အပိုင်း(၈)
မိုးသက် ဧည့်ခန်းသို့ရောက်လာသဖြင့်
ထင်လင်း သောက်လက်စဝီစကီခွက်ကို စားပွဲ
ပေါ်ချလိုက်၏။
"အစ်ကိုထင်လင်း ကျွန်တော့်ကိုခေါ်တယ်
ဆိုလို့..."
" အေး...ဟုတ်တယ်....မင်းကို ငါပဲခူးကို
လွှတ်မလို့..."
"ဗျာ...ပဲခူးကို..."
" အေး...ပဲခူးမှာ ငါ့အဒေါ်တစ်ယောက်ရှိ
တယ်...ကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းလို့ ရန်ကုန်
ကိုဆေးကုဖို့ ငါခေါ်ထားတာ...
အဲ့ဒါ မင်းသူ့ကိုသွားခေါ်ရမှာ ဒေါ်ရတီ
တဲ့...မင်းကို ငါသူ့လိပ်စာပေးလိုက်မယ်..."
"ဟို...အခုသွားရမှာလား အစ်ကိုထင်လင်း..."
" အေးဟုတ်တယ်...အခုသွားလိုက် ဟိုကို
ရောက်ရင် မှောင်နေလောက်ပြီ မင်းတည်းခိုခန်း
မှာ ညအိပ်လိုက် မနက်မိုးလင်းမှ အန်တီရတီကို
ခေါ်ပြီးပြန်လာခဲ့လိုက်..."
" ဪ...ဟုတ်...ကျွန်တော် သွားလိုက်
ပါ့မယ်..."
" ရော့ လမ်းစရိုက် ၅သောင်းယူသွား..."
ထင်လင်းကမ်းပေးသောငွေအုပ်ကလေး
ကို မိုးသက်လှမ်းယူလိုက်ပြီးဧည့်ခန်းမှ အလုပ်
သမားတန်းလျားလေးသို့ခဏပြန်ပြေးလာခဲ့၏။
🕛🕧🕐
" မမေရ...မမ..."
မိုးသက်ခေါ်သံကြောင့် ညစာချက်ပြုတ်
နေသော နှင်းကဗျာ ထွက်လာ၏။
"ဘာတုန်း မောင်လေးရဲ့...အစ်ကိုက ဘာ
ခိုင်းတာလဲ မောင်လေးကို..."
"ကျွန်တော့်ကို ပဲခူးသွားခိုင်းတာ..."
"ဟင်....အခုလား..."
"ဟုတ်တယ် မမ...အဲ့ဒါ...မမကိုလာနှုတ်
ဆက်တာ..."
မိုးသက်၏စကားကြောင့် နှင်းကဗျာ
ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိ ရုတ်တရက်ဝမ်းနည်းမိ
သလို ခံစားလိုကျရ၏။
" မောင်လေးကလည်း...ပဲခူးများ ဘာဝေး
တာမို့လို့လဲ...တကူးတက နှုတ်ဆက်နေရသေး
တယ်...
ဪ...မောင်လေး...မမကို မောင်လေး
ဆံပင်လေးတစ်ချောင်းပေးခဲ့ဦး..."
YOU ARE READING
ဆရာဇာမဏီရေးသားသော ဂမ္ဘီရဆန်းကြယ်ပရလောက၀တ္ထုများပေါင်းချုပ်(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)
Horrorဆရာဇာမဏီရေးသားထားသော ဂမ္ဘီရဆန်းကြယ် ပရလောကဇာတ်လမ်းတွဲကို စိတ်၀င်စားရင် ၀င်ရောက်ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်ရှင့်။ ဆရာဇာမဏီရေးသားထားတဲ့၀တ္ထုတိုင်းကို ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြခွင့်ပြုတဲ့ ခွင့်ပြုချက်လည်း ရထားပြီးပါပြီ။😇😇😇
