အပိုင်း(၂၁၄၀)လှုပ်ရှားခြင်း
ရီဖူရှင်းက တည်းခိုဆောင်၌ တိတ်ဆိတ်စွာ စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်။
နောက်တစ်ရက်တွင် သွမ့်ရိနှင့် သွမ့်ရှန်းက ကတိအတိုင်း ရီဖူရှင်းနှင့် တွေ့ဆုံရန် ကတိအတိုင်း တည်းခိုဆောင်သို့ လာရောက်ခဲ့သည်။
ရီဖူရှင်းသည် သူတို့၏ ရောက်ရှိလာမှုကို သတိထားမိပြီး ချက်ချင်း သတင်းပို့လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူက သွမ့်ရိနှင့် သွမ့်ရှန်းအား တွေ့ဆုံရန် အခန်းထဲမှ လျှောက်ထွက်လာခဲ့သည်။ သူက အပြုံးနှင့် သူတို့ကို နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ "ညီလေးသွမ့်။ မင်းသမီးရှန်း။"
"အစ်ကိုချီ။" သွမ့်ရိနှင့် သူ့လူများက ခြံဝန်းထဲ ဆင်းသက်လိုက်ကာ သူက ရီဖူရှင်းအား အပြုံးနှင့် ပြောလိုက်သည်။ "မနေ့က ပြန်သွားပြီးတော့ စုံစမ်းမှုတချို့ လုပ်ခဲ့သေးတယ်။ အခု အစ်ကိုချီဆီကို သတင်းကောင်းတချို့ လာမျှဝေပေးတာ။"
"အိုး..."
ရီဖူရှင်းက သွမ့်ရိအား ကြည့်ကာ စကားထောက်ပေးလိုက်သည်။ "ရတနာကို နန်းတော်ထဲမှာ တွေ့ခဲ့လို့လား။"
"အင်း..."
သွမ့်ရိက အပြုံးနှင့် ပြောကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ရှေးဟောင်းတော်ဝင် မိသားစု၌ အရင်းအမြစ် ပေါကြွယ်လှသည်။ နှစ်တစ်သောင်းဖီးနစ်ခြင်ဆီကဲ့သို့ အဖိုးတန်ပစ္စည်းကိုပင် ထိုနေရာ၌ ရှာတွေ့နိုင်သည်။
သူ ထိုအရာကို လက်ခံသင့်သလား။ လက်မခံဘဲနေသင့်သည်လား။
ရီဖူရှင်းက တည်ငြိမ်သောအမူအရာဖြင့် သွမ့်ရိအား ပြုံးလျှက်ကြည့်သည် "ညီလေးသွမ့်... ကျုပ်ကိုယ်စား အလုပ်ကြိုးစားပေးထားတာ။ တစ်ခုခု လိုအပ်တာရှိရင် ဝမ်းမြောက်စွာနဲ့ ဝန်ဆောင်မှုပေးပါ့မယ်။"
"မလိုပါဘူး။" သွမ့်ရိက ချက်ချင်းပင် လက်ကိုယမ်းကာ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ပြောလိုက်သည်။ "ကျုပ် အရင်က ပြောဖူးသားပဲ။ အစ်ကိုချီ ကျုပ်ကို ဘာမှပြန်ပေးစရာမလိုဘူးလို့။"
ရီဖူရှင်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။ သွမ့်ရိက ဤအစပျိုးဆက်သွယ်မှုအပေါ် အတော်လေး အလေးထားနေပုံရသည်။ သူ့တွင် မကောင်းသည့် ရည်ရွယ်ချက်မျိုး တစ်ခုခုရှိသည့်ပုံ မပေါ်သေးပေ။
