Twoje love story z Jungkookiem!
Jak potoczy się wasza przyjaźń? Jak będzie wyglądać wasza randka? A może o co pokłócicie się po raz pierwszy?
To wszystko znajdziesz w tej książce, gdzie to ty jesteś główną bohaterką!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po cichu otworzyłaś drzwi i weszłaś do środka. Było po północy, Kook powinien już być w dormie, ale podejrzewałaś, że został, aby dokończyć rozmowę. Rozumiałaś jego zachowanie, bo sama bywałaś zazdrosna o inne dziewczyny kręcące się w jego otoczeniu, a tych nie brakowało, ale nie mogłaś pojąć dlaczego robi ci takie wyrzuty. Zdjęłaś buty i płaszcz, po czym skierowałaś się do kuchni po wodę. Przechodząc przez salon usłyszałaś czyjeś chrząknięcie, a potem lampka w rogu pomieszczenia zaświeciła się.
- Długo cię nie było – chłopak siedział na fotelu z założonymi rękoma.
- No trochę się zasiedzieliśmy – odwróciłaś się w jego stronę, czekając na ciąg dalszy rozmowy.
- Zasiedzieliśmy...- prychnął – fajnie było?
- Jeny, Kook znowu zaczynasz? – mruknęłaś i chciałaś odejść do kuchni, ale chłopak cię zatrzymał.
- Tak, zaczynam! A co mam siedzieć spokojny kiedy jakiś facet odbija mi dziewczynę?! – wstał z fotela i podszedł do ciebie – Mam tak po prostu na to patrzeć i nie reagować?!
- Nikt ci mnie nie odbiera! Taejin to tylko przyjaciel i nikt więcej!
- Mhm... przyjaciel... Od tygodnia wychodzisz wcześnie i wracasz w nocy, dodatkowo stroisz się jakbyś szła nie wiadomo gdzie. Przez niego nie masz czasu, żeby choćby do mnie zadzwonić!
- Kook...
- Dzisiaj specjalnie ubłagałem menadżera, żeby zwolnił mnie z prób, bo chciałem ten dzień spędzić z tobą. I co się okazało? Moja dziewczyna, z którą w ciągu ostatnich dni zamieniłem może z dwa zdania umówiła się ze swoim kochanym przyjacielem!
- Przepraszam, ale ciebie mam na co dzień, a Tae przyleciał tu tylko na tydzień, jutro wyjeżdża. Chciałam spędzić z nim czas zanim znowu zniknie na rok.
- Jasne. Nie, no rozumiem... przyjaźń najważniejsza. Ale gdzie w tym wszystkim ja? Przez te dni czułem się niepotrzebny, bo Taejin to, Taejin tamto, miałem wrażenie, że o mnie zapomniałaś.
- Kook, dobrze wiesz, że tak nie było – wyciągnęłaś do niego rękę, którą odtrącił.
- Przemyśl to wszystko, pa – wyminął cię i wyszedł zatrzaskując za sobą drzwi.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
