Her şey annesinin ölümü ile başlar.
Hafsa, Gölge Avcısı olduğunu yeni öğrenip tanışığı olmadığı hayata uyum sağlamaya çalırken kaderin ona getireceği şeylerin hiçbirini bilemezdi. Aşk, tutku, yaşam ve ölüm... Hepsini tattıktan sonra öğrendi.
"Her s...
Eveeet !! Sevgili okuyucularım, sizlere 💣 gibi bir bölümle geldim. O zaman daha fazla bekletmeyeyim.Keyifli okumalar !
Kamran'dan
Şatoya giriş yaptığımızda benim odamın katında durduk.Hafsa'yı alnından öpüp konuştum.
"İyi geceler sevgilim." Gülümseyip karşılık verdi.
"Sanada" diyerek arkasını döndü ve yukarı çıkan merdivenlerde kayboldu.Odama doğru adımladım. Kapımı açıp içeri girdim.Yatağımda bir karartı duruyordu.Korku ile geriledim ve ışığı açtım.Bir dakika bu....
Maria'ydı.
Onun burada ne işi olabilirdi ?
"Odaları karıştırdın herhalde." Dedim mesafeli çıkan sesim ile.Elindeki alkol şişesini masamın üzerine bırakırken iğrendim.Bacaklarını yataktan aşağı doğru sarkıtarak yüzümü inceledi.
"Yoo, sen Kamransın.Yani doğru odadayım." Dedi baygın bakışlarını üzerimde gezdirirken.Kaşlarım çatıldı.Dağılan ve yüzüne yapışan saçlarına baktım.
"İyi görünmüyorsun." Dedim sakin bir şekilde.Kahkaha atıp konuştu.
"Nedenini bilmek istemez misin ?" Dedi alay eder gibi.Kafamı salladım.
"Pek sayılmaz." Dediğimde ayağa kalktı.Yanıma doğru yaklaştı.Ne yapmaya çalışıyordu bu ? Neden buradaydı ? Etrafımda dolanarak konuştu.
"Ben, sana birşey itiraf etmeye geldim." Dedim ara ara çıkan sesi ile. Bu konuşma hiç ama hiç hoşuma gitmemişti.Sonunun iyi biteceğini de düşünmüyordum.
"Sana aşık oldum.Hani senin o göreve gittiğin an varya, aptal sevgilin nasılda yalvardı bize.Aslında o demesede ben gidecektim.Uzun zamandır sana karşı hislerim vardı. Ama söyleyemedim.Ta ki, o kız seni benden çalana kadar !" Diye sesini yükseltti ve sustu.Söyledikleri ile şoka girmiştim.Hafsa için söylediklerine sinirlense miydim, asla karşılık bulamayacağı aşkı için üzülse miydim bilemedim.Tam birşey diyecekken ağzımı kapattı.
"Hiişt sessiz ol ve beni dinle." Dedi fısıldar bir şekilde.
"Sana hiç açılamadım.Bunda ben hatalıyım ama merak etme.O kızı ortadan kaldırıp seni geri alacağım." Dediğinde kendimi tutamadım.
"Laflarına dikkat et ! O kız dediğin benim sevgilim bu birincisi.Beni geri almaktan bahsetmen için daha önce sana ait olmam lazım ki öyle birşey olmadı buda iki." Dediğimde dudaklarını büzüp ellerini yanaklarıma koydu.
"Biliyor musun ? Kızınca daha yakışıklı oluyorsun sevgilim." Elini tutup hızlı ve sertçe ittirdim.
"Maria elimden bir kaza çıkmadan defol git !" Diye bağırdım.Kızgındım hem de çok.Ama bu onu bağlıyor gibi gözükmüyordu.
"Aaah ! Hadi ama, seninde beni istediğini, sevdiğini biliyorum.Ne için böyle davranıyorsun ?" Gözlerimi kırpıştırdım.
"Ss-sen delirmişsin.Ben Hafsa'dan başka bir kızı sevmedim ve asla istemedim.İstememde ! Bunları düşünecek kadar içmiş ve bayılmamışsın ya, tuhaf doğrusu." Dedim.
"Kamran... sende bir erkeksin ve her erkek başka kadınlara bakar.Senin bana baktığın gibi." Dedi özgüvenli bir şekilde.Derin bir nefes alıp verdim.Gerçekten elimden bir kaza çıkacaktı.
"Bu nasıl bir algı ? Nasıl bir düşünce ? Nasıl bir mantık ? Yok yok.Sen harbi kafayı bulmuşsun." Dediğimde gelip koluma yapıştı.Ona tiksinircesine bakarken konuştu.
