Angel Dust jako najlepsza dziwka w Piekle oraz pupilek Valentino otrzymuje bardzo interesujące zlecenie od swojego szefa. Ma uwieść oraz zdobyć zaufanie słynnego Radiowego Demona, który ostatnio ośmieszył swoich wrogów na antenie. To łatwe, prawda...
ALASTOR: Sam nie wiem czemu się powstrzymałem. Jak normalnie kochałem przerażenie i krzyki rozpaczy moich ofiar, tak wtedy poczułem się... conajmniej niecodziennie. Przystanąłem, wracając do swojej codziennej postaci i dalej mu się przyglądałem. Pajęczak stał przez dłuższą chwilę nieruchomo, w tej samej pozycji, jakby myślał że uchroni go to przed bólem. W końcu jednak otworzył oczy i popatrzył na mnie niepewnie. -Ty mnie nie...? -Wciąż dużo od Ciebie zależy, kolego!-Zawołałem, uśmiechając się szerzej, dając ręce za plecy. -To... To wszystko to był... zakład.-Odezwał się. -Pardon (Proszę)?-Przykrzywiłem głowę w bok. -No... Wiesz. Zakład. Założyłem się z przyjaciółką że Cię poderwę.-Powiedział. -W jakim to celu? Nie rozumiałem takich rzeczy. To było takie dziecinne i pozbawione sensu. -Dla zabawy.-Odparł.-Nudziło nam się. Uznaliśmy że będziesz wyzwaniem więc... -Więc postanowiłeś że uwiedziesz mnie swoimi ordynarnymi zachowaniami?-Dokończyłem za niego. Chłopak chyba nie wiedział jak zareagować. Jakby obawiał się że od tej odpowiedzi zależy jego życie. W zasadzie po części tak było. Ale potrafiłem zrozumieć nudę i chęć doświadczenia choć odrobiny rozrywki. Wszak siedzę tu już prawie wiek i po to też przybyłem do hotelu naszej Księżniczki. Zaśmiałem się widząc Angela, nie mogącego zmusić się do odpowiedzi. Przyzwałem swoją laskę, której końcem klepnąłem go lekko w ramię. -A zatem, próbuj dalej, mój drogi.-Uśmiechnąłem się do niego i ponownie zmieniłem w cień by zniknąć.
Huh?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
