Chapter ( 169) _ Extra 8: နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးနောက်
ကျိုးကျီ သည် ဒီကမ္ဘာသို့ ရောက်ရှိလာပြီးနောက် ဆယ်စုနှစ်တွေ ကြာပြီးနောက် သူတို့ နှစ်ဦးခရီးထွက်ပြီးအပြင် သူတို့ရဲ့ မျိုးနွယ်စုသို့ ပြန်ရောက်သောအခါ သားရဲလူသား ကုန်းမြေသည် ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်ရှိရာသို့ ပြောင်းရွှေ့လာသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။
ဒါတင်မကဘူး တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ကို နတ်ရေစင်ဆိုပြီး လာပေးခဲ့သေးတယ်... ပြီးတော့ နတ်ရေစင်ဆိုတာကလည်း စပျစ်ဝိုင်နံ့လည်း ထွက်နေသေးတယ်။
ကျိုးကျီ သည် ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိစဉ်က အရက်သောက်တာကို မနှစ်သက်ခဲ့ပေ။ ဒီလောကကို ရောက်လာပြီးနောက် ဟင်းချက်ဖို့အတွက် ဟင်းချက်ဝိုင်ကို လိုချင်ပေမယ့် စားဖို့တောင် လုံလောက်မှု မရှိတာကြောင့် သူလည်း ဟင်းချက်ဝိုင်လုပ်မယ့် အကြံအစည်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်က ဟိုးရှေးခေတ်အခါက နိုင်ငံအများအပြားက ဝိုင်ချက်လုပ်ခြင်းကို ကန့်သတ်ထားသည်။ အဲ့လိုသာ မကန့်သတ်ထားရင် လူတွေက ဝိုင်ချည်း သောက်ပြီး ဘာမှ မလုပ်မကိုင်တာကြောင့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံက အစားအစာ လွယ်လွယ်ကူကူ ပြတ်တောက်သွားစေနိုင်သည်။
သို့သော် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ မပြောပြခဲ့ပေမယ့် ဝိုင်ကို လာပေးခဲ့လို့ ကျိုးကျီလည်း အတော့်ကို အံ့သြသွားမိသည်။
ဒါပေမယ်... ဒါက သစ်သီးဝိုင်လို့ ထင်ရတာပဲ...
ကမ္ဘာပေါ်တွင် ပထမဆုံးပြုလုပ်ဖူးသောဝိုင်ကလည်း သစ်သီးဝိုင် ဖြစ်ပုံရသည်... ပြီးတော့ အသီးအနှံအများကြီးကို တနေရာထဲ သိုလှောင်ထားပြီး အကြာကြီးထားခဲ့ပါက အချဉ်ပေါက်ပြီး ဝိုင်ဖြစ်လာလိမ့်မည်ပင်။
"ဒီနတ်ဘုရားရေစင်က ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ" ကျိုးကျီ က ထိုလူကို မေးလိုက်သည်။
သူ့ရှေ့က ဘုန်းတော်ကြီးက ဘယ်လိုဖြစ်လာရတယ်ဆိုတာ လေးလေးစားစား ရှင်းပြခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဒီသစ်သီးဝိုင်က သူနဲ့ တိုက်ရိုက်သက်ဆိုင်နေတယ်ဆိုတာ ကျိုးကျီ နောက်ဆုံးတော့ နားလည်သွားသည်။
နောက်ဆုံးအကြိမ် သူ ဝက်ဝံကြီးမျိုးနွယ်ဆီကို ပြန်လာတဲ့အချိန်တုန်းက ခြံအတွင်းရှိ အသီးအနှံများကို မှည့်နေလိူှု အားလုံးကို ခူးဆွတ်ပြီး အိုးကြီးတစ်အိုးထဲတွင် သိမ်းဆည်း ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် သူစားဖို့ မေ့သွားသော အိုးနှစ်အိုး ရှိနေသည်။
အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ သူနှင့် ရှုန်းယယ် ၏အိမ်ထဲကို မည်သူ့ကိုမှ ဝင်ခွင့် မပြုသော်လည်း သူတို့ထွက်သွားသောအခါ အိမ်ဝင်းနှင့် အိမ်အား စောင့် ရှောက်ရန် တစ်ယောက်ယောက်ကို ဝင်လာခွင့် ပေးခဲ့သည်။ မဟုတ်ရင် လူမနေလို့ပစ်ထားသည့် ခြံနဲ့အိမ်က အချိန်အကြာကြီးဆိုလျှင် အိမ်က ပျက်စီးနိုင်သည်။