"Benden istediğin hiçbirşey yok mu ? Ne istersen verebilirim sana." Dedi arsızca.Nasıl böyle bir duruma düşmüştüm aklım hayalim almıyordu.
"Var." Dedim sakin kalmakta ısrarcı olarak.
"Nedir ? Söyle yeter." Dediğinde kolumu ondan kurtarıp kapıyı gösterdim.
"Hemen buradan defolup gitmen ! Ve bir daha karşıma çıkmaman !" Dedim. Tam birşey daha söyleyecekken buna izin vermedim kapıyı açarak onu dışarı ittim.Kapıya vurmaya başladı. Allahım ben ne yapacaktım şimdi ? Birileri duyarsa ve uyanırsa yüzde yüz çok farklı anlaşılırdı.Kapıyı açtım ve masamın üzerine bıraktığı alkol şişesini parmak uçlarımla tutup ona verdim.Bağırmasın diye ağzını kapatıp onu kendi odasına doğru hızlı adımlarla yürüttüm.Kapısını açıp içeri soktum.Arkasından kapıyı hızla kapattım.O daha ne olduğunu anlamadan oradan uzaklaştım. Kendi odama gidersem yine gelebilirdi.Adımlarımı yukarı kata yönlendirdim.Hafsa'nın kapısının önüne geldiğimde kapıyı tıktıkladım. İnce sesi duyulduğunda kapıyı açtım ve içeri girdim.
"Yanında kalabilir miyim ?" Diye sorduğumda şaşkınlığı yüzünden okunuyordu.Bir kaç saniye bana baktıktan sonra konuştu.
"Tabiki.Gelsene." Dedi yanına vurarak.Yavaş adımlarla yatağa ilerleyip işaret ettiği yere oturdum. O ise ayağa kalkıp konuştu.
"Ben duşa girecektim.Ama sen rahatına bak." Dedi ve banyoya adımladı.Az sonra kilit sesi duyulduğunda derin bir nefes alıp verdim.Maria dediklerinde ciddi miydi ? Hafsa'ya zarar verir miydi ? Ya da bu olanları sarhoşluğuna vurdurup yok mu saymalıydım ? Aklımda binbir soru dolanıyor ve beni bunaltıyordu.Böyle birşey başıma nasıl gelebilirdi ? Hala inanmıyor, kabullenmiyordum. Düşüncelerimi bir kenarı fırlatmak istercesine kafamı sağa sola salladım. Daha fazla düşünmemeliydim.Kafamı yastığa koyarak tavanı seyretmeye başladım...
Hafsa'dan
Saçlarımı kuruladıktan sonra üzerime Yekta'nın bana verdiği boğazlıklı bej rengi kazağı geçirdim.Altıma rahat bir tayt giyip banyodan çıktım.Sessiz bir şekilde odaya göz gezdirdim.Kamran gözleri kapalı bir şekilde yatıyordu. Uyumuş olabilir miydi ? Yanına ilerleyip oturdum.Uzunca onu seyrettim.Sonra elimi kaldırıp saçlarına götürdüm.Yumuşak saçları elimin altından kayıp gidiyordu. Gülümseyerek işlemime devam ettim. Sonra uyumam gerektiğini düşündüm.Ama tek yastık vardı. Yavaşça Kamran'ın göğsüne yatıp gözlerimi kapattım.Tedirgindim ama uyuması işime gelmişti.Belkide uyanık olsa buna cesaret edemezdim.
"Saçlarımı okşaman hoşuma gitmişti." Sesi kulaklarıma ulaştığında kafamı kaldırıp yüzüne baktım.Hala gözleri kapalıydı.
"Uyumuyor muydun ?" Dediğimde elini kafama koyup başımı göğsüne koydu.
"Hayır." Dedi.Rahat bir pozisyona gelmek için kolumu üzerine koyup yerimde kıpırdandım.Sağ elini omzuma yerleştirirken diğer elinize koluma koydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kamran, bir sorun mu var ? Durgun gibisin ? Birşey mi oldu ?" Diye sorduğumda nefesini saçlarımda hissettim.
"Önlemi birşey yok,merak etme.Hem senin yanında iken kötü olmak gibi bir lükse sahip miyim ?" Gülümseyerek ona birazcık daha sokuldum.Gözlerimi kapattım.
"İyi geceler..."
"Sanada." Son duyduğum bu olmuştu. Huzurlu bir şekilde uykuya daldım...
Bölüm Kelime Sayısı : 759
Bu bölümde kısa oldu biliyorum. Ama bölümler kısa oldukça daha hızlı yayınlayacağım.
Bir dahaki bölüme kadar kendinize iyi bakın.Sağlıcakla kalın...
