ဆရာဇာမဏီရေးသားသော ဂမ္ဘီရဆန်းကြယ်ပရလောက၀တ္ထုများပေါင်းချုပ်(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)

အပိုင်း ၂၃

အမှောင်ကမ္ဘာရဲ့ အလင်းရှင်

                        အပိုင်း(၂၃)

     ည ၁၀နာရီပင် ထိုးလုပြီဖြစ်သည်။

     ဒေဝီ ဘုရားဝတ်ပြုပြီး အိပ်စက်ရန်
စဉ်းစားလိုက်မိသော်လည်း သူမ၏ အခန်း
ဖော် နွေးနွေးရောက်မလာသေးသဖြင့်
ဒေဝီ သူမကိုစောင့်နေမိသည်။
     သူမကို နေ့လည်လောက်ကတည်းက
မတွေ့မိသဖြင့် ဒေဝီစဉ်းစားနေမိသည်။

     ""အဟင့်... ဟင့်...""

     "ဟင်..."

     မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ ငိုသံကိုကြား
လိုက်ရသဖြင့် ဒေဝီ အခန်းတစ်ဝိုက်ကို
ဝှေ့ဝဲကြည့်လိုက်မိသည်။
     ဘာမှ ထူးထူးခြားခြားမတွေ့သော်လည်း
သူမ စိတ်ထဲ ထင့်ခနဲဖြစ်သွားမိသည်။

🕖🕢

     "အမလေး!.... လာကြပါဦး...
နွေးနွေး ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး..."

     အိမ်စေမလေးတစ်ယောက်၏အသံက
တစ်အိမ်လုံးကို တပ်လှန့်လိုက်သလို ရုတ်ရုတ်
သဲသဲဖြစ်သွားတော့သည်။

     မိုးသက်ထန် အပါအဝင် အိမ်ရှိအလုပ်
သမားဝန်ထမ်းများအားလုံးလည်း အိမ်စေ
မလေးအသံကြားရာ စတိုခန်းရှေ့သို့ ဝိုင်း
အုံရောက်လာကြတော့သည်။
     ဒေဝီလည်း ရောက်လာပြီး နွေးနွေးကို
ပွေ့ထူကာ လှုပ်နှိုးကြည့်သည်။

     "နွေးနွေး... ဘာဖြစ်တာလဲ... နွေး...
ဟင်..."

     ​ေဒဝီ နွေးနွေးလက်ကောက်ဝတ်သွေး
ကြောကိုစမ်းကြည့်ရာ သွေးမခုန်သည့်အပြင်
လက်က အလွန်အေးစက်နေသဖြင့် ရင်ထဲ
ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားမိသည်။
     ဒေဝီ နွေးနွေးရင်ဘက်ကို ကပ်၍ နှလုံး
ခုန်သံကို နားထောင်လိုက်ပြန်သည်။

     "ဟင်..."

     မိုးသက်ထန် ဒေဝီ့အနားတွင် ထိုင်လိုက်ရင်း

     "လ​ေရာင်... နွေးနွေးဘာဖြစ်တာလဲ..."

     "အကိုလေး... နွေးနွေး... နှလုံးမခုန်တော့
ဘူး..."

     "ဟင်... ဘယ်... ဘယ်လို..."

     မိုးသက်ထန်လည်း စိုးရိမ်စိတ် ထိတ်လန့်
စိတ်တို့ဖြင့် နွေးနွေးဘယ်ဘက်ရင်ကို စမ်း
ကြည့်လိုက်၏။