အိမ်စောင့်က ခြံကို စနစ်တကျ သန့်ရှင်းအောင် လုပ်ကိုင်ပေးပြီး အိမ်သန့်ရှင်းရေးကို ကူညီပေးပေမယ့် သူ့ပစ္စည်းတွေကို ပေါ့ပေါ့ဆဆ မကိုင်ဝံ့တဲ့အတွက် အသီးအိုးနှစ်လုံးကို ဒီအတိုင်းပဲ ထားခဲ့လိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ အလုံဖုံးထားသော အသီးအိုးနှစ်လုံးသည် အချဉ်ပေါက်ကာ ဝိုင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး ဝိုင်၏ရနံ့က အပြင်ကို သင်းပျံ့လာတော့သည်။
ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုမှလူများက သူတို့ဘဝမှာ ဒီလောက် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော ရနံ့တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရပြီး သူတို့က ထိုနည်းအတိုင်း သစ်သီးဝိုင်ကို ထပ်မံပြုလုပ်ပြီး နတ်ရေစင်ဟုခေါ်ဆို ခဲ့ကြသည်။
လူတော်တော်များများက အရက်ရဲ့အရသာကို သဘောကျပြီး ဒီအရည်လေး ဝင်သွားတာနဲ့ အရမ်းမူးယစ်ကုန်ကြသည်။ ကျိုးကျီ ဟာ သူကိုယ်တိုင် ဝိုင်၊ အရက်သောက်ရတာ မကြိုက်ပေမယ့် တခြားသူတွေ ဘာကြောင့် သောက်ရတာလဲဆိုတာ နားလည်ပေးနိုင်ပါသည်။
ဒါပေမယ့် ဝိုင်ကို နတ်ဘုရားရေစင်တော်အဖြစ် မမှတ်ယူသင့်ပေ။
ကျိုးကျီ - "ဒါက နတ်ရေစင် မဟုတ်ဘူး။ ဝိုင်လို့ခေါ်တယ်။ စိတ်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်သူ တွေက ဒီဝိုင်ကို စွဲလမ်းသွားပြီး နေ့တိုင်း ဒါချည်းပဲ သောက်ချင်သွားလိမ့်မယ်။ လူတွေက ဒါကို စွဲစွဲလမ်းလမ်းသောက်နေတာကို ကျွန်တော် သဘောမကျဘူး "
'နတ်ရေစင်' ဟု အမည်ပေးခဲ့သော ဘုန်းတော်ကြီးသည် ချက်ချင်းပင် ဝမ်းနည်းမှုအပြည့်နှင့် ဖြစ်သွားသည်။ ဒါကိုမြင်တော့ ကျိုးကျီ က ဆက်ပြောလိုက်တယ် ။
"ပွဲတော်တွေ မှာ ဆိုရင် ဝိုင်ကို နည်းနည်းသောက်သုံးနိုင်သလို အစားအသောက် ချက်ပြုတ်တဲ့နေရာမှာ သုံးနိုင်ပေမယ့် စွဲလန်းမှု မရှိစေနဲ့။ ဒါကို စွဲလမ်းသွားရင် ပြည်သူတွေကို ဘေးဥပဒ်ဖြစ်စေလိမ့်မယ်။"
ရံဖန်ရံခါ အရက်သောက်ခြင်းကို လျစ်လျူရှုထားနိုင်သော်လည်း အဆက်မပြတ် သောက်နေသော အရက်သမားတွေကို ကျိုးကျီက ရွံရှာ စက်ဆုပ်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အရှင် ။" အဲဒီလူက ရိုသေစွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
ကျိုးကျီက မေးခွန်းတချို့မေးပြီးတဲ့နောက် အဲ့ဒါက သစ်သီးဝိုင်တွေဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ သစ်သီးဝိုင်ကို အကန့်သတ်နဲ့ပဲ လုပ်နိုင်တဲ့အတွက် သူတို့က သားရဲနတ်ဘုရား ပူဇော်ပွဲကျမှ တစ်ယောက်ကို နည်းနည်းစီပဲ တိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ဝိုင်ကို အများကြီးသောက်ပြီး ပြသနာရှာတာ လုံးဝ မရှိနိုင်တော့ဘူး။
ဒီလိုဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့....
