Gölge Avcıları

Bölüm 80 (Sedativo)

"Yavaş yavaş çözüyorsun bu işi."

"Daha neleri çözüyorum kafamda bir bilsen..."

"Sevgilin sana çok değer veriyor olmalı." Saçlarımı yapan kızın sesi ile aynadan ona baktım.Sevgilim ?
O da bana baktı aynadan.Sonra anlamadığımı anlamış olmalı ki konuştu.

"Şu işte.Yaklaşık yarım saattir o rahatsız edici taburede oturup gazete okuyorum ayaklarına yatarak seni dikizleyen yakışıklı." Kast ettiği kişi Pars'tı.Güldüm.

"O tabure gerçekten çok rahatsız edicidir.Orada hâlâ oturması inanılır gibi değil.Seni izlemeye fena halde dalmış." Dediğinde gülümsemem daha da genişledi.

"Ya, tabi.Bana gerçekten çok değer verir." Dediğimde saçlarımı düzgün bir şekle sokmuştu.Ancak bitirmiş gibi durmuyordu.

"Ayrıca o benim sevgilim değil." Dediğimde kız aynadan Pars'a baktı.

"Onu kaçırmamalısın." Dediğinde daha fazla konuşmadım.Nasıl birisi olduğuna dair en ufacık bir bilgisi olsaydı ondan köşe bucak kaçacağına emindim.Kim onun gibi birisini isterdi ki ? Ruh hastasının tekiydi.

Aradan geçen bir kaç dakikanın ardından kız bir kaç adım gerileyerek konuştu.

"Bitti.Harika görünüyorsun." Dediğinde Pars gazeteyi indirerek bana bakmaya başladı.Kısa bir süre sonra ise ayağa kalkarak kıza baktı.

"Senin sayende harika gözüküyor." Diyerek iltifat etti.Buna şaşırdım.
Pars, birine iltifat etmişti.Kız gülümseyerek iki yanındaki gamzeleri ortaya çıkardığında Pars'ta gülümsedi.

"Senin gibi güzel bir kız ile tanışmak isterim." Dediğinde kız gözlerini kaçırdı.Buna inanamıyordum.Resmen gözümün önünde flörtleşiyorlardı.

"Şey, aslında telefon numaramı verebilirim."

Yani yok artık !

"Biliyor musun, bu bugün duyduğum en güzel cümle olabilir." Bunun üzerine kız Pars'ın ona uzattığı telefonunu aldı ve bir kaç tuşa tıklayarak ona geri verdi.

"İsmim Derya." Diyerek Pars'a baktı.
Ah tamam buna daha fazla dayanmayacaktım !

"Öhöm ! Bittiyse gidelim mi ?" Diye sorduğumda Pars bana baktı.Cebindeki anahtarı bana uzatarak konuştu.

"Beni 15 dakika kadar bekleyebilir misin arabada ?" Diye sorup kıza baktı.

"Bu güzel hanımefendi ile biraz sohbet etmek istiyorum.Sorun olur mu ?" Diye sorduğunda kız kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır.Arkadaşım yerime bakabilir." Dediğinde Pars'ın elindeki anahtarı alarak dışarı çıktım.Sinirli adımlar ile arabasının yanına gidip içine oturdum.Ona bugününü burnundan getirmeliydim.Bunu bir şekilde yapmalıydım.

Ama nasıl ?

Ben düşünmeye devam ederken gözlerim bir yere takıldı. Gülümsememe engel olamadım.
Hadi ama bu kadar şanslı olunur muydu ? Resmen intikam için fırsat ayağıma gelmişti.Madem öyle bana da bunu değerlendirmek düşerdi.

Pars'tan

Yaklaşık 10 dakikadır boş boş konuşuyorduk.Sorduğum her aptalca soruya cevap veriyordu.Ah şu kızlar, anlatacak şeyleri hiçbir zaman bitmiyordu.Nasıl yeni tanıştığı biri ile bu kadar çok şeyini paylaşıyordu ? Bu onun için iyi değildi.

"Bir ailen var mı ?" Diye sorduğumda duraksadı.

"Ah, terkedildim." Gözlerindeki hüzün belli oluyordu.Üzülmüş gibi yaparak konuştum.