PANDEMIC DESIRES

Chapter 96: Mga Puso sa Pandemya

Chapter 96: Mga Puso sa Pandemya

Akala ni Caloy ay magkakaroon na ng komosyon sa pagitan ng dalawang babae. Mabuti nalang at mabilis ding nahimasmasan si Ruby.

"Naku sorry!" Saad ni Ruby. "Hindi ko sinasadya. Liza hindi ba? Nabigla lang ako. Ang init kasi. Tapos andami ko pang iniisip."

"Sorry din. Sorry dapat nag-ingat ako." Sambit naman ni Liza.

"Anong sabi niya?" Tanong kay Caloy ni Ruby. Wala itong naintindihan dahil wala pa itong translator app. "Hindi kasi ako nakakaintindi ng Chinese. Mabuti naiintindihan niyo siya?"

"Ang sabi niya ay sorry din daw po ma'am. May translator app po kami at nakasuot kami lagi ng earphones. Gamit na gamit po ito sa China noon dahil ibang lahi ang nakakasalamuha namin. Ngayon ay ginagamit ko ito para kay Liza. Gusto niyo po ng copy?"

"Ah sige. Gusto ko 'yang app na 'yan para magkaintindihan kami ni Liza. Naku Liza wala na 'yun eh. Okay lang naman ako."

"Sorry ulit." - Liza.

"Teka ma'am punasan po natin ang natapong kami sa binti ninyo." Saka binunot ni Caloy ang panyo sa kanyang bulsa. Hindi na siya nagpaalam pa. Saka niya napansin na legs pala nito ang pinupunasan niya. Mula sa kiskisan ng dibdib, ngayon ay nauwi naman sila punasan ng legs. Pagtingala niya ay napansin niyang malagkit ang pagkakatitig sa kanya ng babae. Mapanghalina iyon. Makahulugan. Bigla tuloy siyang napatayo. "Ah pasensya na po."

"No it's fine Caloy. At pwede ba wag mo na akong i-po at i-ma'am. Mukhang magka-edad lang naman tayo eh. Isa pa hindi mo ako boss. Ruby nalang." Lumapit ito sa kanya at bumulong. "Puntahan mo ako mamayang hapon sa kwarto ko. May regalo ako sayo. I want release my stress. I'm sure ikaw din."

Napalunok siya sa narinig. Bigla pang pinaguhit nito ang kanang hintuturo mula sa kanyang mga labi pababa sa kanyang leeg patungo sa tiyan hanggang sa garter ng suot niyang shorts. Mabuti na lamang at hindi iyon nakikita ni Liza.

"Mauna na ako. See you later." Humarap ito kay Liza. "Sorry again Liza."

Hindi mapakali si Caloy. Kabado siya. Hapon na. Hindi niya alam kung pupunta siya sa kwarto ni Ruby. Baka puro kaberdehan lang kanyang naiisip dahil matagal na rin siyang tuyot. Mas matagal pa sa bagong pandemya. Ngayon lang may babaeng nagpakita ng motibo na nais makipagtalik sa kanya. 'Yun ay kung tama ang kanyang hinala sa nais nitong mangyari. Pwede rin kasing mamasaihin lang nila ang isa't-isa. Magandang paraan ang masahe upang mawala ang stress.

It was an unusual times. Nasa gitna sila ng pandemya. Ang mga ganitong klase ng tukso ay mahirap iwasan. Mahirap takasan. 'Yun bang parang isang oportunidad na hindi basta-basta matatanggihan kapag dumating at kumatok sayong pintuan. Kaya ayun. Mabigat man sa kanyang loob at mayroon mang agam-agam ay natagpuan pa rin ni Caloy ang kanyang sarili na naglakad patungo sa silid ni Ruby.

Pagkabukas niya ng pinto at pagkapasok sa loob ay kaagad niya 'yung sinara. Bagong ligo ang babae. Nakatapis lang ito ng tuwalya.

"A-anong gagawin natin?" Tanong niya rito na para bang inosenteng bata.

Hinubad nito ang tuwalyang nakabalot sa katawan. Tumambad sa kanya ang magandang kurbada ng babae. Ang makinis nitong balat. Ang mamula-mula nitong utong at pagkababae. Wala man lang iyong buhok.

"Ito ang gagawin natin." Tugon nito saka nahiga sa kama.

Hindi siya nakasagot. Hindi rin siya nakakilos. Nanigas siya sa kanyang kinatatayuan. Nanigas na rin at tumayo ang kanyang pagkalalaki.

"Ano pang hinihintay mo Caloy? Halika na rito. Alam kong hindi lang ako ang nakaramdam ng kuryente kaninang nagdikit ang ating katawan. Isipin mo nalang din na pasasalamat ko ito sa pagliligtas mo sa kapatid ko."