အဲ့ဒီလူ ထွက်သွားတော့ ဝိုင်တစ်အိုးကို ချန်ထားခဲ့တယ်။ ကျိုးကျီက နမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဝိုင်က နည်းနည်း ချဉ်နေသေးပြီး ထူးခြားတဲ့ ဝိုင်ရယ်လို့ မဟုတ်လို့ သူ စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး။
သို့သော် ရှုန်းယယ် ပြန်လာသောအခါ ထိုအကြောင်းကို မေးခဲ့တော့သည်။
"ဒီအနံ့က ဘာလဲ။ အရမ်းမွှေးတယ်။"
ကျိုးကျီ : "......" သူ့ ဝက်ဝံညိုလေး ရှုန်းယယ် မှာ အရက်သမားဖြစ်ဖို့ အလားအလာရှိနေပြီ...
ကျိုးကျီ သည် ယခင်က အရက်မူးနေသူများကို မုန်းတီးခဲ့ဖူးသော်လည်း ရှုန်းယယ်က ဝိုင်အိုးကို လက်ထဲမှာ ပွေ့ဖက်ပြီး သောက်နေမယ့် မြင်ကွင်းက စိတ်ဝင်စားစရာပဲလို့ သူခံစားခဲ့ရသည်။
ကျိုးကျီ - "ဒါက ဝိုင်လို့ခေါ်တယ်။ မင်း သောက်ချင်လား"
ရှုန်းယယ် - "မင်းလုပ်ထားတာလား။ ငါ သောက်ကြည့်မယ်။"
ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးက စပျစ်ဝိုင်အိုကြီးတလုံးကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ရှုန်းယယ် က တစ်ကျိုက်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဒါက တကယ်ကို ထူးဆန်းတဲ့ အရသာရှိတာပဲ..."
"မင်း မကြိုက်ဘူးလား?" ကျိုးကျီ က မေးသည်။
"အဲ့လိုလည်း မဟုတ်ဘူး။" ရှုန်းယယ် က ပြန်ဖြေတယ်။ သူ နောက်ထပ် နှစ်ကျိုက်လောက် သောက်လိုက်ပြန်သည်။
ရှုန်းယယ် ရဲ့ အစာစားချင်စိတ်က အရမ်းကြီးနေပြီး ဝိုင်တစ်အိုးလုံးကို ပြီးအောင်သောက်ဖို့ အချိန်သိပ်မကြာလိုက်ဘူး။
ထို့နောက်တွင် သူ၏မျက်နှာသည် သာမန်မျက်စိဖြင့် မြင်နိုင်သည့်နှုန်းဖြင့် နီရဲလာသည်။
ကျိုးကျီ ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို တွေးလိုက်မိသည်--ရှုန်းယယ် ... သူ ဝိုင်မူးသွားပြီလား?
သစ်သီးဝိုင်များတွင် အရက်ပါဝင်မှု အလွန်နည်းလို့ ဒီဝိုင်တစ်အိုးလောက်နဲ့ ရှုန်းယယ် မမူးသလောက်ဘူးလား မဟုတ်လား ?
ကျိုးကျီ သည် ရှုန်းယယ် ၏အကြည့်များ ပိုမိုရှုပ်ထွေးလာသည်ကို တွေ့ရှိသောအခါ ဒီကိစ္စကို တွေးနေမိသည်။ ဒါတင်မကသေးဘဲ ရှုန်းယယ် က စိတ်အာထက်သန်စွာနဲ့ သူ့ကို ဖက်လိုက်သည်...
"ကျိုးကျီ မင်းက အရမ်းလှတာပဲ..."
"ကျိုးကျီ ၊ မင်း ငါ့ကိုနမ်းတဲ့အချိန်ကို ငါ ကြိုက်တယ်"
"ကျိုးကျီ ၊ ငါ မင်းအတွက် ကပြမယ်"
......
