Jeon Jeongguk|imagine

▪70▪

⇝to już koniec?⇜

JUNGKOOK POV.

Spojrzałem na zegarek na nadgarstku i ponownie rozejrzałem się po sali. Gdzie ona jest?

- [T/I] już długo nie wraca, pójdę jej poszukać - wstałem od stolika zostawiając rozgadanych chłopaków samych sobie.

Poszedłem pod toalety, stałem tam przez chwilę aż wreszcie wszedłem do środka. Najwyżej dostanę po głowię torebką. Przeszukałem wszystkie kabiny, jednak [T/I] w żadnej nie było. Rozejrzałem się po pomieszczeniu. Może znajdę tu coś, co należy do niej... Ale nic, pusto. Zrezygnowany wyszedłem mijając jakąś starszą kobietę w drzwiach. Spojrzała się na mnie jak na zboczeńca... Bo niby ona nigdy nie weszła do męskiej...

Chciałem już wracać do stolika, gdzie miałem telefon, żeby zadzwonić do mojej ukochanej, ale moją uwagę przykuła sylwetka Jina. Stał odwrócony do mnie tyłem opierając się na balustradzie balkonu. Podszedłem bliżej, może on ją gdzieś widział? Będąc parę kroków od niego dostrzegłem czerwony materiał sukienki [T/I]. Pewnie stała oparta o ścianę. Nie powiem, zaciekawiło mnie co Jin robi z moją dziewczyną na balkonie. Przystanąłem za ścianą tak, żeby nie było mnie widać, ale żebym mógł wszystko usłyszeć.

- Po prostu. O taką kobietę jak ty trzeba dobrze dbać, troszczyć się, kochać...

O czym on gada?

- Jin, do czego zmierzasz?

Słyszałem jak jej głos drży. Nie w ten przyjemny sposób kiedy jesteśmy razem. Ona brzmiała jakby się bała.

- Ja chyba czuję coś do ciebie. Nie wiem co to dokładnie jest, ale przeraża mnie to. Jesteś moją przyjaciółką, dziewczyną Jungkooka i to nieodpowiednie, żebym myślał o tobie w ten sposób, ale nie mogę... Doskonale zdaję sobie sprawę, że w żaden sposób... nigdy nie odwzajemnisz moich uczuć, ale nie mogłem już tego trzymać w sobie. Boli mnie kiedy widzę jak on cię przytula, całuje i wtedy sam zadaję sobie pytanie "Czemu to nie mogę być ja?".

ŻE CO KURWA?!

Tego już za wiele. No, już mu odpuściłem. Myślałem, że będzie okej. A ten skurwiel chce mi odbić moją, MOJĄ, dziewczynę?!

Nie myślałem długo. Pewnym krokiem przestąpiłem próg drzwi tarasowych, lecz zderzyłem się z kimś. [T/I] spojrzała na mnie przerażona.

- Wracaj do chłopaków, zaraz do was dołączę - wymusiłem uśmiech i cmoknąłem ją w czoło. Chciałem, żeby się uspokoiła, przecież nie zrobiła nic złego. Za to Jin...

Spojrzałem za dziewczyną, która szybko zniknęła za rogiem, odwróciłem się w stronę swojego hyunga, który parzył na mnie równie przerażony jak [T/I] przed chwilą.

- Jungkook, to ni...- nie dokończył.

Z całej siły przyłożyłem mu z pięści w twarz. Starszy zatoczył się do tyłu i oparł plecami o barierkę.

- Aish - syknął dotykając wargi, z której sączyła się krew, już miał ponownie się odezwać, ale nie miałem ochoty go słuchać. Usłyszałem za dużo.

Złapałem go za kołnierz koszuli i cisnąłem na drugą stronę, przez co boleśnie uderzył o ścianę budynku.

- Ty się masz za przyjaciela, tak?! - ponownie go uderzyłem, przez co się zachwiał i osunął na ziemię.

Nawet się nie bronił, przyjmował każdy cios jakby tak musiało być. Odsunąłem się od niego patrząc z pogardą na "przyjaciela".

- Nosz kurwa! Powiesz coś wreszcie?! - już szykowałem się do kolejnego uderzenia, kiedy na balkon wbiegł Namjoon.

Złapał mocno moją uniesioną pięść i patrząc mi prosto w oczy kiwnął głową za siebie. Zdenerwowany spojrzałem tam i zobaczyłem ją. Stała cała zapłakana patrząc to na mnie, to na Jina. Wtedy ponownie zerknąłem na niego. Siedział oparty o ceglaną ścianę głęboko oddychając, jego twarz była cała zakrwawiona... Co ja zrobiłem...

Znowu poniosłem wzrok na dziewczynę, która płakała coraz mocniej. Nie mogłem patrzeć jak cierpi. Wyrwałem się z uścisku RM'a i podszedłem do [T/I] chcąc ją przytulić, lecz ta się ciągle odsuwała.

- Kochanie - szepnąłem będąc tuż obok niej, już chciałem chwycić ją za dłoń, ale się cofnęła - [T/I], proszę... - czułem, że zaraz się rozpłaczę, czy ona się mnie... bała?

Dziewczyna tylko spojrzała na mnie z przerażeniem w oczach i uciekła, chciałem za nią biec, wytłumaczyć, przytulić, ale ponownie zostałem zatrzymany przez lidera.

- [T/I]! - krzyknąłem, ale jej już nie było.