အပိုင်း(၆၄၁)အလှည့်
သည်နှစ်နှစ်ကာလ အတွင်း၌ ရီဖူရှင်းက ပညာရပ်များစွာကို တီထွင်ခဲ့သည်။ မီးတောက်ဖြူ၊ လျှပ်စီးနတ်ဘုရား၏ဒေါသ၊ ကောင်းကင်အေးခဲ ပညာရပ်၊ နတ္ထိနယ်တို့က သူကိုယ်တိုင် တီထွင်ထားသော ပညာများ ဖြစ်ကြသည်။
ပုံမှန်အားဖြင့် ရီဖူရှင်းက သိုင်းပညာတွင် များစွာ သိနားလည်ခြင်း မရှိပေ။ သူက ကောင်းကင်ဘုံကိုးဆင့် ရိုက်ချက်ကိုသာ အဓိကထား လေ့ကျင့်ပြီး ထိုပညာရပ်ကလည်း အကောင်းဆုံးသော သိုင်းပညာဖြစ်သည်။ သူက ကောင်းကင်ဘုံကိုးဆင့် ပညာရပ်အား နားလည်ဆင်ခြင်ရန် တစ်ခုတည်းသာ လိုအပ်ပေသည်။
ကြယ်ကြွေလက်ဝါးကား ရှီတန်ခိုးရှင် ထောင်ကျန်းထံမှ သင်ယူခဲ့သော သိုင်းပညာများကို နားလည်ဆင်ခြင်ကာ အသစ် တီထွင်ထားသော ပညာရပ်တစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ သိုင်းပညာစွမ်းအားက ထိုလက်ဝါးရိုက်ချက်တွင် ပေါင်းစပ်ပါဝင်နေသည်။ ကြယ်တာရာ ကောင်းကင်တွင် သူ၏ လက်ဝါးရိုက်ချက်တိုင်းက ကြယ်ကြွေတစ်စင်းလို ရန်သူထံသို့ ပစ်လွင့်သွားသည်။
ထိကန်း ဆင့်ခေါ်ထားသော နတ်ငှက်အား အလွန် အားကောင်းသော တိုက်ခိုက်ရေး စွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်ထားရာ သူ့ထံ ကျဆင်းလာသော ကြယ်ကြွယ်လက်ဝါးများကို အစိတ်စိတ် အမြွှာမြွှာ ဖြစ်စေသည်။ သို့သော်လည်း လက်ဝါးရိုက်ချက်များ ကလည်း မဆုံးနိုင်သော ရေလှိုင်းများလို ဝင်လာနေသည်။
ထိကန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ရှေ့ကို အလင်းတန်း အသွင်ဖြင့် တိုးဝင်သွားသည်။ ရီဖူရှင်းက မည်မျှ အားကောင်းသည်က ပြဿနာမရှိပေ။ ထိကန်း၏ လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် ကြယ်ကြွယ်လက်ဝါးများ အားလုံးက ပြိုပျက်ရသည်။
ထိုစဉ်မှာပင် ရီဖူရှင်း၏နောက်မှ ဧရာမ သက်စောင့်ဝိညာဉ်တစ်ခု ပေါ်လာသည်။ ထိုအရာကား နတ်လူဝံကြီးဖြစ်၏။ မာန်သွင်းသံ တစ်ချက်က ကောင်းကင်တစ်ခွင်ကို လှုပ်ယမ်းသွားစေသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် ရီဖူရှင်းက လက်သီးများကို တင်းတင်းဆုပ်၍ ရှေ့ကို တိုးဝင်သွားသည်။ နတ်လူဝံကလည်း သူ့နောက်မှ လိုက်သည်တွင် လေဟာနယ်ကပါ ဝုန်းဒိုင်းကြဲကာ ပြိုလဲရ၏။ ရီဖူရှင်းက လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ထုတ်သည်တွင် တကယ့်ကြယ်တာရာ အစစ်အမှန်က ရီဖူရှင်းထံမှ ထွက်ပေါ်လာသည့်အလား ထင်မှတ်ရသည်။ ထိကန်းကလည်း ကြယ်ကြွယ်လက်ဝါးကို သူ၏လက်ဖြင့် ဆီး၍ ဖမ်းသည်။ ဝုန်းခနဲမြည်သံနှင့်အတူ ထိကန်းက နောက်ကို ဆယ်ပေခန့် လွင့်စဉ်သွား၏။ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ထိကန်းက ဟန်ချက်ကို ထိန်းလိုက်သည်။ ပရိသတ်များ အားလုံးက တိတ်ဆိတ် သွားကြသည်။ ထိကန်းအား ရီဖူရှင်းက အမှန်ပင် လွင့်စဉ်အောင် တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။