အမူးသမား ရှုန်းယယ် သည် အထူးသဖြင့် စိတ်အားထက်သန်နေပြီး တက်ကြွစွာ စကားပြောတတ်သူဖြစ်သည်။ သူက မူးမူးနဲ့ ကခုန်နေတော့ သူ့ခါးလေးက တွန့်လိမ် ခါယမ်းနေပြီး ဒါကိုမြင်တော့ ကျိုးကျီ က သူ့ကို တစ်ခုခုလုပ်ချင်လာသည်။
သို့သော်လည်း ကျိုးကျီရဲ့အကြံ မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။
ရှုန်းယယ် တွန့်လိမ်ကာ ကိုယ့်ကို လှည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ ပြောင်းသွားတော့သည်။
သူသည် ရုတ်တရက် တိရစ္ဆာန်ပုံစံအသွင်ပြောင်းသွားကာ ပျော်ရွှင်စွာ မူးမူးနဲ့ တင်ပါးလေးကို တွန့်လိုက်၊ ခါယမ်းလိုက်နှင့် ကခုန်တော့ အိမ်က ပြိုကျသွားရုံသာမက၊ ကျိုးကျီ သည်လည်း ပြိုကျနေသော အပျက်အစီးများအောက် နစ်မြှုပ်သွားတော့သည်။
ဒါပေမယ့် ဒီအရာတွေဖြစ်နေချိန်မှာ ရှုန်းယယ် က ဘာမှ မသိပဲ သူ့ဖင်ကို လှုပ်ခါပြီး ကခုန်နေတုန်းပဲ။
အညိုရောင်ဝက်ဝံကြီးသည် အလွန်စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ကခုန်နေသည်... ကျိုးကျီ သည် သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး ဝက်ဝံကို ဆွဲဖက်ရန် သူ၏နှာမောင်းကို အသုံးပြုခဲ့သည်။
"မင်း ဘာလုပ်နေပါလဲ?"
ရှုန်းယယ် က ကချင်တာကို မကရသဖြင့် စိတ်မချမ်းသာဘူး။
"မင်း ငါ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလို့ ငါ ကလို့ မရတော့ဘူး!"
"မင်းရဲ့လူ့ပုံစံဖြစ်လာရင် ငါ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။" ကျိုးကျီ က ပြောလိုက်သည်။
ရှုန်းယယ် သည် အမှန်တကယ်ပင် လူသားအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီးနောက် ကျိုးကျီ ၏ ဖိချကာ မွတ်သိပ်စွာ နမ်းခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။
ကျိုးကျီ သည် ထိုနေ့ညက အလွန်ကျေနပ်သွားသည်။ တညလုံး မူးနေသည့် ရှုန်းယယ်ကို အိပ်ယာထဲ ပြင်းပြသည့် အချစ်ခရီးကို ဆက်လှမ်းနေခဲ့ပြီး မူးမူးနှင့် ရှုန်းယယ် အကျယ်ကြီး မအော်မိစေဖို့ သူက ရှုန်းယယ် ကို ထိန်းထားရတာတစ်ခုတည်း အနည်းငယ်တော့ ဒုက္ခရောက်ခဲ့သည်။
တစ်ဖက်တွင်၊ ရှုန်းယယ်က မနေ့က အမူးလွန်ပြီး လုပ်ခဲ့မိသမျှတွေကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ အရှက်ရသွားသည်ဟု ခံစားမိသည်။
အဲ့ဒီညက သူက မိုက်မဲသော အရာများစွာကို လုပ်ခဲ့ရုံသာမက၊ ကျိုးကျီ နှင့် ချစ်တင်းနှောသည့်အချိန် ကျယ်လောင်စွာ ညည်းညူအော်ဟစ်နေမိသည်။ ကံကောင်းလို့ ကျိုးကျီ သည် သူ့ပါးစပ်ကို အဆက်မပြတ် ပိတ်ဆို့ကာ အနမ်းပေးခဲ့လို့သာပေါ့...
