ လိုအပ်သည်။ သူတို့ အင်အားနဲ့ ဆင်တူတဲ့ မျိုးနွယ်စု သေးသေးလေး ဆိုရင်တော့ အဆင်ပြေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် မျိုးနွယ်စုကြီး တစ်ခုက လူတွေ ဆိုရင်တော့ သူတို့ကို တွေ့ဆုံညှိနိုင်းဖို့က အတော်ကြာလိမ့်မည်။
 
ချောင်မျိုးနွယ် တွေက အသစ်ရောက်လာတဲ့သူတွေကို သတိမပြုမိသလို မပြုဝံ့ဘဲ သူတို့နယ်မြေထဲကို ဝင်လာတဲ့ အုပ်စုဆီ ချက်ချင်း လျှောက်သွားကြတယ်။ မကြာမီ သူတို့သည် ခရီးသွားအုပ်စုကို တွေ့လိုက်ကြပြီး မျိုးနွယ်စုကြီးတစ်ခုမှ လာကြကြောင်း ချက်ချင်းသိလိုက်ကြသည်။

ကြည့်စမ်း၊ အဲဒီလူတွေက အရမ်းသန်မာတယ်။
ကြည့်စမ်း၊ သူတို့မှာ ပစ္စည်းတွေ အများကြီးရှိတယ်။
 ကြည့်စမ်း၊ အဲဒီခေါင်းဆောင်က အရမ်းကြည့်ကောင်းတဲ့ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ထားတယ်။  

ဒီလူတွေဟာ ဝေါယာဉ်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ကို တင်ခေါ်လာတဲ့အထိ သူတို့ရဲ့ အထက်တန်းကျတဲ့ အဆင့်ကိုဖော်ပြနေတယ်။ ယေဘူယျအားဖြင့်တော့ လူမျိုးစုကြီးတွေကသာ ဒီလိုမျိုး လုပ်တတ်ကြတယ်။

ဝေါယာဉ်ပေါ်ရှိလူသည် မျိုးနွယ်စုကြီးများ၏ ငယ်ရွယ်သော အကြီးကဲဖြစ်နိုင်လောက်တယ်။
 
ချောင်မျိုးနွယ်၏လူများသည်လျှို့ဝှက်စွာ စိတ်သောကရောက်နေကြပြီးလူများစွာက သူတို့၏ နေထိုင်ရာကို ဦးတည် လာနေကြပြီး သူတို့ကိုဖျော်ဖြေရန်အစားအစာများစွာ လိုအပ်လိမ့်မည်။ မဟုတ်ရင် ထိုသခင်ကြီးသည် သူ့ဒေါသကို ဘယ်လိုဖောက်ခွဲမလဲ မသိဘူး။
သူတို့က  ဆက်ဆံရခက်မှာလား။

ချောင်မျိုးနွယ်က လူတွေက ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ကို သတိပြုမိတဲ့အခါ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်တွေကလည်း ချောင်မျိုးနွယ်ကလူတွေကို သတိထားမိခဲ့တယ်။ YcUxGN

သူတို့ရှေ့က သားရဲလူသားတွေက ခပ်သေးသေး ပိန်ပိန်လေးတွေဖြစ်ပြီး သူတို့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကြွက်သားတွေသိပ်မများပါဘူး... ဒါပေမယ့် သူတို့ဟာ ခြင်းတောင်းတွေ ထမ်းထားလို့ စုဆောင်းရေးအဖွဲ့ထဲက လူတွေဖြစ်နိုင်လောက်လို့ နည်းနည်းအားနည်း နေတယ်ဆိုရင်တောင် ဒါက ပုံမှန်ပါပဲ။

"မင်္ဂလာပါ၊ ငါတို့က ဝက်ဝံကြီး လူမျိုးစု  ကပါ။ မင်းတို့က ဘယ်မျိုးနွယ်ကလဲ?" ရှုန်းချီက နူတ်ဆက်ပြီး မေးလိုက်သည်။

"ငါတို့က ချောင်မျိုးနွယ်ကပါ..."
ချောင်မျိုးနွယ်မှ လူတွေ  အမြန်ပြန်ဖြေလိုက်ပေမယ့် သူတို့စိတ်ထဲ သံသယစိတ်အနည်းငယ် ခံစားလိုက်ရသည်--ဝက်ဝံကြီး လူမျိုးစု  က ဘယ်မျိုးနွယ်လဲ။ သူတို့ အရင်က မကြားဖူးဘူး!

"ငါတို့ တော်တော်ဝေးဝေးက လာခဲ့ရလို့ မင်းတို့ဆီမှာ တညလောက် အနားယူလို့ရမလား" ရှုန်းချီက ဆက်ပြောသည် ။  

"ရတာပေါ့..ရတာပေါ့..."
ချောင်မျိုးနွယ် တွေက မြန်မြန်ပြန်ဖြေတယ်။ ဒီလူတွေကို လက်ခံလိုက်တာက စားစရာတွေ အများကြီး ကုန်ကျနိုင်ပေမယ့် ငြင်းဖို့ မဝံ့ရဲကြဘူး...

ဒါပေမယ့် ဝက်ဝံကြီး လူမျိုးစု  ဆိုတဲ့ နာမည်ကို သူတို့ မကြားဖူးပါဘူး။ အဲဒါက သူတို့အတွက် အကောင်းဆုံးအစားအစာတွေကို ထုတ်မပေးဘူးလို့ မဆိုလိုပါဘူး။

ဥပမာ ဒီလူတွေဆန်ကြမ်းအစား အရသာရှိတဲ့ ပြောင်းဖူးကို ကျွေးနိုင်သည်။

***-***

ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)Where stories live. Discover now