အပိုင်း(၂၈၁) ဟာစီရို
ဒွန်ချင် ကျောင်းတော်၏ အပြင်ဘက်မှ လူအုပ်ကြီး တစ်ခုလုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်သွားသည်။
ထိုလွန်စွာ မောက်မာသော စကားက သူတို့၏ ဦးခေါင်းများ ပေါက်ကွဲလုမတတ် ခံစား သွားရစေသည်။
အကယ်၍ ရီဖူရှင်း၏ လုပ်ကြံခံရမှုက ခုနစ်ရက်အတွင်း မဖော်ထုတ်နိုင်ပါက ကော့တေးက ခေ့ကေးမြို့အား သိမ်းပိုက်ကာ ဒွန်ချင် ကျောင်းတော်ကလည်း တည်ရှိစရာ မလိုတော့ဟု သူမက ပြောသည်။
သူမက ရူးနေသည်လား။ ကော့တေး... မောင်ငယ်လေး...။
လူအများအပြားက အလွန်အမင်း ထိတ်လန့် သွားကြသည်။ နတ်သမီးအလား မိန်းကလေးက မည်သူ ဖြစ်သည်ကို သူတို့၏ ခေါင်းထဲ ရေးတေးတေး ပေါ်လာသည်။
ကော့တေး၏ အကြီးဆုံး တပည့်ကား ဓားသခင် ဖြစ်သည်။ တတိယ အစ်ကိုကား ဂူတုံးလျိုဖြစ်ကာ အစ်ကိုလေးက ရွှီယီဖြစ်သည်။ လျိုဖန်းက အစ်ကိုငါး ဖြစ်၏။
ဤသို့ဆိုလျှင် ထိုမိန်းကလေးက မည်သူ ဖြစ်သည်ကို သူတို့ ခန့်မှန်း၍ ရသည်။
ကော့တေး၏ ဒုတိယ တပည့်က စာအုပ်တောင်မှ ဆင်းလာသည်။
ကော့တေး၏ အစ်ကိုကြီးက တောင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဖူယွန်ဓားကလန်အား စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။ အစ်ကိုသုံးက တောင်အောက်ကို ဆင်းက ထိပ်သီး အင်အားစု တစ်ခုအား သုတ်သင် ဖယ်ရှားခဲ့သည်။
ယခု ဒုတိယ တပည့်ကလည်း တောင်အောက်ကို ဆင်းလာသည်။ စကား အနည်းငယ်မျှက သူမအား လူတိုင်းက မှတ်မိစေသည်။
ကော့တေးကား ကော့တေးသာ ဖြစ်သည်။ ဘာမှ မပြောင်းလဲပေ။ ထို့အပြင် သူမက အလွန် အရှိန်အဝါ ကြီးသည်သာ မဟုတ်ဘဲ အလွန်လည်း ချောမောသည်။
သူမက ဘာကို ဆိုလိုသည်ကိုလည်း လူတိုင်းက သိသည်။ ရီဖူရှင်းက ခေ့ကေးမြို့တွင် လုပ်ကြံခံရရာ ချင်ပြည်ထောင်တွင် တာဝန်ရှိပေသည်။ ဤနေရာကား ချင်ပြည်ထောင်၏ နယ်မြေ ဖြစ်သည်။ ကော့တေးက ဤနေရာကို အခမ်းအနား တက်ရောက်ရန် ဖိတ်ခေါ်၍ ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ၏ မောင်ငယ်လေးက အသတ်ခံရလုနီးပါး ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ချင်ပြည်ထောင်က ပွဲအား ဆက်လက် ကျင်းပနေသည်။