ကျိုးကျီ က သူ့ပါးစပ်ကို အရမ်းကိုက်ခဲ့လို့ .. ဒီနေ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ရောင်ရမ်းသွားသည် ။ ကျိုးကျီ ၏ နှုတ်ခမ်းများ လည်း ရောင်ရမ်းလာခဲ့သည်...
ဒီတစ်ကြိမ်တွင် သူတို့သည် ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ် တွင် အချိန်အကြာကြီးနေခဲ့သည်။ ကျိုးကျီ က သူတို့ က ဝိုင်ကို လုပ်နိုင်မှတော့မှ ပဲငံပြာရည်လည်း လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ ခံစားရပြီး ပဲငံပြာရည်ကို လုပ်ဆောင်ဖို့ စတင်ခဲ့ပါတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ ပဲငံပြာရည် ချက်ဖို့ စီမံနိုင်ခဲ့ကြတယ်။
ကံမကောင်းစွာပဲ၊ ကျိုးကျီ ရော ရှုန်းယယ် ရော ဒီအတွက် မပျော်ခဲ့ကြပါဘူး။
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဝက်ဝံကြီး၏ အဘဘုန်းတော်ကြီးက အသက်ကြီးလို့ ကွယ်လွန်သွား တာကြောင့် ဖြစ်သည်။ အဘဘုန်းတော်ကြီးက အသက်ကြီးရင့် နေသည့်အပြင် သူက ငယ်စဉ်ကတည်းက သူ့ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဒဏ်ရာများစွာ ရခဲ့သည်။ သူ့အသက် ဒီလောက်ရှည်နေတာက ကျိုးကျီက သူ့စွမ်းအားနဲ့ အဘဘုန်းတော်ကြီး ရဲ့ကိုယ်ထဲက အမြူတေကို ထိန်းညှိပေးထားတဲ့အတွက် ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် ဒီလောက် အသက်ရှည်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ပေ။
သို့သော်လည်း ဘုန်းတော်ကြီးအိုရဲ့ သက်တမ်းက နောက်ဆုံးကို ရောက်ခဲ့လေပြီ။ ထိုအဘဘုန်းတော်ကြီးက တိရစ္ဆာန်ပုံစံမှာ ဟမ်စတာတစ်ကောင်ဖြစ်ပြီး သူ၏အမည်မှာ ရှုရှီဖြစ်ကြောင်း ယခုအချိန်မှ ကျိုးကျီ သိလာခဲ့သည်။
အဘဘုန်းတော်ကြီးက သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံကို မျိုးနွယ်စုမှလူများက မသိအောင် သိုဝှက်ထားခဲ့တာ အံ့ဩစရာမဟုတ်ပေ...၊ သူ၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသည် အလွန်သေးငယ်ပြီး ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။
ဘုန်းကြီးကွယ်လွန်သွားသောအခါ ရှုန်းယယ်လည်း အူလှုက်သည်းလှိုက် ဝမ်းနည်းကာ ငိုကြွေးခဲ့သည်။ ကျိုးကျီ လည်း အနည်းငယ် ဝမ်းနည်းသွားသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ဝမ်းနည်းမှုကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ကောင်းလာခဲ့သည်။ ဘာဖြစ်ဖြစ် သူတို့ နှစ်ယောက် အချင်းချင်း အဖော်ရှိသေးတာပဲလေ....
သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေက တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထားခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်က ထာဝရ အတူရှိနေမှာပါ။
ကျိုးကျီ သည် ဒီကမ္ဘာသို့ရောက်ရှိလာပြီး အနှစ် နှစ်ဆယ်အကြာတွင် ရှုန်းယယ် ၏ ခွန်အားသည် နောက်ဆုံးတွင် သားရဲဘုရင်အဆင့် အထက်ကို ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ သူသည် ကျိုးကျီ ၏ အကူအညီဖြင့် အဆင့်မြှင့်တင်ပြီးနောက် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ရှိ အမြူတေသည် ကျိုးကျီ ၏အမြူတေကဲ့သို့ အနက်ရောင်ဖြစ်လာသည်။
ကျိုးကျီ တွေးထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ ရှုန်းယယ် ၏ အမြူတေက မည်းသွားသောအခါတွင် သူလည်း ကျုံ့နိုင် ဆန့်နိုင် လုပ်လာနိုင်သည်။
မထင်မှတ်တာ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် သူတို့ဟာ အချိန်အတော်ကြာအောင် အသက်ရှင်နေနိုင်ပါလိမ့်မယ်။
ဒါပေမယ့ အကြာကြီးနေနိုင်မယ်လို့ ခံစားမိရင်တောင် အတူတူရှိတဲ့အချိန်က တိုတောင်းလွန်းတယ်လို့ပဲ သူတို့ ခံစားမိမှာပါ...
