အပိုင်း(၄၁)မင်းတို့တွေပြောတာ အကုန်မှန်တယ်
ချင်းကျူမြို့ကား သားရဲအုပ်များကြောင့် ရှုပ်ထွေးနေချိန် ဖြစ်သည်။ အဆောက်အဦများ ပျက်စီးကာ လူအများအပြား သေဆုံးခဲ့ကြသည်။ တစ်မြိုလုံးမှာ အပျက်အစီးများ ကြားတွင် အရုပ်ဆိုး အကျည်းတန်နေပြီး လူများမှာလည်း ကြောက်ရွံ့ကာ မိမိနေအိမ်တွင်သာ ခိုအောင်းလျက် ရှိကြရာ လမ်းများပေါ်တွင် လူသူများ ကင်းမဲ့နေသည်။
ကံကောင်းစွာပင် သားရဲအုပ်ကြီးကား အချိန်ကြာမြင့်စွာ မတိုက်ခိုက်ခဲ့ပေ။ သားရဲကောင်တချို့ မြို့ထဲသို့ ဝင်ရောက် တိုက်ခိုက်ချိန်တွင် အရှေ့ပင်လယ်ဒေသမှ အကြီးအကဲတချို့က လာရောက် ကူညီ တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့၏ အကူအညီများကြောင့် ထိခိုက်ပျက်စီးမှု များပြားခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ သို့သော်လည်း မူလအခြေအနေသို့ ရောက်ရန်ကား အချိန်အတန်ကြာ ယူရဦးမည် ဖြစ်သည်။ သားရဲအုပ်များ မရှိတော့သည့် တိုင်အောင် ချင်းကျူမြို့အား ဤရက်ပိုင်းအတွင်း မြေငလျင်အချို့ လှုပ်ယမ်းခဲ့ရာ အဆောက်အဦ အတော်များများ ပြိုပျက်ခဲ့ရသည်။
ချင်းကျူ ကျောင်းတော်မှ လူများက ဗိုလ်ချုပ်ချင်၏ မဟူရာမြင်းစစ်တပ်နှင့်အတူ မြို့အား ပြန်လာကြပြီးနောက် အရှေ့ပင်လယ်ဒေသ၏ စီရင်စု ဒုခေါင်းဆောင်မှာ ဗိုလ်ချုပ်ချင်နှင့် ပတ်သက်၍ စိတ်မပျော်မရွှင် ဖြစ်သောကြောင့်
သူက ဗိုလ်ချုပ်ချင်အား မဟူရာမြင်းစစ်တပ်၏ ဗိုလ်ချုပ်အဖြစ်မှ ဖယ်ရှားခဲ့သည်ဟု ကောလာဟလများလည်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ ထိုအဖြစ်က မြင်းစစ်သည် အများစုအား ဒေါသထွက်စေခဲ့သော်လည်း သူတို့ကား မည်သို့မျှ မတတ်နိုင်ခဲ့ကြပေ။ မဟူရာ မြင်းစစ်သည်များကား အရှေ့ပင်လယ်ဒေသ၏ စီရင်စုခေါင်းဆောင်မှ ခန့်အပ်ထားသော မြို့တော်ဝန်၏ မြို့စောင့်တပ်နှင့် မူရွန်မိသားစုတို့၏ လူများက ဖိနှိပ်ခဲ့ကြသည်။ ထိုသွေးမြေကျခဲ့ရသော တီအန်ယွာတောင် တိုက်ပွဲအပြီးတွင် မြင်းစစ်သည် အတော်များများမှာ ကျဆုံးခဲ့ရပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် မြို့တော်ဝန်၏ ဖိနှိပ်မှုကြောင့် အားနည်းသွားခဲ့ရပြီး သူတို့၏ ကြီးကျယ်ခမ်းနားမှုမှာ အတိတ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။
