BUT LET ME TRY (SEASON 3)

REVIVE MEMORIES

ETHAN'S POV

Pinadala sa akin ni Adrian ang kotse nya. Nag madali agad akong nagmaneho papunta sa address na pinadala ng baliw na babaeng yon.

Hindi ko akalain na marunong pala ako mag maneho, hindi ko alam kung paano ko sya natutunan pero nang oras na hawakan ko ang manebela ng kotse ay alam ko ang mga bagay na gagawin ko. Nag papasukan sila sa utak ko lahat.

Paglipas ng ilang minuto na pagmamaneho ay nakarating na ako sa lugar. Inihinto ko ang kotse ko sa tapat ng isang malaking bahay.

Napaka daming bantay na armadong lalake sa paligid pero hindi nila ako nagawang atakin bagkos ay tinitigan lang sa pagdating ko na tila ba hinihintay nila ako.

Bumaba ako ng kotse at naglakad papasok ng gate, tinahak ko ang pathway papunta sa pintuan. Nang makarating ako doon ay binuksan ko ang pintuan.

(Creaking door sound)

Inihakbang ko ang mga binti ko papasok at kagaya sa labas ay punong puno din ng bantay dito. Nanlilisik sa akin ang mata ng mga armadong lalake.

Hindi ko sila pinansin at pinagpatuloy lang ang paglalakad.

Hindi ko alam kung saan ang patutunguhan ko hanggang sa may lumapit na sa aking isang lalake. Tumayo sya sa harapan ko at nag titigan kaming dalawa.

"Dito bata." Sabi nito at tinalikuran ako. Naglakad sya palayo at dahil sa sinabi nya ay sinundan ko sya.

Dinala nya ako sa isang malaking pintuan, "Pumasok ka jan." He said so I lifted my head and reached the doorhandle.

I twisted the doorhandle and pushed it to open.

(Creaking door sound)

Iginala ko ang tingin ko sa loob at nakitang napakalawak na hall nito. May mga armadong lalake pa din ang nandito.

Hanggang sa matagpuan ng mga mata ko ang kulungan sa malayo. Dalawa ito kung saan nandun si Natalie at Ashley.

O. O

Bumilis ang tibok ng puso ko at nakaramdam ng takot. Nablanko kung paano ko ililigtas ang dalawang babaeng mahal ko kung napaka daming armadong lalakeng nag mamasid sa akin.

"ETHAN!" Malakas na sigaw ni Natalie nang makita nya ako. Humakbang naman agad ako papunta sa direksyon nya at pumasok ng hall.

Pero nakakailang hakbang palang ako ay may nag salitang pamilyar na boses ng babae sa paligid na syang nakapag patigil sa pag lalakad ka.

"Oh. Don't Ethan..."

Yun ang mga salitang binitawan ng pamilyar na boses. Hinanap ko ang pinanggalingan ng boses at nakitang nasa ikalawang palapag ito at nakasilip sa balcony.

Nakasuot ito ng cloak at may puting maskara sa mukha. Pamilyar ang boses nito na parang narinig ko na ito dati pero hindi ko matandaan kung saan at kailan.