သူတို့နှစ်ယောက်က သားရဲလူသားကုန်းမြေအားလုံးနီးပါးကို ဖြတ်သန်းသွားလာ ခရီးဆက်ခဲ့ကြသော်လည်း ပင်လယ်ပြင်ကိုဖြတ်၍ အခြားတိုက်ကြီးများသို့လည်း သွားကြည့်ချင်ကြသည်။
တောင်တွေ မြစ်တွေကို အတူတူ ဖြတ်သန်းခရီးဆက်လာပြီး စာအုပ်တွေရေးပြီး အသက်ကြီးမှ ပျော်ပျော်ပါးပါး ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။
*****-*****
နောက်နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးနောက်.....
ရှေးဦးဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်၏ မူလ နေထိုင်ရာ အပျက်အစီးများရှိနေသော ရှေးဟောင်း ယဉ်ကျေးမှု နယ်မြေတွင် ခရီးသွားလမ်းညွှန်တစ်ဦးက လူတစ်စုကို ထိုနေရာ အနီးတစ်ဝိုက်သို့ ခေါ်ဆောင်လာသည်။
လမ်းပြသည် သူမ၏လက်ထဲတွင် အနီရောင်အလံငယ်တစ်ခုကို ကိုင်ဆောင်ကာ ကျယ်လောင်သောအသံဖြင့် သမိုင်းကြောင်းကို ပြောပြခဲ့သည်။
"အားလုံး......အခု ကျွန်မတို့ ရောက်နေတဲ့နေရာက ရှေးဦးဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုက အခြေချနေထိုင်ခဲ့တဲ့ နေရာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေရာက ကျွန်မတို့ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှု ဌာနက တူးဖော်ရသမျှထဲမှာ အကြီးမားဆုံးသော သမိုင်းမတင်မှီခေတ်က လူအဖွဲ့စည်းရဲ့ နေထိုင်ရာ နေရာဖြစ်ပါတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသန ပညာရှင်တွေက ဒီနေရာကနေ မရေတွက်နိုင်တဲ့ ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှု အမွေအနှစ်တွေ၊ အဖိုးတန်ပစ္စည်းတွေကို တွေ့ရှိခဲ့တယ်။ ကျွန်မတို့ရဲ့ သုတေသနပြုချက်အရ ကျွန်မတို့ သားရဲလူသားတွေရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုအစက ဒီနေရာကနေ စတင်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်!"
သူမသည် အဖွဲ့ကို ရှေ့သို့ ဦးဆောင်ပြီး စိတ်ဝင်စားဖွယ် အကြောင်းရာတွေကို ဆက်လက်ရှင်းပြခဲ့သည်။
"ဒီမှာ ကျွန်မတို့ သားရဲလူသားတွေရဲ့ သမိုင်းမှာ ပထမဆုံး စာပေထက်ရေးသားပြုစုတဲ့ လက်ရေးမူ ကို ပြသထားပါတယ်။ ဒါကို သားရဲနတ်ဘုရားရဲ့ လက်ရေးမူလို့လည်း ခေါ်တယ်။ ဒီလက်ရေးမူ ရဲ့ အစောဆုံး ဗားရှင်းကို သားရဲလူသား ကုန်းမြေရဲ့ ဘုန်းတော်ကြီး တစ်ယောက်က ရေးသားထားတာဖြစ်တယ်။ သူတို့ ရေးထားတဲ့ သားရဲနတ်ဘုရား အကြောင်းကို မြေကြီးအောက်မှာ နစ်မြုပ်နေတဲ့ ကျောက်ပြား တချို့ပေါ်မှာ ရေးထွင်းထားတယ်"
"မင်းတို့အားလုံး နောက်ဆုံးဖော်ပြထားတဲ့ သတင်းတွေမှာ ဒါကိုကြားဖူးကြမှာပါ။ ကျောက်ပြားတွေကို ပြုပြင်ပြီးနောက်၊ သားရဲနတ်ဘုရားက ကျွန်မတို့ရဲ့ သမိုင်းမှာ အမှန်တကယ်ရှိခဲ့တယ်လို့ ကျွမ်းကျင်သူတွေက ကောက်ချက်ချခဲ့တယ်"
"အဲ့ဒီခေတ်ရဲ့ ရေးသားဖော်ပြထားတဲ့ အခြားမှတ်တမ်းတွေအရတော့ သားရဲနတ်ဘုရား သာမက တခြားစွမ်းအားရှင်တွေ အများကြီးရှိသေးတယ်လို့ ဖော်ပြထားတယ်။ ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ၊ ခေတ်သစ်မှာ ကိုယ့်ရဲ့ တိရစ္ဆာန်အသွင်ဆောင်နိုင်တဲ့ လူအများကြီး မရှိတော့ဘူး..."
