Gölge Avcıları

Bölüm 90 (5 gün)

"Kaba davranmayı kes."

Asenat'tan

"Ne demek nerede olduklarını bulamıyorum ?" Edim kafasını kaldırıp gözlerime baktı ve konuştu.

"Pars'ın zihnine giremiyorum.Hafsa' da bir şekilde onların nerede olduğunu bulmamı engelliyor. Sanırım Pars onu kandırmış durumda." Odanın içinde volta atmaya devam ederken konuştum.

"Nasıl engelliyor ?"

"Zihni ile zihnim arasında bir kalkan oluşturmuş.Onları görmemi, duymamı ve nerede olduklarını bulmamı engelliyor."

"Bu kız Pars ile gideli daha 5 gün oldu.
5 gün ! Nasıl oldu da bu kadar kısa sürede onu kandırabildi ? Ayrıca güçlerini kullanmayı nasıl başarıyor ?" Oflayarak konuştu.

"Unutma, Hafsa zihinleri kontrol edebilme gücüne sahip.Yani onun zihni herkesten daha ileri seviyede.Hafızasını kaybetse de önceden öğrendiği bir şeyi tekrarlamak ve kavramak onun için zor olmaz.Pars çok zekidir.Onu kandırması hiç zor olmamıştır." Sıkıntı ile ofladığımda Edim ayağa kalkarak bana yaklaştı.

"Kendini harap etme Asenat.Sen elinden geleni yapıyorsun."

"Yapmıyorum ! Yapamıyorum ! Eğer bende akıl olsaydı onun gitmesine izin vermezdim."

"Asenat-"

"Buna nasıl izin verdim ya ben ? Nasıl ? Hiç bir işe yaramıyorum !"
Dediğimde bedenime sarılan kollar ile duraksamak zorunda kaldım.

"Hafsa için bu kadar üzülme.O hâlâ yaşıyor.Yani çareler tükenmiş değil."

"Ama-" benden ayrılarak parmaklarını dudaklarıma kapattı ve konuştu.

"Yeter artık.Sus, tamam mı ?" Kafamı yavaşça aşağı yukarı salladığımda elini dudağımdan çekti.Ancak bakışları hâlâ dudaklarımdaydı.
Benim de gözlerim onun dudaklarındaydı.İyice bana yanaştığında ne yapacağını anlamıştım.Son anda kafamı çevirdim.Ancak bu kararı almak benim için çok zor olmuştu. Gerileyerek aramızdaki mesafeyi açtım.Kafamı kaldırıp baktığımda ise bana hayal kırıklığı ile baktığını gördüm.

"Bunu yapamam." Diyerek gözlerimi kaçırdım.

"Seninle olamayız Edim.Üzgünüm."

"Anlıyorum.Sonuçta ben Pars'ın arkadaşıydım." Tekrar ona baktığımda konuştu.

"Ben onları bulmak için çalışacağım." Diyerek laf altından odasından çıkmam gerektiğini söylediğinde odadan çıktım.

Pars'tan

Arabadan inerek eve doğru adımladım.Kapıyı çaldım ancak açan olmadı.Hala uyuduğunu düşünerek cebimdeki anahtarı çıkardım ve kapıyı açtım.Elimde olan küçük poşeti mutfak tezgahına bırakırken bağırdım.

"Hafsa !" Bir kaç saniye bekledim ancak hiç ses gelmedi.Arkamı dönerek mutfaktan çıktım.

"Hafsa evde misin ?" Odaları gezdikten sonra kalan tek yer tuvaletti.Yanaşarak kapıyı tıklattım.

"Orada mısın ?" Su sesi vardı.Sanırım duş alıyordu.Bir kaç saniyenin ardından sesi geldi.

"Şimdi çıkıyorum !" Dedikten sonra su sesi kesildi.Tam kapının önünden ayrılacakken tekrar konuştu.

"Pars !" Duraksayarak konuştum.

"Ha ?" Kıkırdama sesi geldiğinde kaşlarım çatıldı.

"Ben havlu almayı unutmuşum da-"