ဆရာဇာမဏီရေးသားသော ဂမ္ဘီရဆန်းကြယ်ပရလောက၀တ္ထုများပေါင်းချုပ်(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)

အပိုင်း ၁၅

ရင်ကွဲတစ္ဆေ

အပိုင်း(၁၅)

        စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း၌ ကေသီ့ကိုဖမ်းမိသွားပြီး သူမ၏ဆံပင်များကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆွဲလိုက်၏။ သူမအရုပ်ကြိုးပြတ်ပင် မြေပြင်ပေါ်လဲကျသွား
တော့သည်။

         အား...ဘုတ်...

    "နင်ကများ ငါ့ကိုဖော်ကောင်လုပ်ချင်သေးတယ်...
ငါ့ကို ရဲတွေတောင်မဖမ်းနိုင်သေးတာ နင့်လိုဘာ
မဟုတ်တဲ့ ကောင်မကဖမ်းဖို့ကြိုးစားချင်တယ်ဟုတ်
လား...ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး ရဲကိုသတင်းပေးမယ်ပေါ့...
ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်တာဝင်ရှုပ်တဲ့ဟာမ နင်မရှုမလှသေဖို့
သာပြင်ထား...."

    ကေသီ သူမ၏လည်တိုင်ကိုဆုတ်ကိုင်လာသော
ထိုသူ၏မျက်နှာကို မသတီစွာကြည့်လိုက်ရင်း...

     "လူယုတ်မာ...သားသမီးချင်းကိုယ်ချင်းမစာဘူး...
အားနွဲ့တဲ့ ကလေးအရွယ်မိန်းကလေးကို မုဒိန်းကျင့်
ပြီးရက်ရက်စက်စက်သတ်တယ်...အောက်တန်းအ
ကျဆုံးကောင်..."

    အဆီပြန်နေသော မျက်နှာကြီးဖြင့်သူမကိုစိုက်
ကြည့်ရင်း လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် သူမ၏လည်တိုင်ကို ဖိကိုင်ကာ ဆုတ်ထားရင်း...

      "လူသတ်တယ်ဆိုတာ ငါ့အတွက်မဆန်းတော့
ဘူး..ဟား...ဟား...ဟား...သောက်ချိုးမပြေတဲ့
ကောင်မတွေကို အဲ့လိုလုပ်ပြီးသတ်နေကျရှင်းလား....ကောင်မတွေက ရုပ်ချောပြီးငွေရှိတဲ့ကောင်
တွေကိုကျတော့ ခွေးလိုအမြီးနှံ့နေကြတယ်...ငါ့
လိုသောက်ငမွဲ ရုပ်ဆိုးကျတော့ ယောင်လို့တောင်
လှည့်မကြည့်ဘူး...အဲ့ဒါကြောင့် ငါ့စိတ်ပျော်အောင်ငါ့ဖာသာဖန်တီးတာ ဘာဖြစ်လဲ....အခုလို လူသတ်ရတာလည်းအရသာ တစ်မျိုးပဲ...ဟား....ဟား...ဟား...
.ပျော်စရာကောင်းတယ်...ဟား...ဟား...."

    ကေသီရိပ်မိလိုက်သည်။ ထိုသူသည် စိတ်ရောဂါ
အနည်းငယ်ရှိပြီး ကြောက်စရာကောင်းသော စိတ္တဇ
လူသတ်သမားဖြစ်နိုင်သည်။ ဤပုံစံအရဆိုလျှင်သူမ
ကိုလည်း နှုတ်ပိတ်ကာအပြတ်ရှင်းမည်မှာ အသေအ
ချာပင်ဖြစ်သည်။
      ကေသီသေဘေးကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ရင်
ဆိုင်နေရသဖြင့် ဇောချွေးများပျံလာပြီး ထိတ်လန့်လာမိသည်။ထို့အပြင် အဖျားကြီးကာသတိမေ့နေသော သူမ၏သား မင်းသာကို သတိရမိလိုက်သည်။