Bölüm 8 (Umarım)

220 28 3
                                    

"Kimsin sen ?" Olamaz olamaz olamaz !! Şimdi ne yapacağım ben ?

Nefesim sıklaşırken yüzünü iyice bana yaklaştırdı.

"Amacın ne ?" Diyerek gözlerime baktı.

"Aa-amacım yok.E-eğlenmeye geldim."

"Peki boynundaki mührü nasıl açıklayacaksın ?"

Diyerek korkumun tavan yapmasını sağladı.Aman Yarabbim ! Kesinlikle kanımı içip beni bir kenara fırlatacaktı.

"Bir Gölge Avcısı'nın tadına bakmayalı uzun olmuştu."

Diyerek boynuma yaklaştı.Dişlerinin tenime temas ettiğini hissettiğimde kollarımı tutan ellerinden kurtulmaya çalıştım fakat aşırı güçlüydü.Ona karşı hiçbir şansım yoktu.Gözlerimi kapatarak çekeceğim acıyı bekledim.
Fakat hiçbirşey olmadı.Elleri ellerimden kaydığında gözlerimi açtım.Yekta eldivenini çıkartmış vampirin boynunu tutuyordu.Şokla olduğum yerde öylece duruyordum.

"Ne duruyorsun ? Kopar şunun kafasını !"

"Ben... nasıl ?"

"Kopart ! Yoksa ölen biz oluruz."

Kolumla kafasını uçurduğumda bedeni yere yığıldı.Yekta yere çökerek
Soluklandı.İyi görünmüyordu.

"Ne oldu ? Bir şey mi oldu ? Canın mı yandı ?"

Diyerek telaşlandım.Burası tuvaletin önüydü ve her an biri gelip bizi görebilirdi.İfşa olabilirdik !

"Önemli birşey yok.Sadece uzun zamandır yapmamıştım."

Diyerek ayağa kalktı.Eldivenini eline geçirerek bedeni karanlığa sürükledi.
Sonra da kafasını bedenin yanına fırlattı.

"Gidelim." Diyerek elini uzattı.O anki korkuyla elini sıkıca tutup konuştum.

"Yekta lütfen artık gidelim.Çok korkuyorum."

"Tamam." Diyerek dışarı yönlendirdi beni.Fakat arkadan Adrian seslendi.

"Heey !! Nereye ? Daha yeni geldiniz."

"Üzgünüz..demiştik partilerden hoşlanmıyoruz diye.Hoşçakalın !!"

Dedi Yekta.Ve arabaya bindik.Hemen çalıştırıp oradan uzaklaşmaya başladık.Aman Allahım katil olmuştum.Ellerimi kaldırdım ve baktım.Titriyordum.

"Klimayı açayım mı ? Üşüyorsun."

Büyüyen gözlerimle ona döndüm.

"Katil oldum.Yekta ben katil oldum.
Bu eller artık bir katile ait ! Allah'ım kesinlikle cehenneme gideceğim !"

"Saçmalama.Sen yapmazsan o sana yapacaktı.Hem de bir anda ölmeyecektin.Tüm kanın vücudundan
çekilene kadar acı çekecektin !"

"Bu katil olduğum gerçeğini değiştirmez ama !"

"Katil değilsin.Buna hakk-ı müdafaa denir."

Gözlerimden yaş geldiğinde onu öldürdüğüm anı aklımdan çıkartamıyordum.Gözleri aklımdan gitmiyordu.Yaşadığı acıyı bende yaşamalıydım.Belkide o zaman daha iyi hissedebilirdim.

"Yekta durdur arabayı."

"Ne ?"

"Durdur !"

Yavaşça arabayı sağ tarafa sürdü ve durdurdu.Kapıyı açtım ve indim.
Soğuk hava tenime sirayet ettiğinde
ürperdim.Yekta da inmişti.

"Neden durduk ?"

"Dokun bana !" Diyerek üstüne doğru
adım attım.

"Anlamadım ?" Dedi şaşkın bir şekilde.

Gölge Avcıları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin