Gölge Avcıları

2. sezon/ 5. Bölüm

"Göz yaşlarımdan öptü."

Gözlerim elimdeki kitabın son satırlarınıda hızlıca geçtiğinde derin bir nefes aldım ve sayfayı değiştirdim.
Tam o an birşey hissettim.

Karnımda birşey vardı.

Gözlerim camdan dışarıya odaklanırken elimdeki kitabı kapatmıştım bir anda tüm bunlar istemsizce olmuştu.Tekrar aynı şeyi hissettiğimde kitabı masaya bıraktım ve elimi karnıma koydum.Bir ses duydum.Guruldama değildi.Çok farklıydı.Sanki içimde birşey hareket ediyordu.Bir an düşündüğüm şey ile duraksadım.

İçimde birşey hareket ediyordu (!)

Dikkat kesildim.Daha iyi odaklandım.
İstediğimde kendi kan akışımı bile duyabiliyordum.Garip sesler vardı.
O garip sesler, adlandıramadığım sesler, karnımdan geliyordu.Korkuya kapıldım.Ben adeta bir put gibi öylece kalakalırken kapının açılma sesini duydum.

"Hafsa ?" Ses onundu.Kocamın. Oturduğum koltuk penecereye dönük olduğundan ona arkamı dönmüş bir şekilde duruyordum.

"Ne yapıyorsun ?" Diye sordu.Yanıma yaklaştığını adım seslerinden anladım.Ben cevap vermeyince o konuştu tekrar.

"Hey, sen iyi misin ?" Gözlerim anında gözlerini bulurken ağzımdan çıkanlara dikkat etmeden konuştum.

"Karnımda birşey var." Kurduğum cümle ile dudakları aralandı ama konuşmadı.Elini tutup karnıma bastırdım ve konuştum.

"Tam burada.Hareket ediyor ve hareket ederken çıkardığı sesleri duyabiliyorum." Gözleri karnıma takıldı kaldı ve konuşmadı.Ben ise anlamaya çalışıyordum.Az sonra gözleri gözlerime çıktı.

"Hamile misin ?" Sesi o kadar derinden çıkmıştı ki bir an yabancı geldi.Olabilir miydi ? Gerçketen hamile olabilir miydim ?

"Ben, bunu bilmiyorum." Dediğimde gözleri tekrar karnıma kaydı ve elini elimin altından çekip doğruldu.
Bu hareketi garibime gitmişti.Yüz ifadesi dümdüzdü.Ben sessizce otururken o kısa ve sesli bir nefes verip konuştu.

"Gidip bunu doğrulayalım." Dedi ve bana baktı.

"Hadi." Sesi aynıydı.O kapıya yürümeye başladığında ayağa kalktım ve peşinden gitmeye başladım. Odadan çıkıp merdivenlerden indik ve doktor Rihanna'nın odasının kapısını tıklatarak içeri girdik. Yaşlarının ortalarında olmasına rağmen oldukça genç gözüküyordu.

"Biz, birşeyi temin etmek için geldik." Diye başladı Yekta.O kadar düzdü ki sesi bu kafamın ona çevrilmesine neden oldu.

"Hamile olduğundan şüpheleniyoruz." Dedi ve bana baktı.
Ben ise gözlerimi Rihanna'ya çevirdim.Gülümsedi ve koltuğundan kalkarak beyaz çarşaflı yatağı gösterek konuştu.

"Şuraya uzan bakalım." Yumuşak ve sevecen sesi beni azda olsa rahatlattı ve içimdeki karamsar düşüncelerden uzaklaştırdı.Dediğini yaparak yatağa yattım ve konuşmasını bekledim.

"Karnını açar mısın ?" Tatlı ricası üzerine karnımı açtım ve Yekta'ya baktım.Kollarını önünde bağlamış bir şekilde bizi izliyordu.Bakışları donuktu.Anlayamıyordum.Onu bir anda bu kadar rahatsız eden şey neydi ? Ben düşüncelere dalmışken doktor ellerini karnıma yerleştirdi ve bekledi.Az sonra gözleri mora döndüğünde bakışlarım karnımın üzerindeki uzun ince parmaklarına kaydı ve bir ses duydum.

Tık tık, tık tık, tık tık...

Düzenli tempoda ilerleyen bir ses.

"Bunu duyuyor musun ?" Diye sordu gözlerimin içine bakarken.Kafamı aşağı yukarı salladım.