......
ဧည့်လမ်းညွှန်အမျိုးသမီး စကားအများကြီးပြောပြီး ခရီးသွားတွေလည်း စိတ်အား ထက်သန်စွာ နားဆင်နေကြသည်။ ဒါကိုနားထောင်ပြီးနောက် သူတို့၏ဘိုးဘေးတွေက အရမ်း တန်ခိုးကြီးသည်။ သမိုင်းမတင်မီခေတ် လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင်ကျော် ကတည်းက တိုင်းပြည်ကို ပေါင်းစည်းထူထောင် ခဲ့တဲ့ ဧကရာဇ်မင်းက အရမ်း တန်ခိုး ကြီးသော သားရဲလူသားတစ်ယောက်ဟု ဆိုထားပြီး ထိုလူကို သားရဲဘုရင်လို့ လူသိများသည်။
ကံမကောင်းစွာပဲ၊ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်ကျော်အတွင်း သားရဲလူသားတွေက နည်းလာပြီး နောက်ဆုံး မတွေ့ရသလောက်ဖြစ်လာသည်။
သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာများ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ သားရဲလူသားတွေက သူတို့၏တိရစ္ဆာန်ပုံစံသို့ပင် မပြောင်းလဲနိုင်တော့ပေ။ လူအနည်းငယ်သာ ပြောင်းနိုင်ခဲ့သည်။
"မကြာသေးမီက အင်တာနက်မှာ ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်ရ့ အပျက်အစီးတွေအကြောင်း သတင်းတွေ အများကြီး ထွက်နေပါတယ်။ သားရဲနတ်ဘုရားနဲ့ သူ့ရဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်ကြားက ဆက်ဆံရေးကို မှတ်တမ်းတင်ထားတဲ့ ကျောက်ပြားအချို့ကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တယ်လို့ ဆိုတယ်"
"သတင်းလည်းတွေ့ဖူးတယ်! သားရဲနတ်ဘုရားရဲ့ လက်ရေးမူအကြောင်းကို လူတိုင်းဖတ်ဖူးတယ် မဟုတ်လား ။ ဒီရေးဦးလက်ရေးမူထဲမှာ မကြာခဏဖော်ပြလေ့ရှိတဲ့ ရှုန်းယယ် ဆိုတာက သားရဲနတ်ဘုရားရဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်ဖြစ်တယ်လို့လည်း ဆိုထားတယ်။ ငါက အရင်တုန်းက သားရဲနတ်ဘုရား ရဲ့ လက်ရေးမူ ဆိုတာ လုပ်ကြံဖန်တီးထားတာဖြစ်ပြီး သားရဲနတ်ဘုရားရဲ့ အိမ်ထောင်ဖက် ရှုန်းယယ်ဆိုတာ အတုလို့ ထင်ခဲ့တယ် !"
"သမိုင်းမှာ ကျိုးရဲ့ခရီးစဉ်လို့ ခေါ်တဲ့ စာအုပ်က ပထမဆုံး ပထဝီစာအုပ်ဖြစ်နေမယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး။ ဒီစာအုပ်ကို ငါက သားရဲနတ်ဘုရားက တကယ်ရေးခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ စာအုပ်ထဲက ပါဝင်တဲ့အကြောင်းရာတွေက မှန်တယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး!"
