Bölüm 1 (Bir Gölge Avcısı Olmak mı ?)

1.1K 51 154
                                    

Yukarıdaki tanıtım videosunu izlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum.Karakterler yalnızca temsilidir.Keyifli okumalar dilerim...

Yağmur buğday rengi tenimde kendini hissettirirken ona eşlik eden rüzgar bedenimi yalayıp geçiyordu.
Adımları daha da hızlandırırken nefesim yüzüme yapışan koyu kahverengi saçlarımı havalandırıyordu.

Ormanın içindeki ve insanlardan uzak olan evime geldiğimde kapıda annemi yerde yatarken buldum.Bu sefer ayaklarım mümkünmüş gibi daha da hızlandı.Yanına diz çöküp ellerini tuttum.

"Buradan git kızım."dedi bana.Sesi gırtlağını o kadar zorluyordu ki....
Duymak için büyük bir çaba gösteriyordum.

"Hayır anne dayan seni kurtaracağım.
Melefezo otu işe yarayacak-"

Sözümü bölerek kollarımdan tuttu.

"Dinle..." dedi."Bana hiçbirşey yardım edemez bundan sonra."O öyle diyince havayla bütünleştim.Buz kesti vücudum.Ağzımı açacaktım ki konuştu.

"Buradan olabildiğince hızlı olarak kaç kızım...geri gelecekler onlar.."

"Anne ne diyorsun ! Kimden bahsediyorsun ?"

Önü öylece bırakıp nasıl kaçabilirdim ki ?

"Ayaklarıma bak" Derken gözleriyle bakmamı istediği uvzunu gösteriyordu.Siyahtı... ama bu ne demek oluyordu şimdi ?

"Bilmediğim şeyler var sana anlatacaktım.Ama... geç kaldım özürdilerim."

"Anne kalk ne diyorsun !"

"Benim zamanım yok kızım kaç.
Kaç ve git.Senden son isteğim bu..."

Dediğinde siyah lekeler boynuna kadar ulaşmıştı.Gözlerinin ışığı yavaş yavaş sönerken gözyaşlarım yağmura eşlik ediyordu...

Annem.... Boğazlarım yırtılırcasına bağırdım.

"Anneeeee !!!!!" Ah hayır.Hayır...

"Hayıııırrr !!!!"

***

Karanlığa boğulmuş ormanda koşuyordum.Neydi annemin bu kadar korkmasına sebep olan şey, neydi onu öyle bırakıp gitmemi istediği şey ? Ne kadarda zavallıydım.Onun dediğini yapıp gerçekten bir korkar gibi uzaklaşmıştım.Allahım....

Ben tam anlamıyla bir korkaktım....

###

İblisler

"Son veliahtta öldüğüne göre Gölge Avcılarının sonu geldi.Sonunda onlardan kurtulacağız."

İblisler aralarında Gölge Avcılarının sonunu getiren planlarını konuşuyor keyiflice eğleniyorlardı.Victor aklına gelen ağız sulandırıcı düşünceyle konuştu.

"Kalbin tadı söylenenler kadar lezzetli miydi peki anlatsana ?"

Arkadaşının yüzü asıldı.

"Kalbi yemedim.Onun yerine vücudunu mühürledim."

Victor endişeyle ayaklandı.

"Ne ?! Sakın bana bunun bir gerçek olduğunu söyleme.Biliyorsun ki Gölge
Avcıları mühür üzerine kurulu bir topluluk doğru mührü bulduklarında işimiz biter ! Hemen geri dön ve kalbi ye !!"

Gölge Avcıları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin