Gölge Avcıları

2. Sezon / 13. Bölüm

"Kulağıma gelen tek efsane Aragorn'unki değildi.Seninde hakkında birçok şey duydum, Akata." Dedi Yekta.Yekta onu içeri davet etmiş ve Akata ile konuşmak istemişti.
Karşı karşıya oturmuş olan iki adamdan yüzyıllarca yaşlı olan olduğu yerde kıpırdandı.Yekta konuşmasına devam etti.

"Buraya gelerek benimle kardeşine karşı olan safta olmak istediğini söylüyorsun.Bunun düzmece bir oyun olmadığını nereden bilebilirim ?" Diye sordu.Akata derin bir nefes aldı.

"Benim hakkımda birçok şey duyduğunu söyledin." Dedi.Yavaşça öne doğru eğildi.Gözleri kısılırken devam etti.

"Öyle ise onurlu bir adam olduğumu da bilirsin." Dedi.Yekta ona dikkatlice baktı.Bir iblisti karşısındaki adam.
Onur, iblislerde aranan bir özellik değildi fakat Akata'nın, kardeşi Aragorn'un aksine oldukça onurlu ve şerefli bir adam olduğunu biliyordu.

"Evet, ancak bu bana seninle iş birliği yapmam için geçerli bir neden sunmuyor." Dedi.Akata karşısında duran adamın akıllı mı yoksa aptal mı olduğunu düşündü.Ayağına gelen koca bir fırsattı diretmeye devam ederse kaybetmek üzereydi.Bunun farkında değil miydi ?

"Bak, Yekta." Dedi ciddi bir tonlama ile.

"Seninle açık konuşacağım.Buraya seni ikna etmek için ya da sensiz bir şey yapamayacağım için gelmedim.
Buraya sana bir şans vermek için geldim." Dedi.Yekta gözlerini kısarak baktı Akata'ya.Anlamıyordu.Akata'nın tam olarak ne istediğini anlayamıyordu.

"Karın ve çocuğun, Aragorn'un elinde.
Bunu biliyorum.Ve sana diyorum ki, benimle gelip takımıma katılırsan, onları sana veririm.Karını ve çocuğunu alıp gidersin." Dedi.Yekta şaşkındı.

"Böyle bir şeyi karşılıksız yapmazsın.
Çıkarın nedir ?" Diye sordu.Akata kaşlarını yukarı kaldırıp indirdi.

"Hafsa'nın güçlü olduğunu duydum.O tek melek ve avcı melezi.Güçlerininde özel olduğunu biliyorum.Aragorn onu bunun için yanında tutuyor.O, pahabiçilemez bir ganimet." Dedi.
Yekta karısından böyle bahsedilmesine şaşırmadı.Doğruydu.
O güçlüydü.

"Karın masum kalamaz Yekta.
Aragorn'la iş birliği içinde olan hiçkimsenin temiz kalması mümkün değildir.Aragorn onu kullanacak."

"Bildiğin bir şey mi var ?" Diye sordu Yekta.Akata bir şeyleri ima eder gibi konuşmuştu ve bu da Yekta'yı meraklandırmıştı.Akata kısa bir süre sustu.Düşünüyordu.Sanki aklında binlerce düşünce vardı ve söyleyip söylememekte kararsız kalmıştı.
En sonunda karar vermiş gibi derin bir nefes aldı ve yere çevrili olan gözlerini Yekta'ya dikti.

"Aragorn onu resetleyecek.Zihnindeki tüm anılarını silecek.Onu kendi istediklerine inandıracak.Onu, askeri yapacak.Bir silah gibi.Özel bir silah." Dedi.Yekta kaşlarını çatarak baktı Akata'ya.

"Ay ışığı iblislerini bilir misin ?" Diye sordu Akata.Yekta zihnini kurcaladı.
Evet, iblislerin farklı bir türü olduğunu biliyordu.Fakat tam olarak ne anlama geldiğini bilmiyordu.Onun bildiği şafak iblisleriydi.Aragorn, Akata ve onun gibileri.

"Ay ışığı iblisleri ruhlardan beslenir.
Hatıralardan, anılardan, duygulardan.Aragorn Hafsa'ya bunu yaptıracak.Tüm anılarını ve hatıralarını aldıracak.Beyninde size dair hiçbir şey kalmayana dek. İçindeki o iyiliği ve sevgiyi tıpkı zehirli bir tümör gibi beyninden kazıyıp aldıracak.Yerine nefreti ve intikamı koyacak.Kendi isteklerini, hedeflerini..." diyerek Yekta'nın tepkisine baktı.Adam dehşete düşmüştü.Bunun olacağını bilmiyordu.Nereden bilebilirdi ki ?
O eli kolu bağlı bir şekilde günlerdir burada oturuyordu.Her ne kadar istese de o lanet olasıca yere dönemiyordu.Hafsa'nın zihnine koyduğu engel o kraliyete dönmesini engelliyordu.