"ကျိုးရဲ့ခရီးစဉ် စာအုပ်က ဘယ်လိုလဲ။ အဲ့ဒါက ပထဝီဝင်စာအုပ်တင် ဟုတ်လို့လား။ ဒါက ဒေသအလိုက် ထင်ရှားတဲ့ အစားအသောက်တွေကို စာရင်းပြုစုထားတဲ့ စာအုပ်လည်း ဖြစ်သေးတယ်။ အဲ့ဒီစာအုပ်ကို ငါ ဖတ်ပြီးတိုင်း ဗိုက်ဆာဆာလာမိတယ်... သမိုင်းမတင်မီ ခေတ်မှာ အရသာရှိတဲ့ အစားအစာတွေ အများကြီးရှိခဲ့တာပဲကိုး....!"
"အဲဒီတုန်းက သားရဲနတ်ဘုရားက တကယ့်ကို အံ့သြစရာကောင်းတယ်။ ဝက်ဝံကြီး မျိုးနွယ်စုရဲ့ အခြေချနေထိုင်တဲ့နေရာကို ကျွန်မတို့ တူးဖော်တွေ့ခဲ့ပြီးနောက်မှာ အခု ကျွန်မတို့နိုင်ငံက သားရဲလူသားယဉ်ကျေးမှု ရဲ့ မူရင်း မွေးရပ်မြေအဖြစ် သတ်မှတ်ခံခဲ့ရပါပြီ။"
"ဝက်ဝံကြီးကို အမြဲကိုးကွယ်တဲ့ နိုင်ငံက ဘယ်နိုင်ငံကလဲ။ သူတို့ဟာ ဝက်ဝံကြီးတွေရဲ့ မျိုးဆက်တွေလို့ ပြောကြတယ်... သူတို့ကိုးကွယ်တဲ့ ဝက်ဝံကြီးဟာ တကယ်တော့ သားရဲနတ်ဘုရားရဲ့ မိတ်ဖက်လို့ ပြောကြတယ်!"
"ကောလဟာလကို အတည်ပြုပြီးပြီ။ မကြာသေးမီက တူးဖော်တွေ့ရှိခဲ့သော ကျောက်ပြားပေါ်တွင်၊ သားရဲနတ်ဘုရားနဲ့ သူ့ မိတ်ဖက်က ဒီသားရဲလူသားကုန်းမြေမှာ လူတစ်စုကို ကယ်တင်ခဲ့သည့် ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ရှိသေးတယ်ကွ..."
......
လေနုအေးက လူတွေကို ညင်သာစွာ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့သည်။ ရှည်လျားသည့် သမိုင်းကြောင်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အကြောင်းရာ အစိတ်အပိုင်းအချို့ကို မြှုပ်နှံထား သော်လည်း အခြားအကြောင်းရာတွေကိုတော့ လူတွေက အမြဲအမှတ်ရနေဦး မည် ဖြစ်သည်။
(ဝိဉာဉ်ကူးပြောင်းလာတဲ့ ကျိုးကျိုးနဲ့ ရှုန်းယယ်တို့ ဇာတ်လမ်းက ပြီးသွားပေမယ့် အပြိုင်ကမ္ဘာ မှာ ရှိတဲ့ ကျိုးကျီနဲ့ ရှုန်းယယ် ဇာတ်လမ်း ကျန်ပါသေးတယ်။)
********-*******
YOU ARE READING
ကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed)
Adventureကျောက်ခေတ်ခင်ပွန်း ပျိုးထောင်ခြင်းမှတ်တမ်း(Book-1) (completed) Genre _ Adventure , Comedy , Fantasy, Historical ,Romance ,Slice of Life ,Yaoi မေး- မင်း နှစ်သက် သဘောကျတဲ့သူက သစ္စာမရှိတော့တဲ့အခါ မင်း ဘာလုပ်သင့်လဲ။ ဖြေ - နောက်တစ်ယောက်ရှာပါ။ ဒီတစ်ခါတ...
