လူတိုင်းက သူတို့၏ပိုးထည်များဖြင့်ပျော်ရွှင်စွာထွက်ခွာသွားကြပြီး လီဝေ့ရန်ကတော့ ကျန်ရစ်နေခဲ့လိုက်သည်။ နေ့လည်ခင်းတိုင်း သူမသည် သခင်မကြီးအတွက် လက်ဖက်ရည်ဖျော်ပေးရန်နေပေးရသောကြောင့်ပင်။
သခင်မကြီးသည် လီအိမ်တော်သို့ပြန်မလာမီသူမ၏နေထိုင်မှုပုံစံကို အမှန်တကယ်စိတ်ဝင်စားပြီး သူမကိုအမြဲမေးခွန်းများမေးလေ့ရှိသည်။
လီဝေ့ရန်သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအသံဖြင့် ဖိင်ချန်ရှိလီအိမ်တော်၌ သူမတွေ့ကြုံခဲ့ရသောစိတ်ဝင်စားစရာပုံပြင်များကို သခင်မကြီးအားပြန်ပြောပြလေ့ရှိသည်။
သို့သော် သခင်မကြီးက သူမ၏ခေါင်းကိုယမ်းလိုက်ပြီး
"တတိယမိန်းကလေး၊ မင်းအမှန်အတိုင်းပြောနေတာမဟုတ်ဘူးမလား" ဟုပြောလေ့ရှိသည်။
လီဝေ့ရန်သည် ကြည်လင်သောမျက်လုံးတစ်စုံနှင့် သခင်မကြီးကို မိနစ်အနည်းငယ်အကြာစိုက်ကြည့်ပြီးနောက်ဆုံးတွင်
“သခင်မကြီး၊ ဘွားဘွားကအဖြစ်မှန်ကိုကြားချင်လားဟင်”
သခင်မကြီးက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"အမှန်တရားကို ငါကြားချင်တယ်"
လီဝေ့ရန်ကအသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။ လူတစ်ယောက်သည် အချို့အရာများနှင့် ပတ်သက်၍အမှန်တကယ်သိလိုလျှင် နောက်ဆုံးတွင် အမှန်တရားကိုရှာဖွေတွေ့ရှိသွားလိမ့်မည်။ထို့ကြောင့် ဒါကိုဖုံးကွယ်ရန်မလိုအပ်ဘူးမလား။
"သမီးက ၇နှစ်အရွယ်အထိ ဖိင်ချန်မှာရှိတဲ့ လီအိမ်တော်မှာနေခဲ့ရပါတယ်။ အမတ်ချုပ်ကြီးအိမ်တော်က သမီးကိုဘယ်သူမှလာခေါ်ဖို့ မပို့ပေးတာကြောင့် သူတို့ကသမီးကိုရွာမှာရှိတဲ့ ကျိုးမိသားစုဆီကို ချက်ချင်းပို့လိုက်ကြတယ်။ ကျိုး မိသားစုရဲ့ စီမံခန့်ခွဲသူကလွီရှီပါ။ သူမက အလွန်ကြမ်းတမ်းရုန့်ရန်းပြီး များသောအားဖြင့်သမီးကိုအစာစားခွင့်မပေးခဲ့ဘူး။ သမီးငယ်ငယ်တုန်းကတော့ ကိစ္စတွေကို သေချာနားမလည်ခဲ့တာကြောင့် မီးဖိုချောင်ထဲကအစားအသောက်တွေကိုခိုးယူခဲ့ရတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမကမိသွားပြီးအပြစ်ပေးတာကိုခံခဲ့ရတယ်”
YOU ARE READING
လီဝေ့ရန် (ပထမတွဲ) Unicode
Historical FictionOriginal Name: Princess Wei Yang/Concubine's daughter is Poisonous Original Author : Qin Jian Genre : Drama, Mature, Josei, Romance This is not my own work, so I give full credits to original author and english translators respectfully...