Spookify 2017

Banyo Queen

Banyo Queen

Ganito kasi yun, typically after class nag papaunahan kami pumunta sa CR para mauna sa cubicle, kasi meron lang dun 5 cubicle.
Finals nung nangyare to.
That time kase nauna akong natapos mag exam sa mga friends ko normally naghihintayan kami para sabay sabay kami kase nakaugalian na naming mag paunahan at takotin ung isa naming friend na laging takot mag isang mag CR. Habang nag aayos ako ng gamit ko sakto namang tapos ding mag exam ng friend ko sabi ko iihi ako sabi niya ""Uy! Sama ako.""

(Sa loob ng CR)

*Paglabas ko ng Cubicle may narinig akong parang umiiyak. Pag labas sa cubicle ng friend ko.

*Nag sign ako sa knya na wag siyang maingay kase dapat ay mag sasalita siya. Nag tataka syang tumingin saken at parang nag tatanong kung bakit pag lapit niya saken.*

Non-verbatim
M:Ano? (Pabulong)
Ako:Pakinggan mo may umiiyak.
(Napatigil siya para pakinggan yung sinasabi kong umiiyak)
M:Oo nga ano!

lalabas na sana kami nun ng CR ng hilahin ako ng friend ko at sinabi ng pabulong na

M: Uy! wag muna tayong lumabas chismis to.

*dumating yung friend namin na isa habang naghuhugas kami ng kamay at pinakikinggan padin ung umiiyak. mag sisimula na sanang mag ingay yung kaibigan namin ng sinenyasan namin syang wag siyang maingay.

F:Baket?
M:Wag kang maingay may umiiyak.

*kaya tumihimik kaming tatlo at may narinig kaming humihikbi na parang may pabulong na kausap. Para silang dalawang tao na nag uusap pero pabulong. Nagtataka din kami dahil dalawang cubicle ang sarado chineck ko ung dalawang cubicle kung sarado nung nalaman kong sarado ay hindi ko na ulit pinakealaman. Bago pumasok ang kaibigan kong si F pinapila ko siya kunwari sa first na cubicle kung saan mayroong umiiyak pero dahil matagal sabi ko ay sa katabing cubicle nalang siya sinadya naming iparinig na napakatagal namang lumabas nung umiiyak. Pumasok na sa katabing cubicle yung isa kong friend habang naiwan kami ni M sa washing area upang hintayin si F at para mapakinggan pa yung nag uusap na umiiyak.

Paglabas ni F ay hindi padin lumalabas yung umiiyak sa 1st and 2nd cubicle. Nag hintay pa kami ng ilang minuto pero wala pading lumalabas. Nag tataka padin kami baket kakaiba yung iyak niya dahil hindi typical na iyak ng isang college student yung iyak niya kase ay yung tunog ng batang babae na mahinhin alam niyo yun yung iyak nang mga bata na pinapagalitan at pinapatigil umiyak. Pag katapos naming mag hintay ng ilang minuto ay napag desisyonan naming umalis na din duon.

After ilang araw, my nabasa akong post about din sa isang page na kung saan may narinig ren silang umiiyak na bata tapos nung nilapitan niya nakita niya isng elementary student na walang ulo tapos biglang sumara lahat ng pinto ng cubicle tas bigla na lng siyang napatakbo palabas.

first time namen siya maranasan and di namen sure kung ano or sino ba talaga ung nasa loob ng cubicle na yun that time. Sayang last day pa naman na namen ngayon hahahahaa!!

Oo nga pala ung school namen ay sa LPU-Manila*

Lycean
2014

V
Parañaque City