I'M FINE

25.

Pov. Logan

Minęło pięć godzin, a Theo i Becky nie wracali. Darcy już zdążyła wstać u tak samo jak denerwowała mnie ich nie obecność i braku kontaktu. Oboje nie wzięli telefonów co całkowicie ograniczyło skontaktowanie się. Kiedy już miałem wychodzić z domu i zacząć ich szukać do domu wpadł Theo. Był wkurwiony.

- Wracam do miasta. - Powiedział. - Nie jestem tu mile widziany. - Poszedł na górę. Popatrzyłem na Darcy, ale nie poszedłem za przyjacielem. 

- Co się w tej chwili wydarzyła?? - Zapytała. 

- Najwidoczniej rodzinka się pokłóciła. - Mruknąłem. 

- Ale czemu? 

- Theo miał rozmawiać z Beck o tym co się z nią dzieje i dlaczego ma jakieś zadrapania na nogach. 

- Czyli nie przewidziało mi się. - Westchnęła. - To może zrobimy tak, ja z nim wrócę do miasta, a ty z Beck.

- Można spróbować. - Powiedziałem. - Ale wątpię, że ona będzie chciała współpracować. 

- Nie będzie miała nic do gadania. Po za tym masz chyba jakiś dar przekonywania, że Becky w jakiś sposób zmieniła nastawienie do Ciebie. Wcześniej nie chciała Cię oglądać, a potem nagle wsiadła z Tobą do auta? 

- Masz na myśli, że powiedziałem, że jak będziemy się kłócić i uprzykrzać sobie życie, to Theo będzie wkurwiony i przez jej zachowanie w końcu się od niej odwróci? To tak mam dar przekonywania. 

- Starczy. Pójdę z nim pogadać. - Wstała z kanapy i poszła na górę. 

Kilkanaście minut później zeszli oboje. Theo był już spakowany i  najwidoczniej gotowy do drogi. Nie odzywałem się, popatrzyłem na Darcy, a on westchnęła. 

- Zgodził się. 

- Doprowadź ją do szału i niech lepiej zacznie gadać. - Mruknął. - Poczekam na Ciebie w samochodzie. - Kiwnęła głową i poszła na górę. 

- Co się stało? 

- Tnie się. - Powiedział. - Nie chce powiedzieć dlaczego tak robi, nie ufa mi i ma mnie głęboko w poważaniu. No wiesz, nie będę jej się narzucał, ale może ty coś wskórasz. - Kiwnąłem głową. - O i póki ona się nie wygada, nie dzwoń do mnie, nie chce się wkurwiać. 

- Jasne stary. 

Piętnaście minut później Darcy też była gotowa do drogi. Pomogłem jej z bagażami i pożegnałem się. Kiedy odjechali wróciłem do domu i poszedłem do pokoju dziewczyny. Myślałem, że znajdę coś, co mogłoby mi pomóc z porozmawianiem z nią. Chciałem jej pomóc, zwłaszcza ze względu na to, że się tnie. Zacząłem przeszukiwać jej szuflady w biurku i pierwsze co znalazłem to kilka paczek papierosów, które zabrałem. Ma siedemnaście lat i już niszczy sobie zdrowie? O nie. Kolejne były komody z ubraniami i szafy, oprócz zajebistej bielizny nie znalazłem nic. Pod łóżkiem i poduszkami były kolejne dwie paczki papierosów i butelki po alkoholu. Wziąłem je, zszedłem na dół i wyrzuciłem. Poszedłem do  łazienki, przeszukałem każdy zakamarek i zliczając wszystko dokładnie znalazłem jakieś trzydzieści pięć żyletek. Kilka z nich miało ślady zaschniętej krwi. Wrzuciłem wszystkie do kibla i spłukałem.  

Kiedy przeszukałem wszystko zszedłem na dół wołając psa. Rex przyszedł i zaczął na mnie warczeć. Kucnąłem przed nim i jak kompletny debil zacząłem do niego nawijać: 

- Przestań warczeć i szukaj Becky. - Uniósł uszy. - Zaprowadź mnie do niej. - Pies szczeknął i pobiegł w stronę bramki. Wszedłem do garażu, gdzie był kaganiec, poszedłem do niego i zbliżyłem się. Byłem przygotowany na warknięcia, czy nawet atak, ale ku mojemu zdziwieniu potulnie dał  sobie to założyć, a co więcej, przyniósł swoją smycz. Otworzyłem szeroko oczy pierwszy raz w życiu widziałem aż tak mądrego psa. Musiał być bardzo związany z brunetką. Zamknąłem drzwi, klucze schowałem do kieszeni i poszedłem za psem. Doprowadził mnie do lasu, zaczął na mnie skakać chyba prosząc, aby zdjął mu kaganiec i odpiął smycz. Kiedy to zrobiłem pies pobiegł od razu. Biegłem za nim, nie mogłem go zgubić, bo po pierwsze miałem złe przeczucia i bałem się, że coś brunetce się stało, a po drugie, całkowicie nie znałem tutejszego lasu. Pies zatrzymał się jakieś dwa kilometry dalej pod ogromnym dębem, na którym był stary domek. Rex zaczął szczekać i merdać ogonem, nie mając innego wyboru, schowałem latarkę w kieszeń koszuli i wspiąłem się po drabince. Zastałem tam śpiącą Becky, a wokół jej paczkę fajek i co najmniej dwanaście petów nie daleko niej. Powoli wziąłem ją na ręce i tak żeby się nie obudziła, przerzuciłem ją sobie przez ramię. Po wielu trudach zejścia z tej niebezpiecznej drabinki i razem z psem poszliśmy w stronę domu. 

______________

4/10

730 słówek! 

Kolejny